Το πολιτικό σύστημα οφείλει να καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις για την επίλυση του μείζονος ζητήματος, στη βάση της κοινωνικής δικαιoσύνης αλλά και τη στήριξη του τραπεζικού συστήματος το οποίο αδυνατεί να προχωρήσει σε νέες χορηγήσεις και να ενισχύσει τη ρευστότητα της οικονομίας.

Πρόκληση της Δημοκρατικής Παράταξης είναι να δώσει μια δεύτερη ευκαιρία αξιοπρέπειας σε όσους με τιμιότητα δεν άντεξαν στην πρωτοφανή κρίση και αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους. Όχι στους στρατηγικούς κακοπληρωτές αλλά σ’ εκείνους που αξίζουν να διασωθούν και να προχωρήσουν τη ζωή τους.

Αυτά τα παιδιά που λένε ότι θα σπάνε κρεοπωλεία, πρέπει να μας ξεκαθαρίσουν μερικά πράγματα: τι θα γίνει με τα ιχθυοπωλεία; Και πώς αντιμετωπίζουμε τις φιλοζωικές εταιρείες που συντηρούνται με χρήματα των αστών; Τι προβλέπεται αν είσαι καπιταλιστής και vegan;

Είναι προφανές πως το κυβερνητικό σχήμα βρίσκεται στη δύση του. Πολλοί προοδευτικοί πολίτες που πίστεψαν στην δημαγωγία του ΣΥΡΙΖΑ παρακολουθούν έκπληκτοι όχι μόνο την ρεαλιστική «μνημονιακή» προσαρμογή του αλλά και τον πολιτικό κυνισμό της νέας εξουσίας.

Η εικόνα αυτή οδηγεί σε ένα είδος μιθριδατισμού και παραίτησης. Μια αίσθηση ματαιότητας κυριαρχεί. Πίσω από αυτή την σεβαστή πολιτική και ψυχολογική στάση κρύβεται όμως και μια δύσκολη επιλογή προσωπικού αναστοχασμού.

Οι ασύμμετρες καθημερινές εκδηλώσεις βίας έχουν πάρει πλέον μορφή χιονοστιβάδας. Από τις επιθέσεις κατά πολιτικών γραφείων, υπηρεσιών Υπουργείων, της Ισπανικής πρεσβείας αλλά και της ίδιας της Βουλής των Ελλήνων περάσαμε τώρα σε καταδρομικές επιθέσεις σε νοσοκομεία και κρεοπωλεία. Αλήθεια τι λένε τώρα όσοι κυβερνητικοί αλλά και θεσμικοί παράγοντες της Βουλής είχαν πρωτοστατήσει στην απελευθέρωση των συλληφθέντων όταν είχαν εισβάλει στη Βουλή; Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είχε δηλώσει ότι οι ενέργειες του Ρουβίκωνα είναι ακτιβιστικές δίνοντας κάλυψη σε παράνομες ενέργειες που πλήττουν την ίδια την Δημοκρατία και το κράτος δικαίου.

Το πρόσφατο ταξίδι του πρωθυπουργού στην Αμερική έκρυβε πολλές εκπλήξεις: μια ακατανόητη παροιμία για την καμήλα και την ουρά της («we have already eaten the camel and now we have the queue»), μια συμφωνία για τη συντήρηση των F16 και μια «αγιογραφία» του Ντόναλντ Τραμπ. «Διαπίστωσα από τη συνάντησή μας με τον Αμερικανό Πρόεδρο», είπε ο πρωθυπουργός, «ότι μπορεί ο τρόπος που προσεγγίζει τα πράγματα ο πρόεδρος να μοιάζει διαβολικός, όμως, γίνεται τελικά για καλό»).[1] Για την παροιμία, δεν χρειάζεται να πει κανείς πολλά. Ήδη κάνει τη δική της σατιρική καριέρα στο Διαδίκτυο.

Δεν είμαι νομικός και δεν γνωρίζω τι ακριβώς λέει το Σύνταγμα γι’ αυτές τις περιπτώσεις. Είμαι ένας απλός πολίτης που βιώνει το 8ο έτος των μνημονίων και πληρώνω μαζί με τους υπόλοιπους πολίτες το κόστος της κρίσης. Επίσης, ως δημοσιογράφος υποβάλλω δήλωση Πόθεν Έσχες, όπως προβλέπει ο νόμος υποχρεωτικά για δικαστές, βουλευτές, δημόσιους υπαλλήλους και όσους κατέχουν δημόσιες θέσεις και αξιώματα και δημοσιογράφους.