Μαύρα μαντάτα για το μέλλον τους στέλνουν οι οργανώσεις των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Ο φόβος που εκφράζουν μία στις τέσσερις επιχειρήσεις του λιανεμπορίου και σχεδόν οι μισές της εστίασης και άλλων κλάδων ότι το 2021 μπορεί να αναγκαστούν να βάλουν λουκέτο δεν είναι υπερβολικός. Οι επιχειρηματικές χρεοκοπίες μετά την πανδημία είναι ένας παγκόσμιος κίνδυνος.

Η Ελλάδα πρέπει να κάνει διάλογο με την Τουρκία; Ναι, λένε ο πρωθυπουργός, ο υπουργός Εξωτερικών, τα περισσότερα κόμματα της αντιπολίτευσης. Τι είδους διάλογο; Εφ’ όλης της ύλης όπως ζητάει η Τουρκία και πιέζουν οι εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, αλλά και ο αμερικανικός παράγοντας; Οχι, απαντούν η κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση, που θέλουν διάλογο μόνο για την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ. «Κανένα διάλογο με τους πειρατές» φωνάζει ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς.

Αναρωτιούνται πολλοί γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εισπράττει τη φθορά της Νέας Δημοκρατίας και παραμένει στάσιμος στα ποσοστά του στις δημοσκοπήσεις ή στην καλύτερη γι’ αυτόν περίπτωση ανεβαίνει λίγο.

Παρά το γεγονός ότι το κλίμα στην κοινωνία αλλάζει αργά αλλά σταθερά, παρά το γεγονός ότι οι επιδόσεις της κυβέρνησης σε όλα τα πεδία δεν είναι καλές σύμφωνα με τους ερωτώμενους, παρά το γεγονός ότι οι πράξεις της, οι εσκεμμένες παραλείψεις της και η σκανδαλώδης εύνοια που δείχνει σε επιχειρηματικά συμφέροντα συναντούν την αντίδραση της πλειονότητας των πολιτών, η αξιωματική αντιπολίτευση δεν φαίνεται να κερδίζει έδαφος.

Ο Νίκος Δένδιας είναι ένας μετριοπαθής πολιτικός. Κρατούσε χαμηλούς τόνους την περίοδο που το κόμμα του είχε βγει στα κεραμίδια για το Μακεδονικό και διάφοροι συνάδελφοί του στη Νέα Δημοκρατία συναγωνίζονταν στο άθλημα της πατριδοκαπηλίας, είχε αποφύγει χαρακτηρισμούς του τύπου «προδότες», «εθνομηδενιστές» που εκτόξευαν τα στελέχη της ακροδεξιάς πτέρυγας της Ν.Δ εναντίον των πολιτικών αντιπάλων τους, ενώ και σήμερα που είναι υπουργός Εξωτερικών κινείται με προσοχή, ενημερώνει τακτικά την αντιπολίτευση και ξεγλιστράει από τις παγίδες που του βάζουν ορισμένοι συνεργάτες του πρωθυπουργού. Εκανε εντύπωση η επίθεση που εξαπέλυσε κατά της Γερμανίας για τη στάση της απέναντι στην Τουρκία στη συνέντευξή του στο «Politico».

Τα κόμματα όταν λειτουργούν σωστά, όταν δηλαδή οι ηγεσίες τους σέβονται τις εσωτερικές διαδικασίες, καλούν συχνά τα καθοδηγητικά όργανα, επιτρέπουν την κριτική, ενθαρρύνουν την κατάθεση εναλλακτικών προτάσεων, δεν δαιμονοποιούν τη διαφωνία, δεν εξοστρακίζουν τους αντιρρησίες, μπορεί να λειτουργήσουν και ως ψυχαναλυτές για τη θεραπεία βλαβών που προκαλούνται στο στελεχικό δυναμικό και στο ευρύτερο κομματικό ακροατήριο από τις ξαφνικές αλλαγές στην πολιτική γραμμή.

Φρεγάτες από τους Αμερικανούς, αεροπλάνα από τους Γάλλους, τανκς από τους Γερμανούς και δεν ξέρω τι άλλο και από ποιους. Θα εξοπλιστεί η χώρα ώστε να κερδίσει το χαμένο έδαφος, να δικαιολογήσει τον τίτλο που κατέχει (δεύτερη στο ΝΑΤΟ στις αμυντικές δαπάνες) και να μπορεί να κοιτάζει στα μάτια χωρίς φόβο τον προαιώνιο αντίπαλο που μας απειλεί.

Είσαι υπουργός. Βρίσκεσαι στην αρχή της σταδιοδρομίας σου, είσαι νέα, φιλόδοξη, δεν προέρχεσαι από πολιτική δυναστεία, άρα δεν κουβαλάς ούτε τα θετικά ούτε τις δουλείες ούτε τις αμαρτίες συγγενών σου πρώτου και δεύτερου βαθμού που ήταν στο παρελθόν σε καίριες κυβερνητικές ή κρατικές θέσεις, ο πρωθυπουργός σού εμπιστεύτηκε ένα κρίσιμο υπουργείο (της Παιδείας), εσύ έχεις βεβαίως μια προτίμηση στο δεύτερο πεδίο των αρμοδιοτήτων σου (των Θρησκευμάτων), αλλά αυτό δεν χαλάει την παράταξή σου που έχει για βασικό σύνθημά της από τότε που εμφανίστηκε στη δημόσια ζωή το τρίπτυχο Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια,

Φαντάζομαι ότι οι περισσότεροι έχουν καταλάβει γιατί ο πρωθυπουργός αρνείται πεισματικά να συγκαλέσει το συμβούλιο πολιτικών αρχηγών για το ελληνοτουρκικό. Μα, γιατί υποψιάζεται ότι θα δεχθεί καταιγιστική κριτική για πράξεις και παραλείψεις του και επιπλέον γιατί δεν είναι σε θέση να παρουσιάσει μια ολοκληρωμένη πρόταση για το πώς πρέπει να κινηθεί η χώρα.

Πολλοί και στη Δεξιά και στην Αριστερά θεωρούν ότι ο όρος συνεκμετάλλευση ρίχνει νερό στον μύλο των διεκδικήσεων της Τουρκίας και πρέπει να εξοστρακιστεί από τη δημόσια συζήτηση.

Η απόφαση του πρωθυπουργού να διορίσει σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας τον Θάνο Ντόκο προκάλεσε αρνητικά σχόλια σε δεξιά μέσα ενημέρωσης, ενώ δεν έλειψαν οι αιχμές και από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Θύμισαν μια δήλωση του κ. Ντόκου προ μηνών στην κυπριακή εφημερίδα «Φιλελεύθερος» περί συνεκμετάλλευσης στο Αιγαίο.

Δεν βρίσκουν βουλευτή να αναλάβει την υποστήριξη στη Βουλή των τριών συμφωνιών με τη Βόρεια Μακεδονία και μεταθέτουν διαρκώς την ημερομηνία της συζήτησης. Γελοιοποιούνται με την παρέμβαση που έκαναν προκειμένου να βγει από την επίσημη ανακοίνωση μετά τη συνάντηση Πομπέο-Δένδια η λεξούλα «ιστορική» που αφορούσε τη Συμφωνία των Πρεσπών.

Κλασική τακτική των κυβερνήσεων είναι η ωραιοποίηση της κατάστασης και η αναζήτηση αποδιοπομπαίων τράγων. Οταν τα πράγματα δεν πάνε καλά και αυτό είναι ορατό διά γυμνού οφθαλμού, οι επιδέξιοι προπαγανδιστές και τα φιλικά μέσα ενημέρωσης δεν μπορούν να μεταμφιέσουν την πραγματικότητα. Δεν γίνεται το άδειο ποτήρι να το εμφανίσουν ούτε καν μισογεμάτο. Καραδοκεί ο κίνδυνος της ξεφτίλας.

Γίνεται κάτι που πριν από δύο χρόνια ήταν περίπου εθνική προδοσία να μετατρέπεται σε εθνικό θρίαμβο που μεγαλώνει τη χώρα και κάνει, για να θυμηθούμε τον αγαπημένο του Ελληνα πρωθυπουργού Ελευθέριο Βενιζέλο, «την Ελλάδα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών»; Γίνεται και παραγίνεται, αν είσαι η Δεξιά. Το 2018 η σκέψη της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ να επεκτείνει τα χωρικά ύδατα στο Ιόνιο στα 12 μίλια δέχθηκε σκληρή κριτική από την τότε αξιωματική αντιπολίτευση.