Οι αντιδράσεις των ελληνικών πολιτικών δυνάμεων (με την εξαίρεση ΚΚΕ, Χρυσής Αυγής) στην άνοδο του Ε. Μακρόν στην εξουσία στη Γαλλία έδωσαν την εντύπωση ότι έχει επιτευχθεί ένα υψηλό consensus υπέρ της Ευρωπαϊκής ενοποίησης. Και, μολονότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν φαίνεται να έχει ενστερνισθεί (και να στηρίζει) τη βαθύτερη, εσωτερική λογική και στόχους της ενοποίησης, ωστόσο η εικόνα της πολιτικής συναίνεσης γύρω από το ζήτημα «Ευρώπη» είναι εξόχως θετική. Τί γίνεται όμως σε επίπεδο κοινωνίας;

Μια κυβερνητική πλειοψηφία, που έχει ψηφίσει , μέσα σε 2 χρόνια …δύο Μνημόνια, τίποτα δεν τη σταματά! Θα σερνόμαστε ως χώρα, όσο παίρνει, με την αγωνιώδη προσπάθεια παραμονής στην εξουσία όσο το δυνατόν περισσότερο.

Οι εκλογές, πάντα προνομία του πρωθυπουργού, θεωρώ ότι με όρους στοιχειώδους προστασίας του ΣΥΡΙΖΑ και αποφυγής ενός μονοψήφιου εκλογικού σκορ, θα σχεδιαστούν πριν την κατάθεση του Προσχεδίου του Προϋπολογισμού για το 2019. Δηλαδή εντός του πρώτου 15ήμερου του Οκτωβρίου 2018! Εκλογές με εφαρμογή των μέτρων που μόλις ψηφίστηκαν θα ήταν πολιτική αυτοκτονία! Μόνο για αυτόχειρες δεν τους έχω!

Πριν από μερικές εβδομάδες έτυχε να διαβάσω μια συνέντευξη του καλλιτεχνικού διευθυντή του Φεστιβάλ Αθηνών Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου. Επί της ουσίας, δηλαδή για το τι είπε, δεν έχω τίποτα να πω, ως παντελώς αναρμόδιος. Πρόσεξα όμως κάτι άλλο και γι’ αυτό θέλω να μιλήσω. Είναι ένα ζήτημα που με προβληματίζει εδώ και καιρό.

Εχει να κάνει με τις συνοδευτικές του κειμένου φωτογραφίες. Στην πρώτη τον βλέπουμε να φοράει ένα καλοραμμένο κοστούμι, στο οποίο διέκρινα μια απόκλιση από το κανονικό: η τσέπη του εισάγει ένα καινοτόμο σκέρτσο, ανάλογο με εκείνα που λανσάριζε ο Γιάνης Βαρουφάκης.

Η κατακραυγή για τους τραμπουκισμούς του Κασιδιάρη και των χρυσαυγιτών βουλευτών ήταν δικαιολογημένη. Οπως δικαιολογημένη και επιβεβλημένη ήταν η 48ωρη έξωσή τους από τις συνεδριάσεις της Ολομέλειας. Η δημοκρατία ανέχεται τις ακραίες απόψεις, τιμωρεί όμως τις βίαιες πράξεις. Και πολύ περισσότερο τις βίαιες πράξεις στον ναό της, που είναι το Κοινοβούλιο.

Ηταν μια παράξενη νύχτα η νύχτα της περασμένης Πέμπτης στη Βουλή.

Μια κοινοβουλευτική πλειοψηφία ψήφιζε χωρίς πολλές αντιστάσεις ένα βαρύ πλέγμα μέτρων με πλήρη επίγνωση πως αυτό το βάρος θα το αναλάβει μια άλλη κοινοβουλευτική πλειοψηφία στο μέλλον.

Σύμφωνα με την Θεανώ Φωτίου και την υπόλοιπη κυβέρνηση τα συσσίτια στα σχολεία αποτελούν ένα μέτρο με ιδεολογικό πρόσημο. Ένα μέτρο απέναντι στους πορφυρογέννητους το οποίο μάλιστα δημιουργεί μια άλλη κουλτούρα και νέες αρχές συντροφικότητας, όπως είπε. Αν ισχύει αυτό, τότε η αρχιεπισκοπή Αθηνών, ο Δήμος της Αθήνας και όλοι όσοι οργανώνουν μαζικά συσσίτια, μπορεί να θεωρηθούν ως ακραία κομμουνιστικοί φορείς!

Τι τρέφει την Χρυσή Αυγή; Τι την έφερε στην Βουλή και τι συντηρεί την δημοσκοπική της δύναμη στα επίπεδα του 8%;

Η εύκολη, τετριμμένη απάντηση στο ερώτημα είναι: Τα μνημόνια. Η σωστή απάντηση είναι: Η ανοχή.

Χρόνια ολόκληρα, η βία των ταγμάτων εφόδου, πρώτα σποραδική, εναντίον αριστερών φοιτητών, κατόπιν συστηματική, καθημερινή, εναντίον μεταναστών, περνούσε σχεδόν απαρατήρητη. Τα Μέσα σφύριζαν αδιάφορα, οι διωκτικές αρχές έκαναν πως δεν έβλεπαν (όταν δεν κυνηγούσαν τα θύματα αντί τους θύτες), τα δικαστήρια ανέβαλαν επ αόριστον.

Η Πανελλαδική απεργία των συνδικάτων πρέπει να στείλει ένα ισχυρό μήνυμα απέναντι στις επιλογές που βυθίζουν την χώρα σε λιτότητα χωρίς τέλος, και τους πολίτες στην φτωχοποίηση.

Η πολιτική απάτη του ΣΥΡΙΖΑ, οι ιδεοληψίες ακραίων συντηρητικών κύκλων της Ε.Ε., η αποτυχημένη διαπραγμάτευση και η άνευ όρων παράδοση της Κυβέρνησης, με μόνο στόχο την παραμονή στην εξουσία, οδηγούν τους πολίτες σε ακόμη πιο επώδυνες καταστάσεις.

Οι εργαζόμενοι θα δώσουν μαζική απάντηση.

Τις συνέπειες των σφαλμάτων στην εξωτερική πολιτική τις συνειδητοποιούμε όταν η ζημιά έχει επέλθει. Μέχρι τότε και οι πιο νουνεχείς απλώς σιωπούν για να μην έρθουν σε αντίθεση με εσφαλμένες αλλά ταυτοχρόνως βαθιά εδραιωμένες «βεβαιότητες» της κοινής γνώμης. Μια τέτοια φάση διανύουμε στο Κυπριακό με επικίνδυνη αιχμή το θέμα της εξόρυξης υδρογονανθράκων.
Σε επιστολή του προς τον Πρόεδρο Αναστασιαδη ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Κύπρου Νίκος Ρολάνδης αφού απαριθμεί ένα προς ένα τα πολλά σφάλματα και τις επώδυνες συνέπειες τους, προειδοποιεί ότι το θέμα της αξιοποίησης των φυσικών πόρων είναι σύνθετο, επικίνδυνο και μπορεί να προχωρήσει μόνο συνυπολογίζοντας τα συμφέροντα των Τουρκοκυπρίων. Προτείνει δίκαιη και αναλογική αξιοποίηση 75% για τους Ελληνοκύπριους με 25% για τους Τουρκοκύπριους.

Ο ρυθμός των πολιτικών γεγονότων είναι -τα τελευταία χρόνια- τόσο καταιγιστικός ώστε η πρωθυπουργία Σαμαρά να φαντάζει μακρινό σχεδόν παρελθόν. Φιλίστωρ εντούτοις εγώ, άδραξα την τυχαία συνάντηση μου -σε ένα τραπέζι- με τον εξ’ απορρήτων ενός εκ των πρωταγωνιστών της εποχής εκείνης, μήπως και φωτιστώ σχετικά με τον άδοξο επίλογο της συγκυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας-Πασόκ.