Ένα, δύο, τρία, πολλά Πολυτεχνεία!

Από μικρό παιδί μου είχαν γεννήσει ερωτήματα οι «εθνικές γιορτές»... Ανάμεσα στα σημαιάκια που στόλιζαν το τεντωμένο σχοινί, μπερδεύονταν οι μορφές των ηρώων, το «ΟΧΙ» του Μεταξά, τα κρυφά σχολειά, το άσπρο καλοσιδερωμένο πουκάμισο που έπρεπε να φοράω στην παρέλαση... Αυτό που μου έμεινε πάντως, τελικά, είναι ότι «εθνική γιορτή», σημαίνει... αργία!

Το συνειδητοποίησα αργότερα, όταν ταξίδευα στη Σοβιετική Ένωση και έπιανα κουβέντα για την Οκτωβριανή Επανάσταση. Ο Λένιν, ο Μπρέζνιεφ -ο Στάλιν την είχε... κάνει ήδη- ο κόκκινος στρατός... Όταν προσπαθούσα να προχωρήσω τη συζήτηση στις αξίες και τα σοσιαλιστικά οράματα, συνειδητοποιούσα ότι και η Οκτωβριανή Επανάσταση είχε γίνει... αργία! Η αλήθεια είναι, βέβαια, ότι όταν έγινε και το Πολυτεχνείο αργία, μετά... πορείας αυτή, αντί παρελάσεως, όπως συνηθίζεται, ε... τότε άρχισαν να με ζώνουν τα φίδια...

Οι επαναστάσεις και οι εξεγέρσεις εκδηλώνονται σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή, ανατρέπουν συγκεκριμένες καταστάσεις, μεταφέρουν συγκεκριμένα νοήματα. Τα οποία νοήματα, προς αποφυγήν παρερμηνειών, αρμόδιοι να προσδιορίσουν είναι αυτοί και μόνον αυτοί που κάνουν την επανάσταση! Οι απομιμήσεις -και οι... προσπάθειες απομιμήσεων- ήταν, είναι και θα παραμείνουν καταδικασμένες... Το 1821, για παράδειγμα, ξεσηκώθηκαν οι Έλληνες εναντίον των Τούρκων κατακτητών, απελευθέρωσαν την πατρίδα και ίδρυσαν το ελεύθερο ελληνικό κράτος! Η διαιώνιση του... άσβεστου μίσους κατά των Τούρκων, δεν μας βοήθησε ωστόσο, στη συνέχεια, να αντιμετωπίσουμε ψύχραιμα και με βάση τα συμφέροντά μας, τις σχέσεις μας με τη γειτονική χώρα.

Το ίδιο κατ’ αναλογία συνέβη και με το μεγαλειώδες έπος της εθνικής αντίστασης 1940-44, που, μαζί με τον αγώνα όλων των συμμάχων, οδήγησε στην ήττα τις ναζιστικές δυνάμεις. Η σημερινή Γερμανία, ωστόσο, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις της... ΠΟΕ-ΟΤΑ, δεν είναι η Γερμανία του Χίτλερ που εισέβαλε στη χώρα μας! Είναι ένας ευρωπαίος εταίρος, με ισχυρή οικονομία, που μπορεί να συμβάλλει στο ξεπέρασμα της δύσκολης κατάστασης που βρισκόμαστε. Οι... αντικατοχικές δηλώσεις, συνεπώς, δεν είναι ό,τι καλύτερο. Τη στιγμή μάλιστα που ορισμένοι σύγχρονοι «αντιστασιακοί» ψηφίζουν τη Χρυσή Αυγή στο Δίστομο και τα Καλάβρυτα!

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου κινείται εδώ και 40 χρόνια περίπου στον ίδιο δρόμο!

Στο νόημα μιας ηρωικής πράξης που σηματοδότησε την αρχή της πτώσης της χούντας, έχουν... χωρέσει, όλα αυτά τα χρόνια, η ουσιαστική κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου και της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών, ενώ, ακόμα και για την κατάθεση ενός στεφανιού στη μνήμη των νεκρών, χρειάζεται η άδεια της «πόρτας», όπως συμβαίνει και στα μπουζουκτσίδικα... Οι αγώνες της μεταπολίτευσης για στέριωμα της δημοκρατίας και διεύρυνση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εκφυλλίζονται ή καταλήγουν στον προπηλακισμό καθενός που τολμά να εκφράσει διαφορετική άποψη από αυτή που έχουν οι επαγγελματίες ιδιοκτήτες της αλήθειας και της αριστεροσύνης.

Όλα αυτά, βέβαια, είναι εύκολα... Στις μέρες μας, δεν υπάρχουν ελεύθεροι σκοπευτές. Ο μοναδικός κίνδυνος είναι να γίνεις... ήρωας μέσω συλλήψεως και -ίσως- υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές!

Κάθε γενιά πρέπει να βγει νικήτρια από το δικό της «Πολυτεχνείο». Δεν χρειάζεται να το δανειστεί από την προηγούμενη! Σήμερα, χρειαζόμαστε μια μεγάλη εξέγερση για ν’ αλλάξουμε τη χώρα, την κοινωνία, τους εαυτούς μας! Μόνο έτσι θα πάρουμε το μέλλον στα χέρια μας. Μόνο έτσι θα πάμε μπροστά, πετώντας στα σκουπίδια τα άχρηστα -τότε- μνημόνια. Κι αυτή είναι μια μοναδική ευκαιρία να αποδείξουμε τελικά ότι το «Πολυτεχνείο», δεν είναι απλώς μια ακόμα αργία.