...ΚΑΙ, ΒΕΒΑΙΑ, άλλο είναι το "κοσμικό κράτος" και άλλο το "κράτος του Θεού". Το πρώτο υπάρχει για να διευκολύνει τη ζωή των πολιτών μιας συντεταγμένης πολιτείας, ενώ το δεύτερο για να εξυπηρετεί μεταφυσικές ανάγκες. Και όταν μπερδεύουμε το "κοσμικό κράτος" με το "κράτος του Θεού" τι γίνεται;
Αυτοκάθαρση, «ιερή» λάσπη, αγιασμός, σχολές
Νίκος Κιάος, Ελευθεροτυπία, Δημοσιευμένο: 2005-03-24
Η Ιστορία διδάσκει ότι από τις αντιδράσεις εντός του χώρου των θεολόγων μπορεί να ξεσπάσει κίνημα, που δεν θα μπορεί να συμμαζευτεί. Και τότε ο... Θεός να βάλει το χέρι του. Το Εκκλησιαστικό είναι θέμα πρώτης προτεραιότητας.
Πάλι καλά που έστω και την τελευταία στιγμή οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ με την καθιστική διαμαρτυρία τους κατά την είσοδο του αρχιεπισκόπου στη Βουλή έσωσαν τα προσχήματα... Γιατί, κακά τα ψέματα, το ένα πρόβλημα είναι τι κάνει και πώς συμπεριφέρεται ο κ. Χριστόδουλος, το άλλο είναι όμως πώς τον αντιμετωπίζουν οι πολιτικοί μας...
Από την στήλη ΑΠΟΨΕΙΣ, Ελευθεροτυπία, Δημοσιευμένο: 2005-03-10
ΟΜΟΦΩΝΗ είναι η συνταγματική θεωρία, ότι η ορκωμοσία του Προέδρου της Δημοκρατίας από τον Αρχιεπίσκοπο δεν προβλέπεται από το Σύνταγμα ή από νόμο. Δεν έχει συνταγματική νομιμοποίηση η θρησκευτική τελετή.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν είναι αδρανές περιφερόμενο σύμβολο
Τις τελευταίες ημέρες συζητείται ως ενδεχόμενη η παραίτηση του Αρχιεπισκόπου. Ωστόσο, και μετά τις πρόσφατες δημόσιες τοποθετήσεις του, έγινε φανερό ότι κάτι τέτοιο θα συμβεί μόνο υπό την απειλή παραπομπής του στην τακτική δικαιοσύνη.
Γιατί πρέπει να διαχωριστούν τα του Kαίσαρος από τα του Θεού...
Από τα πολλά εξωφρενικά που συμβαίνουν στον χώρο της εκκλησιαστικής Iεραρχίας, δύο πράγματα μου έχουν κάνει εντύπωση. Tο πρώτο είναι ο «μαφιόζικος» τρόπος με τον οποίο κρίθηκε η εκλογή δύο κορυφαίων θέσεων της Iεραρχίας: του Aρχιεπισκόπου Aθηνών και του Πατριάρχη Iεροσολύμων.
Είναι αλήθεια ότι ο κ. Χριστόδουλος κάνει ό,τι μπορεί για να κρατήσει τον θώκο και τα προνόμιά του... Ξεπουλάει τον έναν μετά τον άλλο τους στενούς συνεργάτες του, υπακούοντας στα κελεύσματα της Χρυσοπηγής, ελπίζοντας ότι έτσι θα καταφέρει να έχει και πάλι τη στήριξη των παλιών συνοδοιπόρων του στις ίντριγκες...
H διαφθορά είναι, φαίνεται, η μοίρα κάθε κλειστού, στεγανού συστήματος εξουσίας, που διοικείται αυταρχικά, ιδίως αν χρησιμοποιεί μεγάλες ιδέες ως άλλοθι.
Δεν ξέρουμε ποια θα είναι η επόμενη πράξη, ποιο νέο πρόσωπο θα εμφανιστεί επί σκηνής, ποιο άλλο μυστικό θα φανερωθεί. Αρχίζουμε, όμως, να μαντεύουμε πώς θα τελειώσει αυτό το σκοτεινό δράμα.
Γι’ αυτό δεν θα ξεπεραστεί χωρίς την παρέμβαση της Πολιτείας
Ούτε ο πιο παθιασμένος αντικληρικαλιστής δεν θα μπορούσε να φανταστεί αυτά που βλέπουν τα μάτια μας και ακούν τ’ αυτιά μας τις τελευταίες εβδομάδες. Ούτε ο πιο φανατικός εχθρός της Εκκλησίας δεν θα μπορούσε να σχεδιάσει μια τόσο επώδυνη, βαθιά και δομική κρίση της.
Θα ήθελα να επισημάνω κάτι το οποίο, εξ όσων γνωρίζω, δεν σχολιάστηκε: έχω την εντύπωση ότι ορισμένοι δείχνουν μάλλον αμήχανοι και μουδιασμένοι. Αναφέρομαι σε πρόσωπα που διαθέτουν δημόσιο λόγο, και πολιτικά όχι μόνο δεν ανήκουν στον συντηρητικό χώρο αλλά αυτοσυστήνονται ως αρχάγγελοι της αριστεροσύνης.
Λίγες ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα οι δάσκαλοι σε κάποια ιταλικά σχολεία άλλαξαν στα κάλαντα το όνομα του Χριστού με τη λέξη «αρετή» και έβγαλαν τη φάτνη από το δέντρο, για να μην προσβάλουν μαθητές από άλλα θρησκεύματα.
Η ενέργεια αυτή δίχασε την κοινωνία.
H κυβέρνηση ετοιμάζεται να σβήσει το πρώτο της κεράκι κάπως μουδιασμένη, με μόνη της έγνοια τη διατήρηση της καλής εικόνας του Πρωθυπουργού.
H χώρα βουλιάζει στον καναπέ της κουτσομπολεύοντας - τον δεσπότη, την πρωτοδίκη, τον δημοσιογράφο.
