Τελείωσαν οι αυτοδυναμίες
Θόδωρος Μαργαρίτης, Ημερησία, Δημοσιευμένο: 2008-07-26
Οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις άνοιξαν και πάλι το ζήτημα της αδυναμίας στις μονοκομματικές κυβερνήσεις. Πρόκειται για μια σοβαρή εξέλιξη σε ένα πολιτικό σύστημα που κινήθηκε όλα τα προηγούμενα χρόνια με τη «σιδηρά πειθαρχία» του δικομματισμού.
Οι Ελληνες πολίτες εκφράζουν ανοιχτά πια την απαρέσκειά τους για τη δήθεν αποτελεσματικότητα των αυτοδυναμιών και φαίνεται ότι ενθαρρύνουν μια νέα κουλτούρα συναινέσεων και συνεργασιών. Το πεδίο αυτό μπορεί να αποβεί εξαιρετικά προνομιακό για την Αριστερά η οποία αντιπάλεψε σκληρά το δικομματικό παιχνίδι και τα καλπονοθευτικά εκλογικά συστήματα. Από την άλλη πλευρά Ν.Δ. και ΛΑΟΣ -παρά τις αψιμαχίες- θα υποχρεωθούν να αναζητήσουν κοινούς δρόμους.
Είναι πιθανότερο ότι αν δεν τελεσφορήσουν οι όποιοι εκλογικοί εκβιασμοί του κ. Καραμανλή με τις θρυλούμενες «διπλές εκλογές» θα ανοίξει αυτή η προοπτική. Το σενάριο του μεγάλου συνασπισμού εξουσίας Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ θα έχει την πλήρη στήριξη των ισχυρών οικονομικών παραγόντων, αλλά θα συναντήσει πολύ μεγάλα εμπόδια στην παραδοσιακή βάση του ΠΑΣΟΚ.
Επομένως τα ζητήματα των συγκλίσεων στην ευρύτερη κεντροαριστερά θα τεθούν εκ των πραγμάτων στο τραπέζι. Μια τελευταία μάλιστα δημοσκόπηση δίνει και άνετη κυβέρνηση σε ενδεχόμενη συνεργασία ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ. Αυτή η συζήτηση αξίζει να γίνει χωρίς τα σύνδρομα του παρελθόντος. Απαλλαγμένη από το άγχος του κυβερνητισμού και των κομματικών περιχαρακώσεων. Σήμερα δεν υπάρχουν πρακτικές προϋποθέσεις για μια τέτοια συμπόρευση εξ αιτίας των δεξιόστροφων θέσεων του ΠΑΣΟΚ.
Είναι ανάγκη, όμως, να δημιουργηθούν όροι και προϋποθέσεις για μια προοδευτική λύση διακυβέρνησης. Με νέους συσχετισμούς, με προγραμματικές αναζητήσεις και κινηματικές δράσεις. Είναι δρόμος δύσκολος και αντιφατικός. Αλλά σίγουρα μπορεί να ωφελήσει την καθημερινή ζωή των εργαζομένων και της νεολαίας, να αναχαιτίσει τη νεοσυντηρητική επίθεση που εξελίσσεται σε όλη την Ευρώπη.
Οι Ελληνες πολίτες εκφράζουν ανοιχτά πια την απαρέσκειά τους για τη δήθεν αποτελεσματικότητα των αυτοδυναμιών και φαίνεται ότι ενθαρρύνουν μια νέα κουλτούρα συναινέσεων και συνεργασιών. Το πεδίο αυτό μπορεί να αποβεί εξαιρετικά προνομιακό για την Αριστερά η οποία αντιπάλεψε σκληρά το δικομματικό παιχνίδι και τα καλπονοθευτικά εκλογικά συστήματα. Από την άλλη πλευρά Ν.Δ. και ΛΑΟΣ -παρά τις αψιμαχίες- θα υποχρεωθούν να αναζητήσουν κοινούς δρόμους.
Είναι πιθανότερο ότι αν δεν τελεσφορήσουν οι όποιοι εκλογικοί εκβιασμοί του κ. Καραμανλή με τις θρυλούμενες «διπλές εκλογές» θα ανοίξει αυτή η προοπτική. Το σενάριο του μεγάλου συνασπισμού εξουσίας Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ θα έχει την πλήρη στήριξη των ισχυρών οικονομικών παραγόντων, αλλά θα συναντήσει πολύ μεγάλα εμπόδια στην παραδοσιακή βάση του ΠΑΣΟΚ.
Επομένως τα ζητήματα των συγκλίσεων στην ευρύτερη κεντροαριστερά θα τεθούν εκ των πραγμάτων στο τραπέζι. Μια τελευταία μάλιστα δημοσκόπηση δίνει και άνετη κυβέρνηση σε ενδεχόμενη συνεργασία ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ. Αυτή η συζήτηση αξίζει να γίνει χωρίς τα σύνδρομα του παρελθόντος. Απαλλαγμένη από το άγχος του κυβερνητισμού και των κομματικών περιχαρακώσεων. Σήμερα δεν υπάρχουν πρακτικές προϋποθέσεις για μια τέτοια συμπόρευση εξ αιτίας των δεξιόστροφων θέσεων του ΠΑΣΟΚ.
Είναι ανάγκη, όμως, να δημιουργηθούν όροι και προϋποθέσεις για μια προοδευτική λύση διακυβέρνησης. Με νέους συσχετισμούς, με προγραμματικές αναζητήσεις και κινηματικές δράσεις. Είναι δρόμος δύσκολος και αντιφατικός. Αλλά σίγουρα μπορεί να ωφελήσει την καθημερινή ζωή των εργαζομένων και της νεολαίας, να αναχαιτίσει τη νεοσυντηρητική επίθεση που εξελίσσεται σε όλη την Ευρώπη.