Φτάνουμε λοιπόν στο τέλος. Ακόμα και αν μέχρι την τελευταία στιγμή προσπαθεί να μείνει γαντζωμένος στην εξουσία ο Παπανδρέου -όπως έδειξε με την ομιλία του στην κοινοβουλευτική ομάδα όπου αρνήθηκε να προωθήσει τα συμφωνηθέντα στο Υπουργικό Συμβούλιο και αμέσως μετά στην Βουλή όπου κάτω από την γενική κατακραυγή έκανε μισό βήμα- το τέλος είναι αναπόφευκτο.

Την ώρα που γράφονται οι γραμμές αυτές δεν είναι γνωστή η κατάληξη της ψήφου εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση Γ.Α.Παπανδρέου. Πάντως, με όποια παραλλαγή και αν προκύψει, δεν θα περιλαμβάνει πλέον μια κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, που θα φιλοδοξεί να καλύψει τον υπόλοιπο χρόνο της θητείας της.

Κοινός παρανομαστής της όποιας λύσης, αφού εξαφανίστηκε πλέον το δημοψήφισμα, δεν φαίνεται ότι μπορεί να είναι άλλος, από το να διασφαλιστεί η 6η δόση των 8 δις, να κυρωθεί η συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου, η δανειακή σύμβασή της και να οδεύσει η χώρα σε εκλογές.

Με κομμένη την ανάσα παρακολουθούμε όλοι ένα πολιτικό θρίλερ που εξελίσσεται και που αναδιαμορφώνει το πολιτικό σκηνικό ανά λεπτό, χωρίς να προλαβαίνουμε κάν να αφομοιώσουμε τις ειδήσεις. Μέσα σ΄αυτή την ακατάσχετη ροή σοβαρών εξελίξεων, σκεπάστηκαν γρήγορα τα απαράδεκτα και χονδροειδέστατα σχόλια του Χάρη Καστανίδη, υπουργού (μέχρι τώρα) σε βάρος της κ.Μιλένας Αποστολάκη και της κ.Εύας Καϊλή.

Η εκτός τάξης ανορθολογική παρέμβαση του πρωθυπουργού με την πρόταση για δημοψήφισμα, ανέδειξε μια σειρά ζητημάτων πολιτικού και πολιτισμικού χαρακτήρα, τόσο σε σχέση με την Ε. όσο και εντός της Ελλάδας.
Ι) Στο επίπεδο της Ευρώπης:
Α) Πολιτικό επίπεδο
1) Την εξωθεσμική κυριαρχία των Γαλλίας/ Γερμανίας και την ταυτόχρονη κατάργηση των θεσμικών οργάνων της Ε.Ε.
2)Την κυριαρχία στην πλειονότητα των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων της νεοφιλελεύθερης πολιτικής και συλλογιστικής των αγορών και του μεταπρατικού κεφαλαίου, σε βάρος της πρωτογενούς παραγωγής και του κοινωνικού κράτους.