Είχαμε επισημάνει από καιρό τα σοβαρά πολιτικά ζητήματα που συνόδεψαν τον ΣΥΝ από το τακτικό του συνέδριο και μετά, όλη την προηγούμενη περίοδο.

Από την πρώτη κιόλας φάση υλοποίησης των κατευθύνσεων του συνεδρίου, κατευθύνσεων της πλειοψηφίας βεβαίως, φάνηκαν τα αδιέξοδα του γενικού μας προσανατολισμού. Δεν διαμορφώθηκε ποτέ ένα σαφές και σταθερό πολιτικό σχέδιο με συγκεκριμένους στόχους και με αναφορά στο μπλοκ των πολιτικών δυνάμεων που θα το υλοποιήσουν.

...Πολλοί και πολλές ομιλούν για εκβιαστική πρακτική.

Σ/φοι και σ/ισσες, πρόκειται για βαθύτατο ζήτημα συνείδησης.

Όταν έχεις βάλει όλη σου τη ψυχή σε μια υπόθεση στην υπόθεση αυτή της ανανεωτικής , δημοκρατικής, ευρωπαϊστικής και οικολογικής αριστεράς, και θεωρείς ότι εξανεμίζεται και καταστρέφεται τότε είσαι υποχρεωμένος να θέσεις το ζήτημα μέχρις εδώ.

Επαναλαμβάνω τελειώνοντας. Δεν πρόκειται για εκβιασμό. Αποτελεί ύστατη έκκληση για επαναβεβαίωση των ιδρυτικών στοιχείων όχι ενός, του όποιου συμμαχικού σχήματος, αλλά του ίδιου του κόμματός μας