ΑΝΑΝΕΩΣΗ στη δράση
ΤΟΛΜΗ στην πολιτική
ΕΥΘΥΝΗ για την κοινωνία και τη χώρα
Επειτα από πολλές συζητήσεις, αντεγκλήσεις και προκλήσεις της τουρκικής πλευράς οι 61ες διερευνητικές συνομιλίες επιτέλους αρχίζουν. Μέσα σε ένα αντίξοο περιβάλλον, με μια Τουρκία που έρχεται εκούσα άκουσα στις συναντήσεις αλλά και μια ελληνική κυβέρνηση που δυσκολεύεται να αρθρώσει τους στόχους της.
Ολα δείχνουν ότι το φως στην άκρη του τούνελ για την οικονομία θα φανεί το φθινόπωρο, περί τα τέλη του 2021. Αυτό είναι το καλό σενάριο: Η οικονομία να έχει αποκτήσει δυναμική μεγέθυνσης πριν μπει το 2022. Δεν είναι πολύ διαφορετική η κατάσταση στην άλλη Ευρώπη. Δεν είχε γίνει κατανοητό ότι για να σώσεις την οικονομία, πρώτα πρέπει να σώσεις τους ανθρώπους, οι αντιφατικές πολιτικές και, τώρα, οι νέες παραλλαγές ιού, ο βρετανικός και ο ιός της Ν. Αφρικής, ίσως καταστήσουν αναγκαία νέα και πιο αυστηρά lockdowns – αυτό συζητούσαν οι «27» την Πέμπτη, την ίδια ώρα κατά την οποία στη Φρανκφούρτη η κ. Λαγκάρντ και οι συνεργάτες της μιλούσαν για τη νέα ύφεση που ήρθε με τον νέο χρόνο. Κι είναι εδώ.
Η καταγγελία της Σοφίας Μπεκατώρου οδήγησε σε ένα ντόμινο αποκαλύψεων και καταγγελιών για σεξουαλικές κακοποιήσεις στους χώρους του αθλητισμού, της εκπαίδευσης, αλλά και της πολιτικής. Τι πρέπει να γίνει για να σπάσει και άλλο αυτό το «απόστημα» για την κοινωνία μας;
Η συγκλονιστική καταγγελία της Σοφίας Μπεκατώρου οφείλει να μας αφυπνίσει με στόχο να σπάσει η σιωπή και για μια κοινωνία που δεν θα ανέχεται την σεξουαλική κακοποίηση. Πρέπει να καταλάβουμε ότι η έμφυλη βία έχει τα θεμέλιά της στην αντιστροφή της ευθύνης και στη σιωπή του θύματος.
1. Ο νέος χρόνος με πυκνές εξελίξεις
Η έλευση του νέου χρόνου σηματοδοτεί μια περίοδο που επισπεύδει διεργασίες. Συγκεκριμένα, με τη δεύτερη φάση της κρίσης καθίσταται ολοένα και πιο φανερό πως οι επιπτώσεις δεν περιορίζονται μόνο στο υγειονομικό σκέλος. Δεν σχετίζονται μόνο με τις διαχειριστικές παραλείψεις της κυβέρνησης, αλλά έχουν να κάνουν με συνειδητές πολιτικές επιλογές.
Για πολλούς Ελληνες το 2021 θα είναι πολύ δυσκολότερο από το 2020. Μπροστά μας είναι μια σκληρή περίοδος, κυρίως για τα μικρομάγαζα και τους εργαζομένους σε αυτά. Τάσεις που αργοσέρνονταν επί έτη και 10ετίες, θα επιταχυνθούν βίαια λόγω της πανδημίας, ο χάρτης της αγοράς θα ξαναγραφτεί σε βραχύ χρόνο, με επώδυνο τρόπο. Από 800.000 επιχειρήσεις, από τον Νοέμβριο μέχρι σήμερα δεν έχουν λειτουργήσει διόλου ή υπολειτούργησαν οι 600.000. Υποτίθεται ότι όλες είναι ζωντανές. Η αλήθεια είναι ότι πολλές τελούν σε ύπνωση κι αναπνέουν με τεχνητό πνεύμονα – την κρατική στήριξη. Οταν αποσυνδεθούν, θα αποδειχθεί ότι πάνω από 200.000 πέθαναν στη διάρκεια του ύπνου τους. Αν απασχολούσαν 1-2 εργαζομένους, υπολογίστε τους νέους ανέργους…
Η κίνηση της Σοφίας Μπεκατώρου αποτελεί μία γενναία πράξη, μία νίκη πολιτισμού. Δείχνει το δρόμο για μια κοινωνία που δεν θα ανέχεται την σεξουαλική κακοποίηση και την έμφυλη βία.
Γιʼ αυτό είμαστε δίπλα στη Σοφία και σε κάθε Σοφία, που δημόσια καταγγέλλει τον βιαστή της, όποτε κι αν βρει το κουράγιο, χωρίς υποκριτικά ναι μεν αλλά.
Ο Trump φεύγει, αλλά το φάντασμα του διχασμού, το οποίο ανέδειξε και τροφοδότησε, παραμένει. Και όχι μόνον στις ΗΠΑ. Το 41% όσων συμμετείχαν σε πρόσφατη έρευνα της ProRata εκτιμά πως κάτι σαν αυτό που συνέβη στο Καπιτώλιο είναι πολύ ή αρκετά πιθανό να συμβεί μέσα στην επόμενη πενταετία και στη χώρα μας, ενώ το 57% εκτιμά ότι η Ακροδεξιά, διότι αυτήν αναγνώρισε στα πρόσωπα των εισβολέων η σχετική πλειοψηφία, το πιστεύει για κάποια μεγάλη ευρωπαϊκή χώρα.
Θέση 1. Η Ιδεολογία. Έδωσε πνοή και προοπτική στην πολιτική, όπως την αντιλαμβανόταν ο Μακιαβέλι, ως τέχνη του κυβερνάν (και ως εκ τούτου του αντιπολιτεύεσθαι). Στον Μαρξ, ιδεολογία είναι η ψευδής συνείδηση. Στον Λένιν κάθε τάξη έχει την ιδεολογία της. Ο Γκράμσι θέτει το πρόβλημα της ιδεολογίας με όρους ηγεμονίας. Δεν μπορούμε όμως να μιλήσουμε σήμερα για ιδεολογία χωρίς να αναφερθούμε στις πολιτισμικές της διαστάσεις, δηλαδή στον τρόπο ζωής, στις αναπαραστάσεις, στις λογοθετικές πρακτικές (discursive practices) και στις ταυτότητες που διαμορφώνουν τρόπους αντίληψης των πραγμάτων, και επομένως τρόπους αντίληψης του κόσμου και του δέοντος. Η ιδεολογία δεν έρχεται απέξω ως επιφοίτηση του Αγίου πνεύματος.
Το μικρό σχόλιο που ακολουθεί είναι συνέπεια της σημασίας που αποκτά το πρώτο και πιό διαδεδομένο στοιχείο του περιοδικού πίνακα των χημικών στοιχείων, δηλ. του Υδρογόνου (που είναι συσσωρευτής και μεταφορέας ενέργειας): στα πλαίσια του Next Generation Eu και Green Deal, της μείωσης των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα κατά 55% μέχρι το 2030 και του ελληνικού κυβερνητικού ενεργειακού νεφελώματος. Αφορμή δε είναι η έγκριση του ιταλικού Next Generation Eu από τη μεριά της σε κρίση Κυβέρνησης. ΄Εγκριση που πρέπει να ακολουθήσει τη διαδικασία με τους κοινωνικούς φορείς και το Κοινοβούλιο, ώστε να αποσταλεί το γρηγορότερο δυνατό στις Βρυξέλλες, δαφορετικά... δεν γίνονται ορατά τα 209 δις, Ευρώ.
Η κυβέρνηση με μοναδική μέχρι στιγμής παραγωγική καινοτομία, το πρόγραμμα "Ελλάς Ελλήνων Αστυνομικών και Ειδικών Φρουρών", φαίνεται ότι διευρύνει την απασχόληση των νέων στον στρατηγικό για την οικονομία τομέα του "Νόμου και της Τάξης"
Στο διάλογο για την Πανεπιστημιακή Αστυνομία έχουν ήδη κατατεθεί πολλά επιχειρήματα που εξηγούν την αντίθεση όλης της δημοκρατικής- προοδευτικής μερίδας της πανεπιστημιακής κοινότητας. απέναντι σε ένα μέτρο ακροδεξιάς κοπής και έμπνευσης.
Υπάρχει μια διάχυτη άποψη, πως ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία δεν καρπώνεται την όποια φθορά της κυβέρνησης. Αλήθεια, τι φταίει; Δεν πείθει;
H αλήθεια είναι ότι μαζί με το διάχυτο αίσθημα ανασφάλειας και φόβου, η αποδοχή της κυβερνητικής πολιτικής στην Υγεία και στην Οικονομία έχει μειωθεί σημαντικά τους τελευταίους μήνες. Ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία είναι λογικό μετά από μία ήττα να περάσει μία περίοδο αναστοχασμού, η οποία όμως δεν μπορεί να κρατά πολύ όταν κοινωνία αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα. Σε συνθήκες υγειονομικής και οικονομικής ανασφάλειας, οι πολίτες προσπαθούν να επιβιώσουν και δεν ενδιαφέρονται για εκλογές. Μόλις όμως η πανδημία, ξεπεραστεί οι πολίτες θα κάνουν “τον πολιτικό λογαριασμό”, θα χρεώσουν στη ΝΔ τα εγκληματικά λάθη και θα πιστώσουν σε εμάς την υπεύθυνη στάση.
Απέτυχε η κυβέρνηση στη διαχείριση της πανδημίας; Δεν το πιστεύω. Γιατί το ζήτημά της δεν είναι να διαχειριστεί την πανδημία αλλά να την χρησιμοποιήσει ως χρυσή ευκαιρία για να εφαρμόσει το πρόγραμμά της. Όπως τώρα, με κλειστά τα πανεπιστήμια, με lockdown στην κοινωνία, με τρομοκρατημένο κοινό, παρά την ομόφωνη αντίδραση πρυτάνεων και συγκλήτων, περιφρονώντας το αυτοδιοίκητο φυτεύει την αστυνομία στα πανεπιστήμια. Δεν είμαι από αυτούς που θα έλεγαν όλα καλά με την ασφάλεια των πανεπιστημίων, βασικά των κεντρικών. Αλλά η θεραπεία δεν είναι ο ακρωτηριασμός της αυτονομίας, αλλά η ενίσχυσή της.
Που είναι πιθανότερο να συναντήσει κανείς μετανάστες στον δρόμο; Στην Φρανκφούρτη ή στο Μαγδεμβούργο; Στην Κολωνία ή στην Ερφούρτη; Η απάντηση είναι προφανής. Η μετανάστευση έλκεται πάντα προς τις περιοχές του κόσμου όπου η οικονομία είναι ισχυρότερη και η πιθανότητα να βρει ένας ξένος δουλειά μεγαλύτερη. Και παρότι έχουν περάσει πάνω από 30 χρόνια από την ενοποίηση της Γερμανίας, η οικονομική ανάπτυξη, το βιοτικό επίπεδο και οι ευκαιρίες απασχόλησης στην δυτική πλευρά της χώρας παραμένουν σημαντικά ανώτερες απ’ ότι στην ανατολική.
Aυτοί οι μπαγάσηδες οι δικαιωματιστές παντού έχουν διεισδύσει πλέον. Οποια επίσημη έκθεση κι αν ανοίξεις, σε όποιον διεθνή οργανισμό κι αν ανατρέξεις, βρίσκεις όλων των ειδών παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τις ελληνικές Αρχές, τις οποίες προφανώς καρφώνουν αυτοί οι αντεθνικώς δρώντες πονηροί. Συνήθως οι μαρτυριάρηδες είναι οι ΜΚΟ, ξέρετε, αυτές οι οργανώσεις που διαχρονικά τρώνε τα λεφτά.
Πριν από πενήντα χρόνια η Λισαβόνα μόλις ξυπνούσε και όσοι άνοιγαν τα ραδιόφωνά τους άκουγαν το τραγούδι «Grandola Villa Morena».
Σε ένα στρατόπεδο τεθωρακισμένων στο προάστιο Σανταρέμ ο ταγματάρχης Οτέλο ντε Καρβάλιο μόλις άκουσε το τραγούδι διέταξε πορεία προς το κέντρο της πόλης.
Η δικτατορία που θεμελίωσε ο Σαλαζάρ το 1926 έκλεινε σαράντα οχτώ χρόνια.
Η Πορτογαλία ήταν τότε η πιο φτωχή χώρα της Δυτικής Ευρώπης, η χώρα με τη μακροβιότερη δικτατορία, αλλά και η χώρα με την τελευταία αποικιακή αυτοκρατορία, κυρίως στην Αφρική.
Τα τεθωρακισμένα του Καρβάλιο κατέλαβαν το κέντρο της πόλης και το απόγευμα της ίδιας μέρας μια ολιγάριθμη ομάδα πολιτών πλησίασε το όχημα που είχε τη σημαία διοίκησης της ίλης.
Στην επαληθευμένη από αμερόληπτες πηγές Ιστορία, το δόγμα «ποίος ήρξατο χειρών αδίκων» σπανίως προσφέρει στέρεη ερμηνεία και ακράδαντο πλέγμα δικαιολογιών, κι ας τα θεωρούν σίγουρα οι χρήστες του. Στην εξαιρετικά περίπλοκη περίπτωση της Εγγύς και της Μέσης Ανατολής, το εν λόγω δόγμα δεν είναι παρά αιτιολογικός μύθος. Περισώζεται μόνο στην προπαγανδιστική γλώσσα όσων χρηστών του αποφασίζουν να κόψουν και να κάψουν τις μισές παλιές σελίδες, ώστε να απομείνουν οι «σωστές»: οι βολικές.
H ηγεσία της Ισλαμικής Δημοκρατίας βρίσκεται σε ένα άβολο δίλημμα σε σχέση με τα αντίποινα στην επίθεση του Ισραήλ στο προξενείο του Ιράν.Αν το πλήγμα είναι βαρύ, μπορεί να διευκολύνει τον Νετανιάχου που εδώ και έξι μήνες προσπαθεί να εμπλέξει το Ιράν στη σύρραξη.
Aπό την εποχή της ανόδου της Χρυσής Αυγής τα συστημικά κόμματα προβληματίζονται πώς να αντιμετωπίσουν τους ψηφοφόρους ακροδεξιών κομμάτων. Να τους απομονώσουν; Να προσπαθήσουν να τους προσελκύσουν – κι αν ναι, πώς; Είναι χαμένη υπόθεση ή δεν είναι σωστό να εκχωρούν ένα σημαντικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας στην Ακροδεξιά;
Τα ίδια ερωτήματα επανέρχονται μετά τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις που δείχνουν ενίσχυση της αντισυστημικής ψήφου προς διάφορες κατευθύνσεις στην τελική ευθεία προς τις εκλογές.
Αντιγράφω από τη στήλη «ΕΝΑ ΒΛΕΜΜΑ» στις Νησίδες της «Εφημερίδας των Συντακτών» (30-3-2024) του φίλου Νίκου Ξυδάκη. Μεταφέρει τη γνώμη πολύπειρου νομικού: «Κάθε υπογραφή που μπαίνει για τα Τέμπη είναι αντίσταση στην αυτοδικία, διότι κάθε ενέργεια αυτής της εξουσίας είναι παρακίνηση για αυτοδικία». Εχει δίκιο ο νομικός και σωστά κάνει ο Ξυδάκης που παραθέτει την άποψή του.
Η «έκπληξη του CHP», όπως λένε από χθες το βράδυ Τούρκοι αναλυτές, έρχεται να αλλάξει τα δεδομένα στην Τουρκία και από σήμερα η χώρα εισέρχεται σε μια νέα περίοδο με το πιο πιθανό σενάριο αυτό των έντονων αναταράξεων στην εσωτερική πολιτική και ίσως και στην εξωτερική.
Η νίκη του CHP, που οφείλεται στον συνδυασμό δυνάμεων του Εκρέμ Ιμάμογλου και του αρχηγού του κόμματος Οζγκιούρ Οζέλ, αποτελεί αναμφισβήτητη ένδειξη ότι η τουρκική κοινωνία δεν έχει «λοβοτομηθεί» από τον ισλαμισμό και τον αυταρχισμό και αυτό μπορεί να αποτελέσει σημαντική προοπτική για την δημοκρατία στην χώρα.
Μάταια προσπαθούν να ανεβάσουν το πολιτικό θερμόμετρο, αποσπώντας την προσοχή των πολιτών. Η μόνη θερμοκρασία που κινείται ψηλά είναι αυτή που οφείλεται στην κλιματική κρίση. Μπήκαμε και τυπικά στην άνοιξη, αφήνοντας πίσω έναν ανεπαίσθητο χειμώνα, τον πιο θερμό στα χρονικά για την Ελλάδα, έναν από τους 6 θερμότερους χειμώνες όλων των εποχών, που «συνέπεσαν» όλοι την τελευταία δεκαετία.
Η κλιματική κρίση, για την οποία προειδοποιούμε -οικολόγοι και επιστήμονες- εδώ και δεκαετίες, θα συνεχίσει να επιδεινώνεται, αν δεν μπει φρένο στην εξόρυξη και χρήση των ορυκτών καυσίμων.
Οταν τα μέσα ενημέρωσης όλων των κατηγοριών είναι ιμάντες μεταβίβασης της κυβερνητικής άποψης στους πολίτες, όλα είναι μια χαρά. Καλώς καμωμένα. Η κυβέρνηση, επειδή δεν είναι αχάριστη, ανταποδίδει. Βοηθάει με κρατική διαφήμιση, με χορηγίες, με τις λίστες και με ό,τι άλλο θα σκαρφιστεί προκειμένου να έχει υπό τον έλεγχό της το σύστημα ενημέρωσης και να το καθοδηγεί στην επιχείρηση χειραγώγησης του πλήθους.
Υπάρχουν τρία έργα που είναι συνώνυμα μιας σχεδόν ξεδιάντροπης αδιαφορίας του ελληνικού κράτους για τους κατοίκους της πρωτεύουσάς του: το πρώτο είναι η ανάπλαση του παραλιακού μετώπου του Φαληρικού Ορμου, το δεύτερο η κατασκευή ενός σύγχρονου τερματικού σταθμού ΚΤΕΛ στον Ελαιώνα και το τρίτο η αναβάθμιση του κεντρικού σιδηροδρομικού σταθμού της χώρας, του περίφημου «σταθμού Λαρίσης»· θα αρκούσε η επίσκεψη οποιουδήποτε Ελληνα πρωθυπουργού τα τελευταία 40 χρόνια στη σιδηροδρομική «βιτρίνα» της Αθήνας για να κοκκινίσει από ντροπή. Ή, για να σκεφτεί ότι τα Τέμπη ήταν απλά θέμα χρόνου. Οταν μια πρωτεύουσα χώρας που είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης από το 1981 συμβιβάζεται με αυτήν την εικόνα του κεντρικού της σταθμού όλα είναι πιθανά. Ακόμα και τα πλέον απίθανα.
Για να πούμε την αλήθεια, δεν είναι εύκολο να συνηθίσει κανείς, ιδιαίτερα «παραδοσιακός» αριστερός, όση καλή θέληση κι αν υποθέτει ότι έχει, τον βομβαρδισμό από φωτογραφίες, βίντεο, αναρτήσεις, δηλώσεις, συνεντεύξεις, εμφανίσεις του Στέφανου Κασσελάκη. Στον νέο κύκλο του ΣΥΡΙΖΑ, που ο πρόεδρός του ήδη χαράζει, δεσπόζουν το TikTok, το Facebook, το Χ, το Instagram, τα σόσιαλ. Και πρωταγωνιστούν μαζί με τον ίδιο στις όντως πυκνές πολιτικές περιοδείες του ο σύζυγός του, ο σκύλος τους, το νέο τους σπίτι στο Κολωνάκι, τα σχέδιά τους για δημιουργία οικογένειας, το αρχοντικό στις Σπέτσες και λοιπά.