Η πανδημία επιβάλλει παγκοσμίως τους δικούς της κανόνες, αλλά λειτουργεί και ως επιταχυντής, επιφέροντας κοσμογονικές αλλαγές σε όλα τα πεδία. Ρίχνει ταμπού και δόγματα δεκαετιών, ανασύρει παραγκωνισμένες αρχές και αξίες και ταυτοχρόνως διευρύνει τις ανισότητες, δίνοντας την ευκαιρία στις εξουσίες να ενισχύσουν τη δύναμή τους, αξιοποιώντας την ως πρόσχημα.

Εκπληξη και βαθιά απογοήτευση προκάλεσε στην κοινή γνώμη η διαπίστωση ότι μια ισχυρή μειοψηφία γιατρών και υγειονομικού προσωπικού αρνήθηκαν ή απέφυγαν να εμβολιαστούν. Εκπληξη γιατί υποτίθεται ότι ο επαγγελματικός ηθικός κώδικας προτάσσει την προστασία της υγείας ως κοινωνικού και ατομικού αγαθού. Απογοήτευση γιατί οι πολίτες έχουν εκτιμήσει την επιστημοσύνη, την ανθρωπιά και την άοκνη προσφορά των γιατρών που βλέπουμε εδώ και έναν χρόνο στις οθόνες μας να πρωτοστατούν στη μάχη κατά του κορωνοϊού και να καθοδηγούν την κοινωνία στην αντιμετώπισή του.

Στριμωγμένος από την κατακραυγή για τα «χρυσά διαβατήρια», ο Νίκος Αναστασιάδης μοιάζει να προετοιμάζεται μγια την άτυπη διάσκεψη της Ν. Υόρκης, αλλά η διαπραγματευτική ομάδα που συστήνει είναι ένα συνονθύλευμα μετριοπαθών έως φανατικά αντι-ομοσπονδιακών φωνών ● Ο ΟΗΕ, πάντως, ακόμα δεν έχει πειστεί πως «αξίζει τον κόπο» η επανέναρξη του διαλόγου, γι’ αυτό και δεν έχει ορίσει ημερομηνία

Θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε «προοδευτική διακυβέρνηση» εκείνη που υπηρετεί με δημοκρατικά μέσα τους στόχους της κοινωνικής δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης, της συλλογικής ευημερίας και της χειραφέτησης μιας πολιτικής κοινότητας. Πρωταρχικό καθήκον μιας προοδευτικής κυβέρνησης είναι να προστατεύει και να ενισχύει τα πιο αδύναμα μέλη της κοινωνίας, να βελτιώνει τις συνθήκες ζωής τους, να διασφαλίζει την ισότιμη πρόσβασή τους στα συλλογικά αγαθά.