Συμφωνούμε ότι ο πρώτος, άμεσος, σπουδαιότερος στόχος είναι (και πρέπει να είναι...) να φρενάρει και να αρχίσει η αναστροφή της ύφεσης, προκειμένου να αναχαιτισθεί η καταστροφή των θέσεων εργασίας και να γίνει δυναμική εκκίνηση μιας νέας διαδικασίας, απορρόφησης της ανεργίας (όχι διά της μετανάστευσης αλλά) διά της δημιουργίας νέων, βιώσιμων θέσεων εργασίας; Αν ναι, τότε το δέον γενέσθαι μεταξύ των υπαρκτών διαθέσιμων επιλογών, είναι ολοφάνερο: Να υπογράψουμε συμφωνία με τους εταίρους που είναι και (οι μοναδικοί στον κόσμο πρόθυμοι...) δανειστές μας.

Επιδίωξή μου είναι να αποκτήσουμε ξανά ένα καθαρό πολιτικό στίγμα με σαφείς αναφορές στα θέματα που απασχολούν την κοινωνία, όπως η παραγωγική ανασυγκρότηση και η καταπολέμηση της ανεργίας. Να συμβάλλουμε στο να μπει ένα τέλος στο σύστημα των πελατειακών σχέσεων και να σταματήσει ο λαϊκισμός από όπου και αν προέρχεται. Σε αυτό το πλαίσιο είμαι αποφασισμένος και πεπεισμένος για την ανάκαμψη. Γυρίζουμε σελίδα με καθημερινές παρεμβάσεις και συστηματικές δράσεις.

Η κυβέρνηση μπήκε στη διαδικασία της διαπραγμάτευσης με την ψευδαίσθηση ότι ο χρόνος δουλεύει υπέρ της. Οτι σπρώχνοντας τα πράγματα στην άκρη των προθεσμιών, με «δημιουργική» ασάφεια, θα υποχρέωνε τους έντρομους δανειστές σε μια καλύτερη πρόταση και ταυτόχρονα θα επέτρεπε μια καλύτερη διαχείριση των εσωτερικών κραδασμών, τις οποίες ήταν βέβαιο ότι θα προκαλούσε και ο καλύτερος δυνατός «συμβιβασμός».

Η Ορθόδοξη Εκκλησία, διατηρεί το δικαίωμα να έχει τους δικούς της κανόνες για να κρίνει εάν κάποιος είναι καλός ή κακός χριστιανός. Έχει την ευθύνη της υπεράσπισης των επιλογών των μελών της και να θεωρεί ότι κάθε πράξη χωρίς «την ευλογία του Θεού είναι εκτός της Χάριτος». Οτιδήποτε άλλο, που είναι εκτός Εκκλησίας ανήκει στον «χώρο της πτώσεως», όπως λένε οι ιεράρχες.
Σ’ αυτό το πεδίο Εκκλησία και κυβερνήσεις έχουν συγκρουστεί για σειρά θεμάτων, που αφορούν τις νομοθετικές πρωτοβουλίες της Πολιτείας με γνωστότερο όλων το ζήτημα της αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες.

Η Δημοκρατική Αριστερά αρχικά προσπάθησε να εκφράσει τους πολίτες, που αναζητούσαν ένα κόμμα σύγχρονο στη δράση του, ανανεωτικό στην πολιτική του, που χωρίς αμφισημίες στον πολιτικό του λόγο απαντάει στις προκλήσεις της εποχής, αγνοώντας τις βεβαιότητες του παρελθόντος. Με τα στοιχεία αυτά συναντιόμαστε ξανά σήμερα. Στο κόμμα μας έχει γίνει ισχυρή αυτοκριτική στα προηγούμενα Συνέδρια. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έχουν γίνει λάθη κυρίως ως προς την έλλειψη σχεδιασμού για τη συμμετοχή και αποχώρηση από την κυβέρνηση

Με αφορμή την πυρκαγιά στο εργοστάσιο ανακύκλωσης στον Ασπρόπυργο γίναμε ακόμα μία φορά μάρτυρες τις ατέρμονης επανάληψης μιας εκ των αγαπημένων φράσεων των διοικούντων: δεν είμαι αρμόδιος. Ολοι δήλωσαν αναρμόδιοι όταν επί πέντε ημέρες το Λεκανοπέδιο «ποτίζεται» με διοξίνη, ένα εξαιρετικά επικίνδυνο τοξικό χημικό, το οποίο θα βρίσκουμε στο νερό και στην τροφική αλυσίδα τα επόμενα χρόνια και που θέτει σοβαρά ζητήματα δημόσιας υγείας.

Τέσσερεις μήνες ατελέσφορων διαπραγματεύσεων έφεραν την Ελλάδα σε πλήρη αδιέξοδο και πολύ κοντά στην ολική καταστροφή.Τα λάθη, συμπεράσματα , διδάγματα των τεσσάρων μηνών :
Η πολιτική λεγόμενη διαπραγμάτευση που τόσο διακαώς επεδίωκε η ελληνική πλευρά ως υποκατάστατο της τεχνοκρατικής – υποτίθεται – διαδικασίας και κανόνων έγινε

Πριν από 31 χρόνια, η ιταλική κοινωνία, και όχι μόνο η Αριστερά, αποχαιρετά έναν μεγάλο ηγέτη, τον Ενρίκο Μπερλινγκουέρ. Ο κινηματογραφικός φακός του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι και το ντοκυμαντέρ «Το αντίο στον Ενρίκο Μπερλινγκουέρ» καταγράφει την οδύνη του κόσμου που μπολιάστηκε από τη σκέψη και τα οράματα του μεγάλου πολιτικού.

Αν για τους συντρόφους του ο Τολιάτι ήταν «ο καλύτερος», ο Μπερλινγκουέρ ήταν «ο αγαπητός». Γκραμσιανός στη σκέψη, πιστεύει ότι τα κομμουνιστικά κόμματα της Δύσης, γεννήματα συγκεκριμένης ιστορικής και πολιτισμικής διαδρομής διαφέρουν από αυτά της Ανατολής .

Έχει γεμίσει το λεξιλόγιο των κάθε λογής πολιτευτών με την παράθεση “υφεσιακά” ως περιγραφή και διάκριση των μέτρων οικονομικής πολιτικής. Αυτή η προπαγανδιστικά αλόγιστη χρήση των λέξεων ερμηνεύει ως υφεσιακό οτιδήποτε περιορίζει τα διαθέσιμα εισοδήματα και τη ζήτηση. Ωστόσο, η επιστημονική αλήθεια απέχει παρασάγγας από την λεκτική αυθαιρεσία του πολιτικού προσωπικού της εποχής. Καταρχήν ύφεση σε μια οικονομία ορίζεται διεθνώς η συνεχής για δύο τρίμηνα μείωση του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος μιας χώρας. Από την άλλη ένα μέτρο οικονομικής πολιτικής διακρίνεται σε επεκτατικό ή περιοριστικό.

Στις 2 Φεβρουαρίου, οι Αμερικανοί γιορτάζουν τη μέρα της μαρμότας. Αν η μέρα εκείνη είναι ηλιόλουστη και φαίνεται η σκιά του μικρού αυτού ζώου, τότε ο χειμώνας θα κρατήσει περισσότερο. Αν έχει συννεφιά και δεν φαίνεται η σκιά του, η άνοιξη βρίσκεται επί θύραις.

Μετά τις εκλογές, η κατάσταση για τη χώρα ήταν «ηλιόλουστη», αφού για πρώτη φορά ζούσε στον αστερισμό της «εθνικής αξιοπρέπειας». Αλλά μέσα στο «ηλιόλουστο» περιβάλλον της υπερήφανης εθνικής διαπραγμάτευσης, από τις 20 Φεβρουαρίου και ύστερα, φαίνεται μόνο η σκιά της ελληνικής μαρμότας. Ο επερχόμενος χειμώνας δεν θα είναι σύντομος.

Τα αποτελέσματα των εκλογών της Κυριακής στην Τουρκία, έστειλαν ένα σαφές μήνυμα ότι οι ηγέτες εκείνοι που χάνουν την επαφή με το λαό τους αποτυγχάνουν δραματικά να εκπληρώσουν τις φιλοδοξίες τους.

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είναι ο αδιαμφισβήτητος χαμένος των εκλογών στην Τουρκία. Παρόλο που συμμετείχε στην προεκλογική εκστρατεία του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) παραβιάζοντας ασύστολα το τουρκικό Σύνταγμα, το οποίο ορίζει ότι όποιος κάθεται στη θέση του προέδρου θα πρέπει να τηρεί αυστηρά υπερκομματική στάση και να ακυρώσει τη συμμετοχή του ως μέλος σε οποιοδήποτε κόμμα

Επιδίωξη μου είναι να αποκτήσουμε ξανά ένα καθαρό πολιτικό στίγμα με σαφείς αναφορές στα θέματα που απασχολούν την κοινωνία, όπως η παραγωγική ανασυγκρότηση και η καταπολέμηση της ανεργίας. Με μία προοδευτική αριστερή μεταρρυθμιστική πολιτική μακριά από λογικές κρατισμού και αντιμετώπισης των πολιτών ως πελατών. Να συμβάλλουμε στο να μπει ένα τέλος στο σύστημα των πελατειακών σχέσεων και να σταματήσει ο λαϊκισμός από όπου και αν προέρχεται. Σε αυτό το πλαίσιο είμαι αποφασισμένος να εξαντλήσω κάθε πιθανότητα ανάκαμψης. Να γυρίσουμε σελίδα αλλάζοντάς τα όλα. Με καθημερινές παρεμβάσεις και συστηματικές δράσεις. Για το τολμηρό βήμα προς μία προοδευτική πολιτική και όχι προς την συντήρηση κατεστημένων δομών.