Το απότομο τέλος της νομιμοποίησης των σχέσεων με το περιβάλλον Πούτιν έχει ταρακουνήσει την Κύπρο. Για χρόνια πατούσε σε δύο βάρκες, εκμεταλλευόμενη την ιδιότητα του πλήρους μέλους της Ε.Ε., για να κάνει τη δική της «α λα καρτ» εξωτερική πολιτική. Ποιος θα επανατοποθετήσει τη χώρα στο απαιτητικό ευρωπαϊκό περιβάλλον; O πλέον ακατάλληλος είναι ο Ν. Αναστασιάδης

Άμεσος τερματισμός των εχθροπραξιών, αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων, παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας και αντιμετώπιση του προσφυγικού

Από τα ξημερώματα της 24ης Φεβρουαρίου ο κόσμος άλλαξε. Η Ευρώπη βρίσκεται ξανά ενώπιον μιας τεράστιας ανθρωπιστικής κρίσης. Με την εισβολή στην Ουκρανία, η Ρωσία του Πούτιν παραβιάζει ωμά το Διεθνές Δίκαιο, προσπαθεί να αναθεωρήσει, διά της βίας, διεθνείς συνθήκες και σύνορα. Δεν υπάρχει καμία δικαιολόγηση και καμία νομιμοποίηση αυτής της εισβολής.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να αναδιαταχτεί με αφορμή τη ρωσική απειλή. Να μιλήσει ξανά με την Ιστορία της

Τα τελευταία χρόνια, το διεθνές σύστημα -και κυρίως οι χώρες της Ε.Ε.- έχουν ταλαιπωρηθεί από σειρά κρίσεων. Κάθε μία από αυτές είχε πρωτοφανή χαρακτηριστικά και απείλησε με κατάρρευση της ευρωπαϊκής οικονομίας. Το κακό ξεκίνησε από την οικονομική κρίση του τέλους της δεκαετίας του 2000 και των αρχών της δεκαετίας του 2010.

Ο συνδυασμός οικονομικής στασιμότητας και υψηλού πληθωρισμού, ο στασιμοπληθωρισμός, ίσως αποδειχτεί κάτι περισσότερο από ένα φάντασμα που πλανιέται πάνω απ’ τον κόσμο και, ειδικά, την Ευρώπη. Στις ΗΠΑ, ο Τζ. Πάουελ υποχρεώνεται σε ασκήσεις ευαίσθητης ισορροπίας, να τιθασεύσει έναν πληθωρισμό 7,9%, τον υψηλότερο εδώ και 40 χρόνια, χωρίς να ρίξει σε ύφεση μια οικονομία της τάξης των 23 τρισ. δολ.

Ο πόλεμος που εξαπέλυσε η Ρωσία στην Ουκρανία είναι ένας εγκληματικός πόλεμος, ο οποίος, πέρα από τις χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες, καταστρέφει τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων με τρόπους που κανείς μας δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει, αν δεν το ζήσει.

Με λεπτές κινήσεις ακροβάτη πάνω σε τεντωμένο σκοινί κινείται η Τουρκία ανάμεσα σε Δύση και Ρωσία καθώς η Άγκυρα, υιοθετώντας μια ουδέτερη στάση, προσπαθεί να μετατραπεί σε «έντιμο διαμεσολαβητή» ανάμεσα στην Ρωσία και την Ουκρανία, πετυχαίνοντας χθες μια πρώτη νίκη, καθώς κατάφερε να φέρει στο ίδιο τραπέζι, για πρώτη φορά μετά την έναρξη του πολέμου, τους υπουργούς Εξωτερικών Ρωσίας και Ουκρανίας.

Οι ειρηνευτικές συνομιλίες των ΗΠΑ στο Βιετνάμ άρχισαν την άνοιξη του 1968 και τελείωσαν τον Ιανουάριο του 1973. Έτσι, το πεδίο της μάχης και το τραπέζι των διαπραγματεύσεων είχαν για πέντε χρόνια σχέση συγκοινωνούντων δοχείων. Επί πέντε χρόνια οι ΗΠΑ και το Βόρειο Βιετνάμ διαπραγματεύονταν, με τον πόλεμο όχι απλά να συνεχίζεται αλλά και, κατά περιόδους, να εντείνεται.

Δεν πάρθηκε κανένα ουσιαστικό μέτρο για την ανακούφιση νοικοκυριών και επιχειρήσεων.

Πλαφόν στη ΔΕΗ, παρέμβαση στη χονδρική και αξιοποίηση του λιγνίτη για να μένει χαμηλά και να μειώνεται το ειδικό βάρος του φυσικού αερίου και ρυθμιστική παρέμβαση στη ρήτρα αναπροσαρμογής ήταν τα αυτονόητα μέτρα που χρησιμοποίησαν χωρίς υπερβολή οι μισές ευρωπαϊκές χώρες για να αντιμετωπίσουν το κύμα ακρίβειας εξαιτίας της ενεργειακής κρίσης και στην Ελλάδα δεν κάναμε απολύτως τίποτα, επισήμανε μιλώντας Στο Κόκκινο ο Γιώργος Σταθάκης οικονομολόγος και πρώην υπουργός Ενέργειας.