Το μετεκλογικό τοπίο και η προοπτική μιας νέας πλουραλιστικής Αριστεράς
Γιώργος Χ. Σωτηρέλης, http://www.chronosmag.eu, 09/11/2015
Φαινομενικά, τίποτα δεν έχει αλλάξει μετά το νέο εκλογικό αποτέλεσμα. Ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ έχουν περίπου τα ποσοστά που είχαν, στην κυβέρνηση μετέχουν και πάλι οι –ανεκδιήγητοι– ΑΝΕΛ, το ΠΑΣΟΚ με το Ποτάμι απλώς άλλαξαν θέση, ενώ το ΚΚΕ και η Χρυσή Αυγή ενίσχυσαν ανεπαίσθητα τις δυνάμεις τους. Με λίγα λόγια, όλα μοιάζουν ίδια και απαράλλακτα, εξ ού και οι κατηγορίες προς την κυβέρνηση ότι οι εκλογές οδήγησαν απλώς σε έναν ανούσιο ανασχηματισμό.
Ωστόσο η εικόνα αυτή είναι παραπλανητική. Κάτω από την επιφάνεια αυτών των εκλογών συντελέσθηκαν σημαντικές αλλαγές, που ίσως αποδειχθούν καταλυτικές για τις μετέπειτα εξελίξεις. Όχι μόνον διότι στην πραγματικότητα κανένα κόμμα δεν είναι ίδιο μετά τις εκλογές –ακόμα και στο ΚΚΕ και στην Χρυσή Αυγή συντελούνται διεργασίες– όχι μόνον διότι αναδείχθηκαν νέα κόμματα, όπως η Ένωση Κεντρώων και η ΛΑΕ αλλά ιδίως διότι νομίζω ότι για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια διαμορφώνονται, έστω και στοιχειωδώς, οι όροι για την δημιουργία μιας νέας και ανοιχτόμυαλης Αριστεράς, με πλουραλιστικά και σε κάθε περίπτωση δημοκρατικά χαρακτηριστικά, η οποία μπορεί να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στις επερχόμενες κρίσιμες εξελίξεις.
Για να προχωρήσει όμως κανείς σε αυτήν την συζήτηση πρέπει να τεθούν με σαφήνεια κάποιες ορολογικές και πολιτικές προϋποθέσεις:
Τι εννοούμε τελικά σήμερα με τον όρο Αριστερά;
Εν πρώτοις, όταν μιλούμε γενικά για Αριστερά εννοούμε τον έναν από τους δύο πόλους της πολιτικής σκηνής, όπως αυτοί έχουν διαμορφωθεί ιστορικά έως τις μέρες μας, διατηρώντας εν πολλοίς την σημασία και την αξία τους ως προς την κατανόηση τν σύγχρονων κοινωνιών, καθώς εξακολουθούν να αντανακλούν, άλλοτε άμεσα και αυθεντικά και άλλοτε διαθλασμένα και διαμεσολαβημένα, τις παρούσες κοινωνικές και πολιτικές αντιθέσεις.
Απομένει βέβαια να ορίσουμε τι εννοούμε Αριστερά σήμερα, σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης και κρίσης.
Το πρώτο που πρέπει να διευκρινισθεί είναι ότι αναφερόμαστε σε μια μεταρρυθμιστική και δημοκρατική Αριστερά με κυβερνητική προοπτική (προτιμώ τον όρο από την «κυβερνώσα Αριστερά» διότι δίνει την εντύπωση ότι η Αριστερά βρίσκεται –ή έστω πρέπει να βρίσκεται– διαρκώς στην εξουσία). Αποκλείονται δηλαδή από μια τέτοια Αριστερά όλα εκείνα τα κόμματα διαμαρτυρίας που εξακολουθούν να ομνύουν στον Στάλιν, να έχουν επαναστατικές ονειρώξεις για «δικτατορία του προλεταριάτου», να εξαντλούν την μαχητικότητά τους σε έναν τυφλό και ισοπεδωτικό καταγγελτισμό και να επιδίδονται με δογματικό πάθος σε άγονους διαγωνισμούς αριστεροσύνης, η οποία δεν είναι τίποτε άλλο από ένα κράμα των πλέον χαρακτηριστικών παιδικών ασθενειών της Αριστεράς: του χονδροειδούς αριστερισμού και του πολιτικού παλαιοημερολογητισμού.
Από την άλλη, όμως, δεν είναι δυνατόν να εντάσσονται στην ως άνω Αριστερά, παρότι έχουν κυβερνητική προοπτική, οι πολιτικές δυνάμεις που είτε αρνούνται, σαν ξεπερασμένη, την σχετική διάκριση, είτε εντάσσονται γενικά και αόριστα σε έναν κεντρώο ή μεσαίο ή υπερβατικό ή μεταμοντέρνο χώρο, κρατώντας επαμφοτερίζουσα, ευκαιριακή και συχνά ιδιοτελή πολιτική στάση απέναντι στα κρίσιμα κοινωνικά προβλήματα, αναμασώντας συνεχώς αφόρητες κοινοτυπίες και ανούσιες εκκλήσεις περί «κοινής λογικής» και αναδεικνύοντας, σαν μόνο σημαντικό, τον ρόλο των προσώπων (και ιδίως των ικανοτήτων τους να αναλαμβάνουν κυβερνητικές θέσεις…). Στην κατηγορία αυτήν, η οποία μάταια αναζητεί ισορροπία ανάμεσα στον –απολύτως απαραίτητο– πολιτικό φιλελευθερισμό και στον –άκρως επικίνδυνο, τόσο για την κοινωνική όσο και την ατομική ελευθερία – νεοφιλελευθερισμό, εντάσσονται εκ των πραγμάτων και αρκετοί που έχουν προ πολλού προσχωρήσει στην πλέον μεταλλαγμένη εκδοχή της σοσιαλδημοκρατίας, με αποτέλεσμα η διαφορά τους από τους ως άνω «κεντρώους» ή υπερβατικούς ή μεταμοντέρνους να είναι πλέον εξαιρετικά δυσδιάκριτη. Στην πραγματικότητα πρόκειται για πολιτικές δυνάμεις οι οποίες, παρότι ομνύουν στην «προοδευτικότητα», είτε έχουν διαβεί προ πολλού είτε είναι έτοιμες να διαβούν τον Ρουβίκωνα, καθ’οδόν προς την Δεξιά…
Από εκεί και πέρα, πάντως, κάθε άλλη διάκριση στον χώρο της Αριστεράς είναι μεν θεμιτή αλλά δεν είναι λόγος αποκλεισμού. Ή, για να το πούμε με μεγαλύτερη σαφήνεια, από την στιγμή που στο επίκεντρο του προβληματισμού μας βρίσκεται η μεταρρυθμιστική Αριστερά, δεν νοείται κανενός είδους μονοπώληση από καμία εκδοχή της. Ποιες όμως είναι αυτές οι θεμιτές εκδοχές της μεταρρυθμιστικής Αριστεράς;
Α. Η πρώτη, ιστορικά, είναι η σοσιαλδημοκρατία, η οποία, ως συνάντηση των δύο ιστορικών ρευμάτων –του δημοκρατικού και του σοσιαλιστικού– που σφράγισαν την καθιέρωση της σύγχρονης Δημοκρατίας, αποτέλεσε την ιστορική καμπή της Αριστεράς, διότι ήρθε σε ρήξη με την ιδιότυπη λενινιστική εκδοχή του μαρξισμού (πολλώ δε μάλλον, αργότερα, με την σταλινική παρεκτροπή του), εγκατέλειψε πολύ νωρίς και πολύ αποφασιστικά το δρόμο της επανάστασης, υιοθέτησε δημοκρατικές μεθόδους για την άνοδο στην εξουσία, έδωσε σάρκα και οστά στο κίνημα του μεταρρυθμισμού και δέσποσε έκτοτε για πολλά χρόνια στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή, αναλαμβάνοντας πρωτοβουλίες και ασκώντας πολιτικές που έχουν αφήσει ανεξίτηλο το αποτύπωμά τους σε όλες τις μεγάλες κατακτήσεις του ευρωπαϊκού πολιτικού και νομικού πολιτισμού.
Σήμερα όμως είναι αναμφίβολο ότι η σοσιαλδημοκρατία μαστίζεται από σοβαρή κρίση και από έντονα υπαρξιακά προβλήματα. Αυτό οφείλεται ιδίως πρώτον στο ότι δεν μπόρεσε έγκαιρα να ακούσει την βουή των επερχόμενων γεγονότων, δηλαδή τόσο της παγκοσμιοποίησης όσο και της κρίσης, που υπήρξε εν πολλοίς απότοκός της, και δεύτερον στο ότι άλλαξαν σημαντικά τα κοινωνικά δεδομένα των ευρωπαϊκών χωρών και κατά συνέπειαν οι όροι όχι μόνον της εκδήλωσης των ταξικών αντιθέσεων αλλά και της διεξαγωγής των αντίστοιχων κοινωνικοπολιτικών συγκρούσεων. Το αποτέλεσμα ήταν αρχικά μεν να αιφνιδιασθεί και να αυτοσχεδιάσει, χωρίς σαφή στρατηγική που να υπερβαίνει τα όρια και το οικείο περιβάλλον του εθνικού κράτους και της μεικτής οικονομίας, στη συνέχεια δε να επιχειρήσει νέες κοινωνικές συμμαχίες με τα ραγδαία ανερχόμενα μεσοστρώματα αλλά και μια νέα αποϊδεολογικοποιημένη ανάγνωση των κοινωνικοοικονομικών εξελίξεων, ιδίως κατά το μέρος που αφορούσαν την διαμόρφωση πανίσχυρων και εξαιρετικά επίφοβων για την δημοκρατία και την ελευθερία υπερεθνικών ιδιωτικών εξουσιών. Αυτό όμως, παρά τα κάποια –πρόσκαιρα– θετικά αποτελέσματα, ως προς την πολιτική επιρροή της, οδήγησε εν τέλει στο να αμβλυνθεί εξαιρετικά το ταξικό αισθητήριο και η κοινωνική ευαισθησία της, δηλαδή στο να μεταλλαχθεί, αλλοιώνοντας και νοθεύοντας τη φυσιογνωμία της, να αποκτήσει καθεστωτικά χαρακτηριστικά, ενίοτε δε και να προσχωρήσει πλήρως στην «κρυφή γοητεία της –διεθνούς πλέον– μπουρζουαζίας».
Παρά ταύτα, η σοσιαλδημοκρατία, στο σύνολό της, δεν έπαυσε να αποτελεί μια σημαντική εκδοχή της Αριστεράς –όπως αφελώς υποστηρίζεται από ορισμένους που αρέσκονται σε εύκολα συμπεράσματα– αλλά ούτε και φαίνεται να έχει κλείσει το ιστορικό της κύκλο. Εξακολουθεί σε μεγάλο βαθμό να εκφράζει την κοινωνική βάση της Αριστεράς ενώ στο εσωτερικό της αυτή τη στιγμή λαμβάνουν χώρα εξαιρετικά ενδιαφέρουσες πολιτικές και ιδεολογικές διεργασίες, που έχουν κλονίσει συνθέμελα τα στερεότυπα και τις βεβαιότητες της εποχής της μετάλλαξης, πολύ περισσότερο μάλιστα όταν αυτό που ακούγεται ολοένα και συχνότερα (με πιο πρόσφατα παραδείγματα την Αγγλία και την Πορτογαλία) είναι το σύνθημα «επιστροφή στις ρίζες» δηλαδή στις παλιές καλές εποχές της ρηξικέλευθης σοσιαλδημοκρατίας.
Β. Η δεύτερη μεγάλη εκδοχή της μεταρρυθμιστικής Αριστεράς στον ευρωπαϊκό χώρο υπήρξε αναμφίβολα το ρεύμα του ευρωκομμουνισμού, το οποίο ανανέωσε την ιδέα της Αριστεράς, σηματοδοτώντας την ρήξη μεγάλων κομμουνιστικών κομμάτων με τον σταλινισμό και την μετεξέλιξή τους σε κόμματα που συνδύαζαν την κινηματική λογική και τον ριζοσπαστικό λόγο με την δημοκρατία, την ελευθερία και την πολιτική συνεννόηση. Είναι φανερό ότι το ρεύμα αυτό, αφού σφράγισε την ιδεολογική και πολιτισμική ταυτότητα της εν ευρεία εννοία σύγχρονης Αριστεράς, κινείται πλέον παράλληλα με την σοσιαλδημοκρατία και αντιμετωπίζει τα ίδια προβλήματα και τις ίδιες ανησυχίες, με έκδηλη την αμηχανία απέναντι στα μείζονα ζητήματα αλλά και με παρεμφερείς εσωτερικές ιδεολογικοπολιτικές συγκρούσεις για θέματα συμβιβασμού και καθεστωτικής ενσωμάτωσης.
Γ. Η τρίτη και νεότερη εκδοχή της μεταρρυθμιστικής Αριστεράς είναι η πολιτική οικολογία, η οποία ξεκίνησε ως ριζοσπαστικό αντικαπιταλιστικό κίνημα, με επίκεντρο την προστασία του περιβάλλοντος, αλλά στην συνέχεια μετεξελίχθηκε, με πολλές αντιφάσεις και ιδιαιτερότητες στις επί μέρους χώρες, σε μια ιδιότυπη μεταρρυθμιστική δύναμη της Αριστεράς, που συνέβαλε αναμφισβήτητα στην ανανέωση της πολιτικής ατζέντας της και στην αναζωογόνηση του κινηματικού χαρακτήρα της, συνδυάζοντας πάντως αυτά τα χαρακτηριστικά με αξιοσημείωτα δείγματα πολιτικού ρεαλισμού (υπερβολικού ίσως το τελευταίο διάστημα) αλλά και διαχειριστικής αποτελεσματικότητας.
Με βάση λοιπόν τα παραπάνω, αν θα θέλαμε να ορίσουμε το τι είναι ή μπορεί να είναι μια σύγχρονη πλουραλιστική Αριστερά, θα καταλήγαμε αναμφίβολα σε μια επικαιροποιημένη και προσεκτικά διηθημένη σύνθεση των τριών παραπάνω πυλώνων της, στην πλέον πειστική και συνάμα προωθημένη εκδοχή τους, όπως ήταν, για παράδειγμα, η σοσιαλδημοκρατία της εποχής του Πάλμε, ο ευρωκομμουνισμός της εποχής του Μπερλιγκουέρ και το οικολογικό κίνημα της προηγούμενης δεκαετίας. Σε αυτόν δε βασικό πυρήνα θα προσθέταμε και την αξιοποίηση της πλούσιας συνεισφοράς που είχε τα τελευταία χρόνια στον σχετικό διάλογο και η λεγόμενη «Νέα Αριστερά», που δεν μετεξελίχθηκε μεν σε διακριτό πολιτικό ρεύμα, όπως τα προαναφερθένα, πλην όμως άνοιξε τον ορίζοντα της παγκόσμιας Αριστεράς βάζοντας στο επίκεντρο τα προβλήματα που σχετίζονται με την προστασία των δικαιωμάτων, το μεταναστευτικό πρόβλημα, καθώς και τον καταναλωτισμό και την λογική της άκριτης και με κάθε τίμημα ανάπτυξης.
Ποιοι μπορεί να είναι οι φορείς της Νέας Πλουραλιστικής Αριστεράς στη χώρα μας;
Αν λοιπόν εκκινήσουμε από αυτήν την αφετηρία, μπορούμε να αξιολογήσουμε πλέον την σημασία των αλλαγών που επήλθαν το τελευταίο διάστημα στη χώρα μας, με αποκορύφωμα τις εκλογές, και να ανιχνεύσουμε τους όρους και τα όρια μιας νέας, ευρείας και πλουραλιστικής Αριστεράς, μιας παράταξης δηλαδή που θα συνθέτει τα τρία προαναφερθέντα ρεύματα σε μια νέα διαλεκτική ενότητα –εμπλουτισμένη και από την ατζέντα της Νέας Αριστεράς αλλά και από την καθόλου αμελητέα εγχώρια παράδοση ανθρωπισμού και αλληλεγγύης– και θα πείθει τους πολίτες ότι μπορεί να βγάλει με στιβαρό χέρι τη χώρα από την κρίση, συνδυάζοντας, στο μέτρο του εφικτού, τον ρεαλισμό με τον ριζοσπαστισμό, ή αλλιώς «τον λογισμό με τ’ όνειρο», για να παραφράσουμε τον ποιητή. Με άλλα λόγια, μια τέτοια Αριστερά θα πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί να είναι μια υπεύθυνη κυβερνητική δύναμη, που μπορεί μεν να σταθεί στο ρευστό, μεταβαλλόμενο αλλά και ιδιαίτερα απαιτητικό ευρωπαϊκό και διεθνές περιβάλλον αλλά χωρίς να απαρνιέται την ουσία της Αριστεράς, που είναι πρώτον η σταθερή προσήλωση στην πολιτική εκπροσώπηση των ασθενέστερων κοινωνικών στρωμάτων, τα οποία βρίσκονται στη δίνη της παγκοσμιοποίησης και της κρίσης, και δεύτερον η προτεραιότητα της πολιτικής δημοκρατίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και των δικαιωμάτων απέναντι στην τυφλή λογική του κέρδους και της εμπορευματοποίησης των πάντων.
Γνωρίζω βέβαια και έχω ακούσει επανειλημμένα τις σχετικές ενστάσεις. Μα υπάρχουν δυνάμεις που μπορούν όντως να είναι φορείς μιας τέτοιας Αριστεράς; Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να γίνει υπεύθυνη σοσιαλδημοκρατία; Μπορεί η Συμπαράταξη ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ να έχει κάποια σχέση με την Αριστερά; Είναι δυνατόν στη συζήτηση αυτήν να εντάσσεται και το Ποτάμι με τους νεοφιλελεύθερους; Όλα αυτά, και άλλα παρόμοια, που ακούγονται ένθεν κακείθεν, έχουν βέβαια κάποια βάση, καθώς αντανακλούν τις τεράστιες υπαρκτές αδυναμίες και υστερήσεις των κομμάτων που εν δυνάμει μπορούν, εν όλω ή εν μέρει, να συμβάλουν στην διαμόρφωση μιας νέας πλουραλιστικής Αριστεράς στη χώρα μας. Ωστόσο η ένταξη ή όχι κάποιων δυνάμεων σε μια τέτοια προοπτική δεν είναι ζήτημα υποκειμενικών αξιολογήσεων και ενστάσεων, διότι έχει να κάνει αφ’ενός μεν με ορισμένα αντικειμενικά στοιχεία, που σχετίζονται με την πολιτική γεωγραφία (ή την χωροταξία) του πολιτικού φάσματος, αφ’ετέρου δε με την αυτοτοποθέτηση των πολιτικών δυνάμεων στον συγκεκριμένο πόλο, με τις συνακόλουθες βέβαια δεσμεύσεις που αυτή συνεπάγεται. Υπό αυτό το πρίσμα, είναι πλέον εφικτό να προχωρήσουμε σε μια πρώτη αξιολόγηση των πολιτικών δυνάμεων που μπορούν, εν όλω ή εν μέρει, να αποτελέσουν τις εκφάνσεις μιας νέας πλουραλιστικής Αριστεράς:
Α. Η βάση αυτής της νέας πλουραλιστικής Αριστεράς δεν μπορεί παρά να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Όποιος δεν το βλέπει αυτό απλώς είτε εθελοτυφλεί είτε αδυνατεί να προσεγγίσει με μια στοιχειώδη αναλυτική και κριτική ικανότητα τα νέα πολιτικά δεδομένα που έχουν ανακύψει μετά τις διπλές εκλογές του 2012. Τηρουμένων δε των αναλογιών, η αμφισβήτηση του ΣΥΡΙΖΑ θυμίζει, σε πολλά, την δογματική και μυωπική άρνηση της κομμουνιστογενούς Αριστεράς, τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης, να αναγνωρίσει ότι το ΠΑΣΟΚ ήταν τότε η κυρίαρχη δύναμη της Αριστεράς.
Η αντιμετώπιση του ΣΥΡΙΖΑ ως κορμού μιας εν δυνάμει νέας πλουραλιστικής και δημοκρατικής Αριστεράς συνδέεται κατ’αρχήν με το εύρος της πολιτικής επιρροής του, η οποία, τόσο με το – θεσμικά προβληματικό αλλά πολιτικά εκκωφαντικό– πρόσφατο δημοψήφισμα όσο και, ιδίως, με τις τελευταίες εκλογές, αποδείχθηκε ότι δεν υπήρξε ένα συγκυριακό και θνησιγενές φαινόμενο, όπως πολλοί ανέμεναν και ανέλυαν, αναγορεύοντας τους ευσεβείς πόθους τους σε βαθυστόχαστες πολιτικές αναλύσεις και συγχέοντας τον ναρκισσιστικό υποκειμενισμό τους με την πραγματικότητα. Πρόκειται για μια πολιτική επιρροή που δεν στηρίζεται μόνο στην επικοινωνιακή εμβέλεια του ηγέτη του, που είναι ασφαλώς καθοριστική, αλλά έχει και σαφείς κοινωνικές-ταξικές αναφορές –τις οποίες πολλοί πρώην προοδευτικοί έσπευσαν να εξοβελίσουν από την πολιτική οπτική τους σαν ξεπερασμένες– αλλά και έκδηλα αντικαθεστωτικά χαρακτηριστικά, τα οποία επίσης τόσο πολύ έχουν υποτιμηθεί από ποικίλους απολογητές του παλαιού κρατικοοικονομικού κατεστημένου, που αναρωτιούνται ακόμη γιατί οι πολίτες έχουν στρέψει την πλάτη τους στα κόμματα που το εκφράζουν.
Ωστόσο, η πολιτική επιρροή από μόνη της δεν αρκεί, ως αξιολογικό κριτήριο, διότι με το ίδιο περίπου ποσοστό, ο προ των τελευταίων εκλογών ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορούσε επουδενί, κατά την άποψή μου, να ενταχθεί στην προοπτική μιας νέας πλουραλιστικής Αριστεράς, όπως την ορίσαμε προηγουμένως. Ας δούμε όμως τα πράγματα πιο συγκεκριμένα:
Το πρώτο σημείο, στο οποίο διαφοροποιείται πλέον καθοριστικά ο τωρινός ΣΥΡΙΖΑ είναι το ότι (φαίνεται επιτέλους να) έχει κατασταλάξει στο ότι η μόνη πολιτική που μπορεί να βγάλει την χώρα από την κρίση είναι αυτή που συνδέεται μια σταθερά ευρωπαϊκή πορεία και προοπτική της, αφήνοντας με αποφασιστικότητα πίσω τις αρχικές αμφιταλαντεύσεις του και κλείνοντας με ολοένα ταχύτερους ρυθμούς κάθε δίοδο προς την οπισθοδρόμηση σε καταστάσεις που ζήσαμε πρόσφατα και που άφηναν ανοιχτή την πόρτα του Grexit.
Το δεύτερο σημείο διαφοροποίησης έγκειται στο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εγκαταλείψει πλέον πλήρως –με δεδομένη και την νέα συμφωνία– την πλαστή και παραπλανητική αντίθεση «μνημόνιο-αντιμνημόνιο», η οποία όχι μόνον υπήρξε μια χονδροειδής, ισοπεδωτική και κατ’εξοχήν αντιδιαλεκτική μέθοδος ανάλυσης της πολυσύνθετης πολιτικής και οικονομικής πραγματικότητας που διαμορφώθηκε στη χώρα μας μετά την κρίση, αλλά και συσκότισε και νόθευσε τους όρους της ιδεολογικοπολιτικής αντιπαράθεσης.
Συνακόλουθα, το τρίτο σημείο της διαφοροποίησης είναι η ραγδαία απομάκρυνσή του αφ’ενός μεν από την χειρότερη παρεκτροπή του μαρξισμού, δηλαδή τον σταλινισμό, αφ’ετέρου δε από τις κατά Λένιν «παιδικές ασθένειες» της Αριστεράς, με τις διάφορες παραλλαγές των οποίων συγχρωτιζόταν για πολύ μεγάλο διάστημα. Πράγματι, ο ΣΥΡΙΖΑ νομίζω ότι έχει κατανοήσει πλέον ότι δεν είναι δυνατόν να κυβερνάς σε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα αφ’ενός μεν έχοντας στους κόλπους σου μια νεοσταλινική φράξια, που αποτελεί την επιτομή του «αριστερισμού» και του ιδεολογικού παλαιοημερολογητισμού (με προσμίξεις ενός αυταρχικού αλλά και γκροτέσκου λαϊκισμού) αφ’ετέρου δε αναγορεύοντας σε προνομιακούς συμμάχους σου το πλέον αποστεωμένο και μονολιθικό κομμουνιστικό κόμμα της Ευρώπης (το οποίο βέβαια πόρρω απέχει από το κόμμα του Χαρίλαου Φλωράκη, που πανηγύριζε στους δρόμους για την νίκη του ΠΑΣΟΚ το 1981 και ζητούσε επίμονα την συμμετοχή του σε συμμαχική κυβέρνηση…).
Ένα τέταρτο σημείο, τέλος, στο οποίο παρατηρείται, έστω και με βραδείς ρυθμούς, μια σημαντική διαφοροποίηση σε σχέση με τον προ των εκλογών ΣΥΡΙΖΑ, είναι η προσεκτική πολιτική προσέγγιση με την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, με την οποία πλέον αναζητούνται δίαυλοι επικοινωνίας και συνεννόησης για τα μεγάλα προβλήματα που ταλανίζουν σήμερα την Ευρώπη.
Πρόκειται ασφαλώς για μια εντυπωσιακή αλλαγή πολιτικής φυσιογνωμίας, η οποία πρέπει να αναδειχθεί και να εξαρθεί ιδιαίτερα, διότι διαμορφώνει όντως τους όρους για να ενταχθεί πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ στην προοπτική μιας νέας πλουραλιστικής Αριστεράς στη χώρα μας, εισφέροντας παράλληλα –λόγω και του ιδιαίτερου πολιτικού συμβολισμού του εκτός συνόρων– ένα νέο ρίγος και σφρίγος σε μια συνολικότερη προσπάθεια για την ανανέωση και τον αναπροσανατολισμό του ευρωπαϊκού προοδευτικού χώρου.
Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι η όλη αντιμετώπιση του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να γίνεται σε συσχετισμό με την σοσιαλδημοκρατία. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν ούτε έγινε αλλά ούτε και πρέπει να γίνει ένα κλασικό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, μπαίνοντας σε μια προκρούστεια κλίνη που του έχουν φιλοτεχνήσει από την μια οι μεμψίμοιροι «παλαιοημερολογίτες» της Αριστεράς και από την άλλη όσοι ταυτίζουν αυθαίρετα την προοδευτικότητα με την σοσιαλδημοκρατία. Το μεγάλο ζητούμενο για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι να δώσει εξετάσεις σοσιαλδημοκρατικής νομιμοφροσύνης αλλά να ολοκληρώσει ως τάχιστα τον πολιτικό μετασχηματισμό του σε μια νέα, ανοιχτή και δημοκρατική δύναμη της Αριστεράς, αφ’ενός μεν ενισχύοντας και εμπλουτίζοντας τα διαφοροποιημένα πλέον –επί τα βελτίω– χαρακτηριστικά του, που προαναφέρθηκαν, αφ’ετέρου δε εμμένοντας, αλλά και δίνοντας νέο περιεχόμενο, στον ριζοσπαστισμό του. Πρακτικά, δε, αυτό σημαίνει ιδίως:
Πρώτον, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να περάσει από την παθητική στην ενεργητική υποστήριξη της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Και αυτό σημαίνει, ιδίως, πλήρη και συνολική ρήξη με την λογική του αναγκαίου κακού –που χαρακτηρίζει δυστυχώς ακόμη και σήμερα ένα μεγάλο μέρος του κομματικού ΣΥΡΙΖΑ– όχι μόνον διότι αυτή η λογική αποτελεί κατάλοιπο ενός παρωπιδικού και ανιστόρητου αντιευρωπαϊσμού αλλά και διότι η ευρωπαϊκή ενοποίηση, διαλεκτικά προσεγγιζόμενη, αποτελεί εν δυνάμει την πλέον προοδευτική πολιτική πρόταση, τόσο για την αντιμετώπιση της ολιγαρχίας των αγορών όσο και για την διάσωση, σε ένα ανώτερο και πιο εγγυημένο επίπεδο, της εθνικής κυριαρχίας, της πολιτικής δημοκρατίας αλλά και των κοινωνικών και δικαιοκρατικών κατακτήσεων του εθνικού κράτους.
Δεύτερον, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να επαναφέρει στο προσκήνιο, με σαφή τοποθέτηση, την κύρια αντίθεση «Αριστερά – Δεξιά» (που εξακολουθεί και σήμερα να είναι, παρά τα περί του αντιθέτου θρυλούμενα, εξαιρετικά επίκαιρη), αποκαθαίροντας ταυτόχρονα πλήρως τόσο τα ιδεολογικοπολιτικά χαρακτηριστικά αυτής της αντίθεσης όσο και την κυρίαρχη σήμερα έκφρασή της (καθεστωτισμός – αντικαθεστωτισμός) από επικίνδυνες «αντισυστημικές», εθνικολαϊκιστικές και σε τελευταία ανάλυση αντιδημοκρατικές και αντικοινοβουλευτικές προσμίξεις. Γενικότερα δε ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι πρέπει να εγκαταλείψει επιτέλους συνθήματα και προτάγματα που εντάσσονται στο ιδεολογικό οπλοστάσιο είτε του νεοσταλινικού αριστερισμού σε όλες τις εκφάνσεις του (κάποιες από τις οποίες εξακολουθούν να επιβιώνουν στο εσωτερικό του, άλλοτε στρουθοκαμηλίζοντας απέναντι στην σύγχρονη πραγματικότητα και άλλοτε μηρυκάζοντας δογματικά στερεότυπα) είτε ακόμη και της ακροδεξιάς, με την οποία δυστυχώς ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνον είχε άκριτα συναγελασθεί, στο πλαίσιο των «αντιμνημονιακών» συγκεντρώσεων των «αγανακτισμένων», αλλά και συνέπραξε, και μάλιστα για δεύτερη φορά, με την πιο light και λούμπεν εκδοχή της (με τραγικές επιπτώσεις, εντός και εκτός συνόρων, για την προοδευτική εικόνα του…).
Τρίτον, σε συνάρτηση και με τα προηγούμενα, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να επιχειρήσει μια συνολική ρήξη με τον κοινωνικό καθεστωτισμό, που συνοψίζεται στο τρίπτυχο «κρατισμός, λαϊκισμός συντεχνιασμός» και έχει πλέον ριζώσει στον ΣΥΡΙΖΑ, παρά το ότι ένα μεγάλο μέρος του είχε και έχει προνομιακή σχέση με τους αποσχισθέντες της ΛΑΕ. Η ρήξη αυτή πάντως πρέπει να γίνει χωρίς να πεταχτούν, μαζί με τα νερά του κοινωνικού καθεστωτισμού, και τα βασικά σημεία αναφοράς της Αριστεράς, δηλαδή ο δημόσιος χώρος, η λαϊκή συμμετοχή και ο συνδικαλισμός. Με τον τελευταίο μάλιστα, όπως και με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να αποκτήσει πλέον υγιή και σταθερή πολιτική σχέση, διότι η έως τώρα «σεχταριστική» και μυωπική πολιτική του στους δύο χώρους τον έχει οδηγήσει σε περιθωριακό ρόλο και σε προβληματικές θέσεις που δεν συνάδουν με κόμμα μιας σύγχρονης Αριστεράς.
Τέταρτον, και σπουδαιότερον ίσως στην σημερινή συγκυρία, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να πείσει επιτέλους ότι μπορεί να κυβερνήσει. Μετά από μια πρώτη κυβερνητική θητεία συνεχών λαθών, ερασιτεχνικών πειραματισμών, θεσμικών ατοπημάτων και ανούσιων βερμπαλισμών χωρίς αντίκρυσμα, είναι ώρα επιτέλους να φανεί συγκεκριμένο κυβερνητικό έργο, ξεκινώντας βέβαια από τις υποχρεώσεις της νέας συμφωνίας αλλά και υπερβαίνοντάς τες, με την ένταξή τους σε ένα ολοκληρωμένο εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης της χώρας. Στην προοπτική αυτήν, βέβαια, είναι ανάγκη να αναπροσαρμοσθούν και στοιχεία του προγράμματός του, είτε γιατί θυμίζουν άλλες εποχές και άλλες καταστάσεις είτε γιατί είναι ελλιπώς επεξεργασμένα. Κι αυτό δυστυχώς αφορά προεχόντως τους κρίσιμους τομείς, καθώς απουσιάζει μια συνεκτική και στοχευμένη πολιτική που θα αλλάζει τόσο τον μεγάλο ασθενή, το κράτος, όσο και τον ακινητοποιημένο κύριο μοχλό της κοινωνικοοικονομικής εξέλιξης, που δεν είναι άλλος από μια εναλλακτική και βιώσιμη ανάπτυξη.
Β. Πέρα από τον ΣΥΡΙΖΑ, όμως, που δεν μπορεί αλλά και δεν πρέπει να τον αξιολογούμε με τα μέτρα της σοσιαλδημοκρατίας, διότι έχει άλλες καταβολές (πλησιέστερες πλέον, μετά την αποχώρηση των σταλινικών στοιχείων, σε έναν πρωτόλειο ευρωκομμουνισμό) και άλλη απεύθυνση στις κοινωνικές δυνάμεις της χώρας –κατά συνέπειαν δε και άλλη στόχευση στο πλαίσιο μιας νέας δημοκρατικής και πλουραλιστικής Αριστεράς– υπάρχει και ένα κόμμα που όχι μόνον αυτοτοποθετείται με έμφαση στην σοσιαλδημοκρατική οικογένεια αλλά και προσπαθεί με νύχια και με δόντια να εμφανίζεται σαν μοναδικός εκπρόσωπός της στην Ελλάδα. Πρόκειται για το ενισχυμένο στις τελευταίες εκλογές ΠΑΣΟΚ, το οποίο, με βάση τα όσα προαναφέρθηκαν, μπορεί επίσης, υπό το νέο σχήμα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, να ενταχθεί κατ’αρχήν στην ως άνω ανανεωτική προοπτική της Αριστεράς.
Το σημερινό ΠΑΣΟΚ, βέβαια, είναι η σκιά του παλιού εαυτού του, από κάθε άποψη. Ξεκίνησε ως ένα κόμμα της ριζοσπαστικής σοσιαλιστικής Αριστεράς, με έναν χαρισματικό αλλά και αντιφατικό ηγέτη, με θέσεις πολύ πιο προωθημένες από τον βαυκαλιζόμενο με το «πρώτη φορά Αριστερά» ΣΥΡΙΖΑ αλλά και με έντονο επίσης το στοιχείο του αριστερισμού και του λαϊκιστικού μαξιμαλισμού (από αυτή την άποψη η σημερινή πολιτική πραγματικότητα, για όσους ζήσαμε εκ του σύνεγγυς εκείνες τις εξελίξεις, αποτελεί σε πολλά σημεία ένα déjà vu, με την διαφορά, βέβαια, ότι οι τωρινές συνθήκες είναι απείρως πιο πιεστικές και δεν αφήνουν διόλου περιθώρια για πειραματισμούς).
Στη συνέχεια, ως κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ αποκατέστησε, σε δύσκολες εποχές, την εθνική αξιοπρέπεια στην εξωτερική πολιτική και προώθησε παρά τις εγγενείς αντιφάσεις του –παρεμφερείς εν πολλοίς με αυτές του ΣΥΡΙΖΑ– ρηξικέλευθες αλλαγές δημοκρατικού και κοινωνικού χαρακτήρα, ιδίως στις δύο πρώτες θητείες του. Επίσης διαμόρφωσε σταδιακά, μετά από την αρχική αντιευρωπαϊκή του ρητορεία, ένα επεξεργασμένο ευρωπαϊκό σχέδιο, το οποίο –παρά την περιορισμένη αξιοποίηση των ευρωπαϊκών πόρων– έφερε την χώρα στον στενό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στην συνέχεια στην Ευρωζώνη. Και αυτή η πορεία συνδυάσθηκε με μικρότερες ή μεγαλύτερες μεταρρυθμιστικές τομές, ιδίως μετά το 1993, που οδήγησαν σε μια πρωτοφανή –αλλά χωρίς πραγματικές και στέρεες βάσεις– ευημερία και άλλαξαν ριζικά την πολιτική και οικονομική φυσιογνωμία της χώρας.
Από την άλλη, βέβαια, το ΠΑΣΟΚ σταδιακά απώλεσε τα ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά του, ενσωματώθηκε στον πελατειακό κρατισμό, ενέδωσε σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό στον καθεστωτισμό και την συναλλαγή και εκφυλίσθηκε ιδεολογικοπολιτικά, δείχνοντας πάντως αξιοπρόσεκτη πολιτική αντοχή και διατηρώντας ισχυρά πολιτικά αντανακλαστικά, που επέτρεπαν την ανανέωσή του και την προσαρμογή του –σε μεγάλο δε βαθμό και την μετάλλαξή του– στην ραγδαία μεταβαλλόμενη πραγματικότητα. Στοιχείο αυτής της προσαρμογής ήταν και η σταδιακή ένταξη στην ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, με ταυτόχρονη προσπάθεια αντιστοίχησής του στα τότε (μάλλον συντηρητικά) δεδομένα της. Η προσπάθεια αυτή συντελέσθηκει κυρίως την περίοδο Σημίτη, πλην όμως παρέμεινε και τότε ανολοκλήρωτη, παρά τις ειλικρινείς σχετικές απόπειρες αλλά και τα κάποια σημαντικά βήματα πολιτικού εκσυγχρονισμού και εξορθολογισμού, αφ’ενός μεν λόγω της ιδιάζουσας κοινωνικής δομής της χώρας, που δεν είναι ευεπίφορη σε μια συλλήβδην και άκριτη μεταφορά του σοδιαλδημοκρατικού μοντέλου, αφ’ετέρου δε λόγω των αναλλοίωτων κατά βάσιν πελατειακών χαρακτηριστικών του κρατικού αλλά και του κομματικού μηχανισμού σε συνδυασμό και με την έξαρση της διαπλοκής (με την ευθύνη να βαρύνει εν πολλοίς, για αμφότερα τα προβλήματα, την τότε ηγεσία του ΠΑΣΟΚ).
Η παρακμή, πάντως, του ΠΑΣΟΚ συμπίπτει ιδίως με την έναρξη της κρίσης, για την οποία δεν είχε μεν την κύρια ευθύνη –που πρέπει να καταλογισθεί ιδίως στην ΝΔ της περιόδου 2004 έως 2009– αλλά την διαχειρίσθηκε με τραγικό τρόπο. Πράγματι ο Γ. Παπανδρέου, όντας φορέας μιας ιδιότυπης, μεταμοντέρνας και «πριγκηπικής» αντίληψης για το ΠΑΣΟΚ (το οποίο ταύτιζε με ΜΚΟ) αλλά και έχοντας ελάχιστη επίγνωση της κρισιμότητας της κατάστασης, όχι μόνον σχημάτισε μια κυβέρνηση θερινής εκστρατείας (με πρωταγωνιστές τους αλήστου μνήμης εναλλασσόμενους «κηπουρούς» του) για να πάει στη Σιβηρία… αλλά και ο ίδιος θεωρούσε ότι μπορεί να ασκεί τις εξαιρετικά απαιτητικές πρωθυπουργικές του αρμοδιότητες δι’ υποκαταστάτων και αναθέσεων… Όλα αυτά οδήγησαν σε αλλεπάλληλα λάθη, τα οποία, σε συνάρτηση με την λογική ενός «χύμα» κόμματος, δεν του επέτρεψαν ούτε να διαπραγματευθεί σωστά αλλά ούτε και να αξιοποιήσει τους μηχανισμούς που άρχισε να συγκροτεί –και υπό την πίεσή του– η αιφνιδιασμένη από την κρίση αλλά και απελπιστικά μονομερής στις επιλογές της Ευρωπαϊκή Ένωση. Η συνέχεια είναι γνωστή: σπασμωδικές και ανερμάτιστες κινήσεις αλλά και συχνές αμφιθυμίες και υπαναχωρήσεις, σε ένα πολλαπλά ναρκοθετημένο (και εκ των έσω…) πεδίο, έως ότου παρέδωσε την κυβερνητική μεν εξουσία σε ευρύ σχήμα συνεργασίας (νομιμοποιώντας για πρώτη φορά την ακροδεξιά…) την δε κομματική εξουσία στον εσωκομματικό αντίπαλό του, που προετοίμαζε υπομονετικά –αλλά και υπονομευτικά– το έδαφος (χωρίς να αντέχει δεύτερη εσωκομματική αναμέτρηση), για να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη… Έτσι ολοκληρώθηκε η θεαματική κατάρρευση ενός άλλοτε κραταιού κόμματος, διότι η αποϊδεολογικοποίηση, ο θεσμικός κυνισμός, ο πολιτικός αμοραλισμός και ο καθεστωτισμός κατέστησαν πλέον κυρίαρχα χαρακτηριστικά, μεταλλάσσοντας το ΠΑΣΟΚ σε ένα ακαθόριστα «κεντρώο» –αν όχι κεντροδεξιό– και πλήρως προσωποκεντρικό κόμμα (σε one man’s show, θα λέγαμε…) χωρίς ίχνος συλλογικότητας και χωρίς εσωκομματική ζωή και λειτουργία, που υπέτασσε τα πάντα στις φιλοδοξίες του αρχηγού του (οι οποίες, βεβαίως, εμφανίζονταν πάντα σαν εθνική επιταγή…). Έτσι το ΠΑΣΟΚ, αφού ταυτίσθηκε στη συνείδηση των πολιτών με την ΝΔ και δεν επέβαλε ούτε καν την αλλαγή του ισχύοντος και σήμερα άθλιου εκλογικού νόμου, συνετρίβη στις προηγούμενες εκλογές, με τον πρώην αρχηγό του να αναρωτιέται ακόμα γιατί και να προσπαθεί να ρίξει σε άλλους την ευθύνη για τον προσωπικό κόλαφο που υπέστη (και ο οποίος βέβαια, για να μην απορεί, επαναλήφθηκε και στις πρόσφατες εκλογές στην Α΄ Θεσσαλονίκης, παρά την άνοδο του ΠΑΣΟΚ…).
Μετά τις εκλογές, πάντως, φαίνεται να έχουμε ένα κάπως ανανεωμένο και αναθαρρημένο ΠΑΣΟΚ, που λειτουργεί στο πλαίσιο μιας αξιοπρεπούς συμμαχίας με την εναπομείνασα ΔΗΜΑΡ, με τους αρχηγούς αυτής της συμμαχίας να μάχονται αξιοπρεπώς για να αλλάξουν την εικόνα των δύο χώρων τους, χωρίς τουλάχιστον να απωθούν… Ωστόσο, το ΠΑΣΟΚ ούτε και σήμερα είναι ένα γνήσια σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, διότι διατηρεί εν πολλοίς τα χαρακτηριστικά της προηγούμενης περιόδου, δηλαδή μιας πολιτικής δύναμης που εξακολουθεί να κινείται στην αδιέξοδη στρατηγική του τρίτου πόλου, με έντονα τα στοιχεία ενός κεντρώου πολιτικού μπαλαντέρ και με θολή και ασαφή την πολιτική του ταυτότητα. Και αυτό μάλιστα την στιγμή που όλα τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, ακόμα και τα πλέον συντηρητικά, αυτοεντάσσονται με όλο και μεγαλύτερη έμφαση στον ευρύ πόλο της Αριστεράς, αρνούμενα να την εκχωρήσουν πλήρως, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα, σε κομμουνιστογενείς πολιτικές δυνάμεις.
Το ζητούμενο λοιπόν για το ΠΑΣΟΚ σήμερα είναι να συνειδητοποιήσει ότι αν εννοεί την αυτοένταξή του στην σοσιαλδημοκρατία πρέπει να αντιστοιχήσει αναλόγως την πολιτική του συμπεριφορά, εγκαταλείποντας την βολική υπεκφυγή του τρίτου πόλου –που είναι κληρονομιά από την προηγούμενη πλήρως αποτυχούσα ηγεσία– και διεκδικώντας αυτόνομο και διακριτό ρόλο στον δεύτερο (όπως του συνέστησε χωρίς περιστροφές, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Ελλάδα, ο Μάσιμο ντ’Αλέμα…). Και αυτό σημαίνει ότι θα παύσει επιτέλους να αποκηρύσσει μετά βδελυγμίας τον όρο «Αριστερά» και θα επανασυνδεθεί με τις δικές του ριζοσπαστικές παραδόσεις αλλά και με την ιστορική κληρονομιά της σοσιαλδημοκρατίας. Μόνον έτσι θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για μια μελλοντική –και υπό όρους– ανασύνθεση του προοδευτικού χώρου, που θα οδηγήσει σταδιακά στην διαμόρφωση μιας πλουραλιστικής και δημοκρατικής Αριστεράς, στη θέση της σημερινής παρά φύσιν αριστεροδεξιάς συμμαχίας ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ…
Γ. Σε μια τέτοια ανασύνθεση θα μπορούσαν αναμφίβολα να συμπράξουν και πολιτικές συνιστώσες, όπως οι «μεταρρυθμιστές», αλλά και μεμονωμένα στελέχη που έχουν σήμερα εγκλωβισθεί στο Ποτάμι, παρότι έχουν σαφώς προοδευτικότερα πολιτικά χαρακτηριστικά. Αρκεί βέβαια να αποφασίσουν ότι το ίδιο το Ποτάμι, όπως τουλάχιστον είναι σήμερα, δεν πληροί καμία από τις βασικές προϋποθέσεις που τέθηκαν προηγουμένως για την συνολική ένταξή του στην προοπτική μιας νέας πλουραλιστικής και δημοκρατικής Αριστεράς. Εν πρώτοις διότι δεν αποδέχεται την διάκριση Αριστεράς-Δεξιάς, προβάλλοντας με έμφαση μεταμοντέρνες κοινοτοπίες περί της ανάγκης για την υπέρβασή της (οι οποίες πάντως προσωπικά μου θυμίζουν αυτά που άκουγα κατά τα φοιτητικά μου χρόνια στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, από διάφορους αρνητές των ιδεολογικών διαφορών, που ανήκαν όμως άπαντες, όλως παραδόξως, στην Δεξιά…). Κατά δεύτερον, δε, διότι ο αρχηγός του, αποφασίζοντας ερήμην κομματικών οργάνων και συλλογικών διαδικασιών, που του προκαλούν όπως φαίνεται αλλεργία, έχει επιλέξει τον βολικό ρόλο του μπαλαντέρ, εν είδει Γκένσερ στην Γερμανία, προτάσσοντας και προβάλλοντας τον ρόλο των προσώπων και υποτιμώντας πλήρως την σημασία των ιδεολογικών σημείων αναφοράς, σε τελευταία δε ανάλυση και της ίδιας της πολιτικής. Το αποτέλεσμα είναι, βέβαια, το κόμμα να είναι ένα ετερόκλητο άθροισμα προσώπων και κινήσεων, χωρίς καμία ιδεολογική συνάφεια και συνοχή. Κι αυτό θα οδηγήσει νομοτελειακά σε διαφωνίες και συγκρούσεις, όταν ανακύψουν θέματα στα οποία είναι λογικά αδύνατον να συμφωνήσουν οι φορείς αφ’ενός μεν νεοφιλελεύθερων και αφ’ετέρου σοσιαλδημοκρατικών ή εν γένει «κεντροαριστερών» ιδεών. Τότε βέβαια θα κληθεί ο «ελέω εαυτού» αρχηγός, να δώσει τις λύσεις κατά το δοκούν, ανάλογα με την δική του και μόνον οπτική γωνία, που μπορεί να είναι είτε συγκυριακή και ευκαιριακή είτε προσωπικά ιδιοτελής.
Δυστυχώς αυτό είναι το μοντέλο κόμματος που επέλεξε ο κ. Θεοδωράκης, ο οποίος ναι μεν ενέτασσε άλλοτε τον εαυτό του στην «κεντροαριστερά» πλην όμως σήμερα κινείται σε έναν υπερβατικό και επαμφοτερίζοντα πολιτικό αστερισμό, του οποίου το τέλος –δηλαδή η διάλυση του κόμματός του στα εξ ών συνετέθη– είναι ήδη προδιαγραμμένο. Εκτός βέβαια αν, παρ’ ελπίδα, αλλάξει ριζικά πορεία και συμπλεύσει με την Δημοκρατική Συμπαράταξη, στο πλαίσιο –κι αυτό θα ήταν το ευκταίο– μιας ευρύτερης ιδρυτικής ανασυγκρότησης του σοσιαλδημοκρατικού χώρου.
Δ. Τέλος, εκτός από τους υπαρκτούς πολιτικούς σχηματισμούς, στην ως άνω προοπτική μιας νέας πλουραλιστικής Αριστεράς μπορούν να συμπράξουν και οι ουκ ολίγοι ανένταχτοι αυτού του χώρου, ανάμεσα στους οποίους συγκαταλέγονται πολλά κοινωνικά καταξιωμένα ή/και πολιτικά έμπειρα στελέχη, που τόσο είναι απαραίτητα αυτήν την εποχή. Αυτοί οι ανένταχτοι της ευρείας Αριστεράς είναι φανερό ότι δεν καλύπτονται, και ευλόγως σε μεγάλο βαθμό, από τις προαναφερθείσες εκφάνσεις της, προτιμώντας την κριτική αποστασιοποίηση. Από την άλλη, όμως, δεν είναι πολιτικά αδιάφοροι, καθώς προσβλέπουν σε διαδικασίες τόσο επιμέρους όσο και γενικότερων συνθέσεων και συγκλίσεων, προκειμένου να ενωθούν διάσπαρτες και κατακερματισμένες δυνάμεις και να προταθεί μια πειστικότερη εναλλακτική κυβερνητική πρόταση από τον χώρο της ευρείας Αριστεράς. Αυτό όμως προϋποθέτει, τουλάχιστον ως προς τον γράφοντα, ότι τα κόμματα που μπορούν εν δυνάμει να ενταχθούν στο όλο εγχείρημα θα υπερβούν επιτέλους την έκδηλη ακόμα προβληματικότητά τους, πρώτον για να καταστούν θελκτικά σε ένα ευρύτερο ακροατήριο, που σήμερα δικαιολογημένα διστάζει, και δεύτερον για να δρομολογήσουν έναν ανοιχτό και απροκατάληπτο διάλογο με όλες τις ζωντανές και ευεπίφορες σε αλλαγές κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις, με ορίζοντα την ανασύνθεση του προοδευτικού χώρου.
Χρειάζεται όντως μια Νέα και Πλουραλιστική Αριστερά;
Μια τελική παρατήρηση, πριν κλείσουμε αυτήν την αδρομερή ανάλυση για τις δυνατότητες και τις προϋποθέσεις ανασύνθεσης του προοδευτικού χώρου. Υπάρχουν πολλοί, από πολλές πλευρές, που θέτουν τα εξής ερωτήματα: τι νόημα έχει να συζητούμε για Αριστερά όταν η χώρα βρίσκεται στο χείλος της καταστροφής; Μήπως αντί να μιλούμε για Αριστερά – Δεξιά, θα έπρεπε όλα τα κόμματα του συνταγματικού τόξου να παραμερίσουν τις διαφορές τους και να εστιάσουν τις προσπάθειες στο να σωθεί ο τόπος;
Δεν παραγνωρίζω ότι τέτοια ερωτήματα συχνά αντανακλούν μια πραγματική και εύλογη αγωνία, όταν βέβαια είναι καλοπροαίρετα και όχι υποβολιμαία. Ωστόσο, το να επιμένει κανείς στην αναγκαιότητα να διαμορφωθεί μια νέα πλουραλιστική Αριστερά με κυβερνητική προοπτική, δεν σημαίνει ούτε ότι παραγνωρίζει την κρίσιμη κατάσταση που βρίσκεται η χώρα ούτε ότι αρνείται, για μικρότερο ή μεγαλύτερο διάστημα, ευρύτερες κυβερνητικές συνεργασίες και συγκλίσεις για την σωτηρία και στην συνέχεια για την ανασυγκρότηση της χώρας. Ωστόσο, ακόμη και αν χρειασθεί να φθάσουμε σε μια τέτοια λύση, που δεν αποκλείεται διόλου για το προσεχές μέλλον, η διαμόρφωση μιας Αριστεράς όπως την περιγράψαμε προηγουμένως είναι εξ ίσου κρίσιμη, για να μην έχουμε ξανά μια επανάληψη αυτοσχεδιασμών και αλληλλοϋποβλέψεων, εική και ως έτυχε, αλλά μια κυβέρνηση με συγκεκριμένη και ρεαλιστική στόχευση, με σαφή προσανατολισμό αλλά και με προοδευτική προδιάθεση. Μια κυβέρνηση, δηλαδή, στην οποία ο ζητούμενος πόλος της νέας πλουραλιστικής και δημοκρατικής Αριστεράς θα προσέλθει ως πολιτικά ηγεμονεύουσα δύναμη, με ένα ιδεολογικοπολιτικά επεξεργασμένο εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης και με κατασταλαγμένες θέσεις και προτεραιότητες, ώστε να επιβάλει τουλάχιστον ένα μίνιμουμ πειστικού και συνάμα προοδευτικού προγράμματος για την έξοδο από την κρίση. Διότι, για να μην έχουμε αυταπάτες, αυτό είναι ούτως ή άλλως ο πλέον εφικτός στόχος σήμερα, σε ένα ασφυκτικό διεθνές και ευρωπαϊκό πλαίσιο, σε μια χώρα που μάχεται πρώτα από όλα για την επιβίωσή της και με μια Αριστερά που βρίσκεται σε συνθήκες άμυνας, για να διατηρηθούν, δεδομένων των ισχυρών καταναγκασμών αυτής της μείζονος εθνικής προσπάθειας, οι βασικές τουλάχιστον δημοκρατικές και κοινωνικές κατακτήσεις του ευρωπαϊκού πολιτισμού.
Θέμα
Αριστερά-κεντροαριστερά
- Μετά τα Συνέδρια τί; ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ απέναντι στις προκλήσεις των καιρών Γιώργος Σωτηρέλης, 08/06/2022
- Η κεντροαριστερή «πολυκατοικία» και οι «μηχανικοί» της: γρίφοι και προσδοκίες Πάνος Σκοτινιώτης, 19/12/2021
- Καφές ή τσάι (και συμπάθεια) Γιάννης Μπαλαμπανίδης, 18/12/2021
- Είναι σε άνοδο η ευρωπαϊκή Κεντροαριστερά; Jon Henley, 14/11/2021
- ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία, ΚΙΝΑΛ, ΜεΡα25, ΚΚΕ. Αθροίζονται; Νίκος Μπίστης, 30/06/2021
- Παρακολουθεί αμήχανη η Αριστερά Τάσος Παππάς, 06/05/2021
- Υπάρχει το κέντρο; Μαριλένα Κοππά, 22/03/2021
- Η Αριστερά, οι «αλληλέγγυοι», οι μνήμες Γιάννης Βούλγαρης, 06/03/2021
- Η Αριστερά της Πειθούς Γιάννης Πανούσης, 02/03/2021
- ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ είναι καταδικασμένοι να συνεννοηθούν Νίκος Μπίστης, 12/02/2021
- Πότε τελείωσε ο Εμφύλιος; Γιώργος Γιαννουλόπουλος, 08/08/2020
- Λ. Καστελίνα: H Αριστερά, η Ευρώπη και τα εθνικά σύνορα Λουτσιάνα Καστελίνα, 26/07/2020
Πρόσφατα κείμενα
- Άρθρα
- Ειδήσεις
- Απόψεις
- Περπατώντας στην κόλαση των ναζίΠάνος Κωδωνάς, 27/01/2023
- Greek Mafia: Οι τρεις κύκλοι αίματος που αναδιάταξαν τον χώρο του εγκλήματος.01/02/2023
- Ασκήσεις ισορροπίαςΑλέκος Κρητικός, 01/02/2023
- Υπέρ της ανεξαρτησίαςΛευτέρης Παπαγιαννάκης, 01/02/2023
- Ποιο είναι το εκλογικό διακύβευμα στην Κύπρο;Κυριάκος Πιερίδης, 29/01/2023
- Μας αφορά το πακέτο Μπάιντεν;Κώστας Καλλίτσης, 29/01/2023
- Aντι-ΣΥΡΙΖΑ φονταμενταλισμόςΝίκος Μαραντζίδης, 29/01/2023
- Ο Άρειος Πάγος, τα funds και το δίκαιο της ανάγκηςΔιονύσης Τεμπονέρας, 29/01/2023
- Μήπως η Τουρκία έχει χαθεί;Γιώργος Καπόπουλος, 28/01/2023
- Ο λεκέςΠαύλος Τσίμας, 28/01/2023
- Μη ακουόμενοι και αόρατοιΠαντελής Μπουκάλας, 27/01/2023
- Εκλογές στην ώρα τουΚώστας Αργυρός, 25/01/2023
- Θλιβερά μονοπώλια μνήμης και πόλεμος φατριών στο αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωποΤάκης Κατσαρός, 25/01/2023
- Ο μαξιμαλισμός είναι κακός σύμβουλοςΤάσος Παππάς, 25/01/2023
- Τι τα θέλουμε τα όπλα…Γιώργος Καπόπουλος, 24/01/2023
- Με δόλωμα τον φόβο, όπως πάνταΤάσος Παππάς, 24/01/2023
- Εξήντα χρόνια φαγούρα για τον γαλλογερμανικό άξοναΜανώλης Σπινθουράκης, 23/01/2023
- Χωρίς δημοκρατία δεν υπάρχει κοινωνική δικαιοσύνηΣτέργιος Καλπάκης, 22/01/2023
- Η COP28 έπαθε... Μουντιάλ!Ρένα Δούρου, 22/01/2023
- Η ποιότητα της πολιτικής αντιπαράθεσηςΓιώργος Γιαννουλόπουλος, 21/01/2023
- ΗΠΑ-Γερμανία, το ραγισμένο γυαλίΓιώργος Καπόπουλος, 21/01/2023
- Η απειλούμενη από την Ελλάδα, Τουρκία!Αντώνης Αντωνιάδης, 21/01/2023
- Έλεος, όχι πάλι εθνικιστικές υστερίες για το Μακεδονικό!Σωτήρης Βαλντέν, 21/01/2023
- Απίστευτη σκληρότηταΠαντελής Μπουκάλας, 21/01/2023
- Πώς και γιατί να δουλέψει ο ευρωπαϊκός καταλύτης για την Κύπρο;Κυριάκος Πιερίδης, 21/01/2023
- Μαθήματα για τα F-16Θόδωρος Τσίκας, 17/01/2023
- Ποιος Παύλος; Τελεία και παύλα…Παντελής Μπουκάλας, 17/01/2023
- Στον δρόμο του ΜεντερέςΓιώργος Καπόπουλος, 17/01/2023
- Συνταγματική αποτίμηση και θεσμικές προεκτάσεις της ομόθυμης καταδίκης της γνωμοδότησης ΝτογιάκουΓιώργος Σωτηρέλης, 16/01/2023
- Déjà vuΤάκης Καμπύλης, 16/01/2023
- Κωνσταντίνος Γλύξμπουργκ: Μια ιθαγένεια που ορθώς αφαιρέθηκεΔημήτρης Χριστόπουλος, 16/01/2023
- Η Ευρώπη ως ερώτημαΣταύρος Ζουμπουλάκης, 15/01/2023
- Πώς πεθαίνουν οι δημοκρατίεςΝίκος Μαραντζίδης, 15/01/2023
- Η γνώμη και τα πράγματαΓιάννης Δρόσος, 15/01/2023
- Αποκλίνουμε…Κώστας Καλλίτσης, 15/01/2023
- Οι προεδρικές εκλογές και η επόμενη ημέρα στην ΚύπροΚυριάκος Πιερίδης, 15/01/2023
- Αντί για δημοκρατίες, ΑρμαγεδδώνεςΤάσος Παππάς, 10/01/2023
- Μπολσονάρο, Τραμπ και λοιπές ακροδεξιές δυνάμειςΠαντελής Μπουκάλας, 10/01/2023
- Η Κόκκινη Μηλιά στον μύλο της ΙστορίαςΠαντελής Μπουκάλας, 08/01/2023
- Τρεις προκλήσεις και κίνδυνοι για την ανάπτυξηΘεόδωρος Μητράκος, 07/01/2023
- Πόσο έχει αλλάξει ο κόσμοςΓιώργος Γιαννουλόπουλος, 07/01/2023
- Ορθόδοξη επιχειρηματικότηταΠαντελής Μπουκάλας, 05/01/2023
- «Eίμαστε ένα τείχος απέναντι στο χάος»Χριστίνα Πάντζου, 05/01/2023
- Οι προκλήσεις του 2023 στη διεθνή σκακιέραΘόδωρος Τσίκας, 04/01/2023
- Κι αν η εικόνα είναι παραπλανητική; Τι απειλεί τον Μητσοτάκη πριν τον τερματισμό…Γιώργος Καρελιάς, 03/01/2023
- Ο θάνατος του ΕΣΥΠαναγιώτης Στεφάνου, 02/01/2023
- Eυρωπαϊκό βραχυκύκλωμαΓιώργος Καπόπουλος, 02/01/2023
- Θα μπουν ξανά στη Βουλή οι νεοναζί;Βασιλική Γεωργιάδου, 01/01/2023
- Ο πειρασμός της ΑνατολήςΝίκος Μαραντζίδης, 01/01/2023
- Ποικιλία πρωτοχρονιάτικων διαγγελμάτωνΠαντελής Μπουκάλας, 01/01/2023
- Αν τέλειωνε η παραμυθία!..Κώστας Καλλίτσης, 01/01/2023
- Οι μεγάλες προκλήσεις του 2023Μαριλένα Κοππά, 01/01/2023
- Μικρό χωριό οι ΒρυξέλλεςΛάμπρος Αθ. Τσουκνίδας, 01/01/2023
- Η εποχή της μεγάλης αβεβαιότηταςΛουκάς Τσούκαλης, 31/12/2022
- Πρόσφατες επιδόσεις και άμεσες προοπτικές της ελληνικής οικονομίαςΜάνος Ματσαγγάνης, 28/12/2022
- Σκέψεις και ευχές για το 2023: Αβεβαιότητες, επικαθορισμοί και ελπίδεςΣταύρος Θωμαδάκης, 27/12/2022
- Μετανάστευση: Η ΕΕ έδειξε πως όταν θέλει μπορεί, η Ελλάδα τίποταΛευτέρης Παπαγιαννάκης, 23/12/2022
- Η Μέκκα των ΕμπαπέΜανώλης Πιμπλής, 19/12/2022
- Μυρωδιά εκλογών, οσμή παρακμήςΚώστας Καλλίτσης, 18/12/2022
- Οριοθέτηση Αιγύπτου: υπερβολές και ψευδαισθήσειςΘόδωρος Τσίκας, 16/12/2022
- Η αποχή τρομάζει τα κόμματαΆρης Ραβανός, 16/12/2022
- «Γλυκό τέρας Βρυξέλλες»*Τάσος Παππάς, 15/12/2022
- Η μαντίλα, η δίψα για αλλαγή και η παιδαγωγική του τρόμουΧριστίνα Πάντζου, 15/12/2022
- Η διάβαση του ΡουβίκωναΓιώργος Καπόπουλος, 15/12/2022
- Στο Βέλγιο είναι αλλιώς;Πάσχος Μανδραβέλης, 13/12/2022
- Αστυνομικοί πυροβολισμοί και η επέλαση της alt-right ιδεολογίαςΓαβριήλ Σακελλαρίδης, 11/12/2022
- Επικίνδυνη η πεπατημένη, πιο επικίνδυνη η φυγή προς τα μπροςΣωτήρης Βαλντέν, 11/12/2022
- Φρενάρει η κρατικοδίαιτη ανάπτυξηΚώστας Καλλίτσης, 11/12/2022
- Γερμανοί πρίγκηπες και Έλληνες πολιτικοίΠαύλος Τσίμας, 10/12/2022
- Φταίμε κι εμείςΓιώργος Γιαννουλόπουλος, 10/12/2022
- Εδώ είναι Βαλκάνια…Μανώλης Σπινθουράκης, 09/12/2022
- Η κανονικότητα των επετειακών επεισοδίωνΤάκης Καμπύλης, 07/12/2022
- Η επήρεια των Διαπόντιων Νήσων και η μοίρα της Ελληνικής μειονότητας: η ουσία των ΕλληνοΑλβανικών σχέσεωνΑντώνης Παπαγιαννίδης, 07/12/2022
- Ακόμα μια φορά…Παντελής Μπουκάλας, 07/12/2022
- Κυβερνήσεις συνεργασίαςΚώστας Καλλίτσης, 04/12/2022
- Πώς ξήλωσαν σε μία νύχτα το ΕΣΥ του Ανδρέα και τη δωρεάν ΥγείαΓιάννης Δεβετζόγλου, 03/12/2022
- Οι «Μακεδονομάχοι» επιστρέφουνΔημήτρης Ψαρράς, 02/12/2022
- …όταν χάνεις από τη Ν.Δ.!Ολύμπιος Δαφέρμος, 02/12/2022
- Καλή διακυβέρνηση την εποχή της μετα-αλήθειαςΘεόδωρος Ν. Τσέκος, 02/12/2022
- Η παγίδα της αυτοδυναμίας και τρεις απειλές για τον ΜητσοτάκηΓιώργος Καρελιάς, 02/12/2022
- Κιβωτός του Κόσμου: Μπορούμε να προλάβουμε την επόμενη καταστροφή;Παναγιώτης Καρκατσούλης, 01/12/2022
- Εθνικό Σύστημα Υγείας -Ολοταχώς στο γκρεμόΒασίλης Τραϊφόρος, 29/11/2022
- «Αυτοκτονικός μινιμαλισμός»Γιώργος Καπόπουλος, 28/11/2022
- Η διάβρωση της εμπιστοσύνηςΚώστας Καλλίτσης, 27/11/2022
- Χωρίς κοινωνική συνοχή καμία οικονομική πολιτική δεν είναι επιτυχημένηΔημήτρης Λιάκος, 27/11/2022
- Η «ισχυρή Ελλάδα» και τα μακαρόνια Νο 6Δημήτρης Σεβαστάκης, 27/11/2022
- Βρήκατε τα θύματα. Για τους δράστες θα πείτε κάτι;Τάσος Παππάς, 26/11/2022
- Η κλεψύδρα του δικομματισμούΓιώργος Γιαννουλόπουλος, 26/11/2022
- ˮΦέρτε αποδείξειςˮ: Η αισχρή πονηριά όσων θέλουν να θάψουν κάθε αποκάλυψη...Γιώργος Καρελιάς, 22/11/2022
- Κιβωτός του Κόσμου: Τεράστια ερωτήματα που απαιτούν απαντήσειςΓιάννης Αλμπάνης, 21/11/2022
- Υποκλοπές και Κράτος Δικαίου: Τίποτα από όσα συμβαίνουν δεν ταιριάζουν σε ευρωπαϊκό κράτοΜαριλένα Κοππά, 29/01/2023
- Υποκλοπές: Το πιο βαθύ σκοτάδι είναι πριν την αυγήΔημήτρης Χριστόπουλος, 27/01/2023
- «Η διάκριση Δεξιάς-Αριστεράς παραμένει δεσπόζουσα»Πάνος Σκοτινιώτης, 21/01/2023
- Εργαζόμενοι με αξιοπρεπείς μισθούςΧρήστος Πρωτόπαπας, 14/01/2023
- Οι «γεροντοκόρες» και οι συνταγματολόγοιΘανάσης Τσεκούρας, 13/01/2023
- Δεν μπορεί η ΑΔΑΕ να μείνει παρατηρητήςΧρήστος Ράμμος, 01/01/2023
- «Μητσοτάκης λαϊκός και προοδευτικός» - Το τελευταίο ανέκδοτο της χρονιάςΣτέργιος Καλπάκης, 21/12/2022
- «Η Αριστερά στην Ιταλία πρέπει να μάθει να ακούει, όχι να προσπαθεί να διδάξει»Θεόδωρος Ανδρεάδης-Συγγελάκης, 04/12/2022
- Ένα επιτυχημένο πείραμα κοινωνικής συνεταιριστικής οικονομίαςΓιώργος Χονδρός, 01/12/2022
- Μια άνευ προηγουμένου αναδιανομή πλούτου σε βάρος της κοινωνικής πλειονότηταςΚώστας Τσουκαλάς, 27/11/2022
- Περπατώντας στην κόλαση των ναζίΠάνος Κωδωνάς, 27/01/2023
- Greek Mafia: Οι τρεις κύκλοι αίματος που αναδιάταξαν τον χώρο του εγκλήματος.01/02/2023
- Ασκήσεις ισορροπίαςΑλέκος Κρητικός, 01/02/2023
- Ποιο είναι το εκλογικό διακύβευμα στην Κύπρο;Κυριάκος Πιερίδης, 29/01/2023
- Aντι-ΣΥΡΙΖΑ φονταμενταλισμόςΝίκος Μαραντζίδης, 29/01/2023
- Μήπως η Τουρκία έχει χαθεί;Γιώργος Καπόπουλος, 28/01/2023
- Ο λεκέςΠαύλος Τσίμας, 28/01/2023
- Μη ακουόμενοι και αόρατοιΠαντελής Μπουκάλας, 27/01/2023
- Εκλογές στην ώρα τουΚώστας Αργυρός, 25/01/2023
- Θλιβερά μονοπώλια μνήμης και πόλεμος φατριών στο αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωποΤάκης Κατσαρός, 25/01/2023
- Ο μαξιμαλισμός είναι κακός σύμβουλοςΤάσος Παππάς, 25/01/2023
- Τι τα θέλουμε τα όπλα…Γιώργος Καπόπουλος, 24/01/2023
- Με δόλωμα τον φόβο, όπως πάνταΤάσος Παππάς, 24/01/2023
- Εξήντα χρόνια φαγούρα για τον γαλλογερμανικό άξοναΜανώλης Σπινθουράκης, 23/01/2023
- ΗΠΑ-Γερμανία, το ραγισμένο γυαλίΓιώργος Καπόπουλος, 21/01/2023
- Η απειλούμενη από την Ελλάδα, Τουρκία!Αντώνης Αντωνιάδης, 21/01/2023
- Απίστευτη σκληρότηταΠαντελής Μπουκάλας, 21/01/2023
- Πώς και γιατί να δουλέψει ο ευρωπαϊκός καταλύτης για την Κύπρο;Κυριάκος Πιερίδης, 21/01/2023
- Ποιος Παύλος; Τελεία και παύλα…Παντελής Μπουκάλας, 17/01/2023
- Στον δρόμο του ΜεντερέςΓιώργος Καπόπουλος, 17/01/2023
- Déjà vuΤάκης Καμπύλης, 16/01/2023
- Κωνσταντίνος Γλύξμπουργκ: Μια ιθαγένεια που ορθώς αφαιρέθηκεΔημήτρης Χριστόπουλος, 16/01/2023
- Πώς πεθαίνουν οι δημοκρατίεςΝίκος Μαραντζίδης, 15/01/2023
- Οι προεδρικές εκλογές και η επόμενη ημέρα στην ΚύπροΚυριάκος Πιερίδης, 15/01/2023
- Αντί για δημοκρατίες, ΑρμαγεδδώνεςΤάσος Παππάς, 10/01/2023
- Μπολσονάρο, Τραμπ και λοιπές ακροδεξιές δυνάμειςΠαντελής Μπουκάλας, 10/01/2023
- Η Κόκκινη Μηλιά στον μύλο της ΙστορίαςΠαντελής Μπουκάλας, 08/01/2023
- Τρεις προκλήσεις και κίνδυνοι για την ανάπτυξηΘεόδωρος Μητράκος, 07/01/2023
- Ορθόδοξη επιχειρηματικότηταΠαντελής Μπουκάλας, 05/01/2023
- «Eίμαστε ένα τείχος απέναντι στο χάος»Χριστίνα Πάντζου, 05/01/2023
- Κι αν η εικόνα είναι παραπλανητική; Τι απειλεί τον Μητσοτάκη πριν τον τερματισμό…Γιώργος Καρελιάς, 03/01/2023
- Ο θάνατος του ΕΣΥΠαναγιώτης Στεφάνου, 02/01/2023
- Eυρωπαϊκό βραχυκύκλωμαΓιώργος Καπόπουλος, 02/01/2023
- Θα μπουν ξανά στη Βουλή οι νεοναζί;Βασιλική Γεωργιάδου, 01/01/2023
- Ο πειρασμός της ΑνατολήςΝίκος Μαραντζίδης, 01/01/2023
- Ποικιλία πρωτοχρονιάτικων διαγγελμάτωνΠαντελής Μπουκάλας, 01/01/2023
- Η εποχή της μεγάλης αβεβαιότηταςΛουκάς Τσούκαλης, 31/12/2022
- Μετανάστευση: Η ΕΕ έδειξε πως όταν θέλει μπορεί, η Ελλάδα τίποταΛευτέρης Παπαγιαννάκης, 23/12/2022
- Η Μέκκα των ΕμπαπέΜανώλης Πιμπλής, 19/12/2022
- Η αποχή τρομάζει τα κόμματαΆρης Ραβανός, 16/12/2022
- «Γλυκό τέρας Βρυξέλλες»*Τάσος Παππάς, 15/12/2022
- Η μαντίλα, η δίψα για αλλαγή και η παιδαγωγική του τρόμουΧριστίνα Πάντζου, 15/12/2022
- Η διάβαση του ΡουβίκωναΓιώργος Καπόπουλος, 15/12/2022
- Στο Βέλγιο είναι αλλιώς;Πάσχος Μανδραβέλης, 13/12/2022
- Γερμανοί πρίγκηπες και Έλληνες πολιτικοίΠαύλος Τσίμας, 10/12/2022
- Η κανονικότητα των επετειακών επεισοδίωνΤάκης Καμπύλης, 07/12/2022
- Η επήρεια των Διαπόντιων Νήσων και η μοίρα της Ελληνικής μειονότητας: η ουσία των ΕλληνοΑλβανικών σχέσεωνΑντώνης Παπαγιαννίδης, 07/12/2022
- Ακόμα μια φορά…Παντελής Μπουκάλας, 07/12/2022
- Πώς ξήλωσαν σε μία νύχτα το ΕΣΥ του Ανδρέα και τη δωρεάν ΥγείαΓιάννης Δεβετζόγλου, 03/12/2022
- Οι «Μακεδονομάχοι» επιστρέφουνΔημήτρης Ψαρράς, 02/12/2022
- Καλή διακυβέρνηση την εποχή της μετα-αλήθειαςΘεόδωρος Ν. Τσέκος, 02/12/2022
- Η παγίδα της αυτοδυναμίας και τρεις απειλές για τον ΜητσοτάκηΓιώργος Καρελιάς, 02/12/2022
- Κιβωτός του Κόσμου: Μπορούμε να προλάβουμε την επόμενη καταστροφή;Παναγιώτης Καρκατσούλης, 01/12/2022
- «Αυτοκτονικός μινιμαλισμός»Γιώργος Καπόπουλος, 28/11/2022
- Χωρίς κοινωνική συνοχή καμία οικονομική πολιτική δεν είναι επιτυχημένηΔημήτρης Λιάκος, 27/11/2022
- Βρήκατε τα θύματα. Για τους δράστες θα πείτε κάτι;Τάσος Παππάς, 26/11/2022
- ˮΦέρτε αποδείξειςˮ: Η αισχρή πονηριά όσων θέλουν να θάψουν κάθε αποκάλυψη...Γιώργος Καρελιάς, 22/11/2022
- Κιβωτός του Κόσμου: Τεράστια ερωτήματα που απαιτούν απαντήσειςΓιάννης Αλμπάνης, 21/11/2022
- Εργαζόμενοι με αξιοπρεπείς μισθούςΧρήστος Πρωτόπαπας, 14/01/2023
- Οι «γεροντοκόρες» και οι συνταγματολόγοιΘανάσης Τσεκούρας, 13/01/2023
- Δεν μπορεί η ΑΔΑΕ να μείνει παρατηρητήςΧρήστος Ράμμος, 01/01/2023
- «Η Αριστερά στην Ιταλία πρέπει να μάθει να ακούει, όχι να προσπαθεί να διδάξει»Θεόδωρος Ανδρεάδης-Συγγελάκης, 04/12/2022
- Ένα επιτυχημένο πείραμα κοινωνικής συνεταιριστικής οικονομίαςΓιώργος Χονδρός, 01/12/2022
Ημερολόγιο κειμένων
◄ | Φεβρουάριος 2023 |
► |
W | Δε | Τρ | Τε | Πέ | Πα | Σά | Κυ |
---|---|---|---|---|---|---|---|
5 | 30 | 31 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
7 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
8 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
9 | 27 | 28 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
Θέματα επικαιρότητας
- 2023
- Greek Mafia
- Άουσβιτς
- δημοκρατία
- Διεθνείς σχέσεις
- Δικαιοσύνη
- Ελληνοτουρκικά
- ΕΥΡΩΠΗ
- ιδεολογία
- Νέα Δημοκρατία
- Οικονομία
- πληθωρισμός
- πολιτικός λόγος
- σκάνδαλα
- τ.βασιλιάς
- τηλεφωνικές παρακολουθήσεις
- 2022
- 1821
- Novartis
- Novartis
- Αγροτική Πολιτική
- αθλητισμός
- Αίγυπτος
- ακροδεξιά
- Αμερική
- Αριστερά
- Αριστερά-κεντροαριστερά
- Αστυνομική βία
- Βαλκάνια
- Βία
- Γαλλία
- γυναικοκτονία
- ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
- Δημοψήφισμα 2015
- Διεθνή
- Διπλωματία
- Δυτικός Πολιτισμός
- εκλογές
- Εκλογικό Σύστημα
- Ενέργεια
- Εξωτερική Πολιτική
- επιχειρήσεις
- εργασία
- εργασία
- ΕΥΔΑΠ
- ΕΥΠ
- ΕΦΚΑ
- Ισπανία
- Ιστορία του Αριστερού κινήματος
- κεντρώος χώρος
- κλιματική αλλαγή
- κοινωνικό κράτος
- κόμματα
- κυβέρνηση
- Κυπριακό
- Κύπρος
- Μεγ. Βρετανία
- μεταμοντερνισμός
- Μεταπολίτευση
- μικρομεσαίες
- ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ/ΑΝΑΠΤΥΞΗ
- Ουκρανία
- Παιδεία
- πανδημία
- πανδημία
- Περιβάλλον-Οικολογία
- ποδόσφαιρο
- πόλεμος
- Πολιτικό Σύστημα
- πολιτικοι
- Πολυτεχνείο 73
- Πορτογαλία
- Πρόεδρος Δημοκρατίας
- προσφυγικό
- Πρωθυπουργός
- Ρωσία
- Σοσιαλδημοκρατία
- σοσιαλισμός
- ΣΥΡΙΖΑ
- Σύριζα Προοδευτική Συμμαχία
- ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ
- ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ
- Τουρισμός
- Τουρκία
- ΥΓΕΙΑ
- φεμινισμός
- Χρυσή Αυγή
- 2021
- 200 ΧΡΌΝΙΑ
- 21 Απριλίου 1967
- Frontex
- αγροτική παραγωγή
- Αγφανιστάν
- Ακροδεξιά
- Ανάπτυξη
- Ανατολική Μεσόγειος
- Ανθρώπινα δικαιώματα
- απλή αναλογική
- Αρμενία
- ΑΣΕΠ
- ΑΣΕΠ
- Ασφαλιστικό
- Αυστρία
- Αυτοδιοίκηση
- αυτοδιοίκηση
- βιώσιμη ανάπτυξη
- Βόρεια Μακεδονία
- Γερμανία
- γυναικοκτονία
- ΔΕΗ
- Δημοσκοπήσεις
- διαδίκτυο
- δικαιώματα
- ΕΛΛΑΔΑ-ΓΑΛΛΙΑ
- εμβολιασμός
- έμφυλη βία
- εξοπλισμοί
- εξοπλισμοί
- εξοπλισμοί
- εξοπλισμοί
- εξοπλισμοί
- επιστήμη/έρευνα
- εργασία/συνδικαλισμός
- Η Ευρώπη των 27
- Η.Π.Α
- ηλεκτρικό ρεύμα
- Θρησκεία
- Ισπανία
- Ιταλία
- κακοποίηση
- ΚΙΝ.ΑΛΛ.
- Κίνα
- ΚΚΕ
- Μ.Ανατολή
- Μεσαία τάξη
- Μεταναστευτικό
- μεταρρυθμίσεις
- Μίκης Θεοδωράκης
- ΜΜΕ
- Νεολαία
- νεοφιλελευθερισμός
- οικολογια
- Οικονομική κρίση
- Ολοκαύτωμα
- ομοφοβία
- πανδημία
- πανδημία
- Πολιτική Προστασία
- Πολιτισμός
- προσφυγικό
- προσφυγικό
- προσφυγικό
- Προσφυγικό-μεταναστευτικό
- προϋπολογισμός
- Πρωτομαγιά
- Πτωχευτικός Νόμος
- πυρκαγιές
- ρατσισμός
- Συμφωνία των Πρεσπών
- συνεπιμέλεια
- συνταγματικά δικαιώματα
- Συντάξεις
- ταμείο ανάκαμψης
- Ταμείο Ανάκαμψης
- Ταμείο Ανάκαμψης
- Ταμείο Ανάκαμψης
- Ταμείο Ανάκαμψης
- Τεχνολογία
- τεχνολογία
- τράπεζες
- Τρομοκρατία
- φασισμός
- 2020
- BREXIT
- Αντισιμιτισμός
- Αστυνομική βία
- Γεωστρατηγική
- ΔΗΜΑΡ
- διαδηλώσεις
- Διαπραγματεύσεις Ελλάδος-ΕΕ
- Εθνικολαϊκισμός
- Εκκλησία -Κράτος
- Ελληνικά Κόμματα
- Ελληνοιταλική Συμφωνία ΑΟΖ
- Ευρωπαϊκή Αριστερά
- ιδιωτικοποιήσεις
- Κωνσταντινούπολη
- Λαϊκισμός
- προσφυγικό
- προσφυγικό
- Προσφυγικό-μεταναστευτικό
- Προσφυγικό-μεταναστευτικό
- Προσφυγικό-μεταναστευτικό
- Προσφυγικό-μεταναστευτικό
- πτωχευτικός κώδικας
- Συνταγματικη Αναθεώρηση
- ΣΥΡΙΖΑ
- ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ
- ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ
- ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ
- ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ
- ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ
- ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ
- τουρκοκύπριοι
- 2019
- FYROM
- Αντιεθνικισμός- Αντιρατσισμός
- 2018
- Εθνικισμός
- Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ
- Νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ
- 2017
- ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ
- Ενιαίος φορέας της κεντροαριστεράς
- Αγροτικό
- Γαλλία προεδρικές εκλογές 2017
- Για τον Μιχάλη
- Η Ευρώπη των 28
- Λατινική Αμερική
- Μεγ. Βρεττανία
- Σχέσεις εκκλησίας και κράτους
- 2016
- ΔΝΤ
- Μετά το 3ο Μνημόνιο
- Προϋπολογισμός 2017
- ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ-ΠΟΤΑΜΙ_ΚΙΔΗΣΟ-ΚΙΝΗΣΕΙΣ
- Συνέδριο ΣΥΡΙΖΑ 2016
- Το Ποτάμι
- 2015
- Αντιδικτατορικός Αγώνας
- Γερμανικές Αποζημιώσεις
- ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ. Εκλογές 2015
- Εκλογές 2015
- Εκλογές, Σεπτέμβριος 2015
- Έκτακτο Συνέδριο ΔΗΜΑΡ
- Η πορεία της ΔΗΜΑΡ μετά τις εκλογές 2015
- Μετά τη Συμφωνία Ελλάδας-Ευρωζώνης
- Μετά το 4ο Συνέδριο της ΔΗΜΑΡ
- Μετεκλογικά, 2015
- Παρίσι, Παρασκευή 13/11/2015
- 2014
- 2ο Συνέδριο ΔΗΜΑΡ
- G20
- Αυτοδιοικητικές Εκλογές 2014
- Δεκέμβρης 44
- ΔΗΜΑΡ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ
- Δημόσια Διοίκηση-Αυτοδιοίκηση
- Ευρωεκλογές 2014
- Μετά τις ευρωεκλογές 2014
- Μετά το 2ο Συνέδριο
- Μετανάστες
- Μουντιάλ 2014
- Παλαιστίνη
- Ποεδρική εκλογή
- Τεχνολογία
- Υγεία
- 2013
- Αραβικός Κόσμος
- Γερμανία , εκλογές 2013
- Ε.Ε. - Κοινή Αγροτική Πολιτική
- Ελληνοαμερικάνικες σχέσεις
- Κυβέρνηση Εθνικής Ευθύνης
- Συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ
- ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ-ΣΥΡΙΖΑ
- 2012
- "Αγανακτισμένοι"
- Αριστερά και Οικολογία
- Εκλογές 2012
- Πελατειακό κράτος
- Πολιτικό Σύστημα
- Συρία
- Φοιτητικές εκλογές
- 2011
- Αθήνα 2004
- Αθλητισμός
- Αποχαιρετισμός στον Λεωνίδα
- Βία στα γήπεδα
- Γερμανία , εκλογές 2010
- Δημιουργούμε τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
- Δημοσιονομικό Σύμφωνο 091211
- Διαχείρηση απορριμάτων
- Επέτειος της πτώσης της δικτατορίας
- Έρευνα
- Ιαπωνία
- Ιράν
- Κυβέρνηση Παπαδήμου
- Μέση Ανατολή
- Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο
- Μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές 2010
- ΜΜΜ
- Μνημόνιο-Κυβερνητική πολιτική
- Παγκοσμιοποίηση
- Ποδόσφαιρο
- Πυρηνική Ενέργεια
- Σκάνδαλο Siemens
- 2010
- "Καλλικράτης"
- 100 πρώτες ημέρες
- Αϊτή
- ΑΜΕΑ
- ΑΠΕ
- Αφγανιστάν
- Βρεττανικές Εκλογές 2010
- ΔΗΜΑΡ-ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ
- Διαδηλώσεις- Βία
- Εγκληματικότητα
- Εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας 2010
- Εκολογικός Νόμος
- Έκτακτο ΣΥΝέδριο
- ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΈΣΕΙΣ
- Ισραήλ-Παλαιστίνη
- Κίνα
- Κοπεγχάγη 2009
- Μετά το 6ο ΣΥΝέδριο
- Μετανάστες, ιθαγένεια
- Μνημόνιο
- ΝΑΤΟ
- Ναυτιλία
- Περιφερειακή συγκρότηση-Αυτοδιοικητικές εκλογές 2010
- ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
- Πτώση του τείχους
- Πυρκαϊές 2010
- Ρομά
- Σκάνδαλα ομολόγων
- Σκάνδαλο Βατοπεδίου
- ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΌ
- 2009
- 1989, Πτώση του Τείχους
- Αμερικανικές εκλογές
- Αμερικάνικες επεμβάσεις
- Γεμανία, εκλογές 2009
- Γερμανία, εκλογές 2009
- Δεκέμβρης ΄09
- Διαρκές ΣΥΝέδριο, Σεπτέμβριος 2009
- Διαρκές Συνέδριο ΣΥΝ 13-5/02/09
- Διεθνής Τρομοκρατία
- Ευρωεκλογές 2009
- Ευρωεκλογές 2010
- Η Ευρώπη των 25
- Ισλάμ
- ΚΚΕ
- Μετά τις εκλογές
- Μετά τις εκλογές 041009
- Μετά τις ευρωεκλογές 2009
- Οικολογία και Ανανεωτική Αριστερά
- Προγραμματικά
- Προγραμματικό Συνέδριο του ΣΥΝ
- Προς τις βουλευτικές εκλογές 2009
- Πυρκαϊές 2009
- Ρωσικές επεμβάσεις
- Σκάνδαλο Παυλίδη
- Χρηματοπιστωτική κρίση
- 2008
- 21/4/67, 40 χρόνια μετά
- 5ο ΣΥΝέδριο
- Αμμερικάνικες εκλογές 2006
- Άνοιξη Πράγας
- Για την "Αυγή Α.Ε."
- Διαδίκτυο-Blogers
- Εξεταστική-Προανακριτική για Βατοπέδιο
- Ευρωπαϊκό Σύνταγμα
- Κεντροαριστερά
- Μάης ΄68
- Μετά το 5ο ΣΥΝέδριο
- Μεταρρυθμιστική Συνθήκη
- Ντόπιγκ
- Πεκίνο 2008
- Συμβούλιο Κορυφής Ε.Ε.
- 2007
- Διάλογος για τις Προοπτικές της Αριστεράς
- Ιστορία Στ΄Δημοτικού
- Μετεκλογικά 2007
- Νέες Τεχνολογίες
- Προεδρικές εκλογές Γαλλία
- Προς τις Βουλευτικές εκλογές
- ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ, Ανανεωτική πορεία ή αναδίπλωση;
- 2006
- Βιοηθική
- Δημοτικονομαρχιακές εκλογές 2006
- Διαδίκτυο
- Επέμβαση στον Λίβανο
- Ευρωεκλογές 2004
- Ευρωτουρκικά
- Μετά τις ευρωεκλογές 2004
- Παραίτηση Δαμανάκη
- ΠΑΣΟΚ, κενροαριστερά, σχέσεις με αριστερά
- Πετρελαϊκή κρίση
- 2005
- Το Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ
- 2004
- Αμερικάνικες Εκλογές 2004
- Εκλογές 2004
- Μπροστά στο ΣΥΝέδριο
- 2003
- Ελληνική Προεδρία
- Η Χάρτα της Σύγκλισης
- Χώρος Διαλόγου
Αρθρογράφοι
- Adler Alexandre
- Ago Niko
- Ahuja Anjana
- Aixmiros O
- Alibhai-Βrown Υasmin
- Arnason Johanan P.
- Ashley Jackie
- Attali Jacques
- Aubry Μartine
- AYDINTASBAS ΑSLI
- Baker Gerard
- Bauman Zygmunt
- Beck Ulrich
- Berman Sheri
- Berners-Lee Tim
- Bierbaum Heinz
- Bildt Carl
- Blanchard Emmanuel
- Bolzman Claudio
- Brooks David
- Buruma Ian
- Cacciari Massimo
- Canino Αndrea
- Castells Manuel
- Clogg Richard
- Coates David
- Cochet Yves
- Cohen Roger
- Colombani Jean-Marie
- Copp Doug
- Cordonnier Laurent
- Corsetti Giancarlo
- COURTOIS GERARD
- Daniel Jean-Marc
- Daniel Rosen
- Day Mark
- Dejevsky Mary
- Delbeke Jos
- Delhomais Ρierre Αntoine
- Delors Jacques
- DIXON HUGO
- Dobson Andrew
- DUPIN ERIC
- Dyer Ceoff
- Färm Göran
- Featherstone Kevin
- Ferenczi Thomas
- Ferner Elke
- Ferrand Olivier
- Ferrari Antonio
- Ferreras Isabelle
- Fischer Joschka
- Fitoussi Jean-Paul
- Freire Andre
- Friedman Thomas
- Gabriel Sigmar
- Galbraith James Kenneth
- Gamble Andrew
- Garton Ash Timothy
- Gerson Michael
- Giddens Antony
- Gros Daniel
- Gross Daniel
- Guélaud Claire
- Halimi Serge
- Hall Ben
- Hamon Benoît
- Henley Jon
- Hirst Joel
- Hohnen Paul
- Hollande Francois
- Hughes Kathryn
- Ignatius David
- Irvin George
- Jackson Tim
- Joschka Fischer
- Juncker Jean-Claude
- Klein Naomi
- Krugman Paul
- Kuisma Mikko
- Lagarde Christine
- Laidi Ζaki
- LIpietz Alain
- Lomborg Bjorn
- Loth Renee
- Lula da Silva Luiz Inácio
- Mark Leonard
- Mattioli Gianni
- Mayer Catherine
- Meyer - Cording Claus
- Miliband David
- Morin Edgar
- Mudde Cas
- Munchau Wolfang
- Napolitano Giorgio
- Normand Jean-Michel
- Obama Barack
- Okland Astrid Ζωή
- Oz Amos
- Padoa-Schioppa Tomaso
- Padovani Marcelle
- Palacio Ana
- Pei Minxin
- Perrier Guillaume
- Persson Goran
- Philip Bruno
- Pisani-Ferry Jean
- Plihon Dominique
- Pons Ρhilippe
- Potier Samuel
- Ramonet Ignacio
- Rasmussen Ρoul Νyrup
- Revelli Marco
- Ridet Philippe
- Rifkin Jeremy
- Rocard Michel
- Rogers Paul
- Roubini Nouriel
- Rupnik Jacques
- Scholz Olaf
- Schröder Gerhard
- Schulz Martin
- Schwall-Düren Angelica
- Shambaugh David
- Slackman Μichael
- Spence Michael
- Steinmeier Frank-Walter
- Stephens Philip
- Stiglitz Joseph E.
- Strauss-Kahn Dominique
- Timmermans Frans
- Toner Robin
- Trichet Jean-Claude
- Truc Olivier
- Truong Nicolas
- Veltroni Walter
- Verheugen Gunter
- Verhofstadt Guy
- Vernet Daniel
- Vorkotter Uwe
- Wallerstein Immanuel
- Watkins Kevin
- Weber Henri
- Werner Hoyer
- WOLFF RICHARD
- Yiounker Jean Claude
- Αβδελά Έφη
- Αγαλιώτης Γιώργος
- Αγγελής Βαγγέλης
- Αγγελόπουλος Γιώργος
- Αγριαντώνη Χριστίνα
- Αγρολάμπος Μπάμπης
- Αγτζίδης Βλάσης
- Αδαμόπουλος Αδαμ
- Αδαμοπούλου Μαίρη
- Αθανασίου Θανάσης
- Αθανασόπουλος Παύλος
- Αθανασόπουλος Άγγελος Αλ.
- Αθανασόπουλος Ανδρέας
- Αθινάκης Δημήτρης
- Ακιντζί Μουσταφά
- Ακινττζί Μουσταφά
- Ακρίτα Ελενα
- Αλ Σάλεχ Αφροδίτη
- Αλαβάνος Αλέκος
- Αλεγκρετι Τζοβανι
- Αλεξάκος Κωνσταντίνος
- Αλεξανδρής Άρης
- Αλεξανδρής Ευάγγελος
- Αλεξιάδης Τρύφων
- Αλεξίου Νίκος
- Αλεξίου Σωτήρης
- Αλεξόγλου Σάββας
- Αλεξόπουλος Χρίστος
- Αλί Μπιράντ Μεχμέτ
- Αλιβιζατος Νίκος
- Αλιβιζάτος Νίκος Κ.
- Αλιβιζάτος Νίκος Κ.
- Αλιετά Μισέλ
- Αλιμί Σερζ
- Αλιμπράντης Νικήτας
- Αλιπράντης Νικήτας
- Αλμπάνης Γιάννης
- Άλτερ Τζόναθαν
- Αμάτο Τζουλιάνο
- Αμίν Σαμίρ
- Αμπατζόγλου Γιώργος
- Αμπραχαμιάν Έρβαρντ
- Αναγνωστόπουλος Κώστας Π.
- Αναγνωστόπουλος Δημήτρης
- Αναγνωστοπούλου Ελένη
- Αναγνωστοπούλου Σία
- Αναγνωστοπούλου Άννα
- Ανανδρανιστάκης Γιώργος
- Ανανιάδης Νότης
- Αναστασάκος Γιάννης
- Αναστασιάδης Νίκος
- Αναστασίου Φωτεινή
- Αναστασίου Ελένη
- Αναστόπουλος Τάκης
- Ανδρεάδης-Συγγελάκης Θεόδωρος
- Ανδρέου Κώστας
- Ανδριοπούλου Σοφία
- Ανδρουλάκης Νίκος
- Ανδρουλιδάκης Γιάννης
- Ανέστη Κατερίνα Ι.
- Ανηψητάκης Αντώνης
- Αντωνιάδης Αντώνης
- Αντωνίου Δώρα
- Αντωνίου Χρυσούλα
- Αντωνίου Γιάννης
- Αντωνόπουλος Νικηφόρος
- Αντωνόπουλος Γιώργος
- Αντωνοπούλου Χριστίνα
- Αποστολάκη Μαρία
- Αποστολίδης Ηλίας
- Αποστόλου Βαγγέλης
- Αρανίτου Βάλια
- Αρανίτσης Ευγένιος
- Αραχωβίτης Σταύρος
- Αρβανίτης Κώστας
- Αργείτης Γιώργος
- Αργυρόπουλος Χριστόφορος
- Αργυρός Κώστας
- Αργυρός Γιάννης
- Αρεταίος Βαγγέλης
- Άρθρο Κύριο
- Αρμακόλας Ιωάννης
- Αρσένη Τζένη
- Αρσένη Ευγενία (Τζένη)
- Αρχοντάκης Κώστας
- Ασδραχάς Σπύρος Ι.
- Αταλί Ζακ
- Αυγουλέας Αιμίλιος
- Αυδίκος Ευάγγελος
- Βαγενάς νάσος
- Βαΐου Ντίνα
- Βακαλιός Θανάσης
- Βακαλόπουλος Μπάμπης
- Βακιρτζής Σταμάτης
- Βαλεντίνι Φραντσέσκο
- Βαλερστάιν Ιμάνιουελ
- Βαλντέν Σωτήρης
- Βαξεβάνης Κώστας
- Βαρβιτσιώτη Ελένη
- Βαρδάκης Σωκράτης
- Βαρόν-Βασάρ Οντέτ
- Βαρουφάκης Γιάνης
- Βαρώτσος Ανδρέας
- Βασιλάκης Μανώλης
- Βασιλείου Τάσος
- Βασιλείου Θανάσης
- Βασιλείου Γιώργος
- Βασιλιάς Ανδρέας
- Βασιλόπουλος Περικλής
- Βασιλοπούλου Κορίνα
- Βατάλης Σωκράτης
- Βατόπουλος Αλκιβιάδης
- Βελεγράκης Μανόλης Ι.
- Βεμπέρ Ανρί
- Βενέτης Ευάγγελος
- Βενιζέλος Ευάγγελος
- Βέντολα Νίκι
- Βεντούρης Δημήτρης
- Βεργής Απόστολος
- Βεργόπουλος Γιώργος
- Βερέμης Θάνος
- Βερναρδάκης Χριστόφορος
- Βερνίκος Γιώργος
- Βιδάλης Τάκης
- Βισεντίνι Λούκα
- Βλαστάρης Γιάννης
- Βλαχάκης Κωνσταντίνος
- Βλάχος Μάρκος
- Βόγλης Πολυμέρης
- Βολιώτης Άγγελος
- Βολφ Γκούντραμ
- Βούγιας Σπύρος
- Βουδούρης Οδυσσέας
- Βουλγαράκης Γιάννης
- Βούλγαρης Γιάννης
- Βούλγαρης Θέμης
- Βουλέλης Νικόλας
- Βουρνάς Κώστας
- Βρανάς Ρούσσος
- Γαββαθάς Γιώργος
- Γαβρόγλου Κώστας
- Γαλανάκη Ρέα
- Γαλανοπούλου Μαρία
- Γαλάτη Πίκια
- Γαλιατσάτος Σπύρος
- Γαλιατσάτος Παναγής
- Γαλιατσάτου Μαράια
- Γασπαράτος Τάκης
- Γεννηματά Φώφη
- Γεράκης Θωμάς
- Γεροβασίλη Όλγα
- Γεροτζιάφας Γρηγόρης
- Γερουλάνος Στέφανος Ι.
- Γεωγακόπουλος Θανάσης
- Γεωργακόπουλος Θανάσης
- Γεωργακόπουλος Θοδωρής
- Γεωργακοπούλου Βένα
- Γεωργακοπούλου Ρούλα
- Γεωργάτος Γεράσιμος
- Γεωργελές Φώτης
- Γεωργιάδη Βασιλική
- Γεωργιάδης Νίκος
- Γεωργιάδου Βασιλική
- Γεωργίου Θεόδωρος
- Γεωργίου Χρήστος
- Γεωργόπουλος Θανάσης
- Γεωργούλας Μπάμπης
- Γεωργουσόπουλος Κώστας
- Γεωργουσόπουλος Κώστας
- Γιαλκέτσης Θανάσης
- Γιαλυψός Δημήτρης
- Γιάμαλη Αναστασία
- Γιαννακάκη Μαρία
- Γιαννακίδης Κώστας
- Γιαννακόπουλος Γιώργος
- Γιανναράς Χρήστος
- Γιάνναρος Γιώργος
- Γιάνναρου Λίνα
- Γιαννίτσης Τάσος
- Γιαννουλόπουλος Γιώργος
- Γιανουλόπουλος Γιάννης
- Γιανουλόπουλος Γιώργος
- Γιαταγάνας Ξενοφών
- Γιατζόγλου Δημήτρης
- Γιατρομανωλάκης Γιώργης
- Γιουβέν Ερντάλ
- Γιουνκέρ Ζαν-Κλοντ
- Γιούνκερ Ζαν-Κλοντ
- Γιουρμετάκης Ανδρέας
- Γκαζαλέ Ολίβια
- Γκαλίνο Λουτσιάνο
- Γκάλτουνγκ Γιόχαν
- Γκάμπριελ Ζίγκμαρ
- Γκάμπριελ Σίγκμαρ
- Γκαρα Νατάσα
- Γκαρθία Πέρεθ Ιράτσε
- Γκαρμπούνης Χρήστος
- Γκασούκα Μαρία
- Γκέρο Νοϊγκεμπάουερ
- Γκίντενς Άντονι
- Γκιόλας Γιάννης
- Γκιώνης Νίκος
- Γκλοτς Πέτερ
- Γκονζαλες Φελίπε
- Γκονθάλεθ Αράντσα
- Γκορμπατσώφ Μιχαήλ
- Γκόρου Αθηνά
- Γκωσσέ Μαρσέλ
- Γλέζος Μανώλης
- Γολέμης Χάρης
- Γουλιάρου Αθηνά
- Γουλφ Μάρτιν
- Γουργουλιάνης Κωνσταντίνος
- Γουργούρη Φανή
- Γουσέτης Διονύσης
- Γραμματικάκης Γιώργος
- Γραμματικογιάννη Βασιλική
- Γρατσίας Νίκος
- Γρέβιας Θανάσης
- Γρηγοράκος Λεωνίδας
- Γρηγοριάδης Ιωάννης Ν.
- Γρηγοριάδου Ιωάννα
- Γρυσπολάκης Ιωακείμ
- Δαλίπης Αντώνης
- Δαμιανίδη Άννα
- Δανέλλης Σπύρος
- Δαρσινός Τάσος
- Δασκαλοπούλου Ντίνα
- Δαφέρμος Ολύμπιος
- Δαφέρνος Ολύμπιος
- Δεβετζόγλου Γιάννης
- Δελαστίκ Γιώργος
- Δεληβοριάς Φώτης
- Δεληγιάννης Ανδρέας
- Δεληγκάρης Βασίλης
- Δελούκας Αλέξανδρος
- Δελφάκης Νίκος
- Δεμερτζής Νίκος
- Δερτιλής Γιώργος
- Δεσποτόπουλος Κωνσταντίνος Ι.
- Δεσποτόπουλος Κωνσταντίνος
- Δημαδάμα Ζέφη
- Δημάδης Θάνος
- Δήμας Σταύρος
- Δημητρακάς Παναγιώτης
- Δημητρακόπουλος Θέμης
- Δημητριάδης Σωτήρης
- Δημητρίου Στέφανος
- Δημητρολόπουλος Περικλής
- Δημόπουλος Βαγγέλης
- Δημόπουλος Ευθύμης
- Δήμου Νίκος
- Δημουλής Δημήτρης
- Διακουλάκης Νίκος
- Διακουλάκης Στέλιος
- Διαμαντάκου Πόπη
- Διαμαντίδης Δημήτρης
- Διαμαντόπουλος Χρόνης
- Διαμαντοπούλου Άννα
- Διαμαντούρος Νικηφόρος
- Διβάνη Λένα
- Διβάρης Διονύσης
- Διόγος Μάκης
- Διονέλλης Μάριος
- Δοξιάδης Απόστολος
- Δοξιάδης Αρίστος
- Δουζίνας Κώστας
- Δούκας Προκόπης
- Δουλουμπέκης Θοδωρής
- Δούρου Ρένα
- Δραβαλιάρης Τριαντάφυλλος
- Δραγασάκης Γιάννης
- Δραγάτση Βασιλική
- Δραγώνα Θάλεια
- Δρανδάκης Λεωνίδας Γ.
- Δρόσος Γιάννης
- Δρουσιώτης Μακάριος
- Δρυμιώτης Ανδρέας
- Δωροβίνης Βασίλης Κ.
- Εco Umberto
- Εγιαζαριάν Ασότ
- Εζμπουντούν Εργκούν
- Ελευθεριάδης Παύλος
- Ελεφάντης Άγγελος
- Ελισάφ Μωυσής
- Έλλις Αθανάσιος
- ΕΠΙΒΑΤΗΣ Δίκτυο
- Επιτροπάκη Κατερίνα
- Επτακοίλη Τασούλα
- Ερμής Νικόλαος
- Ευαγγελίδου Μάρω
- Ευαγγέλου Δήμητρα
- Ευθυμιόπουλος Ηλίας
- Ευθυμιοπούλου Βίβιαν
- Ευθυμίου Άννα
- Ευλογημένος Γιάννης
- Ζακάρ Αλμπέρ
- Ζάμπας Κώστας
- Ζαμπούκας Ανδρέας
- Ζαράνης Ηλίας
- Ζαρέτος Θεόδωρος
- Ζαφειρόπουλος Κώστας
- Ζαχαρέας Αιμίλιος
- Ζαχαριάδης Κώστας
- Ζαχαριάδης Νίκος
- Ζαχαριάδης Σταμάτης
- Ζαχαριάδης* Κώστας
- Ζάψας Γιώργος
- Ζενερέ Ζακ
- Ζέπος Κώστας
- Ζέπος Κώστας Δ.
- Ζήρας Βασίλης
- Ζίγκμαρ Γκάμπριελ
- Ζίζεκ Σλάβοϊ
- Ζιν Χάουαρντ
- Ζορκάδης Βαγγέλης
- Ζορμπά Μυρσίνη
- Ζούλας Κωνσταντίνος
- Ζουμπουλάκης Σταύρος
- Ζουμπουλάκης Μιχάλης
- Ζουναλής Βασίλης
- Ζώρας Κώστας
- Ηirsch Afua
- Ηulot Νicolas
- Ηλιόπουλος Νάσος
- Ηρακλείδης Αλέξης
- Θέμελης Νίκος
- Θεμπριάν Χουαν Λούις
- Θεοδορώπουλος Τάκης
- Θεοδωράκης Μίκης
- Θεοδωράκης Σταύρος
- Θεοδωράκης Γρηγόρης
- Θεοδωρίδης Νάσος
- Θεοδωρόπουλος Βύρων
- Θεοδωρόπουλος Τάκης
- Θεοτοκάς Γιώργος
- Θεοτοκάς Νίκος
- Θεοχάρης Χάρης
- Θεοχαρόπουλος Θανάσης
- Θρασυβούλου Μάριος
- Θωμαδάκης Σταύρος
- Θωμόπουλος Αριστείδης
- Θωμόπουλος Γιώργος
- Ιατρού Σταύρος
- Ιγγλέζη Κατερίνα
- Ιγκλέσιας Πάμπλο
- Ιλιτζάκ Σουκρού
- Ιμπραήμ Δημήτρης
- Ινγκράο Πιέτρο
- Ιντζίδης Βαγγέλης
- Ιορδανίδης Κώστας
- Ιορδάνογλου Χρυσάφης Ι.
- ιός Ο
- Ιωακειμίδης Π.Κ.
- Ιωακειμίδης Παναγιώτης Δ.
- Ιωαννίδης Γιώργος
- Ιωαννίδης Γιάννης Φ.
- Ιωάννου Χάρης
- κ. Ιερώνυμος Αρχιεπίσκοπος
- Κiniklioglu Suat
- Κrugman Ρaul
- Καββαθάς Γιώργος
- Καβουνίδης Σπύρος
- Καβουριάρης Μάκης
- Καζάκος Πάνος
- Καζαλόττι Ελιζαμπέττα
- Καζαλόττι Ελιζαμπέττα
- Καϊμάκη Βάλια
- Κακαλέτρης Παναγιώτης
- Κακατσάκη Χρύσα
- Κακλίκης Γιώργος
- Κακουλίδης Γιάννης
- Καλαβάσης Φραγκίσκος
- Καλαμάρας Γιώργος
- Καλαματιανός Διονύσης-Χαράλαμπος
- Καλαντζής Παναγιώτης
- Καλατζής Δημήτρης
- Καλαφάτης Θανάσης
- Καλλιπολίτη Δώρα
- Καλλίτσης Κώστας
- Καλογεροπούλου Μαρία
- Καλογήρου Ορέστης
- Καλογήρου Γιάννης
- Καλοκαιρινός Αλέξης
- Καλομενίδης Γιάννης
- Καλούδης Θοδωρής
- Καλουδιώτης Δημήτρης
- Καλπάκης Στέργιος
- Καλφέλης Γρηγόρης
- Καλφέλης Γρηγόριος Π.
- Καμάρας Κωνσταντίνος
- Καμί Ζαν Υβ
- Καμίνης Γιώργος
- Καμούσο Σουζάνα
- Καμπουράκης Δημήτρης
- Καμπύλης Τάκης
- Καμτσίδου Ιφιγένεια
- Καν Ζαν Φρανσουά
- Κανάκης Νικήτας
- Κανδαράκης Μιχάλης
- Κανέλης Ηλίας
- Κανέλλης Ηλίας
- Κανέλλης Βασίλης Σ.
- Κανέλλης Ηλίας
- Κανελλοπούλου Βάσω
- Καντ Κλεισθένης
- Κανφίν Πασκάλ
- Κάουφμαν Συλβί - Υβόν
- Καπάκος Σταύρος
- Καπλάνι Γκαζμέντ
- Καπόπουλος Γιώργος
- Κάπρος Παντελής
- Καράβελλας Δημήτρης
- Καραβίτη Φαίη
- Καραβολιάς Ηλίας
- Καραγιάννη Τάνια
- Καραγιάννης Μάκης
- Καραγιάννης Τάκης
- Καραγκουλές Δημήτρης
- Καραϊσκάκη Τασούλα
- Καρακάσης Γιάννης
- Καρακατσούλης Παναγιώτης
- Καρακούσης Αντώνης
- Καρακώτιας Κώστας
- Καραλιώτας Σάκης
- Καραμάνου Ειρήνη
- Καραμανωλάκης Βαγγέλης
- Καραμεσίνη Μαρία
- Καραμούζης Νίκος
- Καραμπουγιουκλού Σάμη
- Καρανασοπούλου Ειρήνη
- Καρανίκας Γιώργος
- Καραντζόλα Ελένη
- Καρασσαβίδου Ελένη
- Καρατέγος Κώστας
- Καραφέριας Στέλιος Θ.
- Καρδάσης Βασίλης
- Καρελιάς Γιώργος
- Καρέλλας Δημήτρης
- Καρέτσος Γιώργος
- Καρζής Φοίβος
- Κάρης Κώστας
- Καριπίδης Γιώργος
- Καρκαγιάννης Αντώνης
- Καρκαγιάννης Αντώνης
- Καρκατσούλης Παναγιώτης
- Καρούνος Θόδωρος
- Καρπουχτσής Κώστας
- Καρτάλης Κωνσταντίνος
- Καρτάλης Κωνασταντίνος
- Καρτάλης Γιώργος
- Καρτερός Θανάσης
- Καρύδης Βασίλης
- Καρύδης Βασίλης Χ.
- Καρυστιάνη Ιωάννα
- Κασιμάτης Στέφανος
- Καστανάς Λεωνίδας
- Καστανίδης Χάρης
- Καστανίδου Συμεωνίδου Ε.
- Καστέλ Ρομπέρ
- Καστελίνα Λουτσιάνα
- Κατανέλι Μαρτσέλο
- Κατηφόρης Γιώργος
- Κατρεμέρ Ζαν
- Κατρούγκαλος Γιώργος
- Κατσάκος Πέτρος
- Κατσαμούρης Αστέριος
- Κατσάμπας Θάνος
- Κατσάνης Πολύβιος
- Κατσαρός Τάκης
- Κατσαρός Τάκης
- Κάτσικας Χρήστος
- Κατσιμάρδος Τάκης
- Κατσιμπάρδης Γιώργος
- Κατσίμπρας Νικόλας
- Κατσουνάκη Μαρία
- Καφετζής Τάκης
- Καψάλης Απόστολος
- Καψής Παντελής
- Κεδίκογλου Συμεών
- Κέζα Λόρη
- Κεμανίδης Γιάννης
- Κεμπφ Ερβέ
- Κεντρωτή Αλεξάνδρα
- Κεπέλ Ζιλ
- Κερέ Μπενουά
- Κεφάλης Χρήστος
- Κεφαλίδου Χαρά
- Κεχαγιά Βούλα
- Κεχαγιόγλου Ελένη
- Κεχριώτης Βαγγέλης
- Κιάος Νίκος
- ΚΙΖΙΛΓΙΟΥΡΕΚ Νιαζί
- Κιζίλγιουρεκ Νιαζί
- Κικίλιας Ηλίας
- Κιμπουρόπουλος Γιάννης
- Κιντή Βάσω
- Κιτρομηλίδης Πασχάλης Μ.
- Κιτρομηλίδης Πασχάλης
- Κλαδούχου Κατερίνα
- Κλαουδάτου Μέμα
- Κλαυδιανός Παύλος Δ.
- Κλαυδιανός Παύλος
- Κλαυδιανός Ανδρέας
- Κληρίδης Γλαύκος
- Κλουτσινιώτη Ράνια
- Κόκκαλης Πέτρος
- Κολιοπάνος Πάνος
- Κόλλιας Θεόδωρος
- Κόλλιας Φώτης
- Κολοκάθης* Δημήτρης
- Κολομπανί Ζαν-Μαρί
- Κον-Μπεντίτ Ντανιέλ
- Κονδύλης Ηλίας
- Κοντιάδης Ξενοφών
- Κοντολέων Έλια
- Κοντός Χρήστος
- Κοππά Μαριλένα
- Κορβίνο Τερέζα
- Κορκολής Παναγιώτης
- Κόρμ Ζωρζ
- Κορμάς Τάκης
- Κοροβέσης Περικλής
- Κορωναίος Πασχάλης
- Κορωνάκης Τάσος
- Κόστα Ζόρζε
- Κοτανίδης Γιώργος
- Κοτζαμπόπουλος Αλέκος
- Κοτζιάς Νίκος
- Κοτρώτσος Σεραφείμ
- Κοτσακά Δώρα
- ΚΟΤΣΑΚΑΣ Α.
- Κοτσακάς Αντώνης
- Κούβακας Θοδωρής
- Κούβελας Ηλίας
- Κουβέλη Μαρία
- Κουβέλη Ευαγγελία Φ.
- Κουβέλης Φώτης
- Κουγιουμουτζής Λευτέρης
- Κουζέλης Γεράσιμος
- Κουζής Γιάννης
- Κουκιάδης Ιωάννης Δ.
- Κουκουβιτάκης Γιώργος
- Κουκουλόπουλος Πάρις
- Κούλογλου Στέλιος
- Κουλουμπής Θεόδωρος
- Κουλούρη Χριστίνα
- Κουμάνταρος Δημήτρης
- Κουναλάκη Ξένια
- Κουντούρη Φοίβη
- Κουράκης Ανδρέας
- Κούρκουλας Άλκης
- Κούρκουλας Δημήτρης
- Κούρκουλος Κώστας
- Κουρμούσης Μιχάλης
- Κουρουζίδης Σάκης
- Κουρουνιώτης Χρήστος
- Κούρτοβικ Δημοσθένης
- Κουσνέρ Μπερνάρ
- Κουσούλης Λευτέρης
- Κουσουρής Δημήτρης
- Κουτεντάκης Φραγκίσκος
- Κουτρούκης Κώστας
- Κούτσης Αλέκος
- Κουτσοπίνης Παναγιώτης
- Κουτσούκος Γιάννης
- Κοφφεράτι Σέρτζιο
- Κοψίδης Μάκης
- Κοψίνη Χριστίνα
- Κοψίνη Χριστίνα
- Κρεμμυδάς Βασίλης
- Κρεμύδας Βασίλης
- Κρημνιώτη Πόλυ
- Κρητικός Αλέκος
- Κρούγκμαν Πολ
- Κρουστάλλη Δήμητρα
- Κτιστάκης Γιώργος
- Κτωρής Σώτος
- Κυπριανού Άντρος
- Κυριακίδης Μιχάλης
- Κυριακόπουλος Δημήτρης
- Κυριακού Γρηγόρης
- Κυριόπουλος Γιάννης
- Κύρκος Λεωνίδας
- Κυρτάτας Δημήτρης
- Κυρτάτας Δημήτρη Ι.
- Κωβαίος Άγγελος
- Κωδωνάς Πάνος
- Κωνσταντάρας Νίκος
- Κωνσταντίνου Γιάννης
- Κωνσταντίνου Κώστας
- Κωνσταντόπουλος Χρήστος
- Κώνστας Δημήτρης
- Κώστας Κωστής
- Κωστής Κώστας
- Κωστόπουλος Βασίλης
- Λα Μάλφα. Τζόρτζιο
- Λαζάρ Μαρκ
- Λάζαρ Μάρκ
- Λάζαρης Ευστάθιος
- Λαζαρίδης Γεώργιος Σ.
- Λαζαρίδης Μίλτος
- Λάζος Χρήστος Γ.
- Λάζου Βασιλική
- Λαϊντί Ζακί
- Λακασάς Απόστολος
- Λακόπουλος Γιώργος
- Λακόπουλος Γιώργος
- Λακόπουλος Γιάννης
- Λάλη Ζωρζέττα
- Λαλιώτης Κώστας
- Λαμπάτος Γαβρίλης
- Λαμπράκη-Πλάκα Μαρίνα
- Λαμπριανίδης Λόης
- Λαμπρινίδης Φώτης
- Λαμπρινός Φώτος
- Λαμπρινού Κατερίνα
- Λάμψιας Παναγιώτης
- Λαντίνι Μαουρίτσιο
- Λαπαβίτσας Κώστας
- Λαπατσιώρας Σπύρος
- Λάππας* Σπύρος Ε.
- Λάρκου Λάρκος
- Λαρουτιρού Πιερ
- Λασκαράκης Γιάννης
- Λασκαράτος Αλέκος
- Λασκαράτος Αλέξης
- Λασκαρίδης Λάζαρος
- Λάσκος Χρήστος
- Λαφαζάνης Παναγιώτης
- ΛΑΦΟΝΤΑΙΝ ΟΣΚΑΡ
- Λε Ιαρίκ Πατρίκ
- Λεβέντ Σενέρ
- Λεβέντης Σωτήρης
- Λεβέντης Θανάσης
- Λεοντίδου Λίλα
- Λεπαρμαντιέ Αρνό
- Λιάκος Αντώνης
- Λιάκος Δημήτρης
- Λιαλιούτη Μυρτώ
- Λιαργκόβας Παναγιώτης
- Λιάτσος Δημήτρης
- Λιβαδάς Σταύρος
- Λιβανίου Ευαγγελία
- Λίβας Σωτήρης
- Λιβιτσάνος Γεράσιμος
- Λιγνός Γιώργος
- Λιναρδάτου Οντίν
- Λινάρδος Ρυλμόν Πέτρος
- Λινού Αθηνά
- Λιντ Μάικλ
- Λιοναράκη Μυρσίνη
- Λιοναράκης Νικήτας
- Λιοσάτος Δημήτρης
- Λις Κολιν
- Λοβέρδος Ανδρέας
- Λοβέρδος Ανδρέας Ν.
- Λοζιέ Σαντρά
- Λοκάτι Κονσουέλο
- Λόμπαρτ Αρτουρ
- Λοράν Μπερζέ Λούκα Βισεντίνι
- Λουκά Μαρία
- Λουκάς Δηµήτρης
- Λουκάς Δημήτρης
- Λουκάς Στάθης
- Λούλης Γιάννης
- Λουλούδης Λεωνίδας
- Λουτράδης Χρήστος
- Λυκούδης Σπύρος
- Λυμπεράκη Αντιγόνη
- Λωράν Πιέρ
- Μάας Χάικο
- Μαγγηριάδης Απόστολος
- Μάγκλαρης Κώστας
- Μάγκλαρης Βασίλης
- Μαγκλίνης Ηλίας
- Μαγκλίνης Ηλίας
- Μαγκριώτης Γιάννης
- Μαζάουερ Μαρκ
- Μαΐστρος Παναγιώτης
- Μακράκης Γιώργος
- Μακρή Κάτια
- Μακροδημόπουλος Δημήτρης
- Μακρυγιαννάκης Αντώνης
- Μαλέλης Σταμάτης
- Μαλλιώρη Μένη
- Μαλούχος Γιώργος
- Μαμουλάκης Χάρης
- Μανδαράκης Βασίλης
- Μανδαρβέλης Πάσχος
- Μανδραβέλης Πάσχος
- Μάνδρου Ιωάννα
- Μάνη Μαρίνα
- Μανιάτης Δημήτρης Ν.
- Μανιάτης Γιάννης
- Μανίκας Στέφανος
- Μανιτάκης Αντώνης
- Μανιτάκης Αντωνης
- Μάνος Στέφανος
- Μάνου Μαρία
- Μανσούρης Γιώργος Μ.
- Μανταδάκης Άγγελος
- Μαντέλης Τάσος
- Μαντίκος Θάνος
- Μανωλόπουλος Ευάγγελος
- Μαραβέγιας Ναπολέων
- Μαραντζίδης Νίκος
- Μαργαρίτης Θόδωρος
- Μαργαρίτης Αντώνης
- Μάρδας Δημήτρης
- Μαρίνου Δέσποινα
- Μάρκαρης Πέτρος
- Μαρκίδης Αλέκος
- Μαρκίς Μάικ
- Μάρκου Κατερίνα
- Μαρνέλλος Γιώργος
- ΜΑΣ Η ΓΝΩΜΗ
- Μάστορης Βασίλης
- Μαστρογιάννης Βασίλης
- Ματιάς Μαρίζα
- Ματσαγγάνης Μάνος
- Μαυράκης Δημήτρης
- Μαυρίδης Θανάσης
- Μαυρίκας Χαράλαμπος
- Μαχαίρας Χρήστος
- Μαχαίρας Χρήστος
- Μαχιάς Θανάσης
- Μέγας Χρήστος
- Μεϊμάρογλου Γιάννης
- Μελανσόν Ζαν Λικ
- Μένα Ζοάν
- Μενουδάκος Κώστας
- Μεντζελίδης Γιώργος
- Μετζιολάρο Μάουρο
- Μήλας Ηρακλής
- Μηλιός Γιάννης
- Μηλιώνης Γιώργος
- Μήλλας Ηρακλής
- Μηταφίδης Τριαντάφυλλος
- Μητράκος Θεόδωρος
- Μητρόπουλος Κώστας Σ.
- Μητρόπουλος Δημήτρης
- Μητσός Αχιλλέας
- Μητσός Μιχάλης
- Μιλάνοβιτς Μπράνκο
- Μίλερ Γιαν-Βέρνερ
- Μίλιμπαντ Ντέιβιντ
- Μίνχαου Βόλφγκανγκ
- Μίρσχαϊμερ Τζον
- Μισλό Βενσάν
- Μιχαήλ Μιχάλης
- Μιχαηλίδης Αντώνης
- Μιχαηλίδης Χρήστος
- Μιχαλακέα Αθηνά
- Μιχαλάκης Αντώνης
- Μίχας Τάκης
- Μοιρασγεντής Σεβαστιανός
- Μοκεφί Μανσουριά
- Μοναστηριώτης Βαγγέλης
- Μοναστηριώτης Γιώργος
- Μορέιρα Ροτζέριο
- Μορέν Εντγκάρ
- Μορώνης Μιχάλης
- Μόσιαλος Ηλίας
- Μοσκοβισί Πιέρ
- Μοσχονάς Γεράσιμος
- Μοσχονάς Γ.
- Μουζάλας Γιάννης
- Μουζέλης Νίκος
- Μουμτζής Σάκης
- Μουρελάτου Μαρία
- Μούσης Νίκος
- Μούσι Φάμπιο
- Μουτσόπουλος Χαράλαμπος Μ.
- Μπαγεώργος Στέφανος
- Μπαγιώργος Στέφανος
- Μπαζιάνα Μπέττυ
- Μπαϊράμογλου Αλί
- Μπακουνάκης Νίκος
- Μπαλαμπανίδης Γιάννης
- Μπαλάνος Κώστας
- Μπαλαούρας Μάκης
- Μπαλάφας Γιάννης
- Μπαλή Κάκη
- Μπάλιας Γιώργος
- Μπαλλή Κάκη
- Μπαλτάς Αριστείδης
- Μπαντιού Αλέν
- Μπαργιώτας Κώστας
- Μπάρμπερ Μπένζαμιν
- Μπάροου Σάραν
- Μπαρτζινόπουλος Ερρίκος
- Μπαρτσίδης Μιχάλης
- ΜΠΑΣΑΝΙΝΙ ΦΡΑΝΚΟ
- Μπασελέ Μισέλ
- Μπασιάκος Γιάννης
- Μπασιάκος Γιάννης Κ.
- Μπατζελης Τάκης
- Μπεζανσενό Ολιβιέ
- Μπέης Κώστας
- Μπέης Κώστας
- Μπέιναρτ Πίτερ
- Μπεκ Ούλριχ
- Μπελιμπασάκης Ανδρέας
- Μπένος Σταύρος
- Μπεριάτος Ηλίας
- Μπερτινότι Φάουστο
- Μπερτινόττι Φάουστο
- Μπιράντ Μεχμέτ Αλί
- Μπίρμπας Δημήτρης
- Μπίσκι Λόταρ
- Μπισκίνης Κωστής
- Μπισκίνης Κώστας
- Μπίστης Νίκος
- Μπιτζάνης Κώστας
- Μπιτζάνης Κωστής
- Μπιτούνη Νικολέττα
- Μπιτσάκης Ευτύχης
- Μπλερ Τόνι
- Μπογδάνος Κωνσταντίνος
- Μπογιατζής Βασίλης
- Μπογιόπουλος Νίκος
- Μπόκα Τζόρτζιο
- Μπόκαρης Νίκος
- Μπόλαρης Νίκος
- Μπορέλ Ζοζεπ
- Μποτόπουλος Κώστας
- Μποτόπουλος Κώστας
- Μποτόπουλος Κώστας Β.
- Μπούζας Γιώργος
- Μπουκάλας Παντελής
- Μπουλμπασάκος Γιώργος
- Μπουλουμπασάκος Γιώργος
- Μπουρδάρας Γιώργος
- Μπούρης Γιάννης
- Μπουρνάζος Στρατής
- Μπουρνόβα Ευγενία
- Μπουρνούς Γιάννης
- Μπουτάρης Γιάννης
- Μπουτζέτη Μαρία
- Μπόφινγκερ Πέτερ
- Μπράμος Γιώργος
- Μπράντφορντ Ντελόνγκ
- Μπρεδήμας Αντώνης
- Μυλόπουλος Γιάννης
- Μυλόπουλος Γιάννης Α.
- Μυταφίδης Τριαντάφυλλος
- Μυτιληναίος Βαγγέλης
- Μωραϊτης Θάνος
- Μώρου Ισμήνη
- Νάλες Αντρέα
- Νάντσου Θεοδότα
- Ναυπλιώτης Δημήτρης
- Νέδος Βασίλης
- Νεόφυτος Μητροπολίτης Μόρφου
- Νεράτζης Παύλος
- Νέτας Βίκτωρ
- Νεφελούδης Ανδρέας
- Νιάκας Δημήτρης
- Νικολαϊδης Αλέξανδρος
- Νικολαϊδης Γρηγόρης
- Νικολαϊδης Ευάγγελος
- Νικολαϊδου Λαμπρινή
- Νικολακόπουλος Ηλίας
- Νικολάου Γιάννης
- Νικολόπουλος Γρηγόρης
- Νιώτη Στέλλα
- Νοταράκης Διονύσης
- Νούτσος Παναγιώτης
- Ντ Αλέμα Μάσιμο
- Νταγλιούδης Αντώνης
- Ντάλεκ Ρόμπερτ
- Ντάλης Σωτήρης
- Νταλυαντζί Νιγιαζί
- Ντάρεντορφ Ραλφ
- Νταρζάνου Αγγέλα
- Ντε Βίτο Φραντσέσκι Λουτσίλα
- ντε Σούζα Σάντος Μποαβεντούρα
- Ντεκαγιόν Ζοέλ
- Ντελόρ Ζακ
- Ντιαμέλ Αλάν
- Ντιμιτρόφ Νικολά
- Ντόκος Θάνος
- Ντουμανλί Εκρέμ
- Ντούτσκε Ρούντυ
- Ντράγκι Μάριο
- Ντράρεντορφ Ραλφ
- ντυ Ρουά Ιβάν
- Ντ’ Ελια Σέρτζιο
- Ξανθόπουλος Θεόφιλος
- Ξανθόπουλος Γαβριήλ
- Ξάνθος Ανδρέας
- Ξεκαλάκης Στέφανος Μ.
- Ξενάκη Κίττυ
- Ξενογιαννακοπούλου Μαριλίζα
- Ξηρόκωστας Κων/νος
- Ξηροτύρη Ασημίνα
- Ξυδάκης Νίκος Γ.
- Ξυδάκης Νίκος
- ΞΥΘΑΛΗΣ Παναγιώτης
- Ξυθάλης Παναγιώτης
- Οζ Άμος
- Οζέλ Σολί
- Όζμεντ Στέβεν
- Οικονομίδης Αλέξης
- Οικονομίδης Ρωμανός
- Οικονομίδης Δημήτρης
- Οικονόμου Θανάσης
- Οικονόμου Γιώργος Ν.
- Οικονόμου Βασίλης
- Οικονόμου Παντελής
- Οικονονομίδης Ρωμανός
- Οκρέν Κριστίν
- Ολάντ Φρανσουά
- Ολιβερ Τιμ
- Οντιέ Σερζ
- Όστρομ Έλινορ
- Ουρανός Μάνος
- Όφε Κλάους
- Πάγκαλος Θεόδωρος
- Παγκάλου Έφη
- Παγουλάτος Γιώργος
- Πάικος Βασίλης
- Παλαιολογόπουλος Δημήτρης
- Παλαιολογοπούλου Ρούλα
- Παλαιολόγος Χρήστος
- Παλαιολόγος Γιάννης
- Παλαμαριτζής Γιώργος
- Παλαμίδης Αλέξης
- Παλλήκαρης Ευτύχης
- Πάλλης Θάνος
- Παλλης Στρατής
- Παναγιώτης Σωτήρης
- Παναγιωτόπουλος Νίκος
- Παναγιωτόπουλος Τάκης
- Παναγιωτόπουλος Βασίλης
- Παναγιωτόπουλος Παναγής
- Παναγιωτόπουλος Χρήστος
- Παναγιώτου Παναγιώτης
- Παναγιώτου Παναγιώτης Δ.
- Παναγιωτουνάκος Ευάγγελος Δ.
- Παναγόπουλος Αργύρης
- Παναγόπουλος Γιάννης
- Παναγόπουλος Κώστας
- Παναγόπουλος Θανάσης
- Παναρέτου Σούλα
- Πανούσης Γιάννης
- Πανταζόπουλος Ανδρέας
- Παντελάκης Γιάννης
- Πάντζαλης Νίκος
- Πάντζου Χριστίνα
- Παξινού-Βαφειάδου Ειρήνη
- Πάουερ Νίνα
- Παπαβασιλόπουλος Γιώργος
- Παπαγεωργίου Μενέλαος
- Παπαγιαννάκης Λευτέρης
- Παπαγιαννάκης Μιχάλης
- Παπαγιαννίδης Αντώνης
- Παπαδάκη Ελίζα
- Παπαδάτου Σοφία Αράβου
- Παπαδημητρίου Ευθύμης
- Παπαδημητρίου Μπάμπης
- Παπαδημητρίου Γιώργος
- Παπαδημητρίου Στράτος
- Παπαδημητρίου Κώστας
- Παπαδημητρίου Λένα
- Παπαδημητρίου Δημήτρης
- Παπαδημητρίου Σταυρούλα
- Παπαδημητρίου Μάνια
- Παπαδημητρόπουλος Δαμιανός
- Παπαδημούλης Δημήτρης
- Παπαδογιάννης Νίκος
- Παπαδόπουλος Ανδρέας Γ.
- Παπαδόπουλος Θάνος
- Παπαδόπουλος Νότης
- Παπαδόπουλος Ανδρέας Ε.
- Παπαδόπουλος Ανδρέας
- Παπαδόπουλος Παύλος
- Παπαδόπουλος Αλέκος
- Παπαδόπουλος Ανδρέας Ε.
- Παπαδόπουλος Πάνος
- Παπαδόπουλος Πολυδεύκης
- Παπαδόπουλος- Τετράδης Γιώργος
- Παπαδοπούλου Τέτα
- Παπαδοπούλου Χριστίνα
- Παπάζογλου Μάνος
- Παπαθανασίου Σάκης
- Παπαθανασόπουλος Στέλιος
- Παπαθανασόπουλος Θάνος
- Παπαθεοδωρόπουλος Τάκης
- Παπαθεοδωρόπουλος Παναγιώτης
- Παπαθεοδωροπουλος Παναγιώτης
- Παπαθεοδώρου Γιάννης
- Παπαθεοδώρου Θεόδωρος
- Παπαθεόδώρου Γιάννης
- Παπαθεωδορώπουλος Παναγιώτης
- Παπαιωάννου Γιώργος
- Παπαϊωάννου Χαρά
- Παπαϊωάννου Κωστής
- Παπαϊωάννου Γιώργος
- Παπαμιχαήλ Σωτήρης
- Παπανάτσιου Κατερίνα
- Παπανδρέου Γιώργος Α.
- Παπανδρέου Περικλής
- Παπανικολάου Γιώργος
- Παπαπέτρου Μιχάλης
- Παπασαραντόπουλος Πέτρος
- Παπασίμος Γιώργος
- Παπασπηλιόπουλος Σπήλιος
- Παπασπυρόπουλος Γιώργος
- Παπαστάθης Αργύρης
- Παπατόλιας Απόστολος
- Παπατόλιας Απόστολος Ι.
- Παπαχελάς Αλέξης
- Παπαχελάς Αλέξης
- Παπούλιας Δημήτρης
- Παπούλιας Μάκης
- Παπουτσής Αλέξανδρος
- Παππάς Τάσος
- Παππάς Στέλιος
- Παππάς Ανδρέας
- Παππάς Γιώργος
- Παππάς Νίκος
- Παππούς Γιώργος
- Παραλίκας Αποστόλης
- Παρασκευόπουλος Νίκος
- Παρασκευόπουλος Γιάννης
- Παρασύρης Αντώνης
- Πασσάς Αργύρης
- Πατέστος Κωνσταντίνος Γ.
- Παυλάκης Γιώργος
- Παυλόπουλος Τάκης
- Παυλόπουλος Γιώργος
- Πελαγίδης Θοδωρής
- Πελαγίδης Θεόδωρος
- Πελώνη Αριστοτελία
- Πεπελάσης Αδαμάντιος
- Περουλάκης Άρης
- Περπέρας Νίκος
- Πεσμαζόγλου Βασίλης
- Πεσμαζόγλου Στέφανος
- Πετράκης Παναγιώτης Ε.
- Πετράκης Παναγιώτης
- Πετρόπουλος Γιώργος
- Πετρόπουλος Τάσος
- Πετρόπουλος Ανδρέας
- Πετρουλάκης Ανδρέας
- Πετσίνης Ανδρέας
- Πήττας Γιώργος
- Πιερίδης Κυριάκος
- Πιζάνιας Πέτρος
- Πικετί Τομά
- Πιμπλής Μανώλης
- Πιτέλα Τζάνι
- Πιτσιόρλας Στέργιος
- Πλειός Γιώργος
- Πληθάρας Αχιλλέας
- Πλουμπίδης Δημήτρης
- Ποδηματά Άννυ
- Πολίτης Σεραφείμ
- Πολίτης Αλέξης
- Πολυδώρου Μιχάλης
- Πολυμίλης Σήφης
- Πορτάλιου Ελένη
- Πορφυργένη Κατερίνα Μιλτ.
- Πουλάκης Κώστας
- Πουλίδου Χριστίνα
- Πούπκος Γιάννης
- Πράνγκερ Ρόμπερτ Τζ.
- Πρεβελάκης Γιώργος
- Πρετεντέρης Γιάννης Κ.
- Προβατάς Φώτης
- Προκοπάκης Γιώργος
- Πρόντι Ρομάνο
- Πρωτοπαπάς Μπάμπης
- Πρωτοπαπάς Χαράλαμπος
- Πρωτόπαπας Χρήστος
- Πρωτοπαππάς Μπάμπης
- Ραβανός Άρης
- Ραγκούσης Γιάννης
- Ράκμαν Γκιντεόν
- Ράμμος Χρήστος
- Ραμπίνι Φρεντερίκο
- Ράμφος Στέλιος
- Ραντάν Πιέρ
- Ραπανάκης Σπύρος
- Ράπανος Βασίλης Θ.
- Ράπτης Νίκος
- Ράπτης Κώστας
- Ράσελ Τζένι
- Ραυτόπουλος Δημήτρης
- Ρεβέλι Μάρκο
- Ρέγκλινγκ Κλάους
- Ρενιέρης Αντώνης
- Ρέντσι Ματέο
- Ρεπούση Μαρία
- Ρεσβάνης Κώστας
- ΡΗΓΑ ΑΝΝΑ Π.
- Ρήγα Άννα Π.
- Ρήγας Παναγιώτης
- Ρήγας Πάνος
- Ρηγόπουλος Δημήτρης
- Ρήγος Άλκης
- Ρίκο Σαντιάγκο Αλμπα
- Ρινόπουλος Λουκάς
- Ριτζούλης Γιώργος Β.
- Ρίφκιν Τζέρεμι
- Ροζάκης Χρήστος
- Ροζανβαλόν Πιερ
- Ροκάρ Μισέλ
- Ρομπόλης Σάββας
- Ρομπόλης Σάββας Γ.
- Ροντρίγκεζ Γκρέγκορι
- Ροντρίγκεθ Παλόπ Μαρία-Εουχένια
- Ροσανβαλόν Πιερ
- Ροσάντα Ροσάνα
- Ρουά Ολιβιέ
- Ρουµπίνι Νουριέλ
- Ρουπακιώτης Αντώνης
- Ρούσσος Σωτήρης
- Ρούφαλο Τζόρτζιο
- Ρουφόλο Τζόρτζιο
- Ρούφολο Τζόρτζιο
- Ρωμανός Αριστείδης
- Ρωμανού Νατάσσα
- Σαββίδης Φίλιππος
- Σακελαρόπουλος Θόδωρος
- Σακελλάρης Ιωάννης
- Σακελλάρης Δημήτρης
- Σακελλαρίδης Γαβριήλ
- Σακελλαρίου Μιχάλης
- Σακελλαρόπουλος Θεόδωρος
- Σακελλίων Σταμάτης
- Σακελλίωνας Σταμάτης
- Σακιώτης Γιάννης
- Σακκά Ιλεάνα
- Σακς Τζέφρι
- Σάλβανο Ρομπέρτο
- Σαλβαντόρι Μάσιμο
- Σαλβατόρι Μάσιμο
- Σαλτέρης Νίκος
- Σαμαντάς Τέλης
- Σάμουελσον Ρόμπερτ
- Σαμπατακάκης Μιχάλης
- Σαραντής Τάσος
- Σαρδελιάνος Δημήτρης
- Σαριλάκη Βασιλίκα
- Σαρτόριους Νικολάς
- Σαχινίδης Φίλιππος
- Σβίγκου Ράνια
- Σβορώνος Νίκος
- Σεβαστάκης Δημήτρης
- Σεβαστάκης Νικόλας
- Σεβαστάκης Δημήτρης Α.
- Σεβαστάκης Νίκος
- Σεβαστίδης Χριστόφορος
- Σεϊτανίδης Διαμαντής
- Σελλά Όλγα
- Σεν Αμάρτια
- Σένετ Ρίτσαρντ
- Σεραφείμ Πολίτης
- Σερέτη Κατερίνα
- Σεφερτζής Γιώργος
- Σημίτης Κωνσταντίνος
- Σημίτης Κώστας
- Σημίτης Σπύρος
- Σιακαντάρης Ηλίας
- Σιακαντάρης Γιώργος
- Σιάνου Φωτεινή
- Σιδέρης Νίκος
- Σιδέρης Γιάννης
- Σιούτη Βασιλική
- Σιώτος Γιάννης
- Σκαμπαρδώνης Γιώργος
- Σκανδαλίδης Κώστας
- Σκιαδάς Νίκος
- Σκοπούλη Φωτεινή
- Σκορίνης Νίκος
- Σκοτινιώτης Πάνος
- Σκουλαρίκη Αθηνά
- Σκουνάκη Ιουλία
- Σκουρής Βασίλης
- Σκριβάνος Τάκης
- Σµιτ Χέλµουτ
- Σμυρλής Κώστας
- Σμυρναίος Νίκος
- Σολταρίδης Συμών
- Σουλιώτης Μίμης
- Σούλτσε Ίνγκο
- Σοφούλης Κωνσταντίνος
- Σοφούλης Κώστας
- Σπάκοβιτζ Ανέτ
- Σπανού Αγγελική
- Σπηλιόπουλος Τάκης
- Σπίγγος Χρήστος
- Σπίγκος Χρήστος
- Σπιλάνης Γιάννης
- Σπινέλλι Μπάρμπαρα
- Σπινθουράκης Μανώλης
- Σπίρτζης Χρήστος
- Σπιτσέρης Νίκος
- Σπουρδαλάκης Μιχάλης
- Σπυρόπουλος Κώστας
- Σπυρόπουλος Ροβέρτος
- Σρέντερ Γκέρχαρντ
- Σρικί Φιλίπ
- Στάγκος Άγγελος
- Στάη Ελλη
- Σταθάκης Γιώργος
- Σταθόπουλος Πάνος
- Σταθόπουλος Μιχάλης
- Στάικος Χρήστος
- Σταϊνμάιερ Φρανκ Βάλτερ
- Σταματόπουλος Γιώργος
- Στάμου Δημήτρης
- Στασινός Ανδρέας
- Στασινού Νατάσσα
- Σταυρόπουλος Χρήστος
- Σταυρόπουλος Στάθης
- Στέιτον Μπέιθαν
- Στεργιούλης Γρηγόρης
- Στεφανίδης Μάνος
- Στεφανόπουλος Κωστής
- Στεφάνου Στέφανος
- Στεφάνου Παναγιώτης
- Στίγκλιτζ Τζόζεφ
- Στιγκλιτς Τζοζεφ
- Στίγκλιτς Τζόζεφ
- Στογιάννος Αλέκος
- Στούπας Κώστας
- Στραγαλινός Αποστόλης
- Στραγαλινός Απόστολος
- Στρατηγάκη Μαρία
- Στρατής Κώστας
- Στρατόπουλος Γιώργος
- Στρός Καν Ντομινίκ
- Στυλιανίδης Στέλιος
- Στυλιανίδης Χρ.
- ΣΥΝ ΕΦ.
- Συνοδινός Τζούλιος
- Συρίγος Φίλιππος
- Συρμαλένιος Νίκος
- Σφοίνη Αλεξάνδρα
- Σχίζας Γιάννης
- Σχινάς Θόδωρος
- Σχινάς Στάθης
- Σχινάς-Παπαδόπουλος Ιάσων
- Σώκος Πάνος
- Σωμερίτης Ριχάρδος
- Σωτηρέλη Γιώργου Χ.
- Σωτηρέλης Γιώργος Χ.
- Σωτηρέλης Γιώργος
- Σωτηρέλης Γιώργος X.
- Σωτηρίου Διδώ
- Ταγιάνι Αντόνιο
- Τάκης Ανδρέας
- Ταλαμάγκας Βασίλης
- Ταμήλος Μιχάλης
- Ταμπούκι Αντόνιο
- Τάσιος Θεοδόσης
- Τάσσιος Θ.Π.
- Ταστσόγλου Μιχάλης
- Ταφύλλης Γιάννης
- Ταχιάου Χριστίνα
- Τέλλογλου Τάσος
- Τέλογλου Τάσος
- Τεμπονέρας Διονύσης
- Τερζής Δημήτρης
- Τέσση Γιώτα
- Τζανάκης Στέφανος
- Τζεντιλόνι Πάολο
- Τζήκας Γιάννης Π.
- Τζηρίτης Ηλίας
- Τζιαμπάζης Κυριάκος
- Τζιαντζή Μαριάννα
- Τζιάς Γιώργος Θ.
- Τζιάς Παύλος
- Τζίμας Σταύρος
- Τζιορντάνα Εμανουέλε
- Τζόκας Σπύρος
- Τήνιος Πλάτων
- Τίρμαν Τζον
- Τοθ Μπάρμπαρα
- Τόλιος Διομήδης
- Τόλιος Άρης
- Τομαή Φωτεινή
- Τομπάζος Σταύρος
- Τοπάλη Μαρία
- Τουμπιανά Λοράνς
- Τούντας Γιάννης
- Τουρέν Αλέν
- Τραγγανίδας Γρηγόρης
- Τραϊφόρος Βασίλης
- Τρεμόπουλος Μιχάλης
- Τριανταφυλλίδης Μιχάλης Γ.
- Τριανταφυλλίδου Χάρις
- Τριανταφύλλου Ελίζα
- Τριανταφύλλου Σώτη
- Τριάντης Γιάννης
- Τριφύλλης Αντώνης
- Τσακίρογλου Τάσος
- Τσακνής Διονύσης
- Τσακνιάς Γιώργος
- Τσακόπουλος Χρήστος
- Τσακυράκης Σταύρος
- Τσαλίκη Λίζα
- Τσαλίκογλου Φωτεινή
- Τσαμουργκέλης Γιάννης
- Τσαούσης Κώστας
- Τσαρδανίδης Χαράλαμπος
- Τσάρτας Πάρις
- Τσάτσης Θωμάς
- Τσάτσος Δημήτρης
- Τσέκερης Άγγελος
- Τσέκος Θεόδωρος Ν.
- Τσέκος Θεόδωρος
- Τσεκούρα Έλσα
- Τσεκούρας Θανάσης
- Τσελεπής Τουμάζος
- Τσεμπελής Γιώργος
- Τσερεζόλε Ελένη
- Τσιάκαλος Γιώργος
- Τσιακνής Διονύσης
- Τσικαρδάνη Ντόρα
- Τσικαρδάνη Δώρα
- Τσικαρέλι Ρομπέρτο
- Τσίκας Θόδωρος
- Τσίμας Παύλος
- Τσιμεράκης Αντρέας
- Τσιντσίνης Μιχάλης
- Τσιόδρας Δημήτρης
- Τσιόκας Χάρης
- Τσίπρας Αλέξης
- Τσίπρας Γιώργος
- Τσιρώνης Γιάννης
- Τσιτήλου Σόνια Γ.
- Τσιτήλου Σόνια
- Τσιτσελίκης Κωνσταντίνος
- Τσιχλιάς Σωκράτης
- Τσολακίδης Βασίλης
- Τσόλης Ζώης
- Τσορμπατζόγλου Πάνος
- Τσουκαλάς Γιώργος
- Τσουκαλάς Κωνσταντίνος
- ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ ΚΩΣΤΑΣ Δ.
- Τσουκαλάς Κώστας
- Τσούκαλης Λουκάς
- Τσούκαλης Νίκος
- Τσούκας Χαρίδημος Κ.
- Τσούκας Χαρίδημος
- Τσουκνίδας Άρης
- Τσουκνίδας Λάμπρος Αθ.
- Τσουκνίδας Λάμπρος
- Τσουκνίδας Λάμπορς Αθ.
- Τσουκόνι Βιτόριο
- Τσουπαρόπουλος Κώστας
- Τσούρος Σιδερής
- Τσώλης Ζώης
- Φάμελλος Σωκράτης
- Φαναράς Στράτος
- Φανουράκης Μιχάλης
- Φάντης Ανδρέας
- Φαράκος Γρηγόρης
- Φαράντος Γεώργιος
- Φαραντούρης Νικόλαος
- Φασίνο Πιέρο
- Φασούλας Γιάννης
- Φασουλής Σταμάτης
- Φελέκης Νίκος
- Φερέρα Μαουρίτσιο
- Φερέτος Δημήτρης
- Φέρχοφστατ Γκυ
- Φίλης Γιάννης
- Φίλης Κωνσταντίνος
- Φιλίνη Άννα
- Φίλιος Φίλιππας
- Φιλιππίδης Νίκος
- Φιντάλγο Χοσέ-Μαρία
- Φίσερ Γιόσκα
- Φιτουσί Ζαν-Πολ
- Φιτσανάκης Σήφης
- Φλώρος Γιάννης
- φον ντερ Λάιεν Ούρσουλα
- Φουκουγιάμα Φράνσις
- Φούντα Νίκη
- Φουντής Αντώνης
- Φουρτούνης Γιώργος
- Φραγκάκη Μαρίκα
- Φραγκουδάκη Άννα
- Φύσας Δημήτρης
- Φύσσας Δημήτρης
- Φυτράκης Ευτύχης
- Φωτάκης Κώστας
- Φωτίου Νίκος
- Φωτονιάτα Ευγενία
- Φωτόπουλος Νίκος
- Χαζαναβίσιους Μισέλ
- Χαϊνάς Κώστας
- Χαλαζωνίτης Δημήτρης
- Χάλαρης Μιχάλης
- Χαλικιά Δήμητρα
- Χάμπερμας Γιούργκεν
- Χανδάνος Γιώργος
- Χανιώτης Άγγελος
- Χάουαρντ Ντικ
- Χαραλαμπίδης Νίκος
- Χαράρι Γιουβάλ Νόα
- Χάρης Γιάννης Η.
- Χαρίτου Αντωνία
- Χαρίτσης Αλέξης
- Χαρτουλάρη Μικέλα
- Χασάπης Δημήτρης
- Χασαπλαδάκης Δημήτρης
- Χατζάκος Λυκούργος
- Χατζηβασιλείου Βαγγέλης
- Χατζηγεωργίου Τάκης
- Χατζηγεωργίου Παναγιώτης
- Χατζηγεωργίου Κώστας
- Χατζηδημητρίου Τάκης
- Χατζηθεοδοσίου Γιάννης
- Χατζηµπίρος Κίμων
- Χατζημπίρος Κίµων
- Χατζημπίρος Κίμων
- Χατζηπαντελής Θεόδωρος
- Χατζής Αριστείδης
- Χατζησάββας Παναγιώτης Η.
- Χατζηστεφάνου Άρης
- Χατζησωκράτης Δημήτρης
- Χατζόπουλος Χρήστος
- Χειμωνάς Θανάσης
- Χελάκης Γιώργος
- ΧΕΛΙΔΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ Ν.
- Χελιδώνης Αντώνης
- Χελμ Ντίτερ
- Χερτσογκ Νταγκμαρ
- Χιλ Τζορτζ
- Χίλσαμ Λίντσεϊ
- Χλύκας Νίκος
- Χλωμούδης Κώστας
- Χομπσμπάουμ Έρικ
- Χόμπσμπομ Έρικ
- Χόμπσμπωμ Έρικ
- Χονδρός Γιώργος
- Χόνετ Άξελ
- ΧΟΣΚΙΝ ΡΕΜΠΕΚΑ
- Χούκλη Μαρία
- Χρήστου Δημήτρης
- Χριστοδουλάκης Νίκος
- Χριστοδουλίδου Αστέρω
- Χριστοδουλοπούλου Τασία
- Χριστόπουλος Δημήτρης
- Χριστουδουλάκης Νίκος
- Χριστόφιας Δημήτρης
- Χριστόφιας Χρίστος
- Χριστοφιλόπουλος Δημήτρης
- Χριστοφιλόπουλου Δημήτρη Γ.
- Χριστοφιλοπούλου Εύη
- Χρυσόγελος Νίκος
- Χρυσόγονος Κώστας
- Χρυσολωρά Ειρήνη
- Χρυσολωράς Νίκος
- Χρυσοστομίδης Ανταίος
- Χρυσοστομίδης Σοφιανός
- Χρυσόστομος + Ο Μεσσηνίας
- Χρυσοχοϊδης Μιχάλης
- Χωμενίδης Χρήστος
- Χωμενίδης Χρήστος Α.
- Χωμενίδης Χρήστος
- Ψαλιδόπουλος Μιχάλης
- Ψαρά Μαρία
- Ψαριανός Γρηγόρης
- Ψαρουδάκης Γεώργιος Μ.
- Ψαρρά Αγγέλικα
- Ψαρρά Άντα
- Ψαρράκης Δημήτρης
- Ψαρράς Δημήτρης
- Ψύρρας Θωμάς
- Ψυχογιός Δημήτρης
- Ψυχογιός Δημήτρης Κ.
- Ψυχογιός Γιώργος