Μήπως ξέρετε ποια χώρα κατατάχθηκε πρώτη παγκοσμίως το 2021 με κριτήριο τον βαθμό ευτυχίας των κατοίκων της; Η Φινλανδία! Η ταπεινή αυτή χώρα κατέλαβε και πάλι την πρώτη θέση στην ετήσια Παγκόσμια Εκθεση Ευτυχίας που δημοσιεύθηκε από το Δίκτυο Λύσεων Βιώσιμης Ανάπτυξης, μια πρωτοβουλία του ΟΗΕ που αφορά περίπου 150 χώρες.

Στα περίπου 2,6 δισ. ευρώ των τελευταίων μηνών, προστέθηκε 1,1 δισ. για να στηριχθεί η οικονομία, νοικοκυριά και επιχειρήσεις το τρίμηνο έως τον Ιούνιο. Φαίνεται ότι αυτή τη φορά έγινε απόπειρα τα μέτρα να είναι στοχευμένα σε οικογένειες που έχουν ανάγκη και σε επιχειρηματικούς κλάδους που πλήττονται περισσότερο και «αναμεταδίδουν» τις ανατιμήσεις στο γενικό επίπεδο τιμών, και, τέλος, στη μεταποίηση -

Τις τελευταίες μέρες η κυβερνητική πλευρά κατηγορεί την αντιπολίτευση ότι με τις προτάσεις της θέτει σε κίνδυνο τη δημοσιονομική ισορροπία της χώρας

Σε συνθήκες κρίσεων επιβάλλεται να αναζητούνται λύσεις που μειώνουν την ένταση των προβλημάτων. 

Πώς μπορεί να καταλάβει κανείς τον σημερινό πόλεμο χωρίς αναφορά στο πώς χτίστηκε βήμα-βήμα, και εν γνώσει των συνεπειών κάθε βήματος;

Βρίσκονται σε θέση απολογουμένου όσοι αναφέρονται στην προ-ιστορία της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία.

Ο εξελισσόμενος πόλεμος στην Ουκρανία, όσο και αν έρχεται από μακριά και θα πάει μακριά, δεν είναι στην ουσία του διαφορετικός από όλους τους προηγούμενους

"... και αν η μισή μου καρδιά βρίσκεται

γιατρέ, εδώ πέρα, η άλλη μισή

στη Μαριούπολη βρίσκεται...”

Η τραγωδία της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία έδειξε σε Ελλάδα και Τουρκία μεγάλους κίνδυνους και ανατροπές. Οι δύο χώρες βλέπουν ότι οι ελληνοτουρκικές διαφορές είναι πολύ μικρές, μπροστά στις διαστάσεις μιας ευρωπαϊκής και παγκόσμιας κρίσης. Ως θετική «παρενέργεια» του πολέμου στην Ουκρανία, οδεύουμε σε εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων.

Οι αναλύσεις για την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, ων ουκ έστιν αριθμός, έχουν ένα κοινό στοιχείο: τη διαβάζουν σαν μια κίνηση στη σκακιέρα της γεωπολιτικής. Δηλαδή, μετά την κατάρρευση του Τείχους στο Βερολίνο και τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης, η νικήτρια Δύση διεύρυνε τη σφαίρα επιρροής της ενσωματώνοντας τους μέχρι τότε δορυφόρους της Μόσχας, με αποτέλεσμα η σημερινή Ρωσία να αισθάνεται ανασφαλής και υπό πολιορκία επειδή τα σύνορά της με το ΝΑΤΟ μετατοπίστηκαν ανατολικότερα, και μάλιστα σε εδάφη που οι Ρώσοι, καλώς ή κακώς, θεωρούσαν κατά κάποιο τρόπο «δικά τους».

Ένα δραματικό γεγονός όπως ο πόλεμος της Ουκρανίας σπάει τις ρουτίνες των κοινωνιών, της πολιτικής ζωής, των σχολιαστών. Στο χάσμα της συνέχειας που κόβεται, γίνονται συνήθως πιο φανερές οι αλλαγές αντιλήψεων που έχουν επέλθει σε μια κοινωνία, οι οποίες αλλιώς παραβλέπονται μέσα στην αργή εξέλιξή τους. Το ζούμε τώρα μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία

Ελπίζω ο πόλεμος να τελειώσει γρήγορα μέσω διαπραγματεύσεων. Αν δεν γίνει αυτό, η Ουκρανία θα καταστραφεί, οι θάνατοι θα πολλαπλασιαστούν και οι οικογένειες θα διαλυθούν. Ανεξάρτητα όμως από το τι θα γίνει στη μαρτυρική αυτή χώρα, τρεις είναι οι εξελίξεις που μπορούν να αλλάξουν την οργάνωση του σημερινού κόσμου.

Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και ο πόλεμος που την ακολούθησε επιβάλλουν στους ευρωπαίους πολίτες να πάρουμε ξεκάθαρη θέση. Η θέση αυτή δεν μπορεί κατά την άποψή μου να είναι άλλη από την υπεράσπιση του διεθνούς δικαίου και την ξεκάθαρη καταδίκη της ρωσικής εισβολής. Είμαστε με την Ουκρανία, με την υπεράσπιση της ανεξαρτησίας της, είμαστε με τους Ουκρανούς και τις Ουκρανές που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους για να σωθούν από τη λαίλαπα του πολέμου και με όσους και όσες αποφάσισαν να μείνουν στον τόπο τους για να πολεμήσουν τους ρώσους εισβολείς.

Α. Δημοσιεύθηκαν πρόσφατα (6.3), στην εφημερίδα Καθημερινή, δύο νομικοπολιτικές παρεμβάσεις, των συναδέλφων Α. Μανιτάκη και Β. Βενιζέλου (περιλαμβάνονται και στον φάκελο «Αστυνόμευση των Α.Ε.Ι. και Σύνταγμα» του Constitutionalism.gr), με προφανή στόχο την ενίσχυση της θέσης της κυβέρνησης ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, εν όψει της συζήτησης (11.3) σχετικής αίτησης ακύρωσης πολλών πανεπιστημιακών συλλόγων, ως προς την αντισυνταγματικότητα της άνευ όρων αστυνόμευσης των Πανεπιστημίων (που εισήγαγε ο νόμος 4777/2021).

Αυτόματα και συνειρμικά οι δύο λέξεις «Εγγυήτριες Δυνάμεις» παραπέμπουν στην Συνθήκη της Ζυρίχης που αναγόρευσε την Βρετανία , την Τουρκία και την Ελλάδα σε εγγυήτριες δυνάμεις της συνταγματικής –καθεστωτικής τάξης, στην – μέλλουσα να ιδρυθεί – Κυπριακή Δημοκρατία.