Ολική επαναφορά Τραμπ
Γιώργος Καπόπουλος, Η Εφημερίδα των Συντακτών, Δημοσιευμένο: 2024-01-27
Πρώτα η Αϊόβα και στη συνέχεια το Νιου Χαμσάιρ επιβεβαίωσαν την υπόθεση εργασίας σύμφωνα με την οποία το μπαράζ δικαστικών διώξεων σε βάρος του Τραμπ ενίσχυσε σε τέτοιο βαθμό το προβάδισμά του ώστε το μόνο ζητούμενο να είναι το εύρος της κυριαρχίας του στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα.
Με αυτά τα δεδομένα η παράταση της αβεβαιότητας ως προς το κατά πόσον οι δικαστικές εκκρεμότητες και κυρίως ενδεχόμενες καταδίκες στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας μπορούν να φράξουν τον δρόμο επιστροφής του Τραμπ στον Λευκό Οίκο λειτουργεί υπέρ του τέως και φερέλπιδος επόμενου προέδρου των ΗΠΑ.
Η απόλυτη κυριαρχία του Τραμπ στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα είναι βέβαιο ότι θα το μεταμορφώσει σε Τραμπικό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα.
Στις εκλογές του προσεχούς Νοεμβρίου εκτός του προέδρου ανανεώνεται το σύνολο της Βουλής και το ένα τρίτο της Γερουσίας.
Με δεδομένα μέχρι στιγμής τα αποτελέσματα της Αϊόβα και του Νιου Χαμσάιρ οι υποψήφιοι του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος αν δεν έχουν τη στήριξη του Τραμπ δεν μπορούν να θεωρήσουν την εκλογή τους δεδομένη.
Αν η δυναμική Τραμπ πιστοποιηθεί και στις επόμενες προκριματικές εκλογές, τότε το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ θα κληθεί να ξεκαθαρίσει οριστικά τη νομιμότητα της υποψηφιότητας του τέως προέδρου.
Τούτων λεχθέντων είναι βέβαιο ότι σύμμαχοι και αντίπαλοι των ΗΠΑ στη διεθνή σκηνή μελετούν ήδη τα πεπραγμένα της τετραετίας Τραμπ στην προσπάθειά τους να ανιχνεύσουν τις σταθερές της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ σε μια ενδεχόμενη και πολύ πιθανή πλέον δεύτερη τετραετία.
Η συνέχεια της πολιτικής Μπάιντεν από τον Τραμπ είναι δεδομένη σε ό,τι αφορά την Κίνα αλλά και τη Βόρεια Κορέα, με την εμπρηστική φρασεολογία του να καθιστά δύσκολη την αποτροπή της μετάλλαξης της αντιπαλότητας σε μετωπική σύγκρουση με απρόβλεπτες συνέπειες.
Εκεί όπου η επιστροφή Τραμπ στον Λευκό Οίκο θα φέρει απρόβλεπτες ανατροπές είναι η Μέση Ανατολή.
Ο Τραμπ απέσυρε τις ΗΠΑ το 2018 από τη συμφωνία για τον διεθνή έλεγχο του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν, υιοθετώντας το σύνολο των αντιδράσεων που είχε διατυπώσει ο Νετανιάχου το 2015 όταν ο Ομπάμα αποφάσισε να την υπογράψει.
Σε ό,τι αφορά την πολεμική σύγκρουση στην Ουκρανία ο Τραμπ δεν έχει κρύψει ότι θεωρεί πως είναι ευθύνη της Ε.Ε. να αναλάβει το κόστος είτε της απεμπλοκής είτε της παράτασης του πολέμου.
Η προσέγγιση Τραμπ να πληρώσουν οι Ευρωπαίοι άλλωστε δεν αφορά μόνον την Ουκρανία αλλά την ευρωπαϊκή ασφάλεια συνολικά.
Στην πρώτη του θητεία ο Τραμπ ακολούθησε μια αντιφατική στάση απέναντι στην Τουρκία του Ερντογάν με κατανόηση των ενστάσεων της Αγκυρας στη στήριξη των Κούρδων της Βορειοανατολικής Συρίας από τις ΗΠΑ.
Ο Τραμπ προσπάθησε δύο φορές το 2018 και το 2019 να αποσύρει τις αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις από τη Συρία, ένα πάγιο αίτημα του Ερντογάν που απέρριπταν σταθερά τόσο το Στέιτ Ντιπάρτμεντ όσο και το Πεντάγωνο.
Το θέμα επανήλθε στην επικαιρότητα με δημοσίευμα που αναφέρει ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν προβληματίζεται ως προς την απόσυρση από τη Συρία.
Το συμπέρασμα είναι ότι μέχρι να ξεκαθαρίσει η μάχη εξουσίας στις ΗΠΑ δεν μπορεί να υπάρξει απόφαση που να δεσμεύει μακροπρόθεσμα τη χώρα.