Μια ξεχωριστή περίοδος απαιτεί και ξεχωριστά μέτρα
Η ΕΥΡΩΠΑΪΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΕΠΙΛΟΓΕΣ
Δημήτρης Χατζησωκράτης, Αυγή, Δημοσιευμένο: 2008-12-02
Το πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που ανακοίνωσε ο Ζ.Μ. Μπαρόζο την περασμένη Τετάρτη προβλέπει μια δημοσιονομική επέκταση της τάξης του 1,5% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ(200 δισ. Ευρώ), η οποία θα προέρχεται κυρίως από τους εθνικούς προϋπολογισμούς των κρατών- μελών, μέσα από τις δυνατότητες δημοσιονομικής κυρίως πολιτικής. Μόνο συμπληρωματικά θα συμβάλει ο κοινοτικός προϋπολογισμός.
Όταν ακόμη και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο εισηγείται επέκταση κατά 2% παγκοσμίως, το 1,5% του ΑΕΠ για οικονομίες όπως οι ευρωπαϊκές είναι ανεπαρκέστατο.
Και μόνο οι συνεχείς ανακοινώσεις μεγάλων ομίλων για κλείσιμο μονάδων στην Ευρώπη αλλά και διεθνώς αναδεικνύουν ότι το σύνολο των προτάσεων Ζ.Μ. Μπαρόζο, σε χρηματοδοτικά μέσα και μέτρα, είναι ανεπαρκές και πολύ πίσω από τις ανάγκες της πραγματικής οικονομίας και τις προτεραιότητες που οι πολίτες της Ευρώπης διεκδικούν αυτήν ακριβώς την περίοδο για διέξοδο από την κρίση.
Μια ξεχωριστή περίοδος απαιτεί και ξεχωριστά μέτρα.
Επενδύσεις τώρα. Στους ανθρώπους, στο περιβάλλον, στην καινοτομία
Η αντιπρόταση των ευρωπαϊκών συνδικάτων και της ευρωπαϊστικής αριστεράς πρέπει να είναι ξεκάθαρη.
Αυτό το 1,5 % του ΑΕΠ δεν μπορεί να είναι ένα και μοναδικό χρηματοδοτικό μέσο που θα αφορά το σύνολο των extra παρεμβάσεων των κρατών –μελών. Δεν καλύπτει ούτε τη διατήρηση της οικονομικής δραστηριότητας σε πολύ βραχυπρόθεσμη βάση. Αυτό το 1,5% πρέπει να εκταμιευτεί άμεσα και να αφορά αποκλειστικά μέτρα ενίσχυσης της ασφάλειας στις αγορές εργασίας που σήμερα βρίσκονται σε πλήρη μαρασμό. Να κατευθύνεται, αποκλειστικά, σε αυξημένα επιδόματα ανεργίας, ασφαλιστικά ταμεία, επιπλέον προγράμματα κατάρτισης και δια βίου εκπαίδευσης, προγράμματα απασχόλησης κυρίως στην κοινωνική οικονομία.
Σε ό,τι αφορά τους μισθούς για το 2009, για λόγους αποτροπής μιας σπειροειδούς διαδικασίας που θα οδηγούσε στον αποπληθωρισμό, σε κάθε χώρα- μέλος, θα πρέπει να διασφαλίζεται, τουλάχιστον, ένα κατώφλι όπου το ποσοστό αυξήσεων θα ξεκινάει από το άθροισμα του πληθωρισμού συν την παραγωγικότητα.
Για την έξοδο από τη κρίση απαιτούνται επί πλέον πολιτικές επιλογές και χρηματοδοτικά μέτρα, άμεσης προτεραιότητας πολλαπλάσια του 1,5% του ΑΕΠ, που εντός του 2009 θα πρέπει να διατεθούν για συμπληρωματικές επενδύσεις, στην ενέργεια, στις διηπειρωτικές υποδομές, στην καινοτομία, στην κοινωνική κατοικία και στην οικολογική και αειφόρο ανάπτυξη. Η επιβάρυνση από όλα αυτά δεν θα πρέπει να συνυπολογίζεται στους δείκτες του Συμφώνου Σταθερότητας.
Η Ε.Ε. οφείλει επίσης να κινητοποιήσει τις δυνάμεις της για άμεση προώθηση μιας συνεκτικής και συντεταγμένης ευρωπαϊκής φορολογικής πολιτικής στην κατεύθυνση των ενιαίων ρυθμίσεων και μέτρων, που θα αφορά κυρίως τις επιχειρήσεις, τις μεγάλες περιουσίες.
Τέλος, στη φάση αυτή είναι πρόδηλη η αναγκαιότητα για ίδρυση ενός Ειδικού Ταμείου, που προτείνεται και από ευρύτερες πολιτικές δυνάμεις και τα ευρωπαϊκά συνδικάτα, με την έκδοση ευρωπαϊκών ομολόγων που θα επιτρέψει στα κράτη –μέλη, και ιδιαίτερα σε αυτά που διαθέτουν πολύ χαμηλή πιστοληπτική ικανότητα, να έχουν πρόσβαση σε δανεισμό με χαμηλότερο επιτόκιο.
Ενιαία ευρωπαϊκή οικονομική διακυβέρνηση σε προοδευτική κατεύθυνση
Αναζητώντας τους άξονες πολιτικών σε μια μεσομακροπρόθεσμη βάση που θα προωθεί το σταθερό όραμα μιας Ευρώπης κοινωνικής και οικολογικής, αφετηριακό στοιχείο μας θα πρέπει να αποτελεί η πολιτική απόφαση για ενιαία ευρωπαϊκή οικονομική διακυβέρνηση σε προοδευτική κατεύθυνση. Αυτή θα πρέπει να διασφαλίζει τον πολιτικό έλεγχο της ΕΚΤ από τα εκλεγμένα θεσμικά όργανα, μακρόπνοες διαρθρωτικές πολιτικές, πολιτικές προστασίας του περιβάλλοντος και για την αγορά εργασίας. Χαρακτηριστικά και όχι εξαντλητικά αναφέρω:
-Η αντικατάσταση του δημοσιονομικού «κορσέ» του Συμφώνου Σταθερότητας με ένα Σύμφωνο το οποίο θα συνυπολογίζει, όχι μόνο τον πληθωρισμό, τα ελλείμματα και το χρέος, αλλά και την απασχόληση, την κοινωνική συνοχή και την ανάπτυξη. Πρώτο βήμα η εξαίρεση των επενδύσεων από τον υπολογισμό του δημοσιονομικού ελλείμματος.
-Η ραγδαία αύξηση( τουλάχιστον διπλασιασμό στην 5ετία) του κοινοτικού προϋπολογισμού, που για την προσεχή 5ετία προβλέπεται να αγγίζει μόλις το 1% του ΑΕΠ της Ε.Ε., οι οποίοι ουδόλως δεν επαρκούν για τη χρηματοδότηση της συνοχής στη διευρυμένη Ένωση.
-Η προώθηση μιας ευρωπαϊκής στρατηγικής δημοσίων επενδύσεων διευρωπαϊκών δικτύων και υποδομών στις μεταφορές, τηλεπικοινωνίες, προστασία περιβάλλοντος και την ενέργεια, με τη διασφάλιση των χρηματοδοτήσεων από ομόλογα και ίδιους πόρους.
-Η εναρμόνιση και ο συντονισμός στο πεδίο της φορολογίας των επιχειρήσεων. Η εγκαθίδρυση πράσινων φόρων. Η ανακατανομή του φορολογικού βάρους που επιβαρύνει την εργασία προς τα κέρδη του κεφαλαίου και τις μεγάλες περιουσίες
-Η εξάλειψη των ανισοτήτων μεταξύ ανδρών και γυναικών στην αγορά εργασίας, η στόχευση της πλήρους απασχόλησης με σταθερή προώθηση της μείωσης του χρόνου εργασίας, της εβδομάδας των 35 ωρών και όλες τις άλλες μορφές μείωσης και αναδιοργάνωσης του χρόνου εργασίας.
-Η διασφάλιση ότι οι εθνικές μειονότητες, οι μειονότητες των μεταναστών και των παράνομα εργαζομένων καθώς και τα άτομα με ειδικές ανάγκες θα ωφεληθούν πλήρως από όλες τις πολιτικές απασχόλησης και κοινωνικής προστασίας της ΕΕ.
-Η περιβαλλοντική προστασία, η επισιτιστική επάρκεια, η προστασία των καταναλωτών, η ασφάλεια των τροφίμων με τη θεσμοθέτηση κοινοτικών οργάνων για τη διαμόρφωση και τον έλεγχο της εφαρμογής τους.
Είναι προφανές ότι όλα τα παραπάνω αποτελούν πεδία που απαιτούν αγώνες και καθοριστική παρέμβαση της ευρωπαϊστικής αριστεράς και των κοινωνικών κινημάτων.