Η παρούσα κυβέρνηση δεν μπορεί και δεν θέλει.
Ακόμη και στα πεδία που δεν υπάρχει πίεση από τους δανειστές, ο τρόπος που προωθεί τις μεταρρυθμίσεις είναι συντηρητικός. Οι μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης απορρυθμίζουν τις δομές του κράτους. Οι μεταρρυθμίσεις είναι απαραίτητες, αλλά όπως εφαρμόζονται από την κυβέρνηση οδηγούν στην απορρύθμιση των δικαιωμάτων και των συνθηκών ζωής των πολιτών.
Είναι επιτακτική η ανάγκη αλλαγής της πολιτικής σε προοδευτική κατεύθυνση. Οι στόχοι είναι συγκεκριμένοι. Ουσιαστική επαναδιαπραγμάτευση με τους εταίρους και προοδευτική ανασυγκρότηση, με μεγάλες δομικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις σε όλους τους τομείς, σε μια πορεία βιώσιμης ανάπτυξης, με μείωση των ανισοτήτων και εμβάθυνση της δημοκρατίας.

Στη Σύνοδο του Μιλάνου δεν υπήρξε κάποια σημαντική πρόοδος για το φλέγον θέμα της ανεργίας. Και κυρίως δεν συνδέθηκε με την αναπτυξιακή ώθηση που χρειάζεται η Ευρώπη, καθώς η Γερμανία εξακολουθεί να εμμένει στις σκληρές πολιτικές δημοσιονομικής πειθαρχίας. Με προφανή τον κίνδυνο ύφεσης για την Ευρώπη, το διακύβευμα είναι η ανάπτυξη. Και οι ευρωπαϊκοί προϋπολογισμοί αυτό το διακύβευμα οφείλουν να υπηρετήσουν.
Οπως ο Ιταλός πρωθυπουργός, Ματέο Ρέντσι, είπε «χωρίς ανάπτυξη δεν υπάρχει δουλειά, χωρίς δουλειά δεν υπάρχει αξιοπρέπεια και χωρίς αξιοπρέπεια δεν υπάρχει Ευρώπη. Το να βάλουμε την ανάπτυξη στο επίκεντρο, σημαίνει ότι ζητάμε από την Ευρώπη να γίνει και πάλι ο εαυτός της». Βέβαια, καλά είναι τα λόγια, αλλά, εάν δεν έχουμε αλλαγή πολιτικών, δεν αρκούν…