...Σήμερα πλέον η Σοσιαλδημοκρατία σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο καλείται να συνδυάσει τους άξονες δράσης της στο πεδίο της αναδιανεμητικής πολιτικής με τις αναγκαίες αλλαγές στον κόσμο της παραγωγής και της εργασίας. Αυτό σημαίνει μετατόπισή της σε αυτό που κάποιοι ονομάζουν χώρο του social liberal ή απλά Προοδευτική Παράταξη; Οχι απαραίτητα και, κυρίως, όχι μόνο. Σημαίνει όμως αναζήτηση της Σοσιαλδημοκρατίας μετά τη Σοσιαλδημοκρατία.

Το προπερασμένο Σάββατο, την παραμονή της ψηφοφορίας που θα επέλεγε την ηγεσία της Κεντροαριστεράς, είχα γράψει ότι όσο μεγαλύτερη η προσέλευση στις κάλπες, τόσο μικρότερη θα είναι η επιρροή των μηχανισμών στη διαμόρφωση του αποτελέσματος. Επεσα έξω.
Ξεπερνώντας τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις και παρά την ταλαιπωρία, 210.000 άνθρωποι έσπευσαν να ψηφίσουν, αλλά η τεράστια διαφορά ανάμεσα στη Φώφη Γεννηματά και τον Νίκο Ανδρουλάκη αφενός, και αφετέρου τον Γιώργο Καμίνη και τον Σταύρο Θεοδωράκη, δεν μπορεί να αποδοθεί σε χειραγώγηση από τα κομματικά στελέχη. Δεν ξέρω τι θα κάνουν αυτοί οι άνθρωποι στις εκλογές, όποτε γίνουν, αλλά στη συγκεκριμένη αναμέτρηση ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ μετά από χρόνια έδωσε σημεία ζωής. Τι σημαίνει αυτό;

...Τα κρίσιμα ερωτήματα στα οποία θα κληθεί να απαντήσει, από τη Δευτέρα κιόλας το πρωί, ο νέος φορέας είναι έτσι κι αλλιώς δεδομένα. Θα γεννηθεί ένα πραγματικά καινούργιο πολυτασικό κόμμα με τη φιλοδοξία να ανοιχτεί για να συσπειρώσει όσο γίνεται ευρύτερες δυνάμεις του προοδευτικού κεντρώου χώρου; Θα παρουσιάσει ένα τολμηρό πρόγραμμα εκσυγχρονιστικών αλλαγών και ριζοσπαστικών μεταρρυθμίσεων, ένα ελληνικό μνημόνιο εξόδου από την κρίση;

Η συμμετοχή 211.000 πολιτών στις εκλογές της περασμένης Κυριακής ήταν ένα σημάδι πως τα ζωτικά όργανα της δημοκρατίας, παρά τις βλάβες, λειτουργούν ακόμη. Οποιος κι αν ήταν ο λόγος που έφερε τους ανθρώπους στα εκλογικά τμήματα, η συμμετοχή τους, σε μια εποχή παρακμής της δημόσιας σφαίρας, εποχή αποκαρδιωμένης ιδιώτευσης και βαθιάς δυσπιστίας απέναντι στην πολιτική, ήταν μια ευχάριστη διάψευση της ενδημικής απαισιοδοξίας.

Στην Ελλάδα βρίσκεται το μόνο τμήμα ευρωπαϊκού εδάφους στο οποίο ισχύει ο νόμος της σαρίας. Οι ελάχιστες φωνές που έως σήμερα τον αμφισβήτησαν παρέμειναν περιθωριακές. Η έως σήμερα πολιτική για τη μειονότητα στη Θράκη αποδείχθηκε λανθασμένη διότι αφενός παραβιάζει προφανή δικαιώματα, αφετέρου φέρνει πιο κοντά τη μειονότητα στην επιρροή της Τουρκίας του Ερντογάν.

Ουδείς θα απορρίψει την παραδοχή ότι η πλειοψηφία των οπαδών ανήκε κάποτε στο χώρο του ΠΑΣΟΚ, ούτε θα επικαλεστεί παρθενογενέσεις. Ας υπολογιστεί, ωστόσο, ότι το 2015 στις εσωκομματικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ προσήλθαν 55.000 πολίτες και τώρα ο αριθμός σχεδόν τετραπλασιάστηκε. Αποτέλεσμα που προφανώς επαινετικά πιστώνεται και στην επικεφαλής Φώφη Γεννηματά, που συνδημιούργησε τη Συμπαράταξη και η οποία με τόλμη, πολιτική εντιμότητα και ντομπροσύνη, ακροβατώντας σε εσωκομματικές ισορροπίες αλλά ταυτόχρονα υιοθετώντας ρηξικέλευθες προτάσεις, δρομολόγησε συντεταγμένες διαδικασίες, αποδέχθηκε νέα σύμβολα και τίτλο, ανοίγοντας τον φορέα σε άλλες όμορες δυνάμεις, αλλά κυρίως στην κοινωνία.

Η Φώφη Γεννηματά, που μαζί ξεκινήσαμε αυτή την πορεία, έχει την πολιτική μπέσα. Παρά τις επιμέρους διαφωνίες που είχαμε σε αυτή την κοινή μας διαδρομή, ό, τι συμφωνήσαμε ίσχυσε.
Αυτή άνοιξε την διαδικασία με την επιλογή Αλιβιζάτου που ξεκλείδωσε τις εξελίξεις.
Αυτά τα δύο χρόνια έδειξε ότι γνωρίζει πρόσθεση και πολλαπλασιασμό και αγνοεί αφαίρεση και διαίρεση.
Το πιο σημαντικό προσόν των ηγετών πλέον είναι να μπορούν να συνθέτουν απόψεις και να λειτουργούν με δημοκρατικές και συλλογικές διαδικασίες.

...Μπροστά μας είναι η επόμενη μέρα του ιδρυτικού συνεδρίου. Ένα ενωτικό συνέδριο που θα περιλαμβάνει όλες τις δυνάμεις που στήριξαν αυτή τη διαδικασία μέχρι σήμερα, και που θα καθορίζει την αυτονομία, την Σοσιαλδημοκρατική αναφορά και τον σύγχρονο μεταμνημονιακό λόγο, είναι εκείνο που θα αυξήσει ακόμα τη δύναμη που προσέδωσε η μεγάλη συμμετοχή στις εκλογές της περασμένης Κυριακής.

Γι’ αυτούς τους λόγους, η στήριξή μου στη Φ. Γεννηματά τη δεύτερη Κυριακή είναι η επισφράγιση μιας πετυχημένης μέχρι τώρα συνεργασίας αλλά και η βεβαιότητα ότι θα ανατείλει με επιτυχία το όραμα για μια δυναμική πορεία της Δημοκρατικής Παράταξης

....Δεν μπορούσε τότε κανείς να φανταστεί ότι το … κυνήγι του υπερπλεονάσματος θα γινότανη κύρια πολιτική επιδίωξη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, και αμέσως μετά, στον επόμενο Προϋπολογισμό του 2018, ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ πολιτικός και οικονομικός στόχος. Στόχος και ΑΥΤΟΣΚΟΠΟΣ για την επίτευξη του οποίου υποτάσσονται και κυρίως προσαρμόζονται όλα τα βασικά μεγέθη του Τακτικού Προϋπολογισμού!

Για του λόγου το αληθές, οι αρμόδιοι υπουργοί, στο παραπεμπτικό –εισαγωγή του Προσχεδίου Προϋπολογισμού του 2018 προς τα μέλη της Διαρκούς Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων, για το ΜΟΝΟ ζήτημα, που κάνουν μνεία, είναι η νέα υπέρβαση του στόχου του πλεονάσματος! Για τίποτε άλλο!

Οι καταστροφικές πλημμύρες άφησαν πίσω τους μια απίστευτη τραγωδία. Η ΔΗΜΑΡ εκφράζει τα θερμά συλλυπητήρια προς τις οικογένειες των θυμάτων που έζησαν έναν πραγματικό εφιάλτη. Αυτή τη δύσκολη ώρα προτεραιότητα πρέπει να είναι η άμεση προστασία και βοήθεια σε όσους έχουν πληγεί ώστε να μην θρηνήσουμε και νέα θύματα. Άμεση κινητοποίηση των κρατικών υπηρεσιών ώστε να ανοίξουν οι δρόμοι, να αποκατασταθούν τα δίκτυα και να καταγραφούν οι ζημιές για να έχουν ουσιαστική στήριξη όσοι επλήγησαν βάναυσα από τη θεομηνία

Η Φώφη Γεννηματά, που μαζί ξεκινήσαμε αυτή την πορεία, έχει την πολιτική μπέσα. Παρά τις επιμέρους διαφωνίες που είχαμε σε αυτή την κοινή μας διαδρομή, ό,τι συμφωνήσαμε ίσχυσε.
Αυτή άνοιξε την διαδικασία με την επιλογή Αλιβιζάτου που ξεκλείδωσε τις εξελίξεις.
Αυτά τα δύο χρόνια έδειξε ότι γνωρίζει πρόσθεση και πολλαπλασιασμό και αγνοεί αφαίρεση και διαίρεση.
Το πιο σημαντικό προσόν των ηγετών πλέον είναι να μπορούν να συνθέτουν απόψεις και να λειτουργούν με δημοκρατικές και συλλογικές διαδικασίες.
Θα συνεχίσουμε κατά συνέπεια να χτίζουμε το νέο σοσιαλδημοκρατικό φορέα με συνέπεια, αποτελεσματικότητα, τόλμη και πίστη στο εγχείρημα που ξεκινήσαμε το 2015.

Ως πολιτικός χώρος, έχουμε τη μεγάλη ευκαιρία να εκλέξουμε έναν 38χρονο πρόεδρο, χωρίς κυβερνητικό παρελθόν, με σύγχρονο και κατανοητό λόγο σε ευρύτερα ακροατήρια και γνώση των ευρωπαϊκών συσχετισμών. Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι θα την αφήσουμε να πάει χαμένη. Αν η συμμετοχή της πρώτης Κυριακής υπήρξε ένα ιστορικό πολιτικό γεγονός, το αποτέλεσμα της δεύτερης Κυριακής θα πρέπει να είναι ένας πραγματικός σεισμός που θα ανατρέψει τους πολιτικούς συσχετισμούς στη χώρα. Όχι άλλες λάιτ επιλογές.