Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι τεμπέλικος. Προκειμένου να περιορίσει το αίσθημα ανασφάλειας μπροστά σε κάθε νέο φαινόμενο έχει την τάση να ανατρέχει στο παρελθόν αναζητώντας στις προγενέστερες εμπειρίες τις απαραίτητες πληροφορίες. Αυτό ίσως εξασφαλίζει μια κάποια ταχύτητα στην ανάλυση των δεδομένων, αλλά διακινδυνεύει παρανοήσεις, ιδιαίτερα όταν νομίζει πως ξαναζεί ένα φαινόμενο που στην πραγματικότητα είναι εντελώς νέο.
1. Πως σχολιάζετε τις αποκαλύψεις για την έπαυλη του διευθύνοντα συμβούλου της ΔΕΗ; Βλέπετε ευθύνες στην κυβέρνηση;
Εδώ ταιριάζουν οι στίχοι του γνωστού λαϊκού τραγουδιού “είναι κακό στην άμμο να χτίζεις παλάτια, ο βοριάς θα τα κάνει συντρίμμια κομμάτια. Ό,τι αρχίζει ωραίο τελειώνει με πόνο”. Έτσι θα τελειώσει η διακυβέρνηση Μητσοτάκη και η θητεία Στάσση στη ΔΕΗ και όσο πιο γρήγορα τόσο λιγότερα τα συντρίμμια και ο πόνος για την ελληνική κοινωνία.
Αν κρίνουμε από όσα συμβαίνουν γύρω μας, τα πράγματα δεν πάνε καλά. Θα μπορούσαν όμως να πάνε πολύ χειρότερα. Και για να μη συμβεί το απευκταίο πρέπει να εντοπίσουμε και να εκμεταλλευτούμε τις λίγες ευκαιρίες που μας δίνονται, αντί να τις υποτιμούμε με μια μαξιμαλιστική λογική που αναζητεί το τέλειο απορρίπτοντας αφ’ υψηλού οτιδήποτε άλλο.
Δεν πάει πολύς καιρός που το Twitter είχε κλείσει τους λογαριασμούς του Τραμπ, και με αφορμή αυτό το γεγονός αναπτύχθηκε διάλογος για το αν έκανε καλό ή όχι η πλατφόρμα. Υπό μία οπτική καιροσκοπισμού πολλοί είπαν τότε ότι καλά έκανε, ενώ άλλοι, προτείνοντας ένα λεγκαλιστικό σκεπτικό, διαφώνησαν.
Στον βραχύ πολιτικό χρόνο, ο Εμανουέλ Μακρόν είναι ο νικητής των γαλλικών προεδρικών εκλογών. Τη νίκη του ωστόσο δεν τη χρωστάει στην αίγλη του προγράμματός του, σε ό,τι τέλος πάντων παρουσιάστηκε βιαστικά σαν πρόγραμμα στο ενδιάμεσο των δύο γύρων, όταν τα ποσοστά έκαμψαν τον αριστοκρατικό προεδρικό εγωισμό.
Το ποιος είναι ο στόχος της Δύσης στον πόλεμο της Ουκρανίας δεν είναι καθόλου σαφές. Ισως γιατί υπάρχουν σημαντικές διαφωνίες ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Οι Αμερικανοί αξιωματούχοι έχουν επιδείξει μαξιμαλιστική ασάφεια, που αφήνει πολλά περιθώρια ερμηνειών. Ο πρόεδρος Μπάιντεν είχε κάνει λόγο για την ανατροπή του Πούτιν ως στόχο, αν και αργότερα τον «άδειασαν» άλλοι αξιωματούχοι. Ο υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ δήλωσε μετά το ταξίδι στο Κίεβο ότι σκοπός είναι η στρατηγική αποδυνάμωση των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων.
Η επανεκλογή Μακρόν για μια νέα πενταετία στην προεδρία της Γαλλίας έχει πολλαπλή σημασία για την Ευρώπη, την Ευρωπαϊκή Ενωση. Η σταθερότητα, η ενότητα και η προοπτική της Ευρώπης ταυτίζονται σήμερα με την ηγεσία Μακρόν. Η ευρωπαϊκή παράλυση σε μια κρίσιμη στιγμή αποφεύχθηκε. Για τρίτη φορά η ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν απέτυχε να καταλάβει το Ελιζέ και να αποσαθρώσει/αποσταθεροποιήσει την Ενωση.
Το συνέδριο ήταν η επικύρωση της μετάβασης στην περιοχή του «μεγάλου κόμματος». Όχι με τους όρους του ποσοστού όσο με τους όρους της ιδεολογικής και πολιτικής ευρυχωρίας. Να το παραδεχτούμε. Οι κομματικές αντιφάσεις είναι οργανικό, φυσιολογικό μέρος ενός ενδιαφέροντος προοδευτικού πολυσυλλεκτισμού. Είτε κάποιος το θέλει είτε όχι, οι μεγάλες διαφορές εντός των εκλογικών σωμάτων επηρεάζουν τη μορφή, τον λόγο και την παραγόμενη πολιτική των μεγάλων κομμάτων.
Θανάσης Θεοχαρόπουλος, συνέντευξη στον Χ.Κυμπιζή, kontranews.gr, Δημοσιευμένο: 2022-04-23
1. Ποια είναι η επόμενη μέρα στον ΣΥΡΙΖΑ μετά το Συνέδριο;
Η επόμενη μέρα του Συνεδρίου βρίσκει τον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία ένα βήμα πιο κοντά στον στόχο για την προοδευτική κυβέρνηση. Πρώτον, με ένα πειστικό προγραμματικό πλαίσιο, με συγκεκριμένες δεσμεύσεις, εφόσον αναλάβουμε τη διακυβέρνηση της χώρας και δεύτερον, με τις αποφάσεις για ένα σύγχρονο και ανοιχτό κόμμα της Αριστεράς, ραχοκοκαλιά της προοδευτικής παράταξης.
Νησιά του Σολομώντος, Φίτζι, Παπουασία, Νέα Γουινέα, μέχρι στιγμής ήταν γνωστά στο ευρύ κοινό ως εξωτικοί νησιωτικοί προορισμοί.
Για τον Λευκό Οίκο, το Πεντάγωνο και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ τα τρία παραπάνω νησιωτικά κράτη του Ειρηνικού έχουν ήδη γίνει οικεία όσο και η Χερσόνησος της Κριμαίας.
Τάσος Γιαννίτσης, Σταύρος Θωμαδάκης, Η Καθημερινή, Δημοσιευμένο: 2022-04-18
Ο 21ος αιώνας αναδεικνύεται σε αιώνα επάλληλων μεγάλων κρίσεων, με παγκόσμιες επιπτώσεις. Στις γνωστές απειλές (πληθωρισμός, νομισματικές αστάθειες, στρατιωτικοί και εμπορικοί πόλεμοι, ενεργειακές κρίσεις) έχουν προστεθεί παράγοντες, όπως οι δυσανάλογες φυσικές καταστροφές, οι πανδημίες, οι τεχνολογικές ανατροπές (disruptions)
Ο Πάπας Φραγκίσκος άφησε την επίγεια πόλη ίσως για την ουράνια, ίσως και για καμία πόλη. Αλλά το σε ποια πόλη θα πάει, καμία σημασία δεν έχει με το ότι αυτός άλλαξε προς το καλύτερο την πόλη στην οποία έζησε. Συνεχιστής του διακοπέντος από τους προηγούμενους Πάπες έργου δύο πολύ μεγάλων Παπών: του Ιωάννη ΚΓ’ (1958-1963) και του Παύλου ΣΤ’ (1963-1978)...
Δύο τινά, αλληλοαποκλειόμενα, σημαίνει η «βόλτα» πολιτικών από υπουργείο σε υπουργείο. Ή ότι τα πηγαίνουν τόσο καλά που ο πρωθυπουργός κρίνει ότι οφείλει να εκμεταλλευθεί την αξιοσύνη τους και σε άλλους τομείς. Ή ότι τα πηγαίνουν τόσο άσχημα που κρίνεται αναγκαία η μετακίνησή τους.
Πάνω από 8.300 λέξεις είχαν οι διατάξεις του πρώτου νόμου αυτής της κυβέρνησης (4777/2021) για την «ασφάλεια και προστασία των ΑΕΙ». Ηταν μια υπέροχη έκθεση φαντασίας και ο νόμος εμπεριείχε, εκτός από τη μακαρίτισσα πανεπιστημιακή αστυνομία, πολλά ηλεκτρονικά παραφερνάλια.
Τάσος Παππάς, Η Εφημερίδα των Συντακτών, 2025-04-22
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Σωκράτης Φάμελλος μιλώντας στο ΜEGA για το θέμα των συνεργασιών είπε μεταξύ άλλων: «Η πλειοψηφία των πολιτών λέει “βρείτε τα” για να έχουμε μiα λύση απέναντι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε μία πρωτοβουλία και είπαμε ότι είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε. Από το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Αριστερά υπήρξε άρνηση ή καθυστέρηση προκειμένου να διαμορφωθεί προοδευτική απάντηση. Αποδείχθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων».
Θεσμοί υπάρχουν», που θα ‘λεγε και ο Γιώργος Παπανδρέου, «αρκεί εμείς να τους προσέξουμε και αυτοί να τους εφαρμόζουν». Δυστυχώς, οι θεσμοί διαφάνειας στην Ελλάδα είναι σαν τα χωριά Ποτέμκιν. Στήνονται σαν σκηνικό για βαρύγδουπες συνεντεύξεις Τύπου με δηλώσεις όπως «βάζουμε τέλος σε ένα καθεστώς αδιαφάνειας…». Και μετά σιωπή…
Πολλούς Απρίληδες πριν, το 1967, οι Ελληνες άκουγαν τον αρχιπραξικοπηματία Γεώργιο Παπαδόπουλο να υποδύεται τον γιατρό, βέβαιος ότι η τραγελαφική καθαρεύουσά του ήταν η γλώσσα του Πλάτωνα: «Ευρισκόμεθα ενώπιον ενός ασθενούς, τον οποίον έχομεν επί της χειρουργικής κλίνης. Οι περιορισμοί τους οποίους θα επιβάλωμεν είναι το δέσιμον του ασθενούς». Εκτοτε, οποιαδήποτε ιατρικού τύπου μεταφορά προς εξήγηση (παρα)πολιτικών αποφάσεων μάς προκαλεί φρίκη και φόβο.
Το καλό κλίμα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις μπορεί να διατηρηθεί για κάποιο διάστημα, που δε γνωρίζουμε πόσο θα είναι ούτε και γνωρίζουμε τι μπορεί να το αλλάξει. Ένα πρώτο τεστ της αντοχής του θα πρέπει να είναι οι επικείμενες έρευνες της αμερικανικής εταιρίας Chevron σε περιοχές που καλύπτονται από το τουρκολιβυκό μνημόνιο , το οποίο η Ελλάδα δεν αναγνωρίζει ως έγκυρο. Και επειδή η περιοχή βρίσκεται στη Λιβυκή πλευρά του μνημονίου, η Τουρκία μπορεί να μην επέμβει
Ο γεωοικονομικός και γεωπολιτικός παγκόσμιος μετασχηματισμός και οι ανακατατάξεις που συντελούνται στην ευρωπαϊκή ήπειρο κατά την δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα, ουσιαστικά, έχουν στο υπόβαθρο τους, μεταξύ άλλων, την κυριαρχία της μετάβασης της ψηφιακής τεχνολογίας, της τεχνητής νοημοσύνης και των σπάνιων γαιών στην παραγωγή, την οικονομία και την κοινωνία.
Την ίδια μέρα που ανακοινώθηκε η αύξηση του κατώτατου μισθού ανακοινώθηκαν και τα στοιχεία της Eurostat που έδειξαν ότι οι Έλληνες παραμένουν προτελευταίοι σε αγοραστική δύναμη σε όλη την Ε.Ε., ξεπερνώντας μόνον τη Βουλγαρία. Χθες, στην κυριακάτικη καθιερωμένη ανάρτησή του, ο πρωθυπουργός μάς ενημέρωσε ότι «η Ελλάδα πλέον βρίσκεται στην 11η θέση ανάμεσα στις 22 χώρες της Ε.Ε. που έχουν θεσμοθετημένο κατώτατο μισθό σε ό,τι αφορά το ύψος του μικτού βασικού μισθού και στη 13η θέση ως προς την αγοραστική δύναμη».
Μόνο μέχρι τις 31 Ιανουαρίου η αμερικανική κυβέρνηση εξαφάνισε 8.000 ιστοσελίδες, όπως έγραψαν οι New York Times, εφημερίδα που ο Τραμπ χαρακτήρισε «σκουπίδια». Από αυτές, οι 3.000 είχαν να κάνουν με τον τομέα της Υγείας. Οι κυβερνητικές ιστοσελίδες που εξαλείφονται είναι, όπως γράφαμε και την προηγούμενη εβδομάδα («Το πρώτο αουτονταφέ της ηλεκτρονικής εποχής», «Εφ.Συν.» 17-03-2025), κυρίως από τα υπουργεία Παιδείας, Υγείας, Εργασίας και Γεωργίας.
Η θεματική μας είναι «Η Ελλάδα και ο καταιγισμός των νέων προκλήσεων: Αναζητώντας πλαίσιο αναφοράς». Η άποψή μου είναι ότι αυτό το πλαίσιο αναφοράς δεν χρειάζεται αναζήτηση. Λίγο ή πολύ το γνωρίζουμε όλοι μας, ανεξαρτήτως αν σε πολλές περιπτώσεις δεν θέλουμε να το παραδεχθούμε. Το πλαίσιο αυτό υφίσταται και επιδρά πάνω μας κάθε στιγμή.
Στην τελική ευθεία για ένα σαφώς αυταρχικό καθεστώς εισήλθε πλέον η Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν. Η σύλληψη του Εκρέμ Ιμάμογλου και άλλων περίπου 100 προσωπικοτήτων του στενού και ευρύτερου κύκλου του, αποτελεί τον τελευταίο μεγάλο σταθμό της ιστορικής απόκλισης της χώρας από κάθε προοπτική εκδημοκρατισμού.
