Η σαρωτική νίκη του ΟΧΙ στο χθεσινό δημοψήφισμα αλλάζει όλα τα δεδομένα.

Η κυβέρνηση, μπορεί να πανηγυρίζει τη νίκη της, αλλά ο πρωθυπουργός γνωρίζει πως τώρα είναι ακόμη πιο πιεσμένος να φέρει λύση, καθώς η αδυναμία του το προηγούμενο διάστημα και πριν λήξει το προηγούμενο μνημόνιο να φέρει μια βιώσιμη λύση -όπως διακήρυττε- και η επιλογή του δημοψηφίσματος, επιδείνωσε δραματικά τόσο την οικονομική κατάσταση της χώρας, όσο και την πολιτική του θέση έναντι των Ευρωπαίων.

Η μη υπογραφή συμφωνίας έως την 30η Ιουνίου και η διεξαγωγή δημοψηφίσματος – ανεξαρτήτως προθέσεων – οδήγησε τη χώρα σε αχαρτογράφητα νερά.

Μέσα από το δημοψήφισμα με εκκωφαντικό τρόπο εκφράστηκε η διαμαρτυρία προς τις πολιτικές που απαιτούν οι δανειστές και η απόρριψη των κομμάτων που άσκησαν κυβερνητική πολιτική. Επιβεβαιώθηκε η πολιτική εμπιστοσύνη προς τον Αλέξη Τσίπρα και επιδιώχθηκε να το δοθεί ένα επιπλέον διαπραγματευτικού ατού. Το αποτέλεσμα επήλθε βεβαίως με την επιχειρηματολογία ασφάλειας ότι το ΟΧΙ εμπεριείχε την παραμονή εντός ευρώ και την επίτευξη συμφωνίας εντός 48 ωρών.

Το δημοψήφισμα σαν πολιτική κίνηση κινούνταν στα όρια του πολιτικού τυχοδιωκτισμού.
Η χώρα έχει μπει σε αχαρτογράφητα νερά και η οικονομία βυθίζεται στην ύφεση. Οι διαπιστώσεις αυτές όμως δεν πρέπει να μας οδηγήσουν να αγνοήσουμε την δυναμική του συγκεκριμένου αποτελέσματος. Κατά την γνώμη μου είναι αναγκαίο να επισημανθούν:
α) Η αναξιοπιστία στα μάτια της κοινής γνώμης του παλιού πολιτικού προσωπικού, είτε αυτό βρίσκεται στο χώρο της κεντροδεξιάς, είτε της κεντροαριστεράς. Ειδικά ο χώρος της νεολαίας που βιώνει με δραματικό τρόπο την κρίση αποστρέφεται πλήρως το πολιτικό προσωπικό που είχε ηγετικούς ρόλους πριν από το 2010.

Το περίφημο δημοψήφισμα έγινε και έβγαλε ξεκάθαρο νικητή. Ο σοφός ελληνικός λαός απάντησε με ένα βροντερό ΟΧΙ στο ερώτημα που έθεσε η ελληνική κυβέρνηση και όσοι στηρίξαμε με θέρμη το ΝΑΙ ηττηθήκαμε κατά κράτος. Οι λόγοι που οδήγησαν σε αυτό το αποτέλεσμα είναι πολλοί αλλά εγώ θα σταθώ σε δύο που θεωρώ τους σημαντικότερους.

Πρώτον, η νίκη του ΟΧΙ είναι μια προσωπική νίκη του Αλέξη Τσίπρα. Η στρατηγική που στηρίχθηκε στη μετατροπή του ερωτήματος σε ψήφο εμπιστοσύνης στο πρόσωπο του και δευτερευόντως στην κυβέρνηση του, κέρδισε πανηγυρικά.

Το θεσμικά διάτρητο δημοψήφισμα και η παρωδία του εκλογικού διλήμματος έληξε με μια συντριπτική νίκη του «ΟΧΙ». Είναι η πρώτη φορά που ένα ληγμένο δημοσιονομικό “non paper” τέθηκε σε δοκιμασία και επισφραγίστηκε από μια λαϊκή «εκτόνωση υπερηφάνειας». Πρόκειται για μια θριαμβευτική αλλά και πύρρειο νίκη του Αλέξη Τσίπρα. Ο πρώτος που κατάλαβε το διπλό της χαρακτήρα του δημοψηφίσματος ήταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ο οποίος ερμήνευσε το ποσοστό της νίκης του μέσα από την ιδιάζουσα πολιτική μοναξιά της ήττας του. Αμέσως μετά το αποτέλεσμα, και μέσα σε λίγες ώρες, ο κ. Τσίπρας έκανε όσα δεν έκανε σε τόσους μήνες.

Η Δημοκρατική Αριστερά θεωρεί θετική εξέλιξη την σύγκληση, έστω και καθυστερημένα, του συμβουλίου πολιτικών αρχηγών με στόχο την εθνική συνεννόηση, καθώς και το κοινό ανακοινωθέν που εκδόθηκε.
Στις αμέσως επόμενες ημέρες πρέπει να υπάρξει συμφωνία με τους εταίρους για βιώσιμη λύση. Η ρήξη με τους εταίρους πρέπει να αποκλειστεί ως ενδεχόμενο. Οι εταίροι οφείλουν να στηρίξουν την Ελλάδα σε αυτή τη δύσκολη στιγμή. Εταίροι και κυβέρνηση πρέπει να επιδείξουν πνεύμα συγκερασμού των διαφορών και όχι αδιαλλαξία.
Χρειάζεται μία βιώσιμη συμφωνία για να αποκλειστούν οριστικά τα σενάρια χρεοκοπίας και εξόδου από την ευρωζώνη. Η συμφωνία πρέπει να περιλαμβάνει όσο το δυνατόν περισσότερες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και όχι ακραία υφεσιακά μέτρα