Ο υπεύθυνος Οικονομικής Πολιτικής της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ Δημήτρης Χατζησωκράτης, δήλωσε:

"Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ επισημαίνει ότι η κυβέρνηση οφείλει από τώρα να διασφαλίσει την αναδιαπραγμάτευση του χρέους στην Τρόικα με παράταση της αποπληρωμής του για 5 χρόνια, που άλλωστε θα αποδειχτεί και αναπόφευκτη.

Η κυβέρνηση οφείλει τώρα να διεκδικήσει και μεγαλύτερη δυνατότητα χειρισμών, που πρέπει αποκλειστικά να στραφεί στην ελάφρυνση της ασφυκτικής πίεσης στους μισθωτούς, τους συνταξιούχους και στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Ο δικομματικός καυγάς που έχει ξεσπάσει με τις δηλώσεις του κ. Γιουνκέρ θυμίζει την παροιμία "το λύκο ξέραμε, το ντορό γυρεύαμε". Οι πολίτες γνωρίζουν. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ας μοιράσουν τις μεταξύ τους ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση της χώρας.
Σε λίγο η χώρα κινδυνεύει να μην έχει μέλλον. Η κυβέρνηση οφείλει να επιδιώξει την αναδιαπραγμάτευση του χρέους για την αποπληρωμή του δανείου τουλάχιστον 5 χρόνια αργότερα. Κανένα πρόσθετο μέτρο δεν μπορεί να υπάρξει, διότι δεν το αντέχει η ελληνική κοινωνία.
Η κυβέρνηση πρέπει να στραφεί στην ελάφρυνση της ασφυκτικής πίεσης στους μισθωτούς, τους συνταξιούχους και στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Αυξάνουν οι ενδείξεις ότι οι δυνάμεις της φοροδιαφυγής και της φοροαπαλλαγής αξιοποιώντας την απουσία δραστικών και δίκαιων κυβερνητικών φορολογικών μέτρων οργανώνονται γύρω από το νέο μέτωπο: τη διατήρηση των χαμηλών “αντικειμενικών” αξιών των ακινήτων.

Όλοι γνωρίζουν ότι οι χαμηλές “αντικειμενικές” αξίες είναι ο πυρήνας της νόμιμης φοροδιαφυγής στην οικοδομική δραστηριότητα. Ας συνοψίσουμε, γιατί η λαϊκιστική ρητορεία συγκαλύπτει τις αλήθειες. Συμπεφωνημένα με το κράτος, φοροδιαφεύγουν πωλητής, αγοραστής, κατασκευαστής. Το σύστημα το οργανώνει με επιτροπές και τη βούλα του το υπουργείο Οικονομικών.

Η καταστροφή ήρθε με τη μορφή της καστανοκόκκινης λάσπης. Από την αρχή της εβδομάδας η δυτική Ουγγαρία παλεύει μʼ έναν εφιάλτη, που μπορεί να πάρει τις διαστάσεις της μεγαλύτερης περιβαλλοντικής καταστροφής στην Ευρώπη μετά το Τσέρνομπιλ. Τα νερά από το σπασμένο φράγμα της χαβούζας αποβλήτων ενός εργοστασίου αλουμινίου πλημμύρισαν το βράδυ της Δευτέρας τον τόπο γύρω από την κωμόπολη του Κολοντάρ, κουβαλώντας τοξική λάσπη. Τόσο τοξική που έχει μολύνει ό,τι έχει ακουμπήσει και που όταν στεγνώσει θα μολύνει και τον αέρα.

Η Ρωσία υπέγραψε πέρσι με την Τουρκία μια σειρά συμφωνιών τεράστιας οικονομικής και πολιτικής σημασίας: η κατασκευή ενός πυρηνικού εργοστασίου στην Τουρκία, η σύμπραξη των δύο χωρών στην κατασκευή ενός πετρελαιαγωγού (που θα ενώνει τη Σαμψούντα με το Τσεϋχάν) αλλά και ενός αγωγού φυσικού αερίου, που θα μεταφέρει αέριο από τη Ρωσία στην Τουρκία κι από ’κεί μέσω Καρπασίας στο Ισραήλ, είναι μερικά δείγματα της αναβαθμισμένης σχέσης των δύο χωρών.

Στους απολογισμούς που γίνονται εν θερμώ τα στρατόπεδα είναι δεδομένα: από τη μια οι προφήτες της καταστροφής (σύσσωμη η αντιπολίτευση) και από την άλλη οι ντελάληδες φανταστικών θριάμβων (η κυβέρνηση και οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί της).

Τα μανιχαϊκά σχήματα είναι η προσφιλής ερμηνευτική μέθοδος της τρέχουσας πολιτικής και υπηρετούν κομματικές σκοπιμότητες.

Με την παρουσία του Γιώργου Τσόγκα, υποψήφου περιφερειάρχη Πελοποννήσου, έγινε την  Κυριακή(10/10/10) στην Καλαμάτα η παρουσίαση μέρους του ψηφοδελτίου Μεσσηνίας της Δημοκρατικής Οικολογικής Συνεργασίας Πελοποννήσου.

ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ

ΜΠΑΜΠΗΣ ΒΑΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ

ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ

Παναγιώτης Χαλβατσιώτης, Γιάννης Τσώτσος, Σωτήρης Πάστρας, Νίκος Τσαπόγας, Χρήστος Κυβέλος,Βαγγέλης Κουτουλέας, Λούης Τσάτουμας, Δημήτρης Φωτόπουλος, Βάσω Βλάχου, Αθανασία (Νάνσυ) Αργυράκη, Ολγα Μουλατσιώτη, Χαρά Αργυροπούλου - Χανδρινού.

Αφορμή για διττά σχόλια εκμέρους παραγόντων της Τρόικας στάθηκε η νέα αναθεώρηση του ελληνικού δημοσίου ελλείμματος και του χρέους για το 2009 και παλαιότερα προς τα πάνω από την Eurostat: Τη δυσφορία τους για την παρατεινόμενη αβεβαιότητα ως προς τα οριστικά μεγέθη δεν έκρυψαν ούτε ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ζαν-Κλοντ Τρισέ, ούτε ο γενικός διευθυντής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Ντομινίκ Στρος-Καν, όταν ρωτήθηκαν στη Φρανκφούρτη και την Ουάσινγκτον αντιστοίχως.

Το Μνημόνιο δεν ήταν αναπόφευκτο. Η κυβέρνηση ώφειλε αμέσως, χωρίς καθυστέρηση, να λάβει μέτρα. Με δεδομένο το δημόσιο χρέος και το έλλειμμα, στις αρχές του έτους, όπου η δανειοληπτική ικανότητα της χώρας ήταν υπαρκτή, μπορούσε να πάρει δάνειο και μάλιστα με μικρότερο επιτόκιο. Ώφειλε να αξιοποιήσει τη συμμετοχή της χώρας στην ευρωζώνη, να διαπραγματευτεί και να απαιτήσει τη στήριξη της Ε.Ε., χωρίς την παρουσία του ΔΝΤ. Ώφειλε – και μπορούσε - να διαμορφώσει, προς την κατεύθυνση αυτή, συμμαχίες μέσα στην Ε.Ε., αξιοποιώντας ιδιαίτερα τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου που αντιμετώπιζαν και αντιμετωπίζουν παρόμοια οικονομικά προβλήματα.

Οι «ιδέες της μεταπολίτευσης» πνέουν τα λοίσθια. Οι νέες ιδέες, οι όποιες νέες ιδέες, για να επιβληθούν δεν αρκεί να είναι ορθολογικά «καλύτερες» (για παράδειγμα: να εξηγούν πειστικότερα από τις προηγούμενες τη μεγάλη κρίση της χώρας). Οι «καλύτερες» ιδέες είναι καλύτερες μόνον εάν συντρέχει μια επιπλέον- κρίσιμη - περίσταση: η πεποίθηση ότι θα συμβάλουν στη δημιουργία μιας δίκαιης τάξης πραγμάτων.

Ο υποψήφιος περιφερειάρχης Γρηγόρης Ψαριανός παρουσίασε τους 8 αντιπεριφερειάρχες και τους 150 υποψηφίους του συνδυασμού ΑΤΤΙΚΗ ΓΗ. Οι υποψήφιοι αντιπεριφερειάρχες είναι οι εξής:

Σοφία Ανδριοπούλου (Κεντρικός Τομέας) - Δικηγόρος, πρώην Βουλευτής
Νότης Μαυρουδής (Βόρειος Τομέας) - Μουσικός
Φαίη Κοκκινοπούλου (Νότιος Τομέας) - Ηθοποιός
Γωγώ Κανελλοπούλου (Δυτικός Τομέας) - Καθηγήτρια, Συνδικαλίστρια ΟΛΜΕ
Θέμης Δημητρακόπουλος (Ανατ. Αττική) - Πολιτ. Επιστ., Στέλεχος Οικολογικού χώρου
Ηλίας Μοναχόλιας (Δυτ. Αττική) - Πολιτικός Μηχανικός ΑΠΕ
Γεράσιμος Γεωργάτος (Πειραιάς) - Εκπαιδευτικός
Γιάννης Δελλής (Νήσων) - Οικονομολόγος

Ο πρόεδρος της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, Φ. Κουβέλης, αναφορικά με την ανοδική αναθεώρηση του ελλείμματος και του χρέους του 2009, δήλωσε:

Η ανοδική αναθεώρηση του ελλείμματος και του χρέους του 2009 από την Εurostat σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να οδηγήσει σε λήψη πρόσθετων περιοριστικών μέτρων.
Μεγάλα στρώματα και κυρίως τα χαμηλότερα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας έχουν εξαντλήσει τα όριά τους.
Η κυβέρνηση οφείλει από τώρα να διασφαλίσει την αναδιαπραγμάτευση του χρέους στην Τρόικα για αποπληρωμή του τουλάχιστον 5 χρόνια αργότερα, που άλλωστε θα αποδειχτεί και αναπόφευκτη.
Αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση οφείλει τώρα να διεκδικήσει και μεγαλύτερη δυνατότητα χειρισμών, που πρέπει αποκλειστικά να στραφεί στην ελάφρυνση της ασφυκτικής πίεσης στους μισθωτούς, τους συνταξιούχους και στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.