Μεγάλη σαφήνεια γύρω από τα δημοσιονομικά δεδομένα και τις πολιτικές φόρων και δαπανών που προτείνει κάθε κόμμα πουθενά δεν συνηθίζεται σε προεκλογικές περιόδους- αν και εμείς στην Ελλάδα μάλλον τους ξεπερνάμε όλους. Οι φόροι όμως προσφέρονται ως θέμα προεκλογικής αντιπαράθεσης: Είτε με υποσχέσεις ότι θα μειωθούν δραστικά, που στη Γερμανία φαίνεται να ωφέλησαν τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες, αλλά και την Άνγκελα Μέρκελ όταν αργότερα τους ακολούθησε, μετριοπαθέστερα έστω.

Να ‘μαστε πάλι σε εκλογές, δύο χρόνια ακριβώς, μετά τις αμέσως προηγούμενες. Σε τραγική επανάληψη το όλο σκηνικό, με την οικονομία και πάλι, ως «εθνικό θέμα», τις πυρκαγιές και την οικολογική καταστροφή της χώρας, ως «φόντο». Τραγικά επίκαιρα ακόμη, όσα απασχολούσαν την προεκλογική αντιπαράθεση δύο χρόνια πριν. Οι μόνες υπαρκτές εξελίξεις είναι αυτές προς το χειρότερο : στην οικονομία, στο περιβάλλον, στην παιδεία, στη διοίκηση, στη δικαιοσύνη, στην υγεία…

Προχωράμε προς τις εκλογές στις 4 Οκτωβρίου μέσα σε ένα κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο που χαρακτηρίζεται, βασικά, από την γενικευμένη κρίση. Κρίση, πρωτίστως, οικονομική και κρίση ηθική.
Ζούμε τις επώδυνες επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης που βασανίζουν χιλιάδες συνανθρώπους μας και υφιστάμεθα καθημερινά τη διάχυτη ηθική ανομία που διαβρώνει βασικούς αρμούς της κοινωνίας μας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε μία εξαιρετικά αποτελεσματική κοινοβουλευτική ομάδα. Έκανε καλή αντιπολίτευση και ανέδειξε πάρα πολλά θέματα, προτείνοντας ταυτόχρονα λύσεις (πχ το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, που έρχονται με καθυστέρηση να το υιοθετήσουν πολλοί). Καλύπτει έναν ευρύτατο χώρο, από τις παρυφές του κέντρου μέχρι τα νέα αριστερά κινήματα.

Η Γερμανία αλλάζει και αυτό επηρεάζει τις ευρωπαικές εξελίξεις. Η κυρία Μέρκελ πρέπει να μεταμορφωθεί από «μαμά του έθνους» σε νεοφιλελεύθερη «σιδηρά κυρία», για να ικανοποιήσει τους Φιλελεύθερους με τους οποίους θα κυβερνήσει. Για τους Σοσιαλδημοκράτες που κατατροπώθηκαν, το Αριστερό Κόμμα και τους Πράσινους που ξεπέρασαν το 10%, τα πράγματα είναι διαφορετικά.

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες είναι πολλά και χρειάζεται να υπάρξουν εναλλακτικές φωνές μέσα και έξω από τη Βουλή, που θα μπορούν να παλέψουν για τα στοιχειώδη, διότι, δυστυχώς, φτάσαμε πλέον να μιλάμε για τα στοιχειώδη: για το δικαίωμα στην εργασία, για την υποχρέωση να συμβάλουν και οι ισχυροί στην ανάκαμψη από την οικονομική κρίση και όχι μόνο οι αδύνατοι, για το ίδιο το δικαίωμα στα «ανθρώπινα δικαιώματα», τα οποία σήμερα θυσιάζονται εύκολα στο βωμό του δικαιώματος στην ασφάλεια...

Ανήκω στην πολιτική συλλογικότητα του κόμματός μου. Από τις γραμμές του μάχομαι πολιτικά, με απόψεις, ιδέες και θέσεις, οι οποίες πιστεύω ότι στηρίζουν και υπηρετούν τη δυναμική παρουσία της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς στην κοινωνία. Όσο λάθος, όμως, είναι να θεωρούμε ότι ο αριστερός μεταρρυθμισμός εξαντλείται στον στόχο της συμμετοχής στην άσκηση της εξουσίας, δηλαδή σ΄ έναν άμετρο κυβερνητισμό, άλλο τόσο λάθος είναι, ερμηνεύοντας την κρίση με φθαρμένα ερμηνευτικά εργαλεία, να θεωρούμε «αριστερή» την εκτόπισή μας από τις κεντρικές πολιτικές διαδικασίες.

ΜΕ τόσες εφημερίδες, εκπομπές, μηνύματα, συνθήματα, καταχωρίσεις, ομιλίες, δεν είναι πλέον νοητό να δηλώνει κανείς πριν από τις εκλογές αδαής και ανυποψίαστος και μετά τις εκλογές «κοψοχέρης». Ολοι γνωρίζουν, πολλοί «παίζουν», μερικοί ελπίζουν. Κατά βάθος όμως, ο Ελληνας ψηφοφόρος πρώτα επιλέγει (με τα όποια δικά του κριτήρια) ποιο κόμμα θα ψηφίσει και μετά τάχα αξιολογεί προγράμματα.

Είναι πανθομολογούμενο ότι ο Γιώργος Παπανδρέου μας έχει πρήξει με την πράσινη ανάπτυξη. Προσπαθεί συστηματικά να μας πείσει ότι η νέα διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα σέβεται το περιβάλλον και ότι η αναπτυξιακή της πολιτική θα κινείται στη σφαίρα της βιωσιμότητας και της αειφορείας!

Πράσινη ανάπτυξη δεν ειναι απλά να μην κολλάς γιγαντιαίες αφίσες με το πρόσωπο σου σε όλη την χώρα 15 μέρες πριν τις εκλογές και να διατυπώνεις γενικότητες περί αναδιάρθρώσης της παραγωγικής διαδικασίας ...

Μπορεί ο Κ. Καραμανλής να πετυχαίνει αύξηση της συσπείρωσης και επομένως να ανεβαίνουν τα χαμηλά ποσοστά της απερχόμενης Ν.Δ. Δεν αποτρέπει όμως την αναμενόμενη ήττα. Είναι αλήθεια ότι ο πρωθυπουργός στην τηλεοπτική αντιπαράθεση με τον Γ. Παπανδρέου κατάφερε να αναδείξει ασάφειες και γενικότητες στις προεκλογικές θέσεις του ΠΑΣΟΚ. Ήταν ένας στόχος σχετικά εύκολος για τα δεδομένα της ελληνικής πολιτικής ζωής. Αλλά η επίτευξή του δεν φτάνει για να φέρει εκλογική νίκη.

Το πρόγραμμά μας έχει ήδη αναδειχθεί ως το βασικό μας συγκριτικό πλεονέκτημα σε αυτήν την εκλογική μάχη" τονίζει ο υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στη Β’ Αθήνας Γ. Μπαλάφας. Εκτιμώντας πως το ΠΑΣΟΚ θα σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, σημειώνει πως σε κάθε περίπτωση ως ΣΥΡΙΖΑ "προσβλέπουμε σε ένα ρόλο αριστερής αντιπολίτευσης πάνω σε ένα συγκεκριμένο προγραμματικό πλαίσιο.

Οι πολίτες αναζητούν αλλαγή πολιτικής και όχι δικομματική εναλλαγή, υπογραμμίζει ο Φώτης Κουβέλης, υποψήφιος στην Β’ Αθηνών. Στο πλαίσιο αυτό, "η δυναμική παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ στην επόμενη Βουλή και στους κοινωνικούς αγώνες είναι αναγκαία για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της κοινωνίας, την απόκρουση της συντηρητικής πολιτικής, τη διεκδίκηση διεξόδου από την ασφυκτική κατάσταση για τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού".