Την προώθηση διακρατικής συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και Ελβετίας για τη φορολόγηση ελληνικών καταθέσεων σε ελβετικές τράπεζες ζητά ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς, Φώτης Κουβέλης, με επίκαιρη ερώτηση που κατέθεσε προς τον υπουργό Οικονομικών.

"Ποιο το πλαίσιο μιας πιθανής διακρατικής συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και Ελβετίας για τη φορολόγηση ελληνικών καταθέσεων σε ελβετικές τράπεζες, ποιοι οι όροι και το χρονοδιάγραμμα έναρξης ισχύος της και – επιμέρους - ποιος ο συντελεστής φορολόγησης φόρων ή/και καταθέσεων και ποιο το προσδοκώμενο κέρδος για το ελληνικό δημόσιο;"

Το πλήρες κείμενο της ερώτησης

Φοβούμαι ότι έχουμε μπει ήδη στα "χωρικά ύδατα" ενός "σχεδίου Β"... Θα δοκιμασθούν, εκτός των άλλων, οι αντοχές όλων μας. Και για να επιβιώσουμε, χρειάζεται πολύ καθαρό μυαλό...

Φοβούμαι ότι ήδη έχουμε μπει στα "χωρικά ύδατα" ενός σχεδίου Β... Τα έγκυρα δημοσιεύματα στον ξένο Τύπο γύρω από αυτό το θέμα έχουν πολλαπλασιαστεί το τελευταίο χρονικό διάστημα. Το ψιλολένε και οι Γερμανοί με διάφορους τρόπους. Το λέει, όμως, κυρίως η κοινή λογική, εάν η Ευρωζώνη δεν αλλάξει "ρότα".

Σε περιόδους οικονομικής κρίσης η κοινωνική μέριμνα και πρόνοια ΔΕΝ αποτελούν πολυτέλεια αλλά αδήριτη ανάγκη. Και η Αυτοδιοίκηση είναι αυτή που κατά κύριο λόγο πρέπει να αναλάβει την πρωτοβουλία. Απευθυνόμαστε λοιπόν στον Δήμο της Πάτρας πρωταρχικά αλλά και σε όλους τους φορείς της πόλης που μπορούν να βοηθήσουν (Επιμελητήρια, Επιστημονικούς φορείς κλπ) και βασίζονται στην συνεργασία μεταξύ τους και την ενεργητική συμμέτοχη των πολιτών.
Τα οικονομικά μεγέθη που απαιτούνται για τις περισσότερες εξ’ αυτών είναι σχετικά μικρά και μπορούν να αναζητηθούν από χορηγίες, αξιοποίηση ακινήτων του Δήμου και του Δημοσίου και την συνδρομή των πατρινών πολιτών.

Αρκετοί θα θυμούνται τον στρατηγό Μομπούτου ο οποίος, το 1961, συνέλαβε και οδήγησε σε εκτέλεση τον Πατρίς Λουμούμπα, αγωνιστή της ανεξαρτησίας του βελγικού Κονγκό, αργότερα Ζαΐρ και σήμερα Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό. Τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1965, ο Μομπούτου ανήλθε στο θρόνο του Ζαΐρ ως επικεφαλής του έθνους, φυσικά με τη βοήθεια της CIA που επιχειρούσε τότε να αποτρέψει την επέκταση της επιρροής της Σοβιετικής Ένωσης στην Αφρική. Το πρώην φέουδο του βασιλιά Λεοπόλδου του Βελγίου είναι ένα μεγάλο κράτος με έκταση 2.500.000 τ.χ και πληθυσμό 69.000.000 κατοίκους και κυρίως πολύ πλούσιο σε φυσικούς πόρους.