Δεν δίνουμε λευκή εξουσιοδότηση στον ΣΥΡΙΖΑ
Δημήτρης Χατζησωκράτης, Συνένευξη στη Τζώρτζια Κοντράρου, ΤΟ ΠΑΡΟΝ, Δημοσιευμένο: 2009-06-28
Έχω μιλήσει αρκετά μετά τις ευρωεκλογές για τα κύρια αίτια. Αναφέρομαι στις πολιτικές επιλογές της ηγεσίας του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ μετά το τακτικό μας Συνέδριο. Ακόμη, στη μη κατανόηση του φαινομένου της δημοσκοπικής έκρηξης και του αιτήματος των πολιτών της αριστεράς για διατύπωση σχεδίου, όρων, προϋποθέσεων για εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης, στα λάθη και τις παραλείψεις του Δεκεμβρίου, στην άστοχη συγκρότηση του ευρωψηφοδελτίου και την άκρως ευρωσκεπτικιστική εκπεμπόμενη ευρωπαϊκή μας πρόταση και τέλος στην εμφάνιση την τελευταία εβδομάδα, του περίφημου Τρίτου πόλου της Αριστεράς και της Οικολογίας. Οι «δύσκολες» σχέσεις του διδύμου της ηγεσίας, όπως αναδείχθηκαν τις προηγούμενες ημέρες, θα πρέπει να προσμετρηθούν ως παράγοντες που- τουλάχιστον- δεν διευκόλυναν την άρση δυσλειτουργιών ή και την αναγκαία «στροφή» πολιτικής όταν ήταν πρόδηλο ότι οι τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις το απαιτούσαν.
-Η ανάκληση παραίτησης του κ. Αλαβάνου δρομολογεί και οργανωτικές αλλαγές εντός του ΣΥΡΙΖΑ;
Να κρατήσω το γεγονός ότι ξαναγυρίζουμε στα θέματα πολιτικής γραμμής, πολιτικών και οργανωτικών πρωτοβουλιών και φεύγουμε από τα ζητήματα προσώπων. Δεν πρέπει να παραγνωρίσουμε ότι, δυστυχώς, στην πολιτική και στις ευρύτερες κοινωνικές διεργασίες δεν ισχύει το «ως μη γενόμενο» που ισχύει στις αθλοπαιδιές. Οι πράξεις, οι παραλείψεις, αφήνουν το εντύπωμά τους.
-Η ύπαρξη πολλών κέντρων αποφάσεων και παραγωγής πολιτικής δυσχεραίνει την καλή λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ;
Αν δεν έχει διασαφηνιστεί ο ρόλος και η λειτουργία κάθε σχηματισμού- των κομμάτων ως συνιστώσες και του συνεργατικού σχήματος- τότε όντως θα υπάρχουν προβλήματα, δυσχέρειες και δυσλειτουργίες. Ως Ανανεωτική Πτέρυγα του ΣΥΝ, επιμείναμε και επιμένουμε ότι και το πρόβλημα πολιτικής γραμμής και προτάσεων και το πρόβλημα της λειτουργίας του ΣΥΡΙΖΑ είναι πρωταρχικά ζήτημα του κόμματός μας. Ποιά είναι η αντίληψή μας, ως ΣΥΝ, και τι ακριβώς θέλουμε να κάνουμε. Είναι πολιτικά λάθος η ασάφεια να διαχέεται και ο ΣΥΝ, ο κύριος πολιτικός φορέας, να δολιχοδρομεί.
-Η τάση απορρόφησης του ΣΥΝ από το ΣΥΡΙΖΑ έχει προκαλέσει κραδασμούς. Ποια είναι η άποψη σας για αυτό το ενδεχόμενο;
Είναι γεγονός ότι η ακροτελεύτια φράση της Δήλωσης –Ανάκλησης της παραίτησης του Αλέκου Αλαβάνου: «και ως μέλος του ΣΥΡΙΖΑ που διεκδικώ να έχω την κόκκινη κάρτα για να ψηφίσω στην Συνδιάσκεψη.» μαζί με τα περί «εκλογής αντιπροσώπων, και εκλογής όχι αρχηγού, αλλά συλλογικής ηγεσίας» άνοιξαν τον ασκό του αιόλου, πέραν των υπαρκτών διαφορών των συνιστωσών για κεντρικά θέματα πολιτικής. Οι «διορθωτικές» δηλώσεις του Προέδρου της Κ.Ο., δυό μέρες μετά δεν διασκεδάζουν επί της ουσίας το ζήτημα.
Ως Ανανεωτική Πτέρυγα, έχουμε υπογραμμίσει ότι αρνούμαστε τον υπερσυγκεντρωτικό χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ και δεν δεχόμαστε την εν λευκώ εξουσιοδότηση στις πολιτικές του αποφάσεις που νομιμοποιούνται εκ των υστέρων. Εμείς ζητάμε τον ανακαθορισμό του ΣΥΡΙΖΑ, τυπικά και ουσιαστικά, ως πολιτικό συνεργατικό σχήμα και όχι ως σχήμα που θα υποκαθιστά και θα ακυρώνει τον Συνασπισμό και το δικαίωμα διατήρησης των δικών του θέσεων. Δεν αποδεχόμαστε την επιχειρούμενη, με τον έναν ή άλλο τρόπο, μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο πολιτικό σχηματισμό. Μια τέτοια επιλογή είναι έξω από την ιδρυτική μας συμφωνία. «Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να υποκαταστήσει το κόμμα μας. Κάρτα μέλους έχουμε μόνο σε ένα κόμμα.» τόνισε ό Φώτης Κουβέλης στην μεγάλη συγκέντρωση της Ανανεωτικής Πτέρυγας την περασμένη Τρίτη.
-Η κριτική που ακολούθησε τις εκλογές ανάδειξε διαφορές σε ουσιαστικές πολιτικές προσεγγίσεις όπως αυτή του αριστερού ευρωπαϊσμού. Υπάρχει πεδίο προσέγγισης;
Στον τομέα της Ευρωπαϊκής πολιτικής αναμφισβήτητα υπάρχουν και οι περισσότερες και οι μεγαλύτερες διαφορές. Του ΣΥΝ, ως όλον, και συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ. Αν για παράδειγμα θελήσει να αναζητήσει κανείς το κείμενο του Προγράμματος του ΣΥΝ, που πλειοψηφικά εγκρίθηκε στο Διαρκές του Συνέδριο τον Απρίλιο του 2009, και το συγκρίνει με την Εκλογική Διακήρυξη του ΣΥΡΙΖΑ θα διαπιστώσει τις διαφορές… Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι μόνο πεδίο ταξικών αγώνων και διεκδικήσεων. Έπρεπε, ως ευρωπαϊστική αριστερά, να ομιλούμε και για τη θεσμική συγκρότησή της (τι Σύνταγμα, τι κοινοβούλιο, τι προυπολογισμό, τι υποχρεώσεις, τι δεσμεύσεις κλπ) και για τις πολιτικές που θέλουμε να ενσωματώσει. Άλλως ο καταγγελτικός, και μόνο λόγος, μας παρωθεί προς το… ΚΚΕ και χρειάζεται να συμπληρώνουμε για τον διαφορισμό μας… « εμείς όμως παλεύουμε εντός και δεν θέλουμε εκτός».
-Πολλή κουβέντα για θεωρητικές προσεγγίσεις των τάσεων που ενυπάρχουν και κινούνται στο χώρο του ΣΥΡΙΖΑ. Νομίζετε ότι ο μέσος πολίτης μπορεί να τις παρακολουθήσει και πολύ περισσότερο έχει την πολυτέλεια να ενδιαφερθεί γι αυτές;
Αν είμαστε συγκεκριμένοι και σαφείς, αν έχουμε ξεκάθαρο πολιτικό λόγο και θέσεις, αν προβάλουμε προτάσεις στο πολιτικό κοινωνικό, πολιτισμικό και οικολογικό πεδίο, αν διαμορφώνουμε εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης, τότε ναι, είμαι βέβαιος ότι οι πολίτες θα ενδιαφερθούν. Θέσεις και προτάσεις αναζητούνται. Όποια δύναμη τις προβάλλει θα είναι χρήσιμη.
…σε ρυθμό πινγκ πονγκ
-Αποφασίζουν οι Βρυξέλλες εκτελεί η Αθήνα;
Το σύνηθες άλλοθι των ελληνικών κυβερνήσεων. Φυσικά για τα. .επώδυνα.
-Προσωποπαγή τα ελληνικά κόμματα;
Της αριστεράς όχι
-Το ψάρι από το κεφάλι βρωμάει…
Συγχωροχάρτι για το σώμα
-ΣΥΡΙΖΑ σήμερα, ΣΥΝ χθες, δεξαμενή ψήφων προς ΠΑΣΟΚ. Έως πότε;
Έως ότου αποκτήσουν πολιτική που θα δίνει πειστική απάντηση στο πρόβλημα της προοδευτικής διακυβέρνησης του τόπου.
- Κολωνάκι – Εξάρχεια: κακοί γείτονες;
Μπορούν να είναι καλοί γείτονες αν δεν υπάρχουν κακοί υποκινητές