Τι το Ψυρρίζεις;

Την ώρα που ένας Αυστραλός τουρίστας ξυλοκοπήθηκε αγρίως στη Μύκονο από κάτι πορτιέρηδες και παρκαδόρους και τώρα χαροπαλεύει στην Αθήνα, στην ίδια πόλη, την πρωτεύουσα της χώρας, μαίνεται η μάχη της τραπεζοκαρέκλας. Των συγκρούσεων ηγείται προσωπικώς ο δήμαρχος Αθηναίων, παρατάσσει τα στρατεύματά του και σαλπίζει από καιρού εις καιρόν νέες εφόδους στα εχθρικά εδάφη.

Τα κομμάτια της πατρίδας μας των οποίων επιχειρείται η ανακατάληψη από τις ημέτερες δυνάμεις είναι τα πεζοδρόμια του Ψυρρή. Οι αντίπαλοι στρατηγοί και στρατηλάτες είναι οι ιδιοκτήτες των κέντρων διασκέδασης, που επιχειρούν στην εν λόγω περιοχή. Τα στρατεύματά τους στελεχώνονται από την ίδια κατηγορία επαγγελματιών οι οποίοι επιτέθηκαν κατά των άμοιρων Αυστραλών στη Μύκονο. Πορτιέρηδες, παρκαδόροι, σεκιουριτάδες πυκνώνουν τις τάξεις του μισθοφορικού στρατού που εποφθαλμιά τα προγονικά μας χώματα και την ανεξαρτησία της πατρίδας μας, κυρίως κατά τις νυχτερινές ώρες.

Οι εθνικές δυνάμεις που επιδίδονται στον απελευθερωτικό αγώνα απαρτίζονται από τμήματα της αστυνομίας, ομού με άνδρες και γυναίκες της δημοτικής αστυνομίας. Από κοινού συστήνουν «μικτά κλιμάκια» υπό τας διαταγάς του ένδοξου αρχιστράτηγου Νικήτα Κακλαμάνη. Ευρέως γνωστού για τις ικανότητές του στον ανταρτοπόλεμο και διαβόητου για την πολεμική του αγριότητα. Δεν είναι τυχαίο που στους εχθρικούς κύκλους των «νονών της νύχτας», του κόλλησαν το προσωνύμιο «Νικηταράς».

Ασοι στην τακτική του κλεφτοπόλεμου, οι δυνάμεις του Δήμου Αθηναίων -συνεπικουρούμενες από την αστυνομία-εφορμούν κατά τη διάρκεια της ημέρας και αφαιρούν τα παράνομα τραπεζοκαθίσματα του διαβόλου. Απτόητοι οι αντίπαλοι αντεπιτίθενται μόλις πάρει να νυχτώνει και επαναφέρουν τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις (τραπεζοκαναπεδοκαθίσματα) στη θέση τους.

Σημειωτέον ότι οι δύο στρατοί δεν συναντώνται ποτέ, προς αποφυγή άσκοπης αιματοχυσίας. Οι ημέτερες τακτικές δυνάμεις αποσύρονται κατά το λυκόφως -να ξεκουραστούν και να πιούν και κάνα ποτάκι- οι δε άτακτες δυνάμεις του σκότους αναδιπλώνονται και ξεμυτίζουν κατά το βραδάκι, εξουσιάζοντας και διαφεντεύοντας τη νύχτα - όχι μόνο στην πρωτεύουσα αλλά ανά την κοσμική, τουριστική και μερακλίδικη επικράτεια.

Η χώρα έχει χωριστεί στα δύο. Σε χώρα ημέρας και νύχτας. Αιτία του ακήρυχτου πολέμου και των αναίμακτων εχθροπραξιών είναι το σαφές και σύγχρονο πνεύμα του νόμου, καθώς και η αυστηρή εφαρμογή του. Ο νόμος είναι τόσο σύγχρονος που προνοεί ότι η μουσική στα μπαρ, κλαμπ και άλλα νυχτερινά κέντρα διασκέδασης θα κλείνει στις έντεκα, τη στιγμή που δώδεκα η ώρα σκάνε μύτη οι πρώτοι πελάτες.

Ως προς την αυστηρότητα θα αναφέρουμε ότι οι δημοτικές δυνάμεις κυνηγάνε την παράνομη (βλ. απλήρωτη) επέκταση των τραπεζοκαθισμάτων, τα οποία ούτως ή άλλως βγαίνουν από παράνομα (χωρίς άδεια λειτουργίας) καταστήματα. Το τελευταίο βέβαια δεν το κυνηγάμε, τρελοί είμαστε; Αυτό είναι που πληρώνεται αδρά.

Οσο για τη νομική σαφήνεια, είναι αρκούντως ακατάληπτη ώστε να ανεβάζει τις τιμές και να «νομιμοποιεί» όλο το κύκλωμα λαδώματος, μίζας, προστασίας.

Το νόμιμο είναι βαρετό. Το παράνομο επικίνδυνο. Το ημιπαράνομο επικερδές και για τους δύο στρατούς.