Στην πρόσφατη Έκθεσή του για την Ελλάδα το ΔΝΤ αναφέρεται σε «υπερστελεχωμένο δημόσιο τομέα που έχει μείνει στο απυρόβλητο εξαιτίας του ταμπού των απολύσεων». Το ζήτημα των απολύσεων θα έπρεπε να μας κάνει να αναστοχαστούμε για το τι εννοούμε, όταν μιλάμε για το δημόσιο. Ο δημόσιος χώρος είναι το φίλτρο μέσα από το οποίο περνά το ατομικό συμφέρον για να μετασχηματιστεί σε γενικό.

Χρυσή Αυγή: Θα μοιράσουμε τρόφιμα στο Σύνταγμα, μόνο σε Έλληνες
Καμίνης: Δε σας δίνω το Σύνταγμα, κάντε το στα γραφεία σας
Χρυσή Αυγή: Στο Σύνταγμα
Καμίνης: Στα γραφεία σας, αλλιώς θα φωνάξω την αστυνομία
Χρυσή Αυγή: Στο Σύνταγμα
Καμίνης: Το λόγο έχει η αστυνομία. Θα συνεννοηθώ με τον Δένδια.

Το ισλανδικό παράδειγμα ήταν μια κάποια λύση, για την Αριστερά. Άφησαν τις τράπεζες να χρεοκοπήσουν και δεν φόρτωσαν το βάρος της διάσωσης στις πλάτες του λαού. Διαδηλώσεις, δημοψήφισμα,δίκη για τον πρωθυπουργό . όλα ήταν αλλιώα από όσοα ζούμε στον ευρωπαϊκό Νότο.

Η αναγνώριση από τις Ηνωμένες Πολιτείες ότι το καθεστώς Άσαντ στη Συρία έχει χρησιμοποιήσει χημικά όπλα εναντίον των αντικαθεστωτικών δημιουργεί νέα δεδομένα. Οι δυνάμεις του Άσαντ πέρασαν την «κόκκινη γραμμή» όπως το έθεσε ο Μπαράκ Ομπάμα.

"Δεν πρέπει να περάσει η λογική του τσαμπουκά", μου έλεγε ο Γιώργος Καμίνης το πρωί της Πέμπτης, σε μια ραδιοφωνική συνέντευξη, λίγα λεπτά μάλιστα μετά την προσωπική επίθεση που είχε δεχτεί από Χρυσαυγίτη βουλευτή. Και μάλλον έχει δίκιο. Οι νεοναζιστές της "Χρυσής Αυγής", δεν αντιμετωπίζονται με λογική διαλόγου και επιχειρημάτων. Χρειάζεται κάτι πολύ απλό.

Πριν από μερικά χρόνια, στη Δανία, ο Θόρκιλ Ζόνε και η γυναίκα του κατάλαβαν ότι ο 3χρονος γιος τους Λαρς δεν αναπτυσσόταν κατά τον ίδιο τρόπο που αναπτύχθηκαν οι άλλοι γιοι τους. Η διάγνωση ήταν πως έπασχε από αυτισμό.

Οργανώθηκα στην Ανανεωτική Αριστερά τα χρόνια της μεταπολίτευσης. Ένα από τα βασικά στοιχεία της πολιτικής μου επιλογής ήταν ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός του ΚΚΕ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ σε μία εποχή που κυριαρχούσε η ρητορική του «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» από το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ.

Αντιλαμβανόμουνα την ένταξη της χώρας στην κοινή ευρωπαϊκή προοπτική όχι μόνο μέσα από τα οικονομικά μεγέθη όσο, κυρίως, από τη σκοπιά της εξέλιξης της νεωτερικότητας στην Ελλάδα. Μια διαδικασία δηλαδή η οποία θα συνέβαλε για να ξεπεραστούν τα φαινόμενα καθυστέρησης, θεσμικής υπανάπτυξης και λαϊκισμού που εύστοχα έχει περιγράψει ο Π. Κονδύλης στον πρόλογο του βιβλίου του για τα αίτια της παρακμής στην Ελλάδα.

Ήμασταν και είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι στην πολιτική λιτότητας που κυριαρχεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Παλεύουμε και θα συνεχίσουμε τον αγώνα για να αλλάξει αυτή η πολιτική. Το ίδιο υποστηρίζουμε για το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής της χώρας μας που πρέπει, επειγόντως και ολοκληρωμένα, να συνδεθεί με την ανάπτυξη και την κοινωνική προστασία. Παρεμβαίνουμε και διεκδικούμε λύσεις σε αυτήν την κατεύθυνση. Τα επώδυνα μέτρα που ελήφθησαν το Νοέμβριο του 2012, τα οποία αμβλύναμε στο μέγιστο δυνατό βαθμό, συνιστούσαν έναν αναγκαίο συμβιβασμό για να βγει η χώρα από τη διακεκαυμένη ζώνη της χρεοκοπίας

... Το πολυνομοσχέδιο ήταν το πρώτο μετά τη συγκρότηση της τρικομματικής κυβέρνησης που δεν είχε την παραμικρή αναφορά σε περικοπές μισθών, συντάξεων και επιδομάτων. Αντιθέτως περιελάμβανε μικρές μειώσεις… αλλά μειώσεις επιβαρύνσεων των πολιτών από το «χαράτσι» της ΔΕΗ , ανακούφισης και απαλλαγής από αυτά τα βάρη σε μακροχρόνια ανέργους και σε συμπολίτες μας που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, προγράμματα για μερική ανάσχεση της ανεργίας καθώς σειρά βελτιωτικών διατάξεων για τη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης αλλά και των φορολογικών και εισπρακτικών μηχανισμών. Στα δύο πεδία δηλαδή όπου με την καταπολέμηση των αδυναμιών, δυσλειτουργιών αναποτελεσματικότητας θα μετρηθεί η κυβέρνηση που στηρίζει η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ.

Εργατική πρωτομαγιά. Με 1.400.000 ανέργους. Με τα συνδικάτα σε πλήρη ανυποληψία και αμέτοχα σχεδόν εξαφανισμένα από την πραγματική ζωή. Με το φάντασμά τους να οργανώνει συγκεντρώσεις για να τιμηθεί εκείνη η πρωτομαγιά στο Σικάγο.
Η Πρωτομαγιά δεν έφερε τη δημοκρατία. Υπηρέτησε και πολλά ολοκληρωτικά καθεστώτα. Αντίθετα, η αστική δημοκρατία επέβαλλε τα συνδικάτα στο μεδούλι της πολιτικής ζωής. Η συμμετοχή τους στη διαμόρφωση των σχέσεων μεταξύ των μελών μιας κοινωνίας με στόχο μια κοινή πορεία, ήταν μεγάλη.

Πλειστάκις γίνεται λόγος για τις ιδιαιτερότητες τις Eυρωπαϊκής Ένωσης που την καθιστούν sui generis, με όρους Διεθνούς Δικαίου, Διεθνή Οργανισμό.Μία από αυτές είναι η άμεση εκλογή της Κοινοβουλευτικής της Συνέλευσης. Στους ʼκλασικούς" Διεθνείς Οργανισμούς οι Κοινοβουλευτικές Συνελεύσεις αποτελούνται από μέλη των εθνικών Κοινοβουλίων τα οποία ορίζονται από τις Κοινοβουλευτικές Ομάδες με μέριμνα του Προεδρείου.Στην πορεία του χρόνου οι αρμοδιότητες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ενισχύθηκαν, κυρίως από τη Συνθήκη του Μάαστριχ, και μετά, αλλά καθοριστικά και αποφασιστικά μετά τη Συνθήκη της Λισαβόνας.

Ώστε εξεπλάγημεν από το εύρημα της δημοσκόπησης «30% πιστεύουν ότι τα πράγματα ήταν καλύτερα στη δικτατορία». Όμως, δεν είχαμε απορίες για το απεχθές σύνθημα «η χούντα δεν έπεσε το ΄73». Έλα, όμως, που και τα δυο είναι όψεις του ίδιου νομίσματος. Όχι, δεν εννοώ ότι οι μεν «δεν θυμούνται καλά» και οι δε ότι «κάνουν λάθος στην ημερομηνία» μόνο και μόνο για να ταιριάξουν τη ρίμα με το επόμενο στιχάκι «εμείς θα την γκρεμίσουμε σε τούτη την πλατεία» (εβδομήντα -τρία/πλα-τεία).