Το συνέδριο είναι το ανώτατο όργανο και μπορεί να συζητηθούν διάφορα ζητήματα με στόχο να καθορισθεί η πολιτική κατεύθυνση του κόμματος. Όμως, σε κάθε περίπτωση, η προεδρολογία αποπροσανατολίζει από τα κρίσιμα θέματα που απασχολούν την κοινωνία. Έχουμε μπει σε μια διαδικασία συζήτησης εντελώς άκαιρη. Όσον αφορά για τις διαφορετικές τοποθετήσεις στις οποίες αναφέρεστε, η πολυφωνία και η δυνατότητα διαφοροποίησης είναι απαραίτητα στοιχεία ενός δημοκρατικού κόμματος χωρίς όμως να υπάρχει απαξίωση της συλλογικής ενιαίας έκφρασης.

Οι δυσμενείς διεθνείς εξελίξεις και η οικονομική στασιμότητα της ευρωζώνης δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση. Το Μνημόνιο θα τελειώσει, αλλά η αναγκαία δημοσιονομική ισορροπία, η ανάπτυξη και η ανασυγκρότηση γίνονται πιο δύσκολες στο επιδεινούμενο σκηνικό.

Τα τελευταία χρόνια, παρακολουθούμε μια σταδιακή αλλά συνεχή ιδεολογική υποχώρηση της Αριστεράς και της Σοσιαλδημοκρατίας, έναντι των νεοφιλελεύθερων αξιώσεων. Η ιδεολογική αυτή υποχώρηση, αναδεικνύει το νεοφιλελεύθερο μοντέλο, σαν το μοναδικό που μπορεί να δώσει λύσεις. Η υπέρμετρη διόγκωση του χρηματοπιστωτικού τομέα και ο άμετρος ανταγωνισμός με τα αρνητικά αποτελέσματα που δημιούργησαν, οδήγησαν παγκόσμια σε μια κρίση, κρίση πρώτα και κύρια του ιδιωτικού χρέους. Αυτήν ακριβώς την κρίση, παρενέβη ο νεοφιλελευθερισμός, την μετέβαλε, την εμφάνισε και προσπάθησε να την επιβάλλει και σαν κρίση του δημόσιου χρέους.

Η ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ της Δημοκρατικής Αριστεράς, όπως κατεγράφη στις Ευρωεκλογές (1,2%) δεν την απομάκρυνε από το ενδιαφέρον της κοινωνίας γι’ αυτήν. Ακόμα και το πολιτικό σύστημα την περιλαμβάνει στους σχεδιασμούς του, καθώς πολλά σενάρια τη θέλουν κεντρικό πρόσωπο του «αφηγήματός» τους. Η ΔΗΜΑΡ διαλύεται, η ΔΗΜΑΡ απορροφάται, η ΔΗΜΑΡ συνασπίζεται, η ΔΗΜΑΡ συνεταιρίζεται και μια σειρά από πιθανολογούμενες εξελίξεις (δημιουργία νέων κομμάτων κ.λπ.) που περιγράφουν τη ΔΗΜΑΡ ως το απαραίτητο «αξεσουάρ» για το πολιτικό αύριο της χώρας. Με δεδομένο το γεγονός ότι η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ (που συγκυβερνούν), γνωρίζοντας ότι μόνον η εκλογή του νέου Προέδρου από την παρούσα Βουλή θα αποτρέψει τις εθνικές εκλογές, σχεδιάζουν επί χάρτου και ανιχνεύουν πρόσωπα, προθέσεις και πιθανότητες.