Ηρεμία στην αγορά κεφαλαίου
Κώστας Καλλίτσης, Δημοσιευμένο: 2025-03-23
Σε προηγούμενες εποχές, ακόμα και πριν λίγα χρόνια, αν σημειώνονταν σοβαρές αναταράξεις στο ευρωπαϊκό και διεθνές πεδίο και κοινωνικές αντιδράσεις και έλλειψη εμπιστοσύνης στο πολιτικό σύστημα σαν αυτές των ημερών, οι ελληνικές αγορές και ειδικά η κεφαλαιαγορά θα περνούσαν κρίση ή, πάντως, θα ήταν βαριά αναστατωμένες και αγχωμένες. Παρότι, όμως, διεθνώς γίνονται συγκλονιστικές αλλαγές, ενώ στο εσωτερικό δίνουν τον τόνο οι πρωτοφανείς κινητοποιήσεις και η εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση δείχνει να σέρνεται παρά τον πολυδιαφημισμένο «ανασχηματισμό των 40άρηδων», κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Οι αγορές δεν αγχώνονται, η αγορά των ομολόγων υποδηλώνει ψυχραιμία και οι μετοχές γενικώς ανεβαίνουν. Κάτι αλήθεια συμβαίνει εδώ.
Ένας συνδυασμός παραγόντων. Η αλλαγή της στάσης των αγορών προς την Ευρώπη, που -λόγω της απειλής στασιμοπληθωρισμού στις ΗΠΑ- ανεβαίνει στην εκτίμησή τους, λειτουργεί ευεργετικά και για ‘μας. Πολλώ μάλλον που διαβλέπουν μια ευρωπαϊκή «στιγμή Σπούτνικ», λόγων των τεράστιων δαπανών που (δεν έκανε ο σοσιαλδημοκράτης Σολτς αλλά) κάνει ο χριστιανοδημοκράτης Μερτς. Δεύτερος, η αναβάθμιση από τη Moody’s –στην προσδοκία μάλιστα αναβάθμισης της αγοράς από αναδυόμενη σε ανεπτυγμένη. Τρίτος, τα όμορφα νούμερα της εκτέλεσης του Προϋπολογισμού. Τέταρτος, οι επαναλαμβανόμενες αναφορές των Κ. Χατζηδάκη, Κ. Πιερρακάκη και Γ, Στουρνάρα στη δημοσιονομική πειθαρχία –με τόση επιμονή, λες και θέλουν να ξορκίσουν το κακό…
Η διάθεση του Μαξίμου για προεκλογική δημοσιονομική χαλάρωση δύσκολα κρύβεται. Άλλωστε, κάτι ανάλογο γινόταν τα προηγούμενα χρόνια: Με αφορμή την πανδημία και την ενεργειακή κρίση μοιράστηκαν περίπου 60 δισ. ευρώ με κριτήρια όχι πάντα διαφανή και συχνά πελατειακά –αυτή ήταν η «υλική βάση» του το 41% το 2023. Και στη συνέχεια, με όχι και τόσο διαφορετικό πνεύμα γίνεται η διαχείριση των ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων και δη του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας. Στην πορεία προς τις εκλογές, οψέποτε γίνουν, ίσως η διανομή γίνει εν μέρει λόγω των πλεονασμάτων και εν πολλοίς λόγω της «ρήτρας διαφυγής» για τις αμυντικές δαπάνες: Όσο δαπανάς, αντί να περιορίζεις άλλες δαπάνες, τόσο θα σου δίνεται η ευχέρεια να μοιράζεις.
Κι αν η ρήτρα διαφυγής επιτρέπει να αφαιρείται λογιστικά από το έλλειμμα μέρος των αμυντικών δαπανών, ωστόσο η αύξηση του δανεισμού θα είναι πραγματική, η επιβάρυνση του δημοσιονομικού αποτελέσματος θα είναι επίσης πραγματική, μπορεί να μην το υπολογίζει η Κομισιόν αλλά θα το υπολογίζουν οι αγορές και θα το τιμολογούν με τα επιτόκια δανεισμού που θα χρεώνουν την Ελλάδα. Στο μέτρο που θα επιβεβαιωθεί μια διάθεση χαλάρωσης -έστω με συμβατικό (καθωσπρέπει) τρόπο- η εμπιστοσύνη των ξένων επενδυτών θα τείνει να γίνεται νευρική και βραχύβια. Το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης έχει δίκιο που ανησυχεί: Το κλίμα δεν είναι δύσκολο να αλλάξει κι όσα κερδίζουμε με τις αναβαθμίσεις δεν είναι δύσκολο να χαθούν.
Υπάρχει κι ένας πέμπτος παράγοντας για την ηρεμία που επικρατεί στην ελληνική αγορά κεφαλαίου, πολύ επιφανειακός και κάπως απρόσμενος: Η ανυπαρξία ισχυρής αντιπολίτευσης.
Εξηγούμαι: Η πορεία της ελληνικής κεφαλαιαγοράς εν πολλοίς εξαρτάται από τους ξένους, που έχουν μεγάλες θέσεις στο Χρηματιστήριο. Τί βλέπουν αυτοί; Βλέπουν ότι, παρότι το 2025 άνοιξε με πρωτοφανή σε μαζικότητα συλλαλητήρια και οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν την κατάρρευση της πολιτικής εμπιστοσύνης, ωστόσο υπάρχει μια κυβέρνηση που έχει σταθερή πλειοψηφία στη Βουλή ενώ το δεύτερο κόμμα (η άμεση εναλλακτική σύμφωνα με τον εκλογικό νόμο) μένει σε απόσταση πίσω και η παραδοσιακή αριστερά (που επί χρόνια προετοιμάζεται για την ώρα που ο κόσμος θα ξεσηκωθεί και θα διαδηλώνει, τώρα που αυτό συμβαίνει…) με αμηχανία βλέπει την επιρροή της να φθίνει. Άρα, σου λένε, υπάρχει σταθερότητα –το πολύ πολύ να γίνει μια «αλλαγή εν κινήσει».
Υπάρχει και διαφορετικός τρόπος να δει κανείς τις πολιτικές εξελίξεις: Η κοινωνία κάνει decouple από το παραδοσιακό πολιτικό σύστημα. Του γυρίζει την πλάτη και αυτό ρευστοποιείται. Αν αυτή η τάση δεν αναστραφεί, πίσω από την επιφανειακή ηρεμία είναι μια μεγάλη καταιγίδα. Αν έρθει, ο τόπος μας θα χρειαστεί πολλή τύχη.