ΑΝΑΝΕΩΣΗ στη δράση
ΤΟΛΜΗ στην πολιτική
ΕΥΘΥΝΗ για την κοινωνία και τη χώρα
Αριθμητικά προφανώς. Πολιτικά πολύ δύσκολο. Δύσκολο αλλά όχι απραγματοποίητο. Γιατί το ενδιαφέρον και μαγευτικό στην πολιτική είναι οι απότομες αλλαγές και επιταχύνσεις που όμως προϋποθέτουν αριθμούς, δηλαδή την εκφρασμένη δια της κάλπης βούληση των πολλών.
Τη Δευτέρα, ο διάδοχος της Αγκελα Μέρκελ στην ηγεσία των Γερμανών Χριστιανοδημοκρατών και εκ των διεκδικητών της γερμανικής καγκελαρίας στις εκλογές του Σεπτεμβρίου, Αρμιν Λάσετ, μίλησε στους Financial Times με τη φωνή του Σόιμπλε: «Ναι» στην περαιτέρω ενοποίηση της Ευρώπης, αλλά «ναι» και στα κριτήρια του Μάαστριχτ (ποια χώρα, άραγε, τα πληροί σήμερα;..) και, το σοβαρότερο, «όχι» στην αμοιβαιοποίηση χρέους.
Πού βρισκόμαστε σήμερα, στο μέσο της κυβερνητικής θητείας; Χρειάζεται να αντιληφθούμε τις βαθύτερες τάσεις πέρα από τα κυβερνητικά ή αντιπολιτευτικά στερεότυπα. Ο υπό ανασυγκρότηση αστισμός δεν είναι η μετεμφυλιακή Δεξιά του παρακράτους και του Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια. Δεν είναι ο ενοχικός αστισμός της Μεταπολίτευσης, ούτε οι ηττημένοι σνομπ του ’80. Δεν είναι το μετέωρο βήμα του εκσυγχρονισμού του ’90, αλλά ούτε και η άκρα δεξιά. Η ανασυγκρότηση του ελληνικού αστισμού σχεδιάστηκε ως ένα ευρύ στρατηγικό σχέδιο βαθιών δομικών αλλαγών που αναθεωρούν περίπου μισό αιώνα από τη Μεταπολίτευση.
Το θέμα των πολιτικών συμμαχιών απασχολεί την Αριστερά παντού στον κόσμο. Εχουν γίνει απόπειρες να γεφυρωθούν οι ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές, έχουν υπάρξει προγραμματικές συμφωνίες που οδήγησαν σε κυβερνητικά σχήματα, ενώ δεν έχουν λείψει και οι σφοδρές συγκρούσεις ανάμεσα σε κόμματα που ανήκαν -με την ευρεία έννοια του όρου- στην ίδια οικογένεια. Ο εμφύλιος ανάμεσα στους Γερμανούς σοσιαλδημοκράτες και τους Γερμανούς κομμουνιστές έφερε τον Χίτλερ στην εξουσία. Ηταν η εποχή που ο Στάλιν είχε επιβάλει τη θεωρία του «σοσιαλφασισμού», η οποία περιέγραφε τους σοσιαλδημοκράτες ως εχθρούς του λαϊκού κινήματος, ίδιας επικινδυνότητας με τους ναζιστές.
Εχοντας πετυχημένη θητεία στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, η Ολγα Γεροβασίλη γνωρίζει τι σημαίνει ασφάλεια αλλά και πώς μπορεί να δομηθεί μια σχέση εμπιστοσύνης των πολιτών με την Αστυνομία. Με αφορμή το έγκλημα στα Γλυκά Νερά κατηγορεί την κυβέρνηση για επικοινωνιακά παιχνίδια και μιλάει ξεκάθαρα για φιάσκο στη διαχείριση του θέματος. «Εχουμε όλοι συνείδηση της αποστολής μας και γνωρίζουμε πως οι καιροί δεν μας περιμένουν» λέει, στέλνοντας το δικό της μήνυμα μία εβδομάδα πριν από τη διεξαγωγή της προγραμματικής συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.
Η πανδημία βρίσκεται, έπειτα από πολύ καιρό, σε φάση σταθερής αποκλιμάκωσης και υποχώρησης των επιδημιολογικών δεικτών, χωρίς όμως να έχει εκλείψει ο κίνδυνος τοπικών ή γενικευμένων αναζωπυρώσεών της, λόγω κυρίως των νέων και μεταδοτικότερων μεταλλάξεων του ιού. Ενα νέο επιδημικό κύμα το φθινόπωρο δεν μπορεί να αποκλειστεί και η πιθανότητα αυτή αυξάνεται όσο καθυστερεί η καθολική εμβολιαστική κάλυψη των ενηλίκων και η επίτευξη «ανοσιακού φραγμού» στον γενικό πληθυσμό.
Η πρόσφατη σύνοδος της G7 φάνηκε να επιβεβαιώνει κάτι που ήταν ξεκάθαρο από καιρό: οι ΗΠΑ και η Κίνα εισέρχονται σε έναν ψυχρό πόλεμο αντίστοιχο με εκείνο μεταξύ των ΗΠΑ και της Σοβιετικής Ενωσης το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα.
Δυο χρόνια κυβερνά ο Κυρ. Μητσοτάκης, ανοίγοντας από την πρώτη στιγμή στους υποστηρικτές του την προοπτική μιας δεύτερης θητείας της ΝΔ, με το στρατήγημα των «διπλών εκλογών».
Μια επιδίωξη που ενσταλάζεται στην ελληνική κοινωνία- η μεγάλη πλειοψηφία των παντοειδών ΜΜΕ να είναι καλά- αποκτώντας χαρακτηριστικά μιας «φυσικής» αλληλουχίας πιθανολογούμενων γεγονότων. Οι προσεχείς εκλογές με βάση τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων, ποσοτικά και ποιοτικά καταγράφουν μεγάλο προβάδισμα της ΝΔ την πρώτη διετία διακυβέρνησής της.
Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ άνοιξε τις πύλες της κολάσεως με την απόφασή του να κλιμακώσει τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή ξεκινώντας μια ολομέτωπη επίθεση εναντίον του Ιράν. Στόχος του ομολογημένος να βάλει τέλος στο πυρηνικό πρόγραμμα της χώρας που θεωρεί ως υπαρξιακό κίνδυνο για το Ισραήλ. Ανομολόγητος στόχος, που προκύπτει όμως σαφώς από τις ενέργειές του κ. Νετανιάχου, είναι η κυριαρχία του Ισραήλ στην ευρύτερη Μέση Ανατολή. Με την προϋπόθεση ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα συνεχίζουν να το στηρίζουν. Με άλλα λόγια, κάτι σαν περιφερειακή κυριαρχία με πληρεξούσιο από την παγκόσμια υπερδύναμη.
Είναι τόσο εξόφθαλμα και τόσο εξοργιστικά όσα έχουν έρθει τον τελευταίο καιρό στην επιφάνεια με το σκάνδαλο των παράνομων επιδοτήσεων των αγροτών, που κανονικά το θέμα θα έπρεπε να είναι της αποκλειστικής αρμοδιότητας των συντακτών του αστυνομικού δελτίου. Οι Κρητικοί αγρότες (ή «αγρότες»), που δηλώνουν ως βοσκοτόπια σχεδόν ένα εκατομμύριο στρέμματα, ακόμη και στη Μακεδονία ή στη Θράκη, και επιδοτούνται πλουσιοπάροχα για αυτό, με χρήματα του Ευρωπαίου φορολογούμενου, είναι η βιτρίνα της χειρότερης Ελλάδας – το ίδιο φυσικά και οι συνάδελφοί τους από τις άλλες περιφέρειες.
...Τι εισπράττει η κοινωνία όταν ακούει ότι εγκαλείται κάποιος για «εσχάτη προδοσία»; Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για τον πρωθυπουργό της χώρας. Μοιραία οι συνειρμοί παραπέμπουν ιστορικά π.χ. στην καταδίκη των Έξι για την Μικρασιατική Καταστροφή, και για τους νεότερους, που απλώς «κάτι έχουν ακούσει», σε υπέρτατο έγκλημα εναντίον της χώρας από τον ίδιο τον πρωθυπουργό της.
Με τέσσερις προτάσεις για τη σύσταση Προανακριτικής, δύο από τις οποίες ζητούν την παραπομπή (και) του Πρωθυπουργού για κακουργήματα, η σκιά της σιδηροδρομικής τραγωδίας των Τεμπών πέφτει ξανά πάνω από το κοινοβούλιο - πιο βαριά από όσο περίμενε η κυβέρνηση.
Η πρωτοβουλία της Μαρίας Καρυστιανού να κατατεθεί πρόταση για τη σύσταση Προανακριτικής από συγγενείς θυμάτων των Τεμπών αλλάζει την ατμόσφαιρα στη δημόσια σφαίρα και πυροδοτεί, ενδεχομένως, πολιτικές διεργασίες.
...Σύμφωνα με το σχετικό ρεπορτάζ, σήμερα αναμένουμε την ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με την οποία θα επιβεβαιώνεται ότι το ισχύον κανονιστικό πλαίσιο δεν επιτρέπει καμία παράταση στην υλοποίηση του Ταμείου Ανάκαμψης. Δεν αποτελεί αυτό κεραυνό εν αιθρία. Ήταν ήδη σαφές ότι παράταση της ζωής του Ταμείου Ανάκαμψης απαιτεί τροποποίηση – με ομοφωνία – του σχετικού κανονισμού της ΕΕ.
...Όσο η κυβέρνηση θα συνεχίσει να κλείνει τα μάτια σε μια κατάσταση που προσβάλλει τον ελληνικό αθλητισμό και τον διασύρει διεθνώς, το αλαλούμ θα συνεχιστεί εντός και εκτός των γηπέδων. Για ποια νομιμότητα θα μπορούν να μιλάνε στο μέλλον ο Πρωθυπουργός και ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη από τη στιγμή που ανέχθηκαν την ατιμωτική - και ατιμώρητη - προσβολή της στοιχειώδους νομιμότητας στο κατ’ ευφημισμό «Στάδιο Ειρήνης και φιλίας»;
Έχουμε πρόβλημα με τους μετανάστες: Το πραγματικό πρόβλημα της Ελλάδας είναι ότι δεν έχει μετανάστες, με συνέπεια οι ελλείψεις στην αγορά εργασίας να ξεπερνούν τις 200.000. Ο μεταναστευτικός πληθυσμός στην Ελλάδα έχει μειωθεί δραστικά τα τελευταία δέκα χρόνια. Για παράδειγμα, η πιο καλά ενσωματωμένη ομάδα στην ελληνική κοινωνία, αυτή των Αλβανών μεταναστών, μειώθηκαν από 700.000 σε 350.000 και οι μετανάστες από τις Φιλιππίνες μειώθηκαν από 40.000 σε 15.000.
Αλλάζουν οι καιροί; Αλλάζουν. Αυτό που χθες αποδοκίμαζες, συκοφαντούσες και πολεμούσες με πάθος, αύριο για διάφορους λόγους, είτε γιατί ανατράπηκαν οι συσχετισμοί και σε υποχρεώνουν να προσαρμοστείς, είτε γιατί τα συμφέροντά σου σε οδηγούν σε μεταβολή θέσης, το στηρίζεις, το καθαγιάζεις και το υπηρετείς με το ίδιο πάθος που το πολεμούσες στην προηγούμενη φάση.
Η ιστορία είναι αληθινή, μας έρχεται από την Σουηδία και την διηγήθηκε, σε δύσκολους καιρούς, ο πρωταγωνιστής της σε Έλληνες συνομιλητές του. Από τους οποίους την άκουσα πρόσφατα κι εγώ.
Ο πρωθυπουργός της Σουηδίας, λοιπόν, κάλεσε κάποτε στο γραφείο του τον διευθύνοντα σύμβουλο της Trafikverket- που είναι ο δημόσιος Σουηδικός Οργανισμός Συγκοινωνιών, αρμόδιος για τις υποδομές των σιδηροδρομικών, αεροπορικών, θαλάσσιων και οδικών μεταφορών στη χώρα. Με σκανδιναβική ευγένεια και διακριτικότητα, προφανώς, εξέφρασε την επιθυμία να δημιουργηθεί μια σιδηροδρομική σύνδεση με κάποιον προορισμό της ιδιαίτερης πατρίδας του.
Oι νέοι στρέφονται προς την Ακροδεξιά. Ακόμη κι αν δεν ψηφίζουν σήμερα ακροδεξιά κόμματα, σκέφτονται πολύ σοβαρά να το κάνουν. Ενας από τους βασικούς λόγους αυτής της μετατόπισης είναι η μετανάστευση. Τα κυβερνώντα κόμματα το βλέπουν και, για να προσελκύσουν τους νέους, λαμβάνουν μέτρα κατά της μετανάστευσης.
Τα μεγέθη και οι συμμετρίες έχουν αλλάξει στην περιοχή μας. Δεν είναι λόγος να μας καταλάβει κανενός είδους ηττοπάθεια, ίσως λίγος θυμός, που όμως πρέπει να μετατραπεί σε θέληση να αλλάξουμε τα πράγματα. Ας πάρουμε μία απλή στατιστική. Το 2000 η Τουρκία είχε κάτι παραπάνω από το διπλάσιο ΑΕΠ από την Ελλάδα. Σήμερα το ΑΕΠ της είναι πενταπλάσιο.
Δύο τινά, αλληλοαποκλειόμενα, σημαίνει η «βόλτα» πολιτικών από υπουργείο σε υπουργείο. Ή ότι τα πηγαίνουν τόσο καλά που ο πρωθυπουργός κρίνει ότι οφείλει να εκμεταλλευθεί την αξιοσύνη τους και σε άλλους τομείς. Ή ότι τα πηγαίνουν τόσο άσχημα που κρίνεται αναγκαία η μετακίνησή τους.