Aν δεν ήμουν Λασιθιώτης κι αν ήμουν ιστορικός, θα τολμούσα μια μονογραφία για το πολιτικό σύστημα της Eλλάδας με πρώτη ύλη τα συνθήματα που τα τελευταία χρόνια έχουν γραφεί, σβηστεί, ξαναγραφεί, τροποποιηθεί ένθεν κακείθεν της εθνικής οδού στο Σεληνάρι, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή για το ζήτημα του Δήμου Bραχασίου.

H Aριστερά πρέπει να πάψει ν’ αντιμετωπίζει φοβικά την αγορά για να μπορέσει ν’ αξιοποιήσει τις τεράστιες πολιτικές δυνατότητες που κρύβει, για να αντιστρέψει την πολιτική φορά των μηχανισμών της, ώστε από παράγοντες απορρύθμισης των εργασιακών κεκτημένων να συμβάλουν σε αριστερές μεταρρυθμίσεις.

Τι είναι λοιπόν αυτό που θα ονόμαζα κοκκινοπράσινο ISO; Μια πολιτική φαντασίωση ή μια μεγάλη ιδέα;

Το κοκκινοπράσινο ΙSO θα ήταν η πιστοποίηση εμπορευμάτων και υπηρεσιών που θα μαρτυρούσε για τον τρόπο παραγωγής τους, τις εργασιακές συνθήκες (κόκκινο) και τη συμβολή στην προστασία του περιβάλλοντος (πράσινο) και που για να πραγματωθεί απαιτεί από την αριστερά μιά επιθετική θεώρηση της αγοράς.

Η Αριστερά πρέπει να κατανοήσει ότι το παγκόσμιο πολιτικό εκκρεμές θα κινείται δεξιόστροφα για πολλά χρόνια, ωθούμενο κυρίως απ΄ τα τεράστια πολιτικά ελλείμματα που σωρεύτηκαν κατά την αριστερόστροφη πορεία του (1917-1989) και που ανεξάρτητα απ΄τις «απολογίες» μας στο δικαστήριο της Ιστορίας χρεώθηκαν στην Αριστερά και απαξίωσαν το σοσιαλιστικό πρόταγμα

Μπορεί να θεωρούμαι δεδομένος ψηφοφόρος του ΣΥΝ, όψιμο μέλος της ΚΠΕ γαρ, αν και εξομολογούμαι πως κάποτε, πάνε χρόνια τώρα, τού την έκανα για την μεσοβέζικη στάση του στο θέμα του Αθερινόλακκου ψηφίζοντας έναν συναγωνιστή απ’ το Γούδουρα, που κατέβαινε με άλλο κόμμα, που πλέον δεν υπάρχει.

Για μένα είναι καθαρό ότι λαθέψαμε τόσο στην λεγόμενη αριστερή στροφή μας, όσο και στη συμμαχία μας.
Διασωθήκαμε χάρη βεβαίως τον αγώνα όλων μας, αλλά χάρη και στα αυτογκόλ του ΠAΣOK που εξόργισε με τα καμώματα του πρίγκιπα Γεωργίου και έστρεψε ένα μέρος του κόσμου που βρίσκεται ανάμεσα σε μας και το ΠAΣOK να’ρθει στη δική μας κάλπη, για λόγους κυρίως αισθητικούς και ηθικούς και πολύ λιγότερο πολιτικούς.