Η Δημοκρατική Συμπαράταξη καταδικάζει απερίφραστα την άθλια και συκοφαντική επίθεση των Βαξεβάνη/Καλογρίτσα κατά της Φώφης Γεννηματά.

Θεωρούμε ως ηθικούς αυτουργούς της επίθεσης τον ίδιο τον Πρωθυπουργό και το περιβάλλον του, οι οποίοι εξέθρεψαν για δικό τους όφελος τα κίτρινα δήθεν δημοσιογραφικά εγχειρήματα (κανάλι και εφημερίδα) των συκοφαντών.

Στόχος της επίθεσης αυτής είναι να ανακοπεί η πορεία ενδυνάμωσης της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και η ανάδειξη της ως του κυρίου εκφραστή του χώρου της κεντροαριστεράς.

Η συκοφαντία θα καταρρεύσει και οι συκοφάντες θα τιμωρηθούν από την δικαιοσύνη για τις πράξεις τους.

Η απόδοση του 10ετούς κρατικού ομολόγου βρισκόταν πάνω από το 8% στις αρχές Νοεμβρίου. Με τη δημοσιοποίηση του σχεδίου του ESM για τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το δημόσιο χρέος μας, μειώθηκε στο 6,5%. Και το μεσημέρι Παρασκευής, ενδοσυνεδριακά μειώθηκε στο 6,34%. Τι υποδηλώνει αυτή η εξέλιξη; Οτι οι αγορές σπεύδουν να τοποθετηθούν στα ελληνικά κρατικά ομόλογα επειδή προεξοφλούν ότι θα εγκριθούν τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το δημόσιο χρέος και, έτσι, η Ελλάδα θα ενταχθεί στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Ξαφνικά η Ευρώπη με αφορμή την εκλογή του Donald Trump στο αξίωμα του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής συνειδητοποιεί την απειλή του εθνικισμού. Ούτε η έξοδος της Μεγάλης Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ούτε η αυξανόμενη επιρροή εθνικιστικών κομμάτων στα κράτη-μέλη, ούτε ο ευρωσκεπτικισμός, που αναπτύσσεται στις επιμέρους κοινωνίες, αποτέλεσαν αφετηρίες για την αναζήτηση των αιτίων αυτού του φαινομένου από το πολιτικό σύστημα

Το ανίερο αυτό ερώτημα έχει ήδη τεθεί. Και δεν συνιστά απλή κινδυνολογία. H Ευρώπη/ Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ) μπορεί από σήμερα να μπει σε μια περιπέτεια υπαρξιακών διαστάσεων. Πάρα πολλά θα εξαρτηθούν από την έκβαση των σημερινών προεδρικών εκλογών στην Αυστρία και κυρίως από το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος που διεξάγεται σήμερα επίσης στην Ιταλία

... Το πρόβλημα της κυβέρνησής του βρίσκεται όχι στα μέτρα που πήρε - όπως η διατήρηση του ΕΝΦΙΑ, οι περικοπές των επικουρικών συντάξεων, οι αυξήσεις των φόρων - αλλά στο γεγονός ότι τα καταδίκαζε ως τις εκλογές του 2015 και δεν φρόντισε να προχωρήσει εγκαίρως σε άλλες πολιτικές που θα τον έβγαζαν από το διαφαινόμενο αδιέξοδο.

Κανείς δεν αιφνιδιάστηκε με την αγιοποίηση του Φιντέλ από όσους στη χώρα μας επικαλούνται την κομμουνιστική Αριστερά (εδώ ακόμη ονειρεύονται τον κομμουνιστικό ολοκληρωτισμό) ή την ελληνική ριζοσπαστική Αριστερά (εξάλλου τις αρχές της υλοποίησε ο θανών - μαζί με την κυβέρνηση πήρε και όλες τις εξουσίες). Για να είμαι ειλικρινής, όμως, ήλπιζα ότι η Κεντροαριστερά και οι νεοφυείς (start up) σοσιαλδημοκράτες στη χώρα μας θα ήταν πιο συγκρατημένοι, αλλά φευ.

Είμαστε μόλις 14 μήνες πριν από την προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση, δεν βρισκόμαστε σήμερα σε προεκλογική περίοδο. Οι πολιτικοί συσχετισμοί αλλάζουν ραγδαία. Πριν λίγα χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ είχε μονοψήφια ποσοστά, εκτοξεύτηκε στο 36% στις εκλογές καβαλώντας το κύμα του λαϊκισμού και σήμερα βρίσκεται όπως δείχνουν και οι δημοσκοπήσεις κάτω από το 20%. Όσο πιο δυνατή είναι η Δημοκρατική Συμπαράταξη θα μπορέσει να επιβάλλει την εθνική συνεννόηση. Λύση για την χώρα δεν είναι οι κυβερνήσεις με οριακές πλειοψηφίες, αλλά μία κυβέρνηση εθνικής συνεννόησης ευρείας κυβερνητικής πλειοψηφίας.

Ο πολιτικός επιστήμονας Γεράσιμος Μοσχονάς μίλησε στον αγγλόγλωσσο ιστότοπο της Γενικής Γραμματείας Μέσων Ενημέρωσης και Επικοινωνίας Rethinking Greece / Greek News Agenda για την δημοκρατία στην ΕΕ, για τις προοπτικές της Αριστεράς στην Ευρώπη, για τη δομή του ελληνικού κράτους και την πολιτική νεωτερικότητα. Στο τέλος αναφέρθηκε στο ερώτημα, άν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σε θέση να προωθήσει προοδευτικές μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα.

Πριν από μερικά χρόνια επισκέφτηκα για πρώτη φορά την πανέμορφη πόλη της Κέρκυρας, με τη Σπιανάδα, το ανάκτορο των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου, τα παλιά αρχοντικά, τις εκκλησίες.
Τριγυρνώντας όμως στα σοκάκια της, εκεί όπου οι ντόπιοι ήταν περισσότεροι από τους τουρίστες, το μάτι μου έπεσε πάνω σε κάτι που με ξάφνιασε. Ηταν μια ταμπέλα με την επιγραφή «Ηλεκτρολόγος εκπαιδευθείς στην Ευρώπη». Στην αρχή ο πλεονασμός μού φάνηκε αστείος.
Αν ο συγκεκριμένος ηλεκτρολόγος είχε εκπαιδευτεί γενικά στο εξωτερικό, ή ας πούμε στη Γερμανία, θα το καταλάβαινα. Η Ελλάδα όμως είναι στην Ευρώπη. Ουδείς το αμφισβητεί. Συνεπώς όχι μόνο αυτός αλλά και οι υπόλοιποι ηλεκτρολόγοι ανά την επικράτεια έχουν εκπαιδευτεί στην Ευρώπη

...Σήμερα, η πολιτική διαχείριση του ασφαλιστικού έχει κάνει την συμπλήρωση του ασφαλιστικού μας συστήματος με εναλλακτικά σχήματα αναπότρεπτη. Το δημόσιο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης πλεονεκτεί του κεφαλαιοποιητικού, όσο το Δημόσιο σέβεται τους ασφαλισμένους και τους κανόνες που το ίδιο έχει θεσπίσει

Αν σε κάτι συμφωνούν όλες οι αναλύσεις είναι ότι ο κόσμος έχει μπει σε μια φάση αβεβαιότητας. Κάποιοι χαίρονται γι’ αυτό - οι πάσης φύσεως εθνικιστές, οι ακροδεξιοί, οι ποικιλόχρωμοι «απομονωτιστές» που θεωρούν την παγκοσμιοποίηση αιτία όλων των κακών. Οι περισσότεροι ανησυχούν και κάποιοι φοβούνται. Κυρίως στις χώρες που κινδυνεύουν, σε περίπτωση ριζικής υποτροπής των διεθνών ισορροπιών, να βρεθούν στο μάτι του κυκλώνα ή παρέα με δύστροπους γείτονες.

Βλέπω την ελληνική κοινωνία σε υποχώρηση. Εχει χαμηλότερη αυτοεκτίμηση, χαμηλότερες προσδοκίες και τάση αυτοπεριορισμού και αυτοσυντήρησης. Είναι λιγότερο διεκδικητική και περισσότερο υπολογιστική. Προσπαθεί να διατηρήσει τα κεκτημένα -τα οποία θεωρεί μάλιστα νομίμως και καλώς αποκτηθέντα. Δεν βάζει ερωτηματικό στον τρόπο λειτουργίας της.

Δεν βλέπω δηλαδή δείγματα αναστοχασμού της προσωπικής ζωής του καθενός μας και της κοινωνικής ζωής μας στο σύνολό της. Η σημερινή κοινωνία είναι ανοιχτή αλλά αβαθής, έχει περιθώρια να δείξει κοινωνική αποδοχή, κατανόηση ή διεθνιστικό πνεύμα (βλέπε προσφυγικό), όμως επιφυλάσσεται να εκτεθεί.