Τι θα κάναμε τώρα, αν ήμασταν μια κανονική χώρα; Θα τρέχαμε με όλες τις δυνάμεις μας να εκμεταλλευθούμε το παράθυρο που άνοιξε στο Eurogroup, για να κερδίσουμε τον χαμένο χρόνο για να αναπληρώσουμε τις απώλειες.

Η αβεβαιότητα που προκάλεσε η καθυστέρηση της τρέχουσας αξιολόγησης, είχε κόστος τη μείωση του ΑΕΠ κατά 1,35% το τελευταίο 3μηνο 2016, επειδή εξαιτίας της αβεβαιότητας μειώθηκαν οι επενδύσεις παγίου κεφαλαίου 13,5%. Αφού λοιπόν το διαπιστώσαμε (θέμα απλής αριθμητικής είναι...), θα σπεύδαμε να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη, ώστε οι επενδύσεις που αναβλήθηκαν να γίνουν τώρα, έστω με καθυστέρηση, να προλάβουμε να μην ακυρωθούν. Θα πολεμούσαμε την αβεβαιότητα πάση θυσία – δεν θα την τροφοδοτούσαμε.

Μετά από 7 μήνες καθυστέρησης που στοίχισαν ακριβά στην Ελληνική Οικονομία και Κοινωνία (παράταση της ύφεσης- ανεργία- επενδυτική άπνοια- αύξηση κόκκινων δανείων- διαρροή καταθέσεων) και μετά τους πανηγυρισμούς της 20ης Φεβρουαρίου για το τέλος της λιτότητας, η Κυβέρνηση εγκατέλειψε τους ψευτοπαλικαρισμούς και αποφάσισε να προχωρήσει σε μια προ-συμφωνία πλαίσιο με τους εταίρους, προκειμένου να επιστρέψει η τρόικα στην Αθήνα.

Συμφωνία με όρους παράδοσης ηττημένου, γιατί απεδέχθη την προνομοθέτηση ιδιαίτερα επώδυνων μέτρων 2% του ΑΕΠ ή αλλιώς για την ώρα 3,6 δις ευρώ, τα οποία δεν υπήρχαν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο του 2016.

1. ΤΟ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΛΙΤΟΤΗΤΑ ΕΓΙΝΕ ΝΑΙ ΣΕ ΝΕΑ ΣΚΛΗΡΑ ΜΕΤΡΑ

2. ΕΝΑ 4ο ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΧΩΡΙΣ ΠΟΡΟΥΣ

3. ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

4. ΑΝΤΙΜΕΤΡΑ ΕΦ’ ΟΣΟΝ ΚΑΙ ΟΤΑΝ

5. ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ: ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ

6. ΕΣΒΗΣΑΝ ΤΙΣ ΚΟΚΚΙΝΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΣΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ

7. ΕΠΕΤΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΟΙΚΑ

8. ΟΧΙ ΣΤΑ ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ. ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΝΟΧΗ

Κάθε μέρα που περνά και διαχέεται ξανά η εικόνα της αναξιόπιστης χώρας, οι πιο συντηρητικοί πιστωτές κερδίζουν πόντους για την ανάγκη επιβολής μακροχρόνιων απαιτήσεων στην Ελλάδα. Πού το περίμενε το ΔΝΤ ότι θα γινόταν περιζήτητο για να διασφαλιστεί τάχα η αξιοπιστία εφαρμογής των μέτρων; Πριν ένα χρόνο, σχεδόν κανείς δεν ήθελε το ΔΝΤ και έλεγαν να ρυθμίζει όλο το χρέος ο ΕSM, πράγμα που θα απάλλασσε την Ελλάδα από την χορωδία των πιστωτών. Όμως η κυβέρνηση έκανε το μοιραίο λάθος και το έβαλε ξανά στο προσκήνιο επειδή νόμισε ότι θα την υποστηρίξει στο θέμα του χρέους. Τώρα βέβαια που επιτέλους κατάλαβε ότι το ΔΝΤ θα απαιτήσει σκληρότερα μέτρα το αποκηρύσσει, αλλά η ευκαιρία χάθηκε.

Η κατασκευή του «Αυτοκινητόδρομου Αγαιου», ξεκίνησε το 2007 και έπρεπε να ολοκληρωθεί, στο τέλος του 2012.
Το έργο χρηματοδοτήθηκε, κατά 25% από την ΕΕ και το Ελληνικό δημόσιο, κατά 46% από ιδιωτικά κεφάλαια (Εργολάβους και Τράπεζες) και τα υπόλοιπα, από τα διόδια.
Ο Παραχωρησιούχος θα λειτουργεί, θα συντηρεί και θα εκμεταλλεύεται τον Αυτοκινητόδρομο, για 40 χρόνια.