Ακόμα και αρκετά από τα ζώα δείχνουνε πως στο χαρακτήρα τους έχουνε κάτι το ξεχωριστό, πόσο εμείς οι άνθρωποι με την τραγική μας αντιφατικότητα και τη διαφορετικότητά μας, δομές οι οποίες βρίσκονται πίσω από τις αντιδραστικές μας τάσεις που, συχνότατα, καθορίζουν τις σχέσεις μας και τις ισορροπίες, ξεπερνώντας οικονομοκεντρικές λογικές κι αιτίες, ανατρέποντας ακόμα και τις πλέον λογικές ροές.

«Τάσσομαι και αφοσιώνομαι εις τον λόγον της ενότητας του Πανάγαθου Άρχοντος Φωτός με καρδιά και ψυχή συντονισμένη. Ορκίζομαι στην συμπαντική συνειδητότητα και νομοτέλεια ως μονάδα στην ένωση όλων των ιερών ψυχών όπου η δύναμη τους είναι το κοσμικό πυρ». Είναι ένα μικρό απόσπασμα από τον «συμπαντικό όρκο» των οπαδών του κ. Σώρρα. Αμφιβάλλω αν καταλαβαίνουν και οι ίδιοι το νόημα του κειμένου, μιας και το κείμενο είναι ένα ανορθολογικό παραλήρημα, πασπαλισμένο με λίγο «αρχαίο πνεύμα αθάνατο» και αρκετή αποκρυφιστική μπουρδολογία. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως ο λόγος του δεν έχει αποδέκτες, και μάλιστα, θεσμικούς.