Μέχρι το «διάγγελμα Βενιζέλου» -το πού θα οδηγήσει, ίδωμεν- οι περιβόητες διαρθρωτικές αλλαγές ήταν κάτι σαν το γεφύρι της Αρτας.

Ολημερίς τις χτίζανε το βράδια γκρεμιζόταν. Κι επειδή το έργο το βλέπουμε συνεχώς τελευταία, νομίζω ότι μπορούμε να διακρίνουμε τη λογική που διέπει τις αντιδράσεις των δύο αντιπάλων. (Σε δημοκρατία ζούμε, δεν είναι κακό να υπάρχουν αντίπαλοι).

-Η απλουστευτική αντιμνημονιακή στάση δεν αποτελεί από μόνη της στοιχείο που μπορεί να οδηγήσει σε «συνασπισμό εξουσίας της αριστεράς», με δεδομένες τις υπαρκτές και μεγάλες διαφορές και αντιθέσεις για το περιεχόμενο της ασκούμενης πολιτικής και ιδιαίτερα για την αντιμετώπιση της πολυεπίπεδης κρίσης. Υποστηρίζω τη συμπόρευση ευρύτερων δυνάμεων του δημοκρατικού σοσιαλισμού, ιδιαίτερα μέσα συνθήκες ρευστοποίησης της κοινωνίας και αποσύνθεσης του παλαιού κομματικού συστήματος. Η ανασύνθεση και η ανασυγκρότηση του ευρύτερου δημοκρατικού και προοδευτικού χώρου είναι αναγκαία.