Ανέραστη Οικονομία
Γεώργιος Μ. Ψαρουδάκης, Δημοσιευμένο: 2012-01-25
Η οικονομία σήμερα αναζητά νόημα βίου, χρειαζόμαστε επειγόντως να δημιουργήσουμε μια «οικονομία έρωτος». Αν κοιτάξουμε για παράδειγμα τον προϋπολογισμό του 2012 θα μείνουμε άναυδοι γιατί είναι ένας προϋπολογισμός εμμηνόπαυσης. Όχι μόνο αποφεύγει τον ερωτικό διάλογο για να δημιουργηθούν παιδιά έρωτος αλλά προσπαθεί με κάθε τρόπο να δημιουργήσει ευνούχους πολίτες. Προϋπολογίζει την καταστροφή και την παρουσιάζει σαν ελπίδα, ως σωτήρια κατασκευή ενός σπιτιού που φιλοξενεί στα ντουβάρια του πίνακες με αιμοδιψείς βρικόλακες.
Επαναλαμβάνουν διαρκώς οι κυβερνώντες ότι είναι υποχρεωμένοι να παίρνουν σκληρά μέτρα και να επιβάλλουν λιτότητα. Ομολογούν με άλλα λόγια ότι είναι παγιδευμένοι στο άρμα ενός μυθοποιημένου οικονομικού παραδείγματος, δεν έχουν ιδέες καμία μορφή σκέψης για να αναδείξουν το καλό και να αναβαθμίσουν την κοινωνία. Το σύστημα το οποίο υπηρέτησαν τυφλά δεν έχει άλλες φιάλες οξυγόνου που να δρομολογήσουν εξελίξεις φιλικές προς τον άνθρωπο, τον πολιτισμό και το περιβάλλον. Μείναμε από ιδέες, στεγνώσαμε από λέξεις, πνιγήκαμε στην πεζότητα που κυοφορούν οι αποφάσεις τους. Αντί να επιλέξουν την πνευματική επίθεση ως διέξοδο από την κρίση, την φροντίδα για την κοινωνία, επιλέγουν τον δρόμο της παραφροσύνης , της ιδιοτέλειας και του εγωισμού και κυρίως την αδιαφορία για τον απλό καθημερινό άνθρωπο.
Ο πόλεμος για νομισματική κυριαρχία θα οδηγήσει τους λαούς σε πτώχευση και σε ακυβέρνητες κοινωνίες όπως τιτλοφορείται ένα βιβλίο του Κορνήλιου Καστοριάδη. Τον Απρίλιο του 1940 ο Γκάντι δήλωσε, ότι ο νόμος της αγάπης κυβερνά την ανθρωπότητα. Αν η βία, δηλαδή το μίσος κυβερνούσε, η ανθρωπότητα θα είχε ήδη εξαφανιστεί. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή διότι η νομισματική κυριαρχία μπορεί να παίξει τον ρόλο ενός δήμιου και οι κοινωνίες μόνο αυτό δεν έχουν ανάγκη. Την λύση δεν μπορεί να την προσφέρει κανένα νόμισμα όσους τόνους και αν κοπεί γιατί η αποτελεσματικότητα της έχει βραχυχρόνιο χαρακτήρα. Σύμφωνα με τον Γκάντι η αφύπνιση των ταπεινωμένων μπορεί να είναι ο πραγματικός μοχλός ανάπτυξης μιας κοινωνίας και όχι απλά ένα οικονομικό αγαθό.
Η πίστη στην πολυπλοκότητα του έρωτα, του συναισθήματος και όχι του άδειου κεφαλιού είναι η πυξίδα του καπετάνιου για να μην θρηνήσουμε τιτανικούς στο μέλλον. Επιτέλους ας συνεννοηθούμε για την υπόθεση της ζωής αυξάνοντας την κερδοφορία της επενδύοντας στην ανάπτυξη με ανθρώπινο πρόσωπο. Υπάρχει ακόμα χρόνος για να μην γίνουμε αυτό που ο οικονομολόγος και ποιητής Αθανάσιος Φροντιστής παρουσιάζει ως λεκέ στην άσφαλτο, στην ποιητική συλλογή «Υπάρχώ» :
Αυτός ο ακαθόριστος λεκές
πάνω στην άσφαλτο
ήταν ως χτές ένα ανύποπτο σκυλί.
Θα τόνε σβήσει βέβαια τον λεκέ η βροχή
κι η ζωή θα πηγαίνει όπως πρώτα
κι όπως όταν εσύ κι εγώ κι εκείνοι
δεν θα είμαστε ούτε λεκέδες στην άσφαλτο.
Γεώργιος Μ. Ψαρουδάκης
Οικονομολόγος
Τηλ.:6937489280, 2106005713
Email: gpsaroud@otenet.gr
Επαναλαμβάνουν διαρκώς οι κυβερνώντες ότι είναι υποχρεωμένοι να παίρνουν σκληρά μέτρα και να επιβάλλουν λιτότητα. Ομολογούν με άλλα λόγια ότι είναι παγιδευμένοι στο άρμα ενός μυθοποιημένου οικονομικού παραδείγματος, δεν έχουν ιδέες καμία μορφή σκέψης για να αναδείξουν το καλό και να αναβαθμίσουν την κοινωνία. Το σύστημα το οποίο υπηρέτησαν τυφλά δεν έχει άλλες φιάλες οξυγόνου που να δρομολογήσουν εξελίξεις φιλικές προς τον άνθρωπο, τον πολιτισμό και το περιβάλλον. Μείναμε από ιδέες, στεγνώσαμε από λέξεις, πνιγήκαμε στην πεζότητα που κυοφορούν οι αποφάσεις τους. Αντί να επιλέξουν την πνευματική επίθεση ως διέξοδο από την κρίση, την φροντίδα για την κοινωνία, επιλέγουν τον δρόμο της παραφροσύνης , της ιδιοτέλειας και του εγωισμού και κυρίως την αδιαφορία για τον απλό καθημερινό άνθρωπο.
Ο πόλεμος για νομισματική κυριαρχία θα οδηγήσει τους λαούς σε πτώχευση και σε ακυβέρνητες κοινωνίες όπως τιτλοφορείται ένα βιβλίο του Κορνήλιου Καστοριάδη. Τον Απρίλιο του 1940 ο Γκάντι δήλωσε, ότι ο νόμος της αγάπης κυβερνά την ανθρωπότητα. Αν η βία, δηλαδή το μίσος κυβερνούσε, η ανθρωπότητα θα είχε ήδη εξαφανιστεί. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή διότι η νομισματική κυριαρχία μπορεί να παίξει τον ρόλο ενός δήμιου και οι κοινωνίες μόνο αυτό δεν έχουν ανάγκη. Την λύση δεν μπορεί να την προσφέρει κανένα νόμισμα όσους τόνους και αν κοπεί γιατί η αποτελεσματικότητα της έχει βραχυχρόνιο χαρακτήρα. Σύμφωνα με τον Γκάντι η αφύπνιση των ταπεινωμένων μπορεί να είναι ο πραγματικός μοχλός ανάπτυξης μιας κοινωνίας και όχι απλά ένα οικονομικό αγαθό.
Η πίστη στην πολυπλοκότητα του έρωτα, του συναισθήματος και όχι του άδειου κεφαλιού είναι η πυξίδα του καπετάνιου για να μην θρηνήσουμε τιτανικούς στο μέλλον. Επιτέλους ας συνεννοηθούμε για την υπόθεση της ζωής αυξάνοντας την κερδοφορία της επενδύοντας στην ανάπτυξη με ανθρώπινο πρόσωπο. Υπάρχει ακόμα χρόνος για να μην γίνουμε αυτό που ο οικονομολόγος και ποιητής Αθανάσιος Φροντιστής παρουσιάζει ως λεκέ στην άσφαλτο, στην ποιητική συλλογή «Υπάρχώ» :
Αυτός ο ακαθόριστος λεκές
πάνω στην άσφαλτο
ήταν ως χτές ένα ανύποπτο σκυλί.
Θα τόνε σβήσει βέβαια τον λεκέ η βροχή
κι η ζωή θα πηγαίνει όπως πρώτα
κι όπως όταν εσύ κι εγώ κι εκείνοι
δεν θα είμαστε ούτε λεκέδες στην άσφαλτο.
Γεώργιος Μ. Ψαρουδάκης
Οικονομολόγος
Τηλ.:6937489280, 2106005713
Email: gpsaroud@otenet.gr
