Από τον Δεκέμβριο του 2019, με μια χιονόπτωση στη Μαλακάσα, είχε φανεί η τάση της κυβέρνησης να μεταθέτει τις ευθύνες της

Αυτή η ανίκανη να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε κρίση” κυβέρνηση, όπως εύστοχα τη χαρακτήρισε την Πέμπτη στη Βουλή ο Αλέξης Τσίπρας καταθέτοντας την πρόταση δυσπιστίας εναντίον της, έκανε με την “Ελπίδα” το τρία στα τρία. Κακοκαιρία “Μήδεια” το 2019, πυρκαγιές πέρσι τον Αύγουστο στην Εύβοια, πρόσφατες προαναγγελθείσες από μέρες χιονοπτώσεις.

Αν κάτι μας δίδαξαν καλά οι σπουδές φύλου, είναι πόσο δομική και οικουμενική είναι η έμφυλη διάκριση και στις επιστήμες, και δεν εξαιρείται αυτή της νομικής

Προοίμιο

Με την αρχή της φετινής χρονιάς ένας ενδιαφέρων διάλογος, αν και ασυνήθιστα αιχμηρός για τη λίστα στην οποία φιλοξενείται, ξεκίνησε στη Συσπείρωση Πανεπιστημιακών, την παράταξη της Γ/θμιας Εκπαίδευσης στην οποία συμμετέχουν και οι πανεπιστημιακοί του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία.

Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στο υπουργικό συμβούλιο ζήτησε συγνώμη και μετά έριξε τις ευθύνες σε όλους τους άλλους, εκτός από την κυβέρνηση του.

Φταίει η παραχωρησιούχος εταιρεία διαχείρισης της Αττικής Οδού. Φταίει η Περιφέρεια. Φταίνε όλοι οι άλλοι εκτός από τον ίδιο και την κυβέρνησή του. Ζητά απλά την κατανόηση των πολιτών,  λέγοντας ότι μέσα σε λίγους μήνες δεν λύνονται τα προβλήματα.

Εδώ και χρόνια, αρκετοί προειδοποιούσαμε ότι είναι ανέφικτη η κατασκευή του φαραωνικού αγωγού EastMed μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ. Ευτυχώς που υπάρχουν τα αρχεία του έντυπου και ηλεκτρονικού Τύπου. Δεν είμαστε "Επιμηθείς". Δεν τα διαπιστώνουμε εκ των υστέρων.

Βρισκόμαστε ακόμα στην πρώτη φάση της πανδημίας και έχουμε άλλες τέσσερις, προειδοποίησε ο εμβληματικός Αμερικανός καθηγητής

Ηεπιμονή Μητσοτάκη στο “τελευταίο μίλι” δεν αποτελεί επικοινωνιακό ολίσθημα. Συνιστά απλώς τον μύθο για να δικαιολογηθεί το σχέδιο, που ο ίδιος είχε προαναγγείλει και ο Πλεύρης ανέλαβε να υλοποιήσει, για αποσάθρωση του ΕΣΥ μέσα από συγχωνεύσεις νοσοκομείων και μετατροπή περιφερειακών νοσοκομείων σε Κέντρα Υγείας.

Αλλαγή εποχής. Η μακρά περίοδος των χαμηλών ή/και αρνητικών επιτοκίων τελειώνει, οι θεωρίες που είχαν τεθεί σε ευρεία κυκλοφορία τέτοια εποχή πέρυσι -πως τα επιτόκια θα παραμείνουν χαμηλά επί πολλές 10ετίες- αποσύρονται, μαζί τους ανασκευάζονται και όσες πολιτικές εμπνέονταν από τέτοιες προσδοκίες. Μετά την Βρετανία και τη Νορβηγία, η FED θα αυξήσει τα επιτόκιά της τον Μάρτιο και ίσως τα αυξήσει άλλες τρεις φορές το 2022 για να ανακόψει τον πληθωρισμό (7%).

Επειδή με τον Covid δεν έχουμε ξεμπερδέψει ακόμα, οποιαδήποτε πρόβλεψη για το τι θα συμβεί στο μέλλον είναι παρακινδυνευμένη. Τα τελευταία δύο χρόνια όμως έχουν δει πολλά κι απίστευτα τα μάτια μας. Κι αυτό μας επιτρέπει να διατυπώσουμε ορισμένες εικασίες για τον κόσμο που θα προκύψει όταν η πανδημία εκλείψει ή γίνει ένα διαχειρίσιμο υγειονομικό πρόβλημα. Από τα τόσα που ανέσυρε στην επιφάνεια ο ιός θα σταθώ σε δύο.

Η αλλαγή των συνθηκών διαμορφώνει περιβάλλον Βρισκόμαστε σε φάση έντονων κοινωνικών διεργασιών. Οι πολίτες αναζητούν έκφραση, μετασχηματισμό των αναγκών τους σε πρόταση διακυβέρνησης, και αυτό διαπερνά οριζόντια όλο το πολιτικό φάσμα. Στις πυκνές διεργασίες κρίσης, ανακατατάξεων και νέων αντιθέσεων του καπιταλισμού, η σύγχρονη πληθυντική Αριστερά, κορμός της προοδευτικής παράταξης, καλείται να αντιπαραθέτει τη σύγχρονη κοινωνική προγραμματική και πολιτική πρόταση (alternative).

Οι διερευνητικές συνομιλίες μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας έχουν μακρά προϊστορία. Αποτελούν το αποτέλεσμα της απόφασης του Συμβουλίου Κορυφής του Ελσίνκι (1999), που υποχρέωνε την Τουρκία, ως υποψήφια προς ένταξη χώρα, να επιλύσει τις διαφορές της με τα γειτονικά κράτη, ως τα τέλη του 2004, με επίβλεψη της διαδικασίας από την Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ) και με πιθανή κύρωση (σε περίπτωση που οι διαδικασίες - συμπεριλαμβανόμενης και προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης - επίλυσης απέβαιναν άκαρπες) τη διακοπή των ενταξιακών διαπραγματεύσεων.

Κατά τη «θεωρία της δημοκρατικής ειρήνης», καντιανής προέλευσης, τα δημοκρατικά κράτη και αυτά που σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι φιλειρηνικά ως κράτη, ειδικά στις σχέσεις τους με άλλα δημοκρατικά κράτη. Αντιθέτως, όπως το είχε διατυπώσει ο αρχιστράτηγος και υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, George Marshall: «Οι κυβερνήσεις που συστηματικά παραγνωρίζουν τα δικαιώματα του δικού τους λαού είναι λιγότερο πιθανό να σεβαστούν τα δικαιώματα άλλων λαών, και είναι πιο πιθανό να επιδιώκουν τους στόχους τους με καταναγκασμό και βία».

Η κοινωνία στις εκλογές του 2019 ανέδειξε τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ στη μεγάλη δύναμη της δημοκρατικής και προοδευτικής παράταξης, δίνοντας ταυτόχρονα την εντολή του μετασχηματισμού μας. Ο Αλέξης Τσίπρας, το ίδιο το βράδυ των εκλογών, στο διάγγελμά του είπε κατά λέξη: «Να γίνουμε ένα σύγχρονο, αριστερό, προοδευτικό κίνημα με βαθιές ρίζες στην κοινωνία. Αυτούς τους δεσμούς θα σφυρηλατήσουμε για να μετασχηματιστούμε σε μια μεγάλη, δημοκρατική παράταξη με ευθύνη για το παρόν και το μέλλον του τόπου».

Σε έναν κόσμο που κινείται με ιλιγγιώδεις ταχύτητες, με την τεχνολογία να μετασχηματίζει την παραγωγική διαδικασία, τον τρόπο εργασίας και επικοινωνίας των ανθρώπων, τα κόμματα ως φορείς πολιτικής εκπροσώπησης κοινωνικών συμφερόντων και συμμαχιών καλούνται να ανταποκριθούν στις νέες συνθήκες. Χρέος της Αριστεράς είναι όχι μόνο να παρακολουθεί αυτές τις εξελίξεις αλλά να βρίσκεται στην πρωτοπορία. Γιατί ό,τι δεν κινείται, λιμνάζει.