Σαν «πολιτική μικροικονομία της υπανάπτυξης» χαρακτήρισε το «δια ταύτα» της στάσης τόσο των αγορών όσο και του κράτους απέναντι στην ανεργία και γενικότερα τα διαρθρωτικά προβλήματα της αγοράς εργασίας, ο διευθυντής ερευνών του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών, Ηλίας Κικίλιας.

Πέρυσι τέτοια εποχή (αμέσως μετά τη δημιουργία της τριμελούς Κυβέρνησης) έγραψα ένα άρθρο με τίτλο «Τα κρίσιμα λάθη της ανανεωτικής αριστεράς» και ως τελευταίο λάθος έγραψα τον φοβικό τρόπο με τον οποίο συμμετείχε η ΔΗΜΑΡ στην Κυβέρνηση (κατά παραχώρηση δέχτηκε ο Πρόεδρος να παραμείνουν στην Κυβέρνηση ο Μανιτάκης και ο Ρουπακιώτης ενώ η εισήγησή του ήταν να υποστηρίξουμε την Κυβέρνηση χωρίς να συμμετέχουμε σε αυτήν). Ίσως αυτή η άποψη του Προέδρου (ότι σύρθηκε κατά κάποιο τρόπο στη συμμετοχή) τον συνόδευσε όλο το χρόνο της συμμετοχής του και ήταν από τους παράγοντες αποχώρησής του.

Tην ώρα που τα προβλήματα της καθημερινής λειτουργίας των πόλεων πολλαπλασιάζονται και γίνονται πιο σύνθετα, ο σύγχρονος διεθνής τρόπος διακυβέρνησης και πολιτικής αντιπροσώπευσης υποδεικνύει την ενδυνάμωση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.Με περισσότερες αρμοδιότητες, πόρους και μεγαλύτερη αυτονομία. Κυρίως, γιατί η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι ο εγγύτερος, ο πιο προσβάσιμος και ο αποτελεσματικότερος θεσμός για τον πολίτη και τα προβλήματά του.

«Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν», τραγούδαγε σε άλλες εποχές ο Νίκος Παπάζογλου. Με την ανοχή του στιχουργού, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα λόγια του για να περιγράψουμε πολλές από τις σημερινές καταστάσεις, αλλά και πολλά από τα πρόσωπα που επηρεάζουν ή καθορίζουν την επικαιρότητα. Υπάρχουν πολλά, χαρακτηριστικά και εν πολλοίς αποκαρδιωτικά παραδείγματα. Ενδεικτικά και σχηματικά: