Ωσάν θηρίον ημιθανές που μες στον επιθανάτιο ρόγχο του αίφνης ανοίγει το ένα μάτι για ν’ αστράψει την ύστατη λάμψη της ζωντάνιας του, έτσι και το ΠΑΣΟΚ υπενθύμισε τον αλλοτινό εαυτό του μέσω της δήλωσης του Νίκου Σηφουνάκη για τη μισθοδοσία του κλήρου. Ο αναπληρωτής υπουργός φύσηξε τη στάχτη και burberry του κόμματός του.

Απευθύνομαι σε εσάς, αγαπητέ ανώνυμε και επώνυμε φίλε, που με τόση θέρμη υποστηρίζετε την πρωινή (χριστιανική μόνο) προσευχή στα σχολεία και τα Θρησκευτικά-Χριστιανικά ως βασικό μάθημα σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Γράφτηκε π.χ. πως «αν δεν μάθουν τα παιδιά να ευχαριστούν το Θεό για το δώρο της ζωής και των αγαθών για την εξασφάλιση αυτής, πώς θα ευχαριστήσουν τον πλησίον τους;». Ασφαλώς αυτό είναι θέμα διαγωγής, επομένως, αγωγής, και την αγωγή τα παιδιά τη διδάσκονται πρωτίστως και καθοριστικά από την οικογένειά τους.

Είναι γνωστή η θέση μας για το διαχωρισμό κράτους και εκκλησίας, όπως ισχύει σε όλα τα Ευρωπαϊκά κράτη ακόμα και σε θεωρούμενα ισλαμικά, θεοκρατικά, όπως η Τουρκία κα.
Σήμερα μάλιστα, κάτω από τις ιδιαίτερα δυσβάστακτες για τον Ελληνικό λαό οικονομικές συγκυρίες, η Εκκλησία της Ελλάδας και σύμφωνα με αυτά που αυτή ευαγγελίζεται, θα έπρεπε να συνδράμει αποφασιστικά, ζητώντας η ίδια από την πολιτεία όχι μόνο τη φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας της, που είναι ο δεύτερος μετά το δημόσιο ιδιοκτήτης γης με 1,3 εκατομμύρια στρέμματα αλλά και να φορολογηθεί για τις εμπορικές της δραστηριότητες, τα ιερά μυστήρια, την εκμετάλλευση της γης και των κτιρίων της.

Με αφορμή την εξαίρεση των χώρων άσκησης θρησκευτικής λατρείας από την καταβολή του έκτατου τέλους ακίνητης περιουσίας, επανέρχεται το αίτημα για την παύση των φοροαπαλλαγών της Εκκλησίας. Χωρίς να παραγνωρίζουμε το πνευματικό και φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας, τη στιγμή που χιλιάδες Έλληνες πολίτες βιώνουν τις συνέπειες των μέτρων λιτότητας, τα εισοδήματα της Εκκλησίας εξακολουθούν να είναι στο φορολογικό απυρόβλητο.

Με το νόμο 2459/97 απαλλάσσονται από το φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας για τα ακίνητα που χρησιμοποιούν οι ναοί και οι μονές.

Πριν από μερικές μέρες, όπως έγραψαν «ΤΑ ΝΕΑ», δύο νεαροί άνδρες στη Βρετανία καταδικάστηκαν σε τέσσερα χρόνια φυλάκιση για υποκίνηση σε επεισόδια μέσω των ιστότοπων κοινωνικής δικτύωσης. Ο νόμος εκεί είναι νόμος. Στην Ελλάδα, ο νόμος είναι κάτι σχετικό. Κάποιες φορές νόμος είναι το δίκιο του εργάτη, κάποιες άλλες νόμος είναι το δίκιο του Παναγιώτατου Ανθιμου Θεσσαλονίκης

Βρισκόμαστε στο έτος 2011 μ. Χ. Όλη η Ελλάδα στενάζει υπό το βάρος των επιταγών του ΔΝΤ. Όλη;… Όχι βέβαια! Υπάρχει μια κατηγορία εργαζομένων, των οποίων οι μισθοί έχουν εξαιρεθεί από τις μειώσεις και περικοπές που επιβλήθηκαν το 2010 και το 2011 στους μισθούς όσων πληρώνονται από το Δημόσιο. Πρόκειται ασφαλώς για τους ιερατικούς λειτουργούς. Ούτε στο Μνημόνιο ούτε στο Μεσοπρόθεσμο προβλέπονται περικοπές στους μισθούς της άνωθεν κατηγορίας δημοσίων λειτουργών.

Βλέπε Το πλήρες κείμενο της Ερώτησης

Ωραία λοιπόν...Η Ορθόδοξη Εκκλησία «που στάθηκε πάντα κοντά στον λαό» θα παραµείνει χώρια και µακριά από τις θυσίες του. Το κράτος θα συνεχίσει να µισθοδοτεί τον κλήρο της,περιλαµβανοµένων και όσων νέων θα προσληφθούν (κουβέντα, φυσικά,για απολύσεις...), αλλά δεν θα προχωρήσει σε καµία πραγµατική φορολόγηση της περιουσίας και των εσόδων της.

Το συγκεκριμένο άρθρο είναι ένα από αυτά που θέλω καιρό να γράψω. Παρόλα αυτά λίγο το γεγονός ότι πάνω κάτω όλα έχουν ειπωθεί, λίγο το γεγονός ότι ήλπιζα (ο αφελής…) η τρόικα (προσοχή δεν λέω η κυβέρνηση – δεν είμαι τόσο αφελής) να θελήσει να βάλει λίγο το χεράκι της στο βάζο με το «ιερό» μέλι με έκαναν να το αναβάλω συνεχώς. Ο καιρός όμως πέρασε, από το μνημόνιο 1 πάμε εντός των ημερών στο μνημόνιο 2 και το ιερό μέλι συνεχίζει να διανέμεται και να αναπαράγεται εντός μονών , εκκλησιαστικών μκο και offshore / real estate εταιριών.

Πολλοί μητροπολίτες έχουν παρεξηγήσει τη δημοκρατική ανεκτικότητα και με δηλώσεις τους επιχειρούν να παίξουν πολιτικό ρόλο στο άκρο του πολιτικού φάσματος. Με φανατισμό και απολυτότητα εξτρεμιστών επιτίθενται κατά αδυνάτων.
Είχαμε τον κ. Άνθιμο της Θεσσαλονίκης. Οι εκλογές του έδωσαν αποστομωτική απάντηση. Τώρα έχουμε τον κ. Σεραφείμ από τον Πειραιά. Μετά τους εβραίους, εξαπέλυσε επίθεση στους μουσουλμάνους. Προσέξτε δεν επιτίθεται για θρησκευτικά ή θεολογικά θέματα. Δεν τον χωρά το ράσο και ντύθηκε... συνταγματολόγος!

Δεν χρειάζεται να ανατρέξουμε στον βυζαντινό καισαροπαπισμό, στο ισλαμικό χαλιφάτο, στο παπικό κράτος, στους ευρωπαϊκούς θρησκευτικούς πολέμους ή στους ευαγγελικούς πάστορες των ΗΠΑ για να επιχειρηματολογήσουμε υπέρ του προφανούς: οι θρησκείες (οι Εκκλησίες στην περίπτωση του χριστιανισμού) ήσαν ανέκαθεν και είναι ακόμα συνδεμένες με το πολιτικό φαινόμενο.

Η απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος να απευθυνθεί στον «λαό» για την κρίση καθώς και ο τρόπος με τον οποίο την πραγματοποίησε έρχονται να προστεθούν σε μια σειρά πολιτικών παρεμβάσεων της Εκκλησίας που τείνουν να γίνουν συστημικό φαινόμενο της πολιτικής ζωής της χώρας. Με διάφορα προσχήματα που προσαρμόζονται στον πνευματικό ρόλο της Εκκλησίας έτσι όπως οι ίδιοι οι ιεράρχες τον αντιλαμβάνονται, η Ιερά Σύνοδος παραβιάζει συστηματικά τη σιωπή που αρμόζει στη διακηρυγμένη αποστολή της.

Η ευθεία εμπλοκή του μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Άνθιμου Ρούσσα στον εκλογικό αγώνα ομολογήθηκε δημόσια ανήμερα του Αγ. Δημητρίου και αλλάζει το τοπίο του προεκλογικού αγώνα για τον δήμο.

“Δημαρχείο δεν θα δεις” είπε στον Γιάννη Μπουτάρη ο τοπικός επικεφαλής της Εκκλησίας και το επανέλαβε με θράσος και αμετροέπεια και στα κανάλια! Επιτέλους! Όσα ξέρουν όλοι, όσα λέει όλη η Θεσσαλονίκη για τον επίμονο και παρασκηνιακό πολιτικό ρόλο του συστήματος της ακροδεξιάς- δεξιάς, ομολογήθηκαν.