Μέσα από τον ΣΥΝ για τη συγκρότηση της δημοκρατικής, μεταρρυθμιστικής και οικολογικής αριστεράς

Πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 27/2, η πανελλαδική σύσκεψη της Ανανεωτικής Συσπείρωσης του ΣΥΝ.

Στη σύσκεψη έγινε συζήτηση για την κατάσταση στον ΣΥΝ, όπως διαμορφώθηκε μετά το 4ο Συνέδριο, και για τις πολιτικές εξελίξεις.

Τις εργασίες της σύσκεψης άνοιξε με εισήγησή του ο συντονιστής της Ανανεωτικής Συσπείρωσης Στέφανος Μπαγεώργος (μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝ), ο οποίος τόνισε:

Συντρόφισες και σύντροφοι,

Βρισκόμαστε ξανά μαζί, διόμισυ μήνες μετά το 4ο συνέδριο του ΣΥΝ, για να εκτιμήσουμε, συλλογικά, τα χαρακτηριστικά της καινούργιας περιόδου και  να συναποφασίσουμε τον τρόπο που θα ασκήσουμε πολιτική με βάση τις διακηρυγμένες απόψεις μας, ως ρεύμα ιδεών στον ΣΥΝ.

Σε όλη τη διάρκεια της προσυνεδριακής περιόδου, ουσιαστικά από τον προηγούμενο Ιούνιο, προσπαθήσαμε να διαμορφώσουμε ένα ευρύτερο μπλοκ δυνάμεων στον ΣΥΝ, με κοινά πολιτικά χαρακτηριστικά και κοινή συμπεριφορά τόσο στη συζήτηση για τις θέσεις του κόμματος όσο και στην εκλογική διαδικασία για την ανάδειξη του νέου Προέδρου και της νέας Κεντρικής Επιτροπής.

Διαλέξαμε τον δύσκολο δρόμο της αναζήτησης ευρύτερων συνθέσεων με συντρόφους που οι αναζητήσεις τους κινούνται σε παράλληλους δρόμους, όταν δεν ταυτίζονται, με τις δικές μας, με στόχο την διαμόρφωση μίας νέας πλειοψηφίας .

Δεν έγινε δυνατόν να υλοποιηθούν οι αρχικοί μας στόχοι. Πρέπει όμως να πούμε πολύ καθαρά ότι αισθανόμαστε ότι δεν έχουμε απολύτως καμία ευθύνη γι’ αυτήν την εξέλιξη.

Το ίδιο το αποτέλεσμα του Συνεδρίου όπως εκφράστηκε στην εκλογή του προέδρου αλλά και με την οριακή αύξηση των δυνάμεων της Ανανεωτικής Συσπείρωσης – αύξηση καθόλου δεδομένη πριν απ’ το συνέδριο – δείχνει ότι αυτή μας η προσπάθεια αναγνωρίστηκε και από συντρόφους που δεν συμμετείχαν ενεργά στις συλλογικές μας διαδικασίες.

Το θέμα όμως δεν είναι τόσο το τι έκανε ή δεν έκανε η Ανανεωτική Συσπείρωση. Το τέταρτο συνέδριο του ΣΥΝ διαμόρφωσε μια καινούργια, πρωτόγνωρη κατάσταση στο κόμμα που αναμφίβολα θα αφήσει το αποτύπωμά της στην πολιτική του ΣΥΝ για τα μικρά και μεγάλα προβλήματα της χώρας.

Για πρώτη φορά ο ΣΥΝ θα κινηθεί με βάση τις πολιτικές επιλογές μιας μόνο πτέρυγας του κόμματος που στηρίζεται στην απόλυτη πλειοψηφία που της έδωσε το συνέδριο. Ταυτόχρονα η νέα ηγεσία του ΣΥΝ επωμίζεται την μεγάλη ευθύνη για την πορεία του κόμματος και τη διεύρυνση της επιρροής του, με βάση τις δικές της ιδιαίτερες επιλογές. Το τελικό αποτέλεσμα θα είναι και το κριτήριο για την ορθότητα αυτών των επιλογών.

Εμείς, από την πλευρά της Ανανεωτικής Συσπείρωσης, πιστεύουμε ότι οι αποφάσεις του συνεδρίου πρέπει να είναι σεβαστές απ’ όλους, αναγνωρίζουμε το δικαίωμα της πλειοψηφίας που διαμορφώθηκε στο συνέδριο να προχωρήσει στην εφαρμογή τους, δηλώνουμε όμως ότι οι διαφωνίες που υπήρχαν όλη την προηγούμενη περίοδο και εκφράστηκαν στο συνέδριο, παραμένουν και αφορούν τόσο τον βασικό πολιτικό προσανατολισμό του κόμματος όσο και τις επιλογές του για τα θέματα της συγκυρίας.

 Να αναφέρω ενδεικτικά και χωρίς ιδιαίτερο σχολιασμό τις διαφορετικές απόψεις που κατατέθηκαν για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, όταν με απόφασή της η ΚΠΕ με πλειοψηφία 67 έναντι 23 ψήφων αποφάσισε να μην προταθεί υποψήφιος πρόεδρος από τον ΣΥΝ, καθώς και τις διαφορές εκτιμήσεων και προτάσεων για τις αγροτικές κινητοποιήσεις.

Καταθέτουμε σήμερα τη βούλησή μας να συνεχίσουμε την προσπάθεια μέσα από τον Συνασπισμό για τη συγκρότηση της δημοκρατικής, μεταρρυθμιστικής και οικολογικής αριστεράς. Πιστεύουμε ότι η συλλογική πολιτική δράση δεν μπορεί να αναζητηθεί έξω από το Συνασπισμό ο οποίος ανεξάρτητα από αδυναμίες, παλινωδίες και λάθη παραμένει ο κύριος φορέας της ανανεωτικής αριστεράς στην Ελλάδα. Δεν συμφωνούμε λοιπόν με επιλογές που προτείνουν τον αναχωρητισμό και την αδρανοποίηση. Και αυτό γιατί δεν αναζητούμε καμία «χαμένη πατρίδα», δεν αισθανόμαστε την ανάγκη επαναπατρισμού γιατί δεν νοιώθουμε ότι είμαστε μετανάστες στον Συνασπισμό. Ο Συνασπισμός ήταν και είναι το σπίτι μας.

Θέλουμε να συμβάλουμε για να είναι ο Συνασπισμός μια χρήσιμη δύναμη για την ελληνική κοινωνία, μια δύναμη που δεν θα αναπολεί με νοσταλγία το παρελθόν, κοιτώντας εικόνες υποτιθέμενων αγίων, αλλά μια δύναμη σύγχρονη που θα ανοίγει δρόμους, θα προτείνει λύσεις και θα αποτελεί πόλο συσπείρωσης των πιο ζωντανών δυνάμεων της ελληνικής κοινωνίας. Στην προσπάθειά μας αυτή, διατηρούμε το δικαίωμα της επικοινωνίας και της κοινής δράσης με όλους όσους, για διάφορους λόγους, δεν βρίσκονται σήμερα ενταγμένοι στις γραμμές του ΣΥΝ και έχουν ανάλογες με τις δικές μας αναζητήσεις. Ενθαρρύνουμε κάθε πρωτοβουλία που είναι δυνατόν να ενεργοποιήσει αυτές τις δυνάμεις.

Από τη θέση που μας τοποθέτησε το συνέδριο, απ’ αυτήν δηλαδή της εσωκομματικής μειοψηφίας θα προσπαθήσουμε να συμβάλλουμε στη διαμόρφωση της πολιτικής του κόμματος με βάση τις απόψεις που διατυπώσαμε τόσο στο 3ο τακτικό συνέδριο του 2000 όσο και στο προγραμματικό του 2003 αλλά και στο πρόσφατο 4ο συνέδριο του ΣΥΝ. Πρόθεσή μας είναι να διαμορφώσουμε τους όρους και τις προϋποθέσεις για τη συμπόρευση όλων των δυνάμεων του ΣΥΝ που έχουν κοινούς με τους δικούς μας προβληματισμούς. Όλοι όσοι στο πρόσφατο συνέδριο είχαν κοινή συμπεριφορά στην υποστήριξη των πολιτικών θέσεων, όπως εκφράστηκαν στο λεγόμενο δεύτερο κείμενο, και στην ψηφοφορία για την εκλογή του προέδρου, μπορούν και πρέπει να βρουν τον τρόπο να ενισχύσουν την μεταξύ τους συνεννόηση.

Η πολιτική συγκυρία,  θα μπορούσε να είναι θετική για τον ΣΥΝ.

Την ώρα που γίνεται φανερή η αδυναμία της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει με επάρκεια τα συσσωρευμένα προβλήματα της οικονομίας, την ανεργία, την ακρίβεια, την υποβάθμιση του περιβάλλοντος, την ώρα που παρακολουθεί σιωπηλή την κρίση στο δικαστικό σώμα και την εκκλησία, την ίδια ώρα γίνεται επίσης φανερή η έλλειψη μιας πειστικής αντιπολίτευσης.

Το ΠΑΣΟΚ περιορίζεται στην ανάδειξη των αδιεξόδων της πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας, υπερασπιζόμενο ταυτόχρονα την πολιτική της δικής του διακυβέρνησης, μια πολιτική ωστόσο που αποδοκιμάστηκε και στις δύο εκλογές του προηγούμενου έτους, και στις βουλευτικές και στις ευρωεκλογές.

 Δεν προχωράει  στη διατύπωση προτάσεων και δεν αναλαμβάνει πολιτικές πρωτοβουλίες ,που θα αποδεικνύουν στην πράξη την διάθεσή του να επιχειρήσει μια τομή σε σχέση με το παρελθόν, για μια νέου τύπου οικονομική ανάπτυξη της χώρας και για τη ριζική αλλαγή του πολιτικού συστήματος παραμένοντας σταθερά προσκολλημένο στην αντίληψη της δικομματικής εναλλαγής.

 Το μόνο νέο στοιχείο, είναι η επικοινωνιακή προσπάθεια να εμφανίσει τις, αμφιβόλου ποιότητας, αλλαγές στη δομή και τον τρόπο λειτουργίας του, ως ριζική ανανέωση νοοτροπίας και πολιτικής.

Από την άποψη αυτή, οι μονότονα επαναλαμβανόμενες προτάσεις προς τον Συνασπισμό, είναι ουσιαστικά προτάσεις χωρίς αντίκρισμα.

Θα μπορούσε, λοιπόν, ο ΣΥΝ να αξιοποιήσει αυτή την συγκυρία για να απευθυνθεί με πειστικότητα σε όλους εκείνους που δεν αισθάνονται ότι η εναλλακτική λύση στη διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είναι το σημερινό ΠΑΣΟΚ, αξιοποιώντας όλα τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που διαθέτει από την ίδρυσή του.

• Την αντίληψή του για την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, την πολιτική ενοποίηση της ΕΕ και την ομοσπονδιακή συγκρότησή της.
• Τις προτάσεις του για μια οικονομική ανάπτυξη συμβατή με το περιβάλλον.
• Τις προτάσεις του για την αλλαγή του πολιτικού συστήματος, με την προώθηση συγκεκριμένων θεσμικών αλλαγών.
• Την αντίληψή του για την αναγκαιότητα κοινωνικών και πολιτικών συνεργασιών ώστε να προωθηθούν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις για τον εκσυγχρονισμό της χώρας.

Αντί για μια τέτοιου τύπου ανοικτή πολιτική, η ηγεσία του ΣΥΝ επιλέγει την αναδίπλωση σε θέσεις και πολιτικές που αφορούν άλλες εποχές.

Καλλιεργεί την βαθύτατα λαθεμένη αντίληψη ότι προϋπόθεση για την ανάκαμψη και την ενίσχυση του ΣΥΝ είναι η επικράτησή του, στον έτσι κι αλλιώς περιορισμένο, χώρο της ιστορικής αριστεράς.

Καλλιεργεί την αυταπάτη ότι υπάρχουν δυνατότητες ευρύτερης πολιτικής συνεννόησης με τις δυνάμεις του ΚΚΕ και θεωρεί ότι η πολιτική των συνεχών εκκλήσεων για διάλογο και συνεργασία μαζί του, μπορεί να είναι μια πολιτική αποτελεσματική, που δημιουργεί ρήγματα και μετατοπίζει προς τον ΣΥΝ τμήματα των οπαδών του ΚΚΕ.

Υποβαθμίζει με αυτόν τον τρόπο την αναγκαιότητα μιας συνεχούς αντιπαράθεσης με το ΚΚΕ.

• Για τον απομονωτισμό που καλλιεργεί η πολιτική του για τη διεθνή θέση της χώρας και τον αδιέξοδο αντι-ευρωπαϊσμό του
• Για τον κοινωνικό συντηρητισμό του
• Για την αντιδημοκρατική λειτουργία και πρακτική του στους μαζικούς χώρους
• Για την έλλειψη οποιασδήποτε πρότασης θετικής διεξόδου και το στείρο καταγγελτικό του λόγο.
• Για την πλήρη αποτυχία του κοινωνικού και οικονομικού μοντέλου, που ακόμη και σήμερα υπερασπίζεται.

Με τον τρόπο που η ηγεσία του ΣΥΝ αντιμετωπίζει το ΚΚΕ, μόνο δηλαδή με κριτική για την αντι-ενωτική του στάση, πέρα από το ότι υποδηλώνει ότι η υπόθεση της ενότητας της αριστεράς είναι θέμα μιας απλής συγκόλλησης των δυνάμεών της, δίνει δημόσια την εντύπωση ότι οι διαφορές πολιτικής και προσανατολισμού με το κόμμα αυτό είναι δευτερεύουσας σημασίας.

Το αποτέλεσμα όμως μιας τέτοιας πολιτικής, όπως φάνηκε και στις εκλογές του Μαρτίου, είναι ακριβώς το αντίθετο από το επιδιωκόμενο, ενισχύει -σε βάρος του ΣΥΝ -και δεν αποδυναμώνει το ΚΚΕ.

Στοιχείο επίσης της αναδίπλωσης στο παρελθόν, είναι η πολιτική συμμαχιών που εφαρμόζει ο ΣΥΝ τον τελευταίο ενάμισυ χρόνο.

Είναι γνωστά τα γεγονότα που ακολούθησαν με την ίδρυση του ΣΥΡΙΖΑ, όπως είναι γνωστές οι απόψεις μας και η κριτική που ασκήσαμε στο συγκεκριμένο εγχείρημα μαζί με άλλους συντρόφους. Χωρίς διάθεση να επαναλάβουμε αυτή τη συζήτηση σήμερα, πρέπει να υπογραμμίσουμε για μια ακόμη φορά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα σχήμα με ασαφή πολιτικά χαρακτηριστικά, εκλογικά αναποτελεσματικό, με αποκλίνουσες επιδιώξεις των συνιστωσών που συμμετέχουν σ’ αυτό και κυρίως ένα σχήμα που αποτελεί μια καρικατούρα της ιδέας της ενότητας της αριστεράς. Μιας ενότητας που δεν μπορεί παρά να στηρίζεται στη μεγαλύτερη δυνατή πολιτική συμφωνία στο σύνολο των μικρών και μεγάλων θεμάτων που απασχολούν την ελληνική κοινωνία. Τέτοια συμφωνία δεν υπάρχει στον ΣΥΡΙΖΑ.

Παρόλα αυτά, η πλειοψηφία του συνεδρίου αποφάσισε να προχωρήσει στη λεγόμενη «ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ». Δεν ξεκαθαρίστηκε – και η ηγεσία του κόμματος οφείλει να το κάνει – ποιο ακριβώς είναι το περιεχόμενο αυτής της ανασυγκρότησης.

Μέχρι σήμερα γνωρίζαμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα συμμαχικό σχήμα, με την κάθε συνιστώσα που μετέχει σ’ αυτόν να διατηρεί το δικαίωμα της αυτόνομης πολιτικής παρουσίας και δράσης.

Μέχρι σήμερα γνωρίζαμε, από δημόσιες δηλώσεις, ότι δεν υπάρχει διάθεση από κανέναν, να αλλάξει αυτός ο χαρακτήρας του ΣΥΡΙΖΑ.

Οι τελευταίες εξελίξεις που είναι: ο καθορισμός αρμοδιοτήτων στον ΣΥΡΙΖΑ όπως συντονιστής, υπεύθυνος τύπου, υπεύθυνος κοινοβουλευτικής δουλειάς, υπεύθυνος για τις τοπικές επιτροπές του ΣΥΡΙΖΑ, και ακόμα η «επικαιροποίηση», όπως αποκαλείται, της διακήρυξης του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και η γενική κατεύθυνση για επαναδραστηριοποίηση των τοπικών του επιτροπών και η δημιουργία καινούργιων εκεί που δεν υπάρχουν, δείχνουν ένα πράγμα: ή εμείς δεν είχαμε καταλάβει καλά, πράγμα δύσκολο, ή οι επιδιώξεις των εμπνευστών της περίφημης ανασυγκρότησης είναι διαφορετικές από όσα δημόσια δηλώνονται.

Θέλουμε με πολύ μεγάλη σαφήνεια και έγκαιρα να ξεκαθαρίσουμε ότι για μας ο Συνασπισμός δεν είναι μαζικός χώρος, δεν είναι ένα μεταβατικό σχήμα όπως από άλλους συντρόφους έχει δηλωθεί και μέσα σε συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής. Συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι όπως όλοι είχαμε συμφωνήσει στην ίδρυσή του είναι κόμμα μακράς πνοής.

Οποιαδήποτε προσπάθεια αλλαγής του χαρακτήρα του κόμματος, μετατόπισης του κέντρου λήψης των αποφάσεων έξω από τις θεσμοθετημένες διαδικασίες του ΣΥΝ ή αξιοποίησης του ΣΥΝ για μετάβαση σε άλλο πολιτικό σχήμα παραβιάζει ανοικτά την «ιδρυτική συμφωνία» μεταξύ μας. Τέτοιου τύπου επιλογές, αν γίνουν, δεν δεσμεύουν κανέναν και αναμφίβολα θα έχουν κόστος.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Στους επόμενους μήνες θα γίνει το Καταστατικό Συνέδριο του ΣΥΝ (στα μέσα του Απρίλη). Θα ανοίξει επίσης, η συζήτηση για τις δημοτικές & νομαρχιακές εκλογές που θα έχει σαν κατάληξη το ειδικό θεματικό συνέδριο για την Τοπική Αυτοδιοίκηση τον Μάιο.

Στο καταστατικό συνέδριο του Απριλίου καλούμαστε όλοι να υπερασπιστούμε και να ενισχύσουμε τον χαρακτήρα του κόμματος όπως αποτυπώνεται στα ιδρυτικά του κείμενα.

Θέλουμε ο ΣΥΝ να είναι κόμμα πολιτικής ενότητας, μέσα στο οποίο θα μπορούν να συνυπάρχουν πολλά διαφορετικά ιδεολογικά ρεύματα και απόψεις.

Θέλουμε ο ΣΥΝ να είναι πολυτασικό κόμμα. Η ελεύθερη διαμόρφωση ιδεολογικών ρευμάτων και τάσεων στο εσωτερικό του κόμματος αποτελεί δημοκρατική κατάκτηση για τον ΣΥΝ που πρέπει να διαφυλαχτεί. Δεν μας αφορά η λειτουργία των τάσεων ως μηχανισμών αναπαραγωγής μιας κομματικής εξουσίας, μικρής ή μεγάλης. Έχουμε πει πολλές φορές ότι οι τάσεις δεν πρέπει να λειτουργούν σαν κόμμα μέσα στο κόμμα, με δική τους πειθαρχία σαν να πρόκειται για στρατό. Αντίθετα η μεταξύ τους κινητικότητα, ακόμη και  η διάλυσή τους και η διαμόρφωση καινούργιων είναι μια φυσιολογική εξέλιξη που διευκολύνει την όσμωση διαφορετικών απόψεων και την ίδια την δημοκρατία μέσα στο κόμμα.

 Στο πρόσφατο συνέδριο του ΣΥΝ προτείναμε ακόμη και την αυτοδιάλυσή μας προκειμένου να διευκολυνθούν νέες συνθέσεις. Ήταν μια πρόταση ειλικρινής που απέρρεε όμως  και από την αντίληψη που έχουμε για τη λειτουργία των τάσεων.

Απορρίπτουμε λοιπόν κατηγορηματικά την προσπάθεια περιορισμού και δαιμονοποίησης της λειτουργίας τους. Θεωρούμε ότι το σύνθημα «Όχι στις τάσεις» δεν είναι αγνών προθέσεων, ουσιαστικά χρησιμοποιείται για την άσκηση πολιτικής εντός του κόμματος και τη διαμόρφωση εσωτερικών συσχετισμών που θα διευκολύνουν τις επιλογές της εκάστοτε ηγεσίας.

Χρειάζεται στο σημείο αυτό να γίνει μια ειδική αναφορά.

Ο σύντροφος Αλαβάνος στην πρόσφατη συγκέντρωση του ΣΥΝ στο Σπόρτιγκ, άσκησε κριτική στην πολυτασική λειτουργία του κόμματος, επαναλαμβάνοντας ουσιαστικά απόψεις που είχε διατυπώσει, και στη συνέχεια αποσύρει ,προσυνεδριακά.

Εκτός από την επί της ουσίας διαφωνία μαζί του, πρέπει με σαφήνεια να πούμε ότι ο πρόεδρος του κόμματος δεν δικαιούται να υπερβαίνει το ρόλο που του έχει ανατεθεί, αγνοώντας τη θεσμική λειτουργία του κόμματος και τη συλλογική βούληση των οργάνων του. Ο ρόλος του είναι ακριβώς ο αντίθετος, να είναι δηλαδή ο θεματοφύλακας των λειτουργιών και των συλλογικών αποφάσεων. Η απευθείας διαμεσολάβηση του προέδρου με το λαό στη βάση των δικών του ιδιαίτερων απόψεων είναι πρότυπο λειτουργίας αρχηγών άλλων κομμάτων και πάντως ξένο στο Συνασπισμό.

Στην επόμενη περίοδο, από σήμερα μέχρι τον Οκτώβριο του 2006 θα κυριαρχήσει στην πολιτική ζωή της χώρας η συζήτηση για τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές. Για τον ΣΥΝ θα αποτελέσει, επιπρόσθετα, την πρώτη σοβαρή δοκιμασία για τις επιλογές της νέας του ηγεσίας.

Ο ΣΥΝ έχει καθιερωθεί ως η πολιτική δύναμη που στο χώρο της Τ.Α. έχει καθοριστική παρέμβαση με συγκροτημένο πρόγραμμα και συγκεκριμένες προτάσεις. Αυτή τη θετική παράδοση καλούμαστε όλοι μας  να συνεχίσουμε.

Πιστεύουμε ότι στη συζήτηση που θα γίνει, εντός και εκτός του κόμματος, πρέπει να υπογραμμίσουμε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών.

Δεν πρόκειται για γενικές πολιτικές εκλογές, δεν κρίνονται τα προγράμματα των πολιτικών κομμάτων ούτε αποτελούν πρόκριμα για μελλοντικές εξελίξεις. Αντίθετα αποτελούν ευκαιρία ιδιαίτερα για τις δυνάμεις του Συνασπισμού για την προβολή των τοπικών προβλημάτων, των προτάσεων για την οικονομική αυτοτέλεια των ΟΤΑ, τον εκσυγχρονισμό και εκδημοκρατισμό του θεσμικού πλαισίου, τη θεσμοθέτηση της αιρετής περιφερειακής αυτοδιοίκησης και της καθιέρωσης της απλής αναλογικής ως πάγιου εκλογικού συστήματος στην τοπική αυτοδιοίκηση.

Ο ιδιαίτερος χαρακτήρας των δημοτικών εκλογών αλλά και αυτή καθαυτή η θεματολογία τους καθορίζει και την εκλογική τακτική που πρέπει να ακολουθήσει ο ΣΥΝ.

Κάθε μηχανιστική μεταφορά των γενικών πολιτικών αντιπαραθέσεων, σε τοπικό επίπεδο με αφορμή τις δημοτικές εκλογές, που θα οδηγήσει σε μονοσήμαντες επιλογές σε ότι αφορά στις μορφές της εκλογικής καθόδου, είναι απολύτως λαθεμένη.

Ο ΣΥΝ πρέπει να επιδιώξει την ευρύτερη δυνατή κοινωνική και πολιτική συνεργασία από όλες τις δυνάμεις που μπορούν στους δήμους ή στις νομαρχίες να συμφωνήσουν στις προγραμματικές προτεραιότητες και στα πρόσωπα που θα αναλάβουν την υλοποίησή τους.

Ο ΣΥΝ με αυτή την ευέλικτη εκλογική τακτική στο παρελθόν, απολύτως συμβατή με το χαρακτήρα των δημοτικών εκλογών, έχει κατοχυρώσει και στο επίπεδο της παρουσίας των μελών και των φίλων του στους θεσμούς, έναν ιδιαίτερο και διακριτό ρόλο. Η επόμενη μέρα των εκλογών πρέπει να μας βρει με ενισχυμένες δυνάμεις σε νομάρχες, δημάρχους και δημοτικούς συμβούλους. Αυτό θα είναι και το κριτήριο της ορθότητας των επιλογών του κόμματος.

Εμείς, από την πλευρά μας,  δεσμευόμαστε να συμβάλλουμε σε μια κατεύθυνση σαν κι αυτή που περιγράψαμε πιο πάνω.

___________________________________
Στη σύσκεψη, μεταξύ άλλων μίλησαν και οι:

Θ. Μαργαρίτης (μέλος ΠΓ):

Μετά το συνέδριό του ο ΣΥΝ δίνει την εικόνα ότι κυρίως ενδιαφέρεται για τις σχέσεις του με το ΚΚΕ και το χώρο της παραδοσιακής αριστεράς. Σε καμμία περίπτωση δεν πρέπει να περιχαρακωθεί στον κομμουνιστογενή χώρο και να απομακρυνθεί από τις μεγάλες μάζες της ευρύτερης δημοκρατικής αριστεράς, των πολιτών με οικολογικές ευαισθησίες. Ο ΣΥΝ οφείλει και πρέπει να είναι το πολυτασικό σχήμα μιας σύγχρονης πολιτικής παράταξης που εκφράζει τις ιδέες του αριστερού μεταρρυθμισμού και των ριζοσπαστικών αναζητήσεων.

Μιχάλης Παπαγιαννάκης (μέλος ΠΓ):

Σε μεγάλο βαθμό οι αποφάσεις του συνεδρίου είναι δυνατόν να μετεξελιχθούν και να προσαρμοστούν στις ανάγκες της πολιτικής συγκυρίας, όπως έχει γίνει και στο παρελθόν. Μια τάση ιδεών και προγραμματικού λόγου όπως η Ανανεωτική Συσπείρωση σ’ αυτή την κατεύθυνση οφείλει να βοηθήσει υπερασπιζόμενη τα κεκτημένα της ανανεωτικής αριστεράς αλλά και συμβάλλοντας στην παραγωγή νέων ιδεών και προτάσεων, αναπτύσσοντας δράσεις εντός και εκτός κομματικών σχηματισμών, ανοίγοντας πολιτικά και ιδεολογικά μέτωπα απέναντι στις άλλες πολιτικές δυνάμεις και στον αυξανόμενο κοινωνικό συντηρητισμό.

Δ. Χατζησωκράτης (μέλος Π.Γ.):

Στον τομέα της οικονομίας έχουμε την υποχρέωση να αναδεικνύουμε το σύστημα των προτάσεών της Αν. Συσπείρωσης. Ο ΣΥΝ εδώ συλλογικά υστερεί. Με τον κυρίαρχο λόγο του απευθύνεται με προτάσεις προς κάθε κοινωνική κατηγορία που αν τις έβαζε κανείς τη μία δίπλα στην άλλη θα απαιτούσαν για να εκπληρωθούν από το δημόσιο 5 προϋπολογισμούς και θα οδηγούσε τον ιδιωτικό τομέα, πρακτικά, στο κλείσιμό του. Αν ξεκινήσουμε από το «1100 ευρώ κατώτατο μισθό» (σήμερα είναι 572,30!) και αν φτάσουμε στην - πανευρωπαϊκής πρωτοτυπίας - διεκδίκησή μας του 35ωρου, 5ήμερου, 7ωρου, περνώντας μέσα από κάθε επιδοματική ενίσχυση σε κάθε κοινωνικό στρώμα, τότε ακριβώς αντιλαμβανόμαστε το μέγεθος του προβλήματος.

Σε κάθε περίπτωση το πρόβλημα δεν είναι να μοιράζουμε παροχές, να υπερακοντίζουμε στα ζητήματα της αναδιανομής. Είναι να εμφανίζουμε και μια στοιχειωδώς πειστική, προοπτική, για την ανάπτυξη της οικονομίας της χώρας για μια παραγωγική αναδιάρθρωση που αποκτά σήμερα ένα εντελώς συγκεκριμένο και επείγοντα χαρακτήρα. Για να υπάρχει και να παράγεται πλούτος για να έχουμε και ενισχυμένη αναδιανομή...

Δ. Μπίρμπας (μέλος ΚΠΕ):

Η συγκρότηση ενός νέου ιδεολογικού πόλου από τάσεις, ρεύματα και πρόσωπα με κοινά ανανεωτικά δημοκρατικά και οικολογικά χαρακτηριστικά που θα προσπαθήσει να ενεργοποιήσει τον κόσμο εντός και εκτός του ΣΥΝ και θα εμβαθύνει το σύγχρονο αριστερό και οικολογικό λόγο στο κόμμα και στην κοινωνία πρέπει να είναι η προτεραιότητά μας.

Αντρέας Νεφελούδης (μέλος ΚΠΕ):

Η Ανανεωτική Συσπείρωση πρέπει να κινηθεί με γνώμονα την έκφραση όλων όσων απογοητευμένοι από τον ΣΥΝ του έστρεψαν την πλάτη τους. Γι αυτό παραμένει επίκαιρη και αναπόφευκτη η δημόσια διαφοροποίησή μας απέναντι στα σημεία της πολιτικής του ΣΥΝ που ανατρέπουν τις κατακτήσεις της ανανεωτικής αριστεράς.