ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ: Οι αποφάσεις της κυβέρνησης για τον ΟΣΕ διαπνέονται από την έλλειψη οράματος για το ρόλο του σιδηροδρόμου στο ελληνικό σύστημα μεταφορών

Οι αποφάσεις της κυβέρνησης για τον ΟΣΕ διαπνέονται από την έλλειψη οράματος για το ρόλο του σιδηροδρόμου στο ελληνικό σύστημα μεταφορών, κινούνται αποκλειστικά στη λογική της μείωσης των δαπανών και υπονομεύουν την προοπτική ορθολογικής ανάπτυξής του σε όφελος της περιφέρειας και των πολιτών.

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ υποστηρίζει ότι η αναγκαία εξυγίανση του ΟΣΕ δεν πρέπει να γίνει ταφόπλακα, αλλά απαρχή μιας νέας εποχής για τον σιδηρόδρομο στην Ελλάδα.

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ θεωρεί ότι για μια επιτυχή παρέμβαση, υπέρ του δημοσίου συμφέροντος, απαιτούνται:

 Η εξυγίανση του ΟΣΕ με ορθολογική αξιοποίηση του προσωπικού και της υποδομής του, βελτίωση της εξυπηρέτησης των επιβατών. Μείωση του χρέους με ορθολογική διαχείριση, καταπολέμηση της σπατάλης και της κακοδιοίκησης. Συστηματική αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του οργανισμού με ευθύνη των αντίστοιχων φορέων αξιοποίησης του δημοσίου.

 Η επανεκκίνηση του ΟΣΕ ως δημόσιας επιχείρησης με σύγχρονη διοίκηση

 Η σύσταση δημόσιου φορέα με τη μορφή ρυθμιστικής αρχής για τη ρύθμιση της κυκλοφορίας, των δρομολογίων και της ασφάλειας της διακίνησης επιβατών και εμπορευμάτων. Ο απόλυτος ιδιοκτήτης του δικτύου είναι το δημόσιο.

 Το πλειοψηφικό πακέτο του ΟΣΕ παραμένει στο δημόσιο. Η δυνατότητα του ιδιωτικού τομέα στη δρομολόγηση και εκμετάλλευση αμαξοστοιχιών, επιβατικών και εμπορευματικών, στη βάση προγραμματικών συμφωνιών, μπορεί να είναι ελεύθερη, με σταθερό και ανεκχώρητο στοιχείο την εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος.

 Η αποτροπή της περιστολής του δικτύου. Κάθε τυχόν περικοπή οφείλει να είναι αιτιολογημένη και να λαμβάνει υπόψη όχι μόνο τα ελλείμματα, αλλά και τα αναπτυξιακά και χωροταξικά κριτήρια.

Η συμμετοχή και των εργαζομένων στην αναδιάρθρωση και εξυγίανση του ΟΣΕ. Η αξιοποίηση της εμπειρίας όλων των ζωντανών δυνάμεων μέσα στον οργανισμό.

Καμία απόλυση των ήδη εργαζομένων δεν πρέπει να γίνει. Το τυχόν πλεονάζον προσωπικό, που μπορεί να προκύψει μέσα από ένα νέο επιχειρησιακό σχέδιο, πρέπει να μεταταγεί και να καλύψει πραγματικές ανάγκες σε άλλους τομείς του δημοσίου.