ΑΝΑΝΕΩΣΗ στη δράση
ΤΟΛΜΗ στην πολιτική
ΕΥΘΥΝΗ για την κοινωνία και τη χώρα
Αντώνης Λιάκος: Η μελέτη ξεκινά από μακροϊστορικές διαπιστώσεις, όπως η αυξητική τάση του πληθυσμού στα νεότερα χρόνια
Πέραν των εορτασμών, εκείνο που θα μείνει από την επέτειο των 200 χρόνων της Επανάστασης είναι ο τρόπος που θα (ξανα)διαβάσουμε την Ιστορία της. Η Ελληνική Επανάσταση είναι ένα τεράστιο γεγονός που συνεχώς θα ξεδιπλώνεται στα μάτια μας αναλόγως των ερωτημάτων μας.
Είμαστε εν μέσω πανδημίας, αλλά η εισβολή του καλοκαιριού, μαζί με την άρση των περιοριστικών μέτρων και τους εμβολιασμούς, κάνει ενέσεις τονωτικές στην εμπιστοσύνη και στην αισιοδοξία – που, και τα δύο, είχαν φτάσει στο ναδίρ. Και καθώς μαζί με όλο τον κόσμο ανιχνεύουμε δρόμους και ψηλαφητά βαδίζουμε προς τις νέες κανονικότητες, σιγά σιγά αλλάζει και η δημόσια ατζέντα και τα θέματα της οικονομίας και της απασχόλησης σκαρφαλώνουν στην κλίμακα ενδιαφέροντος.
Ένα βασικό συμπέρασμα της διδακτορικής μου διατριβής με θέμα «Τουρισμός και περιφερειακή ανάπτυξη: η περίπτωση των ελληνικών νησιών», ήταν ότι ο τουρισμός βοηθάει στη δημιουργία συνθηκών αύξησης των εισοδημάτων, της απασχόλησης, του πληθυσμού (αυτό που ονομάζουμε μεγέθυνση) σε μια περιοχή, αλλά δεν συμβάλλει αυτόματα στη σταθερή και βιώσιμη ανάπτυξη των περιοχών αυτών. Ηταν ξεκάθαρο ήδη από τη δεκαετία του ’80 ότι νησιά όπως η Ρόδος, η Μύκονος, η Σαντορίνη, η Κως είχαν καταφέρει να αντιστρέψουν τη φθίνουσα οικονομική και δημογραφική τους πορεία εξαιτίας του τουρισμού.
«Ενα από τα στρατηγήματα που χρησιμοποιεί η "νεογλώσσα" είναι η επανάληψη, όπως όταν ακούμε: "Εχουμε προσπαθήσει τα πάντα για να νικήσουμε την ανεργία, αλλά τίποτα δεν έχει λειτουργήσει". Αρα «δεν υπάρχει εναλλακτική» στη λιτότητα. Τότε η παραίτηση επικρατεί πάνω στην ελπίδα για εξεύρεση λύσης, όμως η παραίτηση έχει ένα πολιτικό κόστος με εκλογικούς όρους»
Ευθύνη και υποχρέωση του Συριζα Προοδευτικη Συμμαχια η «διεύρυνση» με πολιτική και προγραμματική ενότητα , για την πολιτική αλλαγή , με Προοδευτικη διακυβέρνηση.
1 Οι προκλήσεις για τη πράσινη μετάβαση ,τον ψηφιακό μετασχηματισμό και τη χρήση των κατακτήσεων της 4ης βιομηχανικής επανάστασης επιφέρουν μεγάλες αλλαγές που αφορούν την παραγωγική βάση και την κοινωνική οργάνωση .
Η επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών κ. Τσαβούσογλου, τη Δευτέρα 31 Μαΐου, σηματοδοτεί τη συνέχιση των ειρηνευτικών επικοινωνιών ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία. Είναι ένα δείγμα σαφούς στροφής της τουρκικής διπλωματίας, από τη διπλωματία των κανονιοφόρων, που είχε χαρακτηρίσει το περσινό καλοκαίρι, στην πολιτική διπλωματία και στην εξομάλυνση των σχέσεων ανάμεσα στις δύο χώρες. Εάν μάλιστα ακολουθηθεί και από μια συνάντηση των δύο ανώτατων ηγετικών προσωπικοτήτων, τότε μπορούμε να μιλάμε για μια επιτυχία της ειρηνικής διαδικασίας απέναντι στα βάρβαρα και παράνομα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν μέσα στο καλοκαίρι.
Η κακοποιημένη γυναίκα εξωθείται στο έγκλημα ύστερα από παρατεινόμενο «βρασμό ψυχικής ορμής» και αμυνόμενη υπερβαίνει τους κοινωνικούς κανόνες κάτω από την ισχυρή πίεση του ενστίκτου της αυτοσυντήρησης.
Η αθώωση της Μελέκ Ιπέκ από το Ποινικό Δικαστήριο της Αττάλειας για τη δολοφονία του άνδρα της αποτελεί μία ιστορική απόφαση-ορόσημο. Ιστορική γιατί αναγνωρίζει στην κακοποιημένη Ιπέκ το δικαίωμα στην αυτοάμυνα.
Εδώ και ενάμιση χρόνο ζούμε σε συνθήκες πανδημίας, απειλούμενοι από έναν ιό ο οποίος μας έκανε να συνειδητοποιήσουμε όχι μόνο πόσο ευάλωτοι είμαστε, αλλά και πόσο απροετοίμαστος ήταν ολόκληρος ο κόσμος. Ομως, εδώ και περισσότερα χρόνια, ζούμε σε συνθήκες όχι μόνο συνεχούς απειλής και μόνιμης ομηρίας, αλλά και διαρκούς πραξικοπήματος όσον αφορά ένα εξίσου σημαντικό αγαθό, την πληροφορία. Την κάθε πληροφορία, αυτή που μοιραζόμαστε, αλλά και αυτή που μας αφορά.
Οι «μορφωμένοι άριστοι» δεν αντιλαμβάνονται ότι το ασφυκτικό «τσιμέντωμα» της Ακρόπολης αφαιρεί από το ίδιο το μνημείο το τεράστιο πολιτισμικό του εύρος
Θα ήταν εύκολο και «πιασάρικο» να μεταφέρουμε, με αφορμή τις διαρροές της υπουργού Πολιτισμού, τους διαλόγους ανάμεσα στην ίδια και τον γενικό γραμματέα του ΥΠΠΟ (που επιστράτευσε εσπευσμένα) και σε κάποιους από εμάς πολύ πριν την άφιξη του Τσίπρα στην Ακρόπολη: διαλόγους - αποδείξεις προσωπικού και θεσμικού αυτοεξευτελισμού μιας υπουργού με αγοραία αντίληψη για τους θεσμούς, ακόμα και για την Ακρόπολη.
Σήμερα, η ευρωπαϊκή ενοποίηση σηματοδοτεί πρωτίστως την ειρήνη στην ευρωπαϊκή ήπειρο, που δοκιμάστηκε τόσο σκληρά στη διάρκεια του 20ού αιώνα. Η ευρωπαϊκή ενοποιητική διαδικασία σημαίνει όμως και ένα πρότυπο ανάπτυξης μοναδικό στον κόσμο, που συνδυάζει κάποιες πολιτικές αλληλεγγύης με αντικειμενικό σκοπό μια ανάπτυξη που πρέπει να συμμεριζόμαστε όλοι.
Ο εορτασμός της τεσσαρακοστής επετείου από την ένταξη της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ενωση (1981 - τότε Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, ΕΟΚ) στο αίθριο του Ζαππείου - στον ίδιο χώρο δηλαδή όπου έγινε η υπογραφή της Πράξης Προσχώρησης στις 28 Μαΐου 1979 - με τη συμμετοχή όλης σχεδόν της ηγεσίας των ευρωπαϊκών θεσμών (με φυσική παρουσία ή διαδικτυακά) και τα όσα ακούστηκαν εκεί υπογραμμίζει ότι η Ελλάδα πέτυχε.
Ξημερώματα Παρασκευής, αγουροξυπνημένοι Ευρωπαίοι πολιτικοί βρήκαν στα εισερχόμενα της αλληλογραφίας τους ένα δυσοίωνο μήνυμα. Αργά το βράδυ της Πέμπτης, στην Ουάσιγκτον, είχε δημοσιευτεί το κείμενο της νέας Εθνικής Στρατηγικής Ασφαλείας των ΗΠΑ, που φέρει την υπογραφή του Προέδρου Τραμπ. Η ανάγνωσή του θα πρέπει να ήταν, για τους Ευρωπαίους αναγνώστες του, ένα σοκ. Παραλυτικό ή εγερτήριο, μένει να αποδειχθεί.
Όταν ξεκινούσε η δεύτερη θητεία Τραμπ, στην Ευρώπη επικρατούσε μια εντελώς, όπως αποδείχθηκε, λανθασμένη αντίληψη για τα επερχόμενα. Πίστευαν, οι περισσότεροι, ότι το σύνθημα «Πρώτα η Αμερική», ήταν ο τίτλος μιας πολιτικής αμερικανικού νέο-απομονωτισμού.
Η κατάθεση του Πολυετούς Δημοσιονομικού Προγραμματισμού (ΠΔΠ) 2026-2029 μας δίνει την αφορμή να αξιολογήσουμε την πορεία της ελληνικής οικονομίας από το 2019 – μετά την έξοδο από τα μνημόνια – αλλά και τις προοπτικές ως το 2029.
Στην περίοδο 2019-2024 η χώρα βρέθηκε αντιμέτωπη με δύο μεγάλες κοινές στην ΕΕ κρίσεις, την υγειονομική και την ενεργειακή. Αξιοποιώντας την αναστολή των δημοσιονομικών κανόνων της ΕΕ η κυβέρνηση της ΝΔ διοχέτευσε μεταξύ 2020-2022 περισσότερα από 60 δισ. στην οικονομία για να στηρίξει επιχειρήσεις και νοικοκυριά.
"Εισαγγελέας εισέβαλε στο Ιδρυμα Νεολαίας και Διά Βίου Μάθησης".
Είναι απίστευτο!!! Δεν προλαβαίνουμε να μετράμε σκάνδαλα, παραβιάσεις του Συντάγματος, ποδηγετήσεις της δικαστικής εξουσίας, περιθωριοποιήσεις Ανεξάρτητων Αρχών, παραβιάσεις των νόμων, ακόμη και εκείνων που η ίδια η κυβέρνηση ψήφισε (βλέπε ιδιωτικά πανεπιστήμια κ.ά.) και αθωώσεις κυβερνητικών στελεχών, ό,τι εγκλήματα και να έχουν διαπράξει (παρακολουθήσεις, Νovartis, Siemens, αδιευκρίνιστα, ΟΠΕΚΕΠΕ, Τέμπη, στελέχη τραπεζών, ταχυδρομείου κ.ά.).
Δεν θυμάμαι στη Μεταπολίτευση να συνέβη κάτι ανάλογο, ούτε καν κατά την πρωθυπουργία του πατρός Μητσοτάκη.
Οι πολίτες με μεγάλη πλειοψηφία δηλώνουν ότι δεν έχουν εμπιστοσύνη στα κόμματα, την κυβέρνηση, τη Βουλή, τη Δικαιοσύνη, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Η τάση αυτή υπάρχει εδώ και καιρό, ωστόσο έχει μεγάλη ανοδική πορεία τα τελευταία χρόνια. Επίσης μεγάλα ποσοστά συγκεντρώνουν η οργή, ο φόβος, η απελπισία, η απογοήτευση. Ο «Κανένας» φιγουράρει στην πρώτη θέση του καταλόγου για την καταλληλότητα στην πρωθυπουργία και το «Κόμμα της αποχής» δεν χάνει την αυτοδυναμία με κανένα τρόπο. Είναι ανησυχητικό φαινόμενο; Χωρίς καμία αμφιβολία. Απαιτούνται απαντήσεις; Σίγουρα, αλλά ποιες μπορεί να είναι αυτές; Μόνον η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας φαίνεται να μην ανησυχεί. Με το δίκιο της. Δεν έχει λόγους.
Προς ποια κατεύθυνση θα κινηθεί η Γερμανία την επόμενη μέρα του τερματισμού του πόλεμου στην Ουκρανία; Το ερώτημα δικαιολογείται, καθώς το τέλος των επιχειρήσεων θα καταστήσει δύσκολη –αν όχι αδύνατη– την περιφρούρηση της αξιοπιστίας της κινδυνολογίας περί επόμενης εισβολής της Ρωσίας σε κάποια χώρα της Ανατολικής Ευρώπης.
Εξυπακούεται ότι το Βερολίνο δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να νομιμοποιήσει την παράταση της στάσης αυτής με το όπλο παρά πόδα απέναντι στη Μόσχα, καθώς αυτό που πραγματικά απασχολεί τη χώρα είναι ο γαλλογερμανικός ανταγωνισμός για την πρωτοκαθεδρία στην Ευρώπη.
Για τη Γαλλία η απειλή από την Ανατολή είναι ευκαιρία να διασφαλίσει την πρωτοκαθεδρία στην ευρωπαϊκή αμυντική συνεργασία ντε φάκτο, όπως ακριβώς το πέτυχε η Γερμανία στο Eurogroup. Πυρηνική δύναμη και μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, η Γαλλία εκ των πραγμάτων θα είναι η ηγετική χώρα - μέλος σε ένα ντε φάκτο ή και ντε γιούρε πλαίσιο ευρωπαϊκής αμυντικής συνεργασίας.
Φαίνεται πως δεν ήταν μόνο η Εξεταστική για τα Τέμπη «γουρλίδικη», όπως ατυχώς είχε δηλώσει ο πρόεδρός της. Κάποιος καχύποπτος θα μπορούσε να μιλήσει ακόμη και για μοτίβο.
Τι θα συνέβαινε σε μια «κανονική» χώρα, αν μάρτυρας σε δίκη κατέθετε ότι του είχαν δοθεί από πριν οι ερωτήσεις (και κατευθύνσεις για τις απαντήσεις) που θα του γίνονταν από βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος σε Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής;
Στις 19 Νοεμβρίου, η ΕΕ ανακοίνωσε το νέο γενικό σχέδιο για την Τεχνητή Νοημοσύνη (ΤΝ), το AI Omnibus, που παρουσιάστηκε ώς εργαλείο επιτάχυνσης της αξιοποίησης της ΤΝ σε όλο το φάσμα της οικονομίας και εναρμονισμού του ευρωπαϊκού κανονιστικού πλαισίου στις ανάγκες της Νέας Εποχής.
Όμως, η πρώτη ανάγνωση του σχεδίου δείχνει πως στην ΕΕ έχουν μάθει καλά την μέθοδο να βαφτίζουν το κρέας …ψάρι καθώς η λεπτομερέστερη μελέτη του αποκαλύπτει πως όχι μόνο δεν αποτελεί ανταγωνιστικό άλμα στο μέλλον, αλλά κρύβει την μεγαλύτερη κυβίστηση της Ευρώπης,
Μετά τις ανακοινώσεις για το Σχέδιο δράσης/Κοινωνική Συμφωνία για την ανάπτυξη της συλλογικής διαπραγμάτευσης στη χώρα μας, το οποίο πρόσφατα ανακοινώθηκε, είναι σκόπιμη μια ψύχραιμη αξιολόγηση.
Κατ’ αρχάς είναι θετικό που για πρώτη φορά, μετά από πολύ καιρό, η Πολιτεία αποφάσισε να εμπιστευτεί τον ουσιαστικό διάλογο με τους κοινωνικούς εταίρους προκειμένου να εισαγάγει νομοθετικές ρυθμίσεις.
Ο πρώην πρωθυπουργός ξεκαθαρίζει με το παρελθόν: το δικό του, της διακυβέρνησής του, των προσώπων της που ο ίδιος επέλεξε. Και δεν το κάνει στρογγυλεμένα. Το κάνει ευθέως, επιθετικά, με διευθύνσεις και ονόματα.
Οι πρώην πρωθυπουργοί κρίνονται από δύο πράγματα: από το έργο τους και από τα λάθη τους. Και αν επιδιώκουν να επανέλθουν σε πρωταγωνιστικό ρόλο, πρέπει να πείσουν ότι έχουν μάθει από το παρελθόν, ώστε ο ρόλος τους να είναι θετικότερος στο μέλλον.
Ο Αλέξης Τσίπρας καταθέτει στην «Ιθάκη» τη δική του αποτίμηση για τη διαδρομή του, τις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές, την εμπειρία του ΣΥΡΙΖΑ, και τις απόψεις του για την Αριστερά
Εάν κανείς κοιτάξει την αντιμετώπιση του Αλέξη Τσίπρα στη δημόσια σφαίρα, θα δει ότι οι επικριτικές τοποθετήσεις ακολουθούν δυο αντιθετικούς δρόμους.
Σας συμβαίνει να φτάνετε στην δουλειά και να νιώθετε σαν να έχετε ήδη δουλέψει οκτάωρο; Αν ναι, παρηγορηθείτε. Δεν είστε μόνοι. Οι επιβάτες 260 χιλιάδων αυτοκινήτων που διασχίζουν το χάος του Κηφισού κάθε μέρα και άλλων 300.000 αυτοκινήτων που μποτιλιάρονται στην κάποτε ελεύθερη Αττική οδό, κάπως έτσι πρέπει να νιώθουν. Η Αττική έχει πρόβλημα: Περίπου έξι στις δέκα μετακινήσεις στο λεκανοπέδιο γίνονται με ιδιωτικό όχημα
Η μία λέγεται Κάθριν Λιούσι, έχει είκοσι χρόνια εμπειρία στη δημοσιογραφία και σήμερα είναι ανταποκρίτρια του Bloomberg στον Λευκό Οίκο. Οταν ρώτησε την περασμένη Παρασκευή τον πρόεδρο Τραμπ στο Air Force One γιατί δεν παίρνει μια πρωτοβουλία για τα αρχεία Έπστιν αν δεν περιλαμβάνουν τίποτα ενοχοποιητικό γι’ αυτόν, εκείνος της κούνησε το δάχτυλο και της είπε: «Quiet, quiet piggy» (Ησυχα, ήσυχα, γουρουνίτσα).