Στο 12μηνο από το ξέσπασμα της πανδημίας, το αμερικανικό κράτος έχει διαθέσει σχεδόν 6 τρισ. δολ. για να στηρίξει νοικοκυριά, κοινωνικές δομές, επιχειρήσεις. Από αυτά, τα 900 δισ. τον Δεκέμβριο και το 1,9 τρισ. του πακέτο Μπάιντεν, συνολικά 2,8 τρισ. (ίσα με το 14% του αμερικανικού ΑΕΠ…) είναι η ένεση που θα τονώσει την αμερικανική οικονομία φέτος. Σε αντίστιξη, η συνολική ευρωπαϊκή χρηματοδότηση (κοινοτικές χρηματοδοτήσεις και εθνικά προγράμματα μαζί…) υπολογίζεται ότι το 2021 δεν θα υπερβεί το 7% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ.

Μιλώντας στην εκπομπή “MEGA Σαββατοκύριακο” με τους Ντ. Σιωμόπουλο και Στ.Γκαντώνα, ανέφερε μεταξύ άλλων:

Ανερμάτιστη η πολιτική της κυβέρνησης στη διαχείριση της πανδημίας. Αυτή είναι η πραγματικότητα και τα παραδείγματα είναι δυστυχώς πολλά.

Αυτό που συνέβη στο λιανεμπόριο και ειδικά στην Θεσσαλονίκη, στην Αχαΐα και στην Κοζάνη δεν έχει προηγούμενο. Τετάρτη ανακοίνωσαν ότι θα ανοίξουν τα καταστήματα, Παρασκευή ότι θα μείνουν κλειστά, χωρίς να έχει προλάβει να αλλάξει η επιδημιολογική εικόνα μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Πρόκειται για μια κυβέρνηση που λαμβάνει αποφάσεις στο πόδι ή πάνω στο πανικό της. Ο κόσμος δεν μπορεί να τους καταλάβει και νιώθει ότι δεν πάει άλλο.

Ας μου επιτραπεί να παρέμβω και εγώ στη συζήτηση για τους εορτασμούς της περασμένης εβδομάδας για τα 200χρονα της Επανάστασης.

Θα αρχίσω με μία εξομολόγηση. Σε αντίθεση με πολλούς φίλους και συντρόφους, δεν έχω αντανακλαστικά κατά των στρατιωτικών παρελάσεων και των εμβατηρίων. Μεγάλωσα πριν από τη δικτατορία και σε συντηρητικό περιβάλλον. Οι παρελάσεις μού άρεσαν, τις αναπαριστούσα με τα στρατιωτάκια μου. Οι φανφαρονισμοί της χούντας και η προσχώρηση στον κομμουνισμό δεν έσβησαν εντελώς τις παιδικές αναμνήσεις.

Στη Βρετανία η κυβέρνηση ζήτησε από τη Βουλή των Κοινοτήτων να εγκρίνει ένα νομοσχέδιο για την παράταση του λοκντάουν, με το σκεπτικό ότι ναι μεν τα πράγματα πηγαίνουν καλά λόγω του εμβολιασμού, αλλά ο κίνδυνος δεν έχει εκλείψει εντελώς και μια νέα ανάφλεξη πρέπει να αποκλειστεί πάση θυσία. Μια ομάδα βουλευτών του συντηρητικού κόμματος, πιο συγκεκριμένα εκείνοι που αυτοπροσδιορίζονται νεοφιλελεύθεροι και κατ’ αρχήν αντίθετοι σε κάθε παρέμβαση του κράτους, καταψήφισαν το νομοσχέδιο, το οποίο όμως πέρασε άνετα επειδή οι Εργατικοί, με λίγες εξαιρέσεις, τάχθηκαν υπέρ. Μήπως αυτό μας λέει κάτι για το μορατόριουμ που πρότεινε ο ΣΥΡΙΖA;

Πολλοί στη χώρα μας εύχονται να καταρρεύσει η τουρκική οικονομία. Ξεχνάμε ότι η Ελλάδα θα είναι πάντα γείτονας με την Τουρκία και θα υφίσταται τις συνέπειες από δυσμενείς εξελίξεις στη γειτονική χώρα. Από προσφυγικά και μεταναστευτικά ρεύματα μέχρι στρατιωτικές περιπέτειες. Το συμφέρον της ελληνικής κοινωνίας είναι να έχουμε δίπλα μας μια Τουρκία σταθερή, ειρηνική και δημοκρατική.

Αφήνοντας πίσω τους γιορτασμούς για την επέτειο των 200 χρόνων και επανερχόμενοι στην πανδημική κρίση, ας δανειστούμε μια σταγόνα αυτοπεποίθησης και ας προσπαθήσουμε να ξαναπιάσουμε το νήμα της πολιτικής αντιπαράθεσης με λιγότερο άγονο τρόπο…

Η … συνήθης πολιτική αντιπαράθεση είχε σταματήσει στο ΜΟΡΑΤΟΡΙΟΥΜ!

«Να ζητήσετε με δική σας ευθύνη ένα πολιτικό μορατόριουμ μέχρι να βγει η χώρα από αυτή την κρίσιμη καμπή στην οποία βρίσκεται, τουλάχιστον για τον επόμενο μήνα. Να καθίσουμε όλοι μαζί να δούμε έστω και τώρα και έτσι όπως τα κάνατε, πώς συμμαζεύεται η κατάσταση…».

Γενικότερα, η οικονομική πολιτική Μητσοτάκη κινείται στον αντίποδα αυτής του Μπάιντεν, που οδηγεί ήδη ταχύτατα τις ΗΠΑ στην ανάκαμψη

Ελάχιστες μέρες αφότου κατηγόρησε ανενδοίαστα (στο Βήμα) τον Τσίπρα ότι "πολεμά την ίδια του την πατρίδα" -δίνοντας έτσι προσωπικά το έναυσμα για μια σειρά άρθρα και δηλώσεις που αντιμετωπίζουν συνολικά την Αριστερά υπό το πρίσμα του αλήστου μνήμης εμφυλιοπολεμικού διπόλου, "από εδώ οι εθνικόφρονες, από εκεί τα μιάσματα"-, ο Μητσοτάκης διαφήμισε την τηλεφωνική επικοινωνία του με τον Μπάιντεν επιδιώκοντας να φορέσει για ακόμα μια φορά το προσωπείο του κεντρώου μεταρρυθμιστή πολιτικού.

Το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας δημιουργήθηκε το 2010 για να προστατεύει το δημόσιο συμφέρον στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Δυστυχώς, παρά τις ορισμένες φιλότιμες κατά καιρούς προσπάθειες, δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί σε αυτό το καθήκον. Όχι ότι ήταν εύκολο, κάθε άλλο.

Οι Έλληνες και οι Τούρκοι είναι από τις κλασικές «αντίπαλες δυάδες», με πολύχρονη ιστορία αντιπαράθεσης και εχθρότητας, όπως οι περιπτώσεις Γάλλων - Γερμανών (1803-1945), Πολωνών - Ρώσων, Ισραηλινών - Αράβων, Ινδών - Πακιστανών ή Κινέζων - Ιαπώνων. Η ελληνοτουρκική αντιπαλότητα είναι από τις παλιότερες, ακόμη και αν η έναρξή της τοποθετηθεί το 1912 αντί του 1821. Μάλιστα οι δύο λαοί με διαφορά 100 χρόνων απέκτησαν την ελευθερία τους και κρατική υπόσταση ως έθνη - κράτη πολεμώντας τον Άλλο. Δεν είναι εύκολο να βρει κανείς άλλο τέτοιο ιστορικό παράδειγμα, η μόνη άλλη τέτοια περίπτωση ίσως είναι οι Ρώσοι και οι Πολωνοί.

«Η πολιτική στήριξης της οικονομίας, των επιχειρήσεων και των εργαζομένων πρέπει να συνεχιστεί και μετά την πανδημία»

Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις πρέπει να είναι στο επίκεντρο της ανάπτυξης την επόμενη ημέρα της πανδημίας, αναφέρει στην «Α» ο πρώην υπουργός και συντονιστής της Επιτροπής Προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ. Γιώργος Σταθάκης, παρατηρώντας πως η κυβέρνηση της Ν.Δ. προσβλέπει σε μια εκκαθάριση της οικονομίας χάριν μιας ανάπτυξης τύπου δεκαετίας του ʼ90.

Η Σύνοδος Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 25 Μαρτίου είχε προαναγγελθεί ότι θα έχει κεντρικό θέμα τις ευρω-τουρκικές σχέσεις. Όχι ευκαιριακά, με αφορμή τις εντάσεις στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά για το μακροπρόθεσμο μέλλον των σχέσεων αυτών.

Κι όταν θα σβήσουν τα φώτα της γιορτής θα μείνει άδεια η σκηνή; Οταν περάσει η επέτειος θα ξαναγυρίσει το Εικοσιένα στο ημίφως της εθνικής αδιαφορίας; Ασφαλώς τα 200 χρόνια έχουν φέρει την Εθνική Επανάσταση στην επικαιρότητα, και παρά τους ασφυκτικούς περιορισμούς που έχει επιβάλει η πανδημία, η Γιορτή διεκδικεί τον χώρο και τον χρόνο της. Οπως μάλιστα συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, σημειώνεται μια έκρηξη εκδηλώσεων, εκδόσεων και συμβολικών δράσεων που οπωσδήποτε θα κάνουν κάποια στιγμή τον κύκλο τους. Δεν είναι όμως σίγουρο ότι μετά από τη γιορτή το Εικοσιένα θα γυρίσει στην αδιαφορία που γνώρισε στη διάρκεια της μεταπολιτευτικής περιόδου. Η Ελλάδα στη νέα εποχή το χρειάζεται.