Η κεντρική σημασία της κυκλικής οικονομίας στο παγκόσμιο, ευρωπαϊκό, εθνικό, τοπικό στοίχημα της αντιμετώπισης της υπαρξιακής απειλής των κοινωνιών μας, της κλιματικής κρίσης, είναι αναμφισβήτητη. Και, φυσικά, δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η κυκλική οικονομία είναι το σημαντικό μέσο για την επίτευξη πολλών από τους 17 Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ, όπως για την ενέργεια, την οικονομική ανάπτυξη, τις βιώσιμες πόλεις, τη βιώσιμη κατανάλωση και παραγωγή, την κλιματική αλλαγή, τους ωκεανούς και για τη ζωή στη στερεά.

Μέσα σε λίγες εβδομάδες το σκηνικό της πανδημίας έχει ανατραπεί στον κόσμο – και στην Ελλάδα. Η αισιοδοξία ότι στα τέλη του 2020 θα άρχιζε το τέλος της πανδημίας, προβλέψεις όπως της Deutsche Bank ότι μέχρι την άνοιξη θα έχουν εμβολιαστεί οι ηλικιωμένοι στις ανεπτυγμένες χώρες και μέχρι το καλοκαίρι θα υπάρχει ανοσία της αγέλης, ανατρέπονται από προβλήματα παραγωγής και εθνικισμούς των εμβολίων, από την αισχρή αδιαφορία των πλουσίων για τους φτωχούς αυτού του κόσμου (από το 1 δισ. κατοίκους της υποσαχάριας Αφρικής έχουν εμβολιαστεί μόνο 25…), από τη βρετανική, την ακόμη χειρότερη νοτιοαφρικανική ή κι άλλες πιο επικίνδυνες παραλλαγές του ιού όσο θα περνά έτσι ο χρόνος.