Χρειαζόμαστε νέο μπλοκ εξουσίας με προοδευτικές δυνάμεις
Δημήτρης Χατζησωκράτης, Συνέντευξη στην Ειρ. Μπέλλα, Βραδυνή της Κυριακής, Δημοσιευμένο: 2014-06-15
- Μια επεισοδιακή συνεδρίαση της ΚΕ με αρκετές αντεγκλίσεις. Τελικά έχει την πολυτέλεια η ΔΗΜΑΡ να είναι στα πρόθυρα μιας διάσπασης;
Δεν την έχει. Μετά όμως από ένα τόσο οδυνηρό αποτέλεσμα ποιος/ά θα μπορούσε να αποζητά μια νηφάλια πρώτη συζήτηση για το εκλογικό αποτέλεσμα; Υπήρξαν σκέψεις για μια «κλειστή» συνεδρίαση, όπως κάνουν όλα τα κόμματα, που απαγορεύουν, μετά την αρχική εισήγηση, την παρουσία δημοσιογράφων και ακόμη περισσότερο καμερών τηλεοράσεων. Δεν το επιδιώξαμε! Η δημοκρατική μας συνείδηση και η αντίληψη για την διαφάνεια αποτελούσε και αποτελεί συστατικό στοιχείο της συγκρότησής μας.
Ο κίνδυνος της διάσπασης, όπως αναφέρετε, δεν μπορεί να προκύπτει από τις αντεγκλήσεις αλλά ελλοχεύει στη μη δυνατότητα στοιχειώδους συνεννόησης για το πώς θα προχωρήσει το κόμμα της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ στην ύστερη μνημονιακή και μεταμνημονιακή περίοδο και κυρίως μετά την ήττα του 1,2%.
- Η μεταρρυθμιστική τάση του κ. Λυκούδη μετά την ΚΕ έκανε λόγο για παρακμιακές διαδικασίες και για κλίμα που δεν το χαρακτήριζε η σοβαρότητα απέχοντας από τη ψηφοφορία. Τι απαντάτε;
Τέτοια απολυτότητα και ακρότητες στις εκφράσεις πυροδοτούν νέες αντεγκλήσεις. Θεωρώ ότι, τουλάχιστον, ο σύντροφός μου, ο Σπύρος, καταλαβαίνει πολύ καλά ότι αν επιδιώκουμε συλλογικά να ξεπεράσουμε μια τόσο δύσκολη κατάσταση οφείλουμε τον μετρημένο δημόσιο λόγο. Και αυτό αφορά πρωταρχικά και εμένα, αλλά και όσους και όσες πορευόμαστε από κοινού χρόνια τώρα.
- Παραιτήθηκε ο κ. Οικονόμου ενώ και ο κ. Ψαριανός, όπως φαίνεται είναι ένα βήμα πριν την έξοδο. Οι 13 βουλευτές της ΔΗ ΜΑΡ πιστεύετε ότι μπορεί να είναι στόχος σε ένα κυνήγι της συγκρότησης μιας πλειοψηφίας για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας;
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία. Άλλωστε από ποικίλα κέντρα, θεσμικά και μη, το ερώτημα αλλά και η πίεση τίθεται και ασκείται ευθέως.
Να ξεκαθαρίσουμε όμως εδώ ορισμένα ζητήματα. Ο Φώτης Κουβέλης έχει ξεκαθαρίσει για πολλοστή φορά σε ότι αφορά στο πρόσωπό του ότι είναι μάχιμος πολιτικός, είναι Πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ και επιθυμεί να παραμένει στην πρώτη γραμμή της πολιτικής και εκλογικής μάχης. Το αναδιατύπωσε και στις εργασίες της Κ.Ε. του κόμματος.
Οφείλουμε όμως να υπογραμμίσουμε ότι η εκλογή για την ανάδειξη του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας δεν αποτελεί ένα ξεχωριστό διαδικαστικό θέμα. Ότι, δηλαδή, κάθε πέντε χρόνια, ασχέτως του τι συμβαίνει στη χώρα, η εκάστοτε παρούσα Βουλή θα πρέπει να εκλέγει Πρόεδρο! Δεν είναι αυτόνομο πολιτικά. Συνδέεται με τις ασκούμενες πολιτικές και με την κατάσταση στην οποία θα έχει περιέλθει η χώρα όταν θα τεθεί το θέμα. Αυτό θεωρώ ότι η προσεχής Κ.Ε. της ΔΗΜΑΡ με απόφασή της πρέπει να το ξεκαθαρίσει.
- Εσείς και η ηγεσία του κόμματος στο θέμα μελλοντικών συνεργασιών περιλαμβάνεται στην κατεύθυνσή σας και τον ΣΥΡΙΖΑ ως συνομιλητή σας. Έχει εκλογικό μέλλον η ΔΗΜΑΡ ως συνιστώσα ΣΥΡΙΖΑ;
Σας ευχαριστώ που μου δίνετε τη δυνατότητα για μια ακόμη φορά να ξεκαθαρίσω ότι είναι εντελώς διαφορετικό ζήτημα να θεωρείται ο ΣΥΡΙΖΑ ως συνομιλητής, όπως εσείς το θέτετε, και άλλο να γίνουμε –ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ- συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ! Ποιος, πού και πότε έθεσε τέτοιο ζήτημα;
Αυτό που έχουμε τονίσει είναι ότι, με βάση και τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών και τις νέες διαμορφούμενες πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις χρειαζόμαστε ένα νέο μπλοκ εξουσίας της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς. Μιας Αριστεράς που θα είναι απαλλαγμένη από τον λαϊκισμό και μιας κεντροαριστεράς που θα είναι σε αντιπαράθεση με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές.
Σ’ αυτό το νέο μπλοκ εξουσίας συμπεριλαμβάνονται όλες οι δυνάμεις που κινούνται σε προοδευτική κατεύθυνση, από τον χώρο της Κεντροαριστεράς, από τον ΣΥΡΙΖΑ και από τον χώρο της Οικολογίας.
Σ’ ένα τέτοιο μπλοκ εξουσίας, η κεντροαριστερά (ΠΑΣΟΚ-ΕΛΙΑ, ΠΟΤΑΜΙ, ΔΗΜΑΡ και άλλες κινήσεις και προσωπικότητες), ως εν δυνάμει συμμαχικό σχήμα οφείλει να διαδραματίσει κεντρικό ρόλο.
- Πιστεύετε ότι στο αρνητικό αποτέλεσμα της ΔΗΜΑΡ έπαιξαν ρόλο και οι γκρίνιες στο εσωτερικό της και οι διαφωνίες από την μεταρρυθμιστική τάση;
Σε ένα τόσο τραγικό αποτέλεσμα ό,τι περιλαμβάνετε στην ερώτησή σας προφανώς δημιουργούσε πρόσθετες δυσκολίες, αλλά θα ήμασταν κατώτεροι των περιστάσεων αν τα θεωρούσαμε ως καθοριστικά στοιχεία.
- Είστε ένα στέλεχος από αυτά που ανήκουν στην ηγετική ομάδα στη ΔΗΜΑΡ. Έχετε κάνει την αυτοκριτική σας, αν έχετε ευθύνη για στρατηγικές επιλογές που προτείνατε; Σκεφτήκατε να υποβάλετε την παραίτησή σας, κι αν όχι γιατί;
Επιτρέψτε μου εδώ να επαναλάβω, κατά λέξη, αυτά που είπα στη συνεδρίαση της Κ.Ε. του κόμματος της περασμένη Κυριακή: «Παρά το γεγονός ότι χιλιάδες ψηφοφόροι μας στις εκλογές αυτές με ετίμησαν με την ψήφο τους, αναλαμβάνω ως μέλος της ηγεσίας του κόμματος τις ευθύνες μου για το αποτέλεσμα. Η ευθύνη είναι και συλλογική και ατομική. Η παραίτησή μου ως μέλος της ΕΕ θα ήταν στη διάθεσή σας, αν δεν θεωρούσα ότι αυτή όπως και οι άλλες παραιτήσεις, για να μη διασαλευτεί η πορεία, του τραυματισμένου κόμματός μας, πρέπει να κριθούν στο πλαίσιο μιας συντεταγμένης διαδικασίας, για να δούμε που έχουν συγκεκριμένα γίνει και τα λάθη».
- Με ποιο τρόπο πιστεύετε ότι μπορεί να ανακάμψει η ΔΗΜΑΡ του 1,2% στις ευρωκάλπες όταν στις εθνικές εκλογές το κλίμα θα είναι πιο πολωτικό;
Έχουμε μπροστά μας τουλάχιστον έξι μήνες πριν τις εκλογές. Αυτός ο πολιτικός χρόνος είναι και πολύς και ολίγος, αναλόγως με τον τρόπο που θα πολιτευτεί ένα κόμμα.
Αν, λοιπόν, και μέσα από τις διαδικασίες του Εκτάκτου Συνεδρίου μας κατορθώσουμε με ένα ενωτικό τρόπο να βρούμε τις αναγκαίες συνθέσεις. Αν προκρίνουμε μια ξεκάθαρη γραμμή πλεύσης μας. Αν συμφωνήσουμε στην αναγκαιότητα της διασφάλισης του αυτόνομου ρόλου της ΔΗΜΑΡ. Αν επεξεργαστούμε πολιτικές προτάσεις και συγκροτημένο σχέδιο για την ελληνική οικονομία και κοινωνία στη νέα περίοδο. Αν προβάλλουμε μια εναλλακτική πρόταση προοδευτικής διακυβέρνησης και αν ανοιχτούμε, χωρίς προαπαιτούμενα, σε ένα ευρύτερο διάλογο στο χώρο της κεντροαριστεράς ώστε να θέσουμε τις βάσεις για τη συγκρότηση μιας αριστερής σοσιαλδημοκρατίας στη χώρα μας, τότε ΝΑΙ πιστεύω ακράδαντα ότι, παρά το άκρως πολωτικό κλίμα, θα έχουμε ριζική ανάκαμψη.