Βαθιές αλλαγές στη ΔΗΜΑΡ;

Η ΔΗΜ.ΑΡ γνώρισε μεγάλη ήττα στις ευρωεκλογές. Όμως η πολιτική της επιρροή είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από το 1,2%. Μπορούμε να διαψεύσουμε την απόφανση ότι «η ΔΗΜΑΡ τελείωσε ».

Οι πολιτικοί μας αντίπαλοι ευελπιστούν πως ο πανικός είναι προ των πυλών. Πως θα στραγγαλίσει την καρδιά και θα παραλύσει το νου των μελών και στελεχών της ΔΗΜΑΡ. Μας προτρέπουν να αποδεχθούμε, εδώ και τώρα, όλα τα πολιτικά προσκλητήρια που λάβαμε και που είχαμε αρνηθεί το προηγούμενο διάστημα.

Στελέχη μας , παρελαύνουν από τηλεοπτικά πάνελ και ραδιόφωνα συνηγορώντας υπέρ της απαξίωσης της πολιτικής που ακολούθησε η ΔΗΜΑΡ απαντώντας σε «απαντημένες» ερωτήσεις δημοσιογράφων και βεβαίως αποσείοντας κάθε δικό τους μερίδιο ευθύνης στην ήττα.

Στους μεγάλους τίτλους των ΜΜΕ δόθηκαν και οι όροι για να σωθεί η ΔΗΜΑΡ: «πλήρη αναπροσαρμογή των αποτυχημένων πολιτικών που άσκησε η ΔΗΜΑΡ τον τελευταίο χρόνο» με ταυτόχρονη δήλωσή της πως είναι παρούσα στο προσκλητήριο της κεντροαριστεράς, χωρίς όρους και προϋποθέσεις… Δεν ομολογείται, αλλά από όλους κατανοείται ότι η παρότρυνση αυτή συνοδεύεται από την ανάγκη στήριξης με τον ένα ή άλλο τρόπο της κυβέρνησης Σαμαρά, αφού εκτιμάται ότι η αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ από αυτήν έγινε για «λάθος λόγους» και τη «λάθος στιγμή».

Είναι όμως αυτή η λύση για την επανάκαμψη της ΔΗΜΑΡ;

Απαντώ ευθαρσώς «όχι». Μια ΔΗΜΑΡ μετανοημένη και παραδομένη σε εκείνους που επιδιώκουν την ισχυροποίηση της συντηρητικής τάξης πραγμάτων δεν θα έχει καμιά σχέση με τη ΔΗΜΑΡ που ιδρύσαμε.

Στην παρούσα φάση μετά το πολύ αρνητικό εκλογικό αποτέλεσμα που αντικειμενικά δημιουργεί υπαρξιακά ερωτήματα, η ΔΗΜΑΡ οφείλει να εξετάσει ολόπλευρα, σε βάθος και με σωστή στάθμιση της βαρύτητας τους παράγοντες που οδήγησαν στην ήττα. Οφείλει να δρομολογήσει την επανεκκίνηση υπερβαίνοντας αντιφάσεις, αντιμετωπίζοντας ελλείμματα , καταπολεμώντας τις παθογένειες της κομματικής συγκρότησης της και να στείλει το μήνυμα ότι είναι παρούσα στην πολιτική ζωή της χώρας.

Θα είναι καταστροφικό αν συμπεριφερθεί ως πανικόβλητη πολιτική δύναμη που αναζητεί ένθεν κακείθεν άλλους πολιτικούς φορείς για να ακουμπήσει ή να προσχωρήσει, χάνοντας επί της ουσίας την πολιτική και οργανωτική της αυτονομία.

Η αποσαφήνιση του πολιτικού στίγματος της ΔΗΜΑΡ δε θα συντελεσθεί ούτε από μια ενδεχόμενη στροφή της προς τον ΣΥΡΙΖΑ, αντιλαμβανόμενη το ρόλο της ως συμπλήρωμά του. Η Δημοκρατική Αριστερά δεν δημιουργήθηκε το 2010 για να εκχωρηθεί σε άλλες πολιτικές δυνάμεις το 2014. Οι λόγοι και οι αρχές της ίδρυσης της παραμένουν και σήμερα. Για αυτό πρέπει να κάνει βαθιές αλλαγές διατηρώντας τον πυρήνα των ιδεών και αρχών της και εκφράζοντας στις νέες συνθήκες τους λόγους για τους οποίους ιδρύθηκε.

Και βεβαίως σε αυτές τις αλλαγές βασικός άξονας πρέπει να είναι η αποσαφήνιση της εναλλακτικής πρότασης εξουσίας, η δρομολόγηση μιας αποτελεσματικής πολιτικής συμμαχιών στη βάση προγραμματικών συγκλίσεων και η ενεργοποίηση σε διαδικασίες ευρύτερου διαλόγου για τα μείζονα ζητήματα της χώρας.

Όλοι μας είναι απαραίτητο να δούμε με ευθυκρισία αυτό που φτάσαμε να γίνουμε.

Όχι όμως για να παρασυρθούμε σε μια διαλυτική διελκυστίνδα αλλά για να επιχειρήσουμε την πραγματική ανάκαμψη. Για να συνεχίσουμε σε αυτό που θέλουμε να γίνουμε: Η σύγχρονη δημοκρατική, ευρωπαϊκή, μεταρρυθμιστική, οικολογική Αριστερά. Για να συμβάλλουμε σημαντικά μαζί με τους συμμάχους μας σε αυτό που έχει ανάγκη η χώρα: ένα πρόγραμμα προοδευτικής ανασυγκρότησης της χώρας με ένα νέο μπλοκ διακυβέρνησης.

Σε ό,τι με αφορά τις επόμενες ημέρες θα αναφερθώ με αρθρογραφία στους βασικούς λόγους για τους οποίους θεωρώ ότι οδηγηθήκαμε σε αυτό το αποτέλεσμα αλλά και στο ποιος είναι ο δρόμος που πιστεύω ότι η ΔΗΜΑΡ πρέπει να περπατήσει για την ολική της επαναφορά στο πολιτικό προσκήνιο της χώρας. Θα αναλάβω εμπράκτως τις ευθύνες που μου αναλογούν, για τα λάθη που έκανα και όχι για τα λάθη άλλων. Θα συνεχίσω να βοηθώ το κόμμα όπου με χρειάζεται ως μέλος της Κεντρικής Επιτροπής.

Έχω τα ίδια αισθήματα θλίψης και πικρής αίσθησης με τους συντρόφους και τις συντρόφισσες που ενδιαφέρονται και νοιάζονται για το παρόν και το μέλλον της Δημοκρατικής Αριστεράς. Βρίσκομαι στην ίδια θέση με τα μέλη και τους φίλους του κόμματος που δούλεψαν και είχαν προσδοκίες για ένα αποτέλεσμα ισάξιο με εκείνο που αρμόζει στη δική μας Αριστερά. Όμως δεν είναι η ώρα που θα αφήσουμε τη θλίψη να μας καταβάλλει, τον πανικό να μας κυριεύσει. Δεν είναι η ώρα να τα παρατήσουμε ή να εκχωρήσουμε σε άλλους το όραμα της δικής μας Αριστεράς, της Δημοκρατικής Αριστεράς. Είναι η ώρα που δε θα απαρνηθούμε εκείνα που μας έκαναν να πιστέψουμε πως ερχόμαστε από μακριά και πάμε μακριά. Είναι η ώρα που πρέπει ο καθένας από εμάς να ενσκήψει στα λόγια του Ποιητή και να δει «πόσα κρυμμένα τιμαλφή έπρεπε να σώσω, πόσες φωλιές νερού να συντηρήσω μέσα στις φλόγες».

Ίσως έρθει κάποτε η στιγμή που η Δημοκρατική Αριστερά δεν θα έχει λόγο ύπαρξης. Αυτή η μέρα όμως δεν ήρθε. Σήμερα πρέπει να αντέξουμε.

Είναι η ώρα που το θάρρος δεν πρέπει να χαθεί από τα μάτια και την καρδιά μας.

Είναι η ώρα για να διαψεύσουμε όσους πιστεύουν ότι το πλήγμα που έχουμε υποστεί θα μας διαλύσει.

* Ο Σάκης Παπαθανασίου είναι μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Δημοκρατικής Αριστεράς