Το ζήτημα της σύγκλισης των δυνάμεων της αριστεράς και κεντροαριστεράς για τη συγκρότηση του τρίτου πόλου, έχει έλθει στην ημερήσια διάταξη στις αρχές της νέας πολιτικής περιόδου, που έχει φόντοτις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Γιαυτό είναι και ισχυρότερες και πιεστικότερες οι απαιτήσεις.Η ΔΗΜΑΡ ήδη με την προχθεσινή απόφαση της Εκτ. Επιτροπής είναι αναφανδόν υπέρ: «της αναγκαίας συσπείρωσης όλων των προοδευτικών δυνάμεων που διαφωνούν με την ασκούμενη κυβερνητική πολιτική, αλλά και το λαϊκισμό της μονομερούς καταγγελίας του μνημονίου από την αξιωματική αντιπολίτευση».

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η πιο συγκροτημένη πολιτικά ομιλία στο φόρουμ του ΙΣΤΑΜΕ ήταν του Κώστα Σημίτη. Πρώτον, αποτύπωσε με σαφή τρόπο τις ευθύνες της ΝΔ. Και δεύτερον, επεσήμανε τις ευθύνες της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ στην «άστοχη διαχείριση» της κρίσης. Αυτά βέβαια δεν τα είπε ο Σημίτης τώρα για πρώτη φορά. Τα έχει ξαναπεί εγκαίρως. Όμως το σοβαρότερο πολιτικό σημείο της παρέμβασής του δεν ήταν αυτό.

Οι αντιδράσεις εναντίον οποιασδήποτε στρατιωτικής ενέργειας κατά της Συρίας κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, που εκφράστηκαν στην Ελλάδα με τον συνήθη έντονα καταγγελτικό λόγο, εγείρουν ορισμένα θεμελιώδη ερωτήματα. Ειδικά για την Ελλάδα, εγείρεται το ερώτημα με ποιους τελικά (θέλει να) είναι η χώρα; Και δεν εννοώ εάν είναι με τους Αμερικανούς, το ΝΑΤΟ, τους Ρώσους ή τους Σύριους οιασδήποτε απόχρωσης.

Τι ήταν τα Θρησκευτικά όταν πηγαίναμε στο σχολείο; Συνήθως βαρετές ώρες, που τις παρακολουθούσαμε με επιτηδευμένο ενδιαφέρον μόνο αν είχαμε αυταρχικό θεολόγο - και αυτό ασχέτως της πίστης μας στον Θεό. Διαφορετικά, ήταν ή ώρα του παιδιού. Με τα χρόνια, και με τη μετατροπή του γυμνασίου και του λυκείου, το μάθημα των Θρησκευτικών έγινε αγγαρεία.

1. Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ από την ίδρυση της ανέπτυξε και υιοθέτησε θέσεις υπεύθυνες και ρεαλιστικές για τη χώρα. Με την έως τώρα στάση της απέδειξε πως αναλαμβάνει ευθύνες και υποστηρίζει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις.

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ δεν μεταβάλλει αυτή τη στάση της ανάλογα με την θέση της στο πολιτικό σύστημα. Η αποχώρηση της από την κυβέρνηση συνεργασίας δεν μειώνει στο ελάχιστο τη σταθερή προσήλωση της και τον αγώνα της για την έξοδο από την κρίση και την απόλυτη αντιπαλότητα της με πολιτικές που μπορούν να θέσουν σε αμφισβήτηση την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας.

Αν είστε με το «αριστερό» ΠΑΣΟΚ (του ΣΥΡΙΖΑ) προφανώς θα καταγγέλλετε το «δεξιό» ΠΑΣΟΚ (της Κυβέρνησης και του Βενιζέλου) και θα διαφωνείτε με το «κεντροαριστερό» ΠΑΣΟΚ (συνεργασίες ΔΗΜΑΡ).

Αν ήσασταν με το ΠΑΣΟΚ του Αντρέα προφανώς χρεώνετε την πτώση του κινήματος στο Σημίτη, στο Γιωργάκη και στο Βενιζέλο.

Αν ήσασταν με το ΠΑΣΟΚ των κινημάτων και των συνδικαλιστών προφανώς δεν κατανοείτε πώς τα κινήματα γίνανε ΜΚΟ και οι συνδικαλιστές «ντύθηκαν υπουργοί».

Η ειδησεογραφία των ημερών ανέδειξε τη διακριτική κινητικότητα του Φώτη Κουβέλη για να σταθεροποιήσει το κόμμα του ανάμεσα στην κυβέρνηση και στον ΣΥΡΙΖΑ, με τελικό στόχο να αναδειχθεί ως η ελληνική εκδοχή της ευρωπαϊκής Κεντροαριστεράς.

Η επί δεκαετίες κυρίαρχη στη χώρα μας πολιτική αντίληψη του «βλέποντας και κάνοντας», καθώς συνδυάστηκε με τις υπερβολικά εύκολες συνθήκες δανεισμού που επικρατούσαν διεθνώς ώς το 2008, μας ώθησε στη βαθύτατη παρούσα κρίση. Και στα τέσσερα τελευταία χρόνια συνεχούς οικονομικής επιδείνωσης, με δραστική μείωση της συνολικής παραγωγής, των εισοδημάτων και της απασχόλησης, η ίδια πολιτική αντίληψη του «βλέποντας και κάνοντας» μας καθηλώνει στα προβλήματα, εμποδίζει να ακολουθήσουμε συντεταγμένα, με πρόγραμμα, έναν δύσκολο δρόμο προς τη διέξοδο, καθυστερώντας την.

Σε μία χώρα στην οποία για το μόνο που ενδιαφέρονται πολλοί εκπρόσωποι του Κοινοβουλίου αλλά και πολλοί... blogαδόροι είναι ο επικοινωνιακός σάλος και σπάνια η ουσία, δεν θα μπορούσε παρά να προκαλέσει αντιδράσεις η πρόταση της βουλευτού της ΔΗΜΑΡ Μαρίας Ρεπούση για τα Θρησκευτικά στη νέα δομή του Λυκείου. Η βουλευτής πρότεινε στη Β΄ και τη Γ΄ τάξη του Γενικού Λυκείου το μάθημα να γίνει μάθημα θρησκειολογικού χαρακτήρα, ώστε οι μαθητές να έρχονται σε επαφή με τις θρησκείες «μέσα από ένα μάθημα ιστορικό, κοινωνιολογικό», όπως είπε η κ. Ρεπούση.

Οι βομβαρδισμοί των ΗΠΑ, της Γαλλίας και άλλων χωρών κατά στόχων στη Συρία θέτει στην Ελλάδα τρία σοβαρά θέματα που θα πρέπει κυβέρνηση και πολιτικές δυνάμεις να αντιμετωπίσουν. Πριν αποφασίσουν, και μετά. Το ότι η διεθνής αντιπαράθεση γίνεται με ηθικούς όρους από τις κύριες πλευρές, δεν μπορεί να κρύψει την εκτεταμένη διγλωσσία και υποκρισία. Οι τιμωροί της χρήσης χημικών κατά αμάχων ετοιμάζουν επίθεση που θα έχει θύματα πολλούς αμάχους και όχι βεβαίως τους ενόχους.

Ποιοι λόγοι τροφοδοτούν και δικαιολογούν τις συζητήσεις, που πυκνώνουν τελευταία και αναφέρονται στη συγκρότηση της λεγόμενης κεντροαριστεράς; Αναμφίβολα η επικείμενη εκλογική χρονιά, (γίνονται ευρωεκλογές και δημοτικές εκλογές στο πρώτο εξάμηνο του 2014), αναζωπυρώνει την πολιτική κινητικότητα. H επιθυμία, επίσης, για εξεύρεση στέγης και επάνοδο στο πολιτικό προσκήνιο διαφόρων που βρέθηκαν εκτός πολιτικής από τις μεγάλες πολιτικές αναταράξεις της κρίσης, υποθάλπει σχετικές διεργασίες.

«Μεγάλη ελπίδα» χαρακτηρίζει ο Σπύρος Λυκούδης, βουλευτής Επικρατείας και γραμματέας της ΔΗΜΑΡ, τις επαφές που γίνονται από το κόμμα του με αποχωρήσαντα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και άλλα πολιτικά πρόσωπα, για τη συγκρότηση ενός διευρυμένου πόλου του δημοκρατικού σοσιαλισμού.