Η Κύπρος πιόνι στον ανταγωνισμό Γαλλίας - Βρετανίας

Ανδρέας Φάντης, Ελευθεροτυπία, Δημοσιευμένο: 2005-08-30

Το ιδιαίτερο στίγμα στη σημερινή φάση του Κυπριακού το καθορίζει κυρίως η σαφής και διακηρυγμένη επισήμως θέση της Γαλλίας, ότι στο πλαίσιο επέκτασης του Πρωτοκόλλου Τελωνειακής Ενωσης και με τα 10 νέα κράτη-μέλη της Ενωσης (περιλαμβανομένης και της Κύπρου), που υπέγραψε στις 29 Ιουλίου, η Τουρκία έχει υποχρέωση ν’ αναγνωρίσει επίσημα την Κύπρο χώρα-μέλος της Ε.Ε.

Η κάπως ξαφνική και αναπάντεχη αυτή θέση της Γαλλίας, σε συνδυασμό με την επικείμενη σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών της Ε.Ε., δίνει μια νέα διάσταση στο Κυπριακό και τον ρόλο που αυτό μπορεί να διαδραματίσει στις συζητήσεις των υπουργών Εξωτερικών. Επίσης, προκαλεί προβλήματα και ανησυχίες τόσο στην προεδρεύουσα Βρετανία όσο και στα άλλα μέλη της Ενωσης που θα κληθούν στην επικείμενη σύνοδό τους να καθορίσουν τους «όρους» για ν’ αρχίσουν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας στις 3 Οκτωβρίου, όπως αποφασίστηκε στη σύνοδο κορυφής τον Δεκέμβριο του 2004.

Αυτό το δεδομένο αποτέλεσε και το κύριο θέμα συζήτησης του προέδρου της Κύπρου με τον πρωθυπουργό της Ελλάδας. Κατά τις συνομιλίες τους είχαν να αποφασίσουν πώς να χειριστούν, ποιες θέσεις να προβάλουν στη σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών και συγκεκριμένα: να συνταχθεί η Κύπρος με τη Γαλλία και ν’ ασκήσει βέτο, όπως λέγεται ότι πιέζεται από τους Γάλλους να πράξει, ή ν’ αγνοήσει αυτή την πίεση και ν’ αναζητήσει κάποιον συμβιβασμό, κάτι λιγότερο από την αναγνώριση εδώ και τώρα;

Τόσο ο κ. Καραμανλής όσο και ο κ. Παπαδόπουλος κράτησαν κλειστά τα χαρτιά τους -και φυσικά, πολύ καλά έπραξαν- ως προς αυτό το σημείο. Οπως δήλωσε ο πρόεδρος της Κύπρου, καθόρισαν την τακτική που οι δύο κυβερνήσεις θ’ ακολουθήσουν στη σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών, καθώς και τη γενικότερη στρατηγική τους για το Κυπριακό και τη διαπραγμάτευση των όρων για την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας με τα 25 μέλη της Ε.Ε. - περιλαμβανομένης φυσικά και της Κύπρου.

Η στροφή της γαλλικής κυβέρνησης υπέρ της αναγνώρισης της Κύπρου από την Τουρκία ως όρος για την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων αξίζει προβληματισμού και μελέτης. Γιατί, άραγε, η Γαλλία επέλεξε αυτή τη στιγμή για να διακηρύξει αυτή τη θέση; Πολιτικοί αναλυτές και αρθρογράφοι προσπάθησαν και προσπαθούν να εξηγήσουν αυτή τη στροφή της Γαλλίας υπέρ της Κύπρου. Μερικοί τη θεωρούν αποτέλεσμα του «όχι» του γαλλικού λαού στο δημοψήφισμα για τη συνταγματική συνθήκη, άλλοι την αποδίδουν σε πολιτικούς λόγους για εσωτερική κατανάλωση, άλλοι τη θεωρούν αντανάκλαση του «αντιτουρκικού» αισθήματος που διακατέχει μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης της Γαλλίας και άλλοι, τέλος, θέλουν να πιστεύουν ότι αυτή οφείλεται στην προσήλωση της γαλλικής κυβέρνησης στις αρχές της Ε.Ε. Ολοι αυτοί οι λόγοι μπορεί να ισχύουν στον έναν ή τον άλλον βαθμό. Τίθεται, όμως, το ερώτημα: Μήπως υπάρχει κάποιος βαθύτερος λόγος, κάποια πιο ουσιαστική αιτία γι’ αυτή την ξαφνική στροφή της Γαλλίας πέραν από τους πιο πάνω λόγους; Μήπως πρέπει ν’ αναζητηθεί αυτή η βαθύτερη αιτία στον ανταγωνισμό και τη σύγκρουση της Γαλλίας με την προεδρεύουσα Βρετανία στην Ε.Ε.;

Οπως είναι γνωστό, στη σύνοδο κορυφής τον Ιούνιο υπό την προεδρία του Λουξεμβούργου σημειώθηκε σφοδρή σύγκρουση ανάμεσα στις δύο αυτές χώρες και τους συμμάχους της κάθε πλευράς στην Ε.Ε., με τη Βρετανία να θέτει επιτακτικά θέμα να περικοπεί η επιδότηση από τα ταμεία της Ε.Ε. της αγροτικής παραγωγής και των αγροτών, από την οποία επωφελείται σε μεγάλο βαθμό η «αγροτική» Γαλλία -και όχι μόνο αυτή- και από τη Γαλλία να τίθεται εξίσου επιτακτικά η κατάργηση ή η δραστική μείωση της επιχορήγησης που απολαμβάνει η Βρετανία από την Ε.Ε. από τότε που εντάχθηκε σ’ αυτήν, κατ’ απαίτηση της τότε πρωθυπουργού κ. Θάτσερ -σύγκρουση που οδήγησε σε αδιέξοδο και ναυάγιο τη σύνοδο κορυφής.

Προσωπικά πιστεύω ότι η Γαλλία έριξε στο τραπέζι το Κυπριακό χρησιμοποιώντας το ως πιόνι στον ανταγωνισμό της προς τη Βρετανία, η οποία στο θέμα της αναγνώρισης της Κύπρου από την Τουρκία στέκει στην απέναντι ακριβώς πλευρά από τη Γαλλία, υποστηρίζοντας ότι η Τουρκία στο πλαίσιο της υπογραφής του Πρωτοκόλλου Τελωνειακής Ενωσης δεν έχει υποχρέωση να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία. Οσο κι αν φαντάζει σταθερή στη θέση της η Γαλλία, θα ’ταν λάθος να θεωρήσουμε δεδομένο ότι η Γαλλία θα υπερασπιστεί αυτή τη θέση της για το Κυπριακό ανυποχώρητα ώς το τέλος. Τίποτε δεν αποκλείει μια συνεννόηση και έναν συμβιβασμό στα παρασκήνια μεταξύ Γαλλίας - Βρετανίας, που να ικανοποιεί κάποιο βασικό αίτημα της Γαλλίας, οπότε το Κυπριακό, υπό κάποιο πρόσχημα, θα εγκαταλειφθεί ευσχήμως. Ας μην ξεχνάμε ότι η διπλωματία παίζει πολλά παιχνίδια στο παρασκήνιο. Προσοχή, λοιπόν.

* Πρώην αναπληρωτής γραμματέας του ΑΚΕΛ, πρώην βουλευτής

Θέματα επικαιρότητας: Κυπριακό

Δειλά βήματα στο Κυπριακό

Κυριάκος Πιερίδης, 2024-10-20

Η «διευρυμένη συνάντηση» που προανήγγειλε ο Γκουτέρες...

Περισσότερα
Θόδωρος Τσίκας

50 χρόνια: Αναζητείται πολιτική βούληση για λύση του Κυπριακού

Θόδωρος Τσίκας, 2024-07-20

Το τελευταίο διάστημα φάνηκε ότι αναθερμαίνονται οι διεργασίες...

Περισσότερα

Το κενό της παγωμένης διένεξης

Κυριάκος Πιερίδης, 2024-01-28

Από το βήμα της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου...

Περισσότερα

Νέα πρωτοβουλία με αμυδρές ελπίδες

Κυριάκος Πιερίδης, 2023-12-23

Το 2023 κλείνει με αμυδρές ελπίδες για το Κυπριακό. Κατά το...

Περισσότερα

Πού βαδίζει ο Χριστοδουλίδης με το Κυπριακό;

Κυριάκος Πιερίδης, 2023-05-27

Στους τρεις μήνες αφότου ανέλαβε την εξουσία, ο νέος πρόεδρος...

Περισσότερα

Η δύναμη των πολιτών στη μοιρασμένη Κύπρο

Κυριάκος Πιερίδης, 2023-04-15

Αυτές τις ημέρες του Πάσχα, πριν από 20 χρόνια, άνοιξε το...

Περισσότερα

Το Κυπριακό από την οπτική των Ευρωπαίων

Κυριάκος Πιερίδης, 2023-03-25

Στις Βρυξέλλες κυκλοφορούν δύο παράλληλες αναγνώσεις γύρω...

Περισσότερα

Τι θα κάνει με το Κυπριακό ο νέος Κύπριος πρόεδρος;

Κυριάκος Πιερίδης, 2022-10-23

Η ανάληψη πρωτοβουλίας για επιστροφή στο τραπέζι του ΟΗΕ...

Περισσότερα

Άρθρα/ Πολιτική

Σωτήρης Βαλντέν

Ελληνοτουρκικά: ο Μητσοτάκης, ο Σαμαράς και η αντιπολίτευση

Σωτήρης Βαλντέν, 2024-10-29

Οι πρωτοβουλίες της κυβέρνησης για αποκλιμάκωση και διάλογο...

Μαριλένα Κοππά

Κάποιες σκέψεις για τον ελληνοτουρκικό διάλογο

Μαριλένα Κοππά, 2024-10-26

Χρειάζεται αποφασιστικότητα, σχεδιασμός και εξαιρετικά...

Δειλά βήματα στο Κυπριακό

Κυριάκος Πιερίδης, 2024-10-20

Η «διευρυμένη συνάντηση» που προανήγγειλε ο Γκουτέρες...

Τα μίλια και η θάλασσα

Παύλος Τσίμας, 2024-10-19

Συμπληρώνονται, αυτές τις ημέρες, 51 χρόνια από τότε που...

Θόδωρος Τσίκας

Ελλάδ, Ισραήλ και κρίση στη Μέση Ανατολή

Θόδωρος Τσίκας, 2024-10-12

Στη χώρα μας ο δημόσιος διάλογος διεξάγεται μεταξύ δύο...

Δημήτρης Χατζησωκράτης

Εξωφρενικό το εξώδικο Κασσελάκη

Δημήτρης Χατζησωκράτης, 2024-10-12

...Το χάσμα είναι υπαρκτό, καθώς ο πρώην πρόεδρος και όσοι/ες...

Θανάσης Θεοχαρόπουλος

Bing bang στην Κεντροαριστερά

Θανάσης Θεοχαρόπουλος, 2024-10-06

...Ο ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία οφείλει να συμμετέχει...

Θόδωρος Τσίκας

Κρίσιμο όριο ο χειμώνας για το ουκρανικό μέτωπο

Θόδωρος Τσίκας, 2024-09-29

Ο χειμώνας αλλάζει τις συνθήκες του πολέμου στην περιοχή...

Ζητούμενο η ποιότητα της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

2024-09-28

Αν την ευθύνη για την χρεοκοπία και την πολυεπίπεδη κρίση...

Πάμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ

Πάμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ

2024-09-26

Πιστεύω ότι η ελληνική κοινωνία χρειάζεται έναν ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ...

Γεράσιμος Μοσχονάς

Λάμψη, ταλέντο και μετά κενό

Γεράσιμος Μοσχονάς, 2024-09-22

Εν αρχή ην το γνωστικό κενό. Η μη καλή γνώση της χώρας, του...

Ελληνοτουρκικά, εξαΰλωση του ρεαλισμού

Κώστας Κωστής, 2024-09-22

Δεν είμαι ειδικός στις διεθνείς σχέσεις, πολύ περισσότερο...

×
×