1. Πριν από ένα χρόνο, με τη συμμετοχή των τριών από τους πέντε σημερινούς συνομιλητές η ΔΗΜΑΡ είχε διοργανώσει μια αντίστοιχη ΗΜΕΡΙΔΑ για την οικονομία.

Ανατρέχοντας στα πρακτικά σημείωσα ότι τότε κουβεντιάζαμε για το κλείσιμο της Πρώτης Αξιολόγησης, σχολιάζαμε τις δηλώσεις του Υπ. Οικονομικών, «καήκαμε αν η αξιολόγηση πάει να ολοκληρωθεί Μάιο-Ιούνιο», έλεγε. Η αξιολόγηση έκλεισε 25/10/16!

Η δεύτερη αξιολόγηση με δηλώσεις του πρωθυπουργού θα έκλεινε 5/12/16 έτσι ώστε: Η ΕΚΤ να λάβει μέτρα που θα διευκολύνουν τη ρευστότητα της οικονομίας, να αρχίσει η συζήτηση για το χρέος και το δεύτερο εξάμηνο (του 2016) να ξεκινήσει η ανάκαμψη της οικονομίας».

Ακούσαμε χθες και τους παραμύθιους λόγους του κυβερνητικού εκπροσώπου πάλι για την νέα επιθυμητή πορεία όπου θα μπούμε στο QE εντός του πρώτου τριμήνου του 2017 κλπ. κλπ.

Προφανώς και δεν υπάρχει κανένας Έλληνας πολίτης που να μην επιθυμεί μια τέτοια εξέλιξη. Όμως την ίδια ώρα, είναι πολύ λίγοι οι πολίτες και πολύ λιγότεροι οι μελετητές και αναλυτές, για να μην αναφερθώ στις περισσότερες κοινωνικές κατηγορίες αλλά και τα δυναμικά στρώματα, που δεν βλέπουν ρεαλιστική μια τέτοια προοπτική. Παραμένει πάντα ζωντανός ο εφιάλτης του να ξαναζήσουμε αρχές του καλοκαιριού του 2017, δυο χρόνια μετά, το τραγικό καλοκαίρι του 2015, τις άρον άρον διαδικασίες του κλεισίματος της αξιολόγησης μια και πρέπει να πληρωθούν τον Ιούλιο τα 7,4 δις Ευρώ σε τόκους και χρεολύσια !

2. Οι τελικοί στόχοι μιας οικονομικής πολιτικής εξόδου από την κρίση και τα μνημόνια για την ελληνική οικονομία του 2017 οφείλουν να είναι: α) η αποκατάσταση της βιωσιμότητας του δημόσιου χρέους , αλλά και του ιδιωτικού χρέους και του ασφαλιστικού συστήματος, β) η επίτευξη βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης, αύξησης του κατά κεφαλήν ΑΕΠ, η οποία θα μεταφράζεται αρχικά σε μείωση της ανεργίας και μεταγενέστερα σε όρους απασχόλησης και αυξημένα εισοδήματα και γ) η βελτίωση της προστασίας των ασθενέστερων κοινωνικών στρωμάτων. Σε αυτούς τους τελικούς στόχους δεν μπορεί καμία πολιτική δύναμη και κοινωνική ομάδα να έχει διαφορές. Το πρόβλημα προφανώς είναι οι επιλογές, οι προτεραιότητες, ο χρονισμός, τα μέσα. Όλα αυτά προϋποθέτουν όμως μια αίσθηση και μια συνειδητοποίηση ότι τόσο η βαθιά και παρατεταμένη ύφεση, όσο και το δυσθεώρατο χρέος αποτελούν παράγωγα ενός άλλου προβλήματος ακόμα πιο επικίνδυνου: της παραγωγικής κατάρρευσης της χώρας με τη μαζική ανεργία του εργατικού δυναμικού και τη μαζική αποεπένδυση κεφαλαίου.

Εδώ ακριβώς θα επιθυμούσα να εστιάσω απόψε την παρέμβασή μου και να συμβάλλω στον προβληματισμό μας. ΣΤΙΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ!

Με δοσμένο το γεγονός ότι :

α) η κατανάλωση, που παρά την 8χρονη ύφεση εξακολουθεί να αποτελεί περίπου το 70% του ΑΕΠ, δεν θα μπορέσει να συνεισφέρει στην επιτάχυνση της ανάπτυξη. Και αυτό γιατί η συνέχιση της δημοσιονομικής προσαρμογής και τα επόμενα 3 χρόνια αποδυναμώνει, εξ αντικειμένου, το ρόλο της

β) Οι εξαγωγές και η τόνωσή τους, που, προφανώς, είναι αναγκαία, προϋποθέτουν χρόνο ώστε μια αυξητική τους προοπτική να έχει ισχυρή επίδραση. Και αυτό λόγω του μικρού μεγέθους του όγκου τους,

Εκ των πραγμάτων, το κύριο βάρος στην αναπτυξιακή στρατηγική καλούνται να το σηκώσουν οι ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ. Αυτές θα είναι που πρωταρχικά θα αυξήσουν το κατά κεφαλήν ΑΕΠ θα δημιουργήσουν απασχολήσεις.

Εάν θέλουμε η οικονομία την επόμενη πενταετία να επανέλθει στα επίπεδα παραγωγής που είχε το 2008, χρειάζεται μέσα στην επόμενη τετραετία να γίνουν 100 δισ. ευρώ νέες παραγωγικές επενδύσεις σε όλη την κλίμακα και εύρος των επιχειρήσεων. Το ποσό αυτό είναι πλέον κοινός τόπος παραδοχής.

Οι δημόσιες επενδύσεις με το νέο Σύμφωνο Εταιρικής Σχέσης(ΣΕΣ) μπορούν να ξεπεράσουν τα 20 δισ. ευρώ, αν η Ελλάδα επιδείξει ικανότητα σχεδιασμού και επιλογής σημαντικών παραγωγικών έργων αντί της διασποράς σε μικροέργα.

3. Όμως σήμερα θα επιμείνω, ακριβώς εδώ, στο μείζον ζήτημα των ιδιωτικών επενδύσεων και ακόμη ειδικότερα στις άμεσες ξένες επενδύσεις, που πέραν του ότι μπορούν να έλθουν να καλύψουν την έλλειψη διαθεσίμων κεφαλαίων, συνδέονται στενά με τη μεταφορά τεχνογνωσίας διασυνδέουν τις εγχώριες επιχειρήσεις με νέες αλυσίδες παραγωγής και αγορές, εξασφαλίζοντας ιδιαίτερα οφέλη για το διεθνές εμπόριο , την εκμετάλλευση εξωτερικοτήτων κλπ., κλπ.

Ας δούμε πρώτα απ΄όλα που βρισκόμαστε;

Παρατήρηση πρώτη:

Η Ελλάδα υποχώρησε στην κατάταξη της Παγκόσμιας Τράπεζας (ΠΤ) για την ευκολία του επιχειρείν (Doing Business 2017) στην 61η θέση μεταξύ 190 χωρών, από την 58η πέρυσι. Η βαθμολογία της Ελλάδας στην ευκολία του επιχειρείν προκύπτει από την αξιολόγηση δέκα επιμέρους δεικτών. Η σειρά κατάταξης της Ελλάδας μεταξύ των 190 χωρών στους δέκα δείκτες έχει ως εξής:

- Έναρξη επιχείρησης (56η θέση από 49η πέρυσι)

- Κατασκευαστικές άδειες (58η από 55η)

- Ηλεκτροδότηση (52η από 46η)

- Λήψη πιστώσεων (82η από 78η)

- Προστασία επενδυτών μειοψηφίας (42η από 40η)

- Πληρωμή φόρων (64η από 62η)

- Εφαρμογή συμβάσεων (133η από 131η)

Παραμείναμε στην ίδια θέση

- Ολοκλήρωση πτωχευτικής διαδικασίας (52η από 52η)

- Διασυνοριακό εμπόριο (29η από 29η)

Κάναμε μια μικρή πρόοδο, αλλά είμαστε στον πάτο

- Καταχώρηση ακίνητης περιουσίας (141η από 144η)

Στην πρώτη θέση στην κατάταξη της ΠΤ για την ευκολία του επιχειρείν βρίσκεται η Νέα Ζηλανδία, ακολουθούμενη από τη Σιγκαπούρη, τη Δανία, το Χονγκ Κονγκ, την Κορέα, τη Νορβηγία, τη Βρετανία, τις ΗΠΑ, τη Σουηδία και την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, που βρίσκεται στη 10η θέση(!) Στην έκθεσή της, η ΠΤ τονίζει ότι ένας αριθμός - ρεκόρ 137 χωρών υλοποίησε βασικές μεταρρυθμίσεις που κάνουν ευκολότερη την έναρξη και λειτουργία επιχειρήσεων μικρού και μεσαίου μεγέθους.

Η αναφορά γίνεται για να αναδείξει ότι και μικρότερες χώρες μπορούν.

Παρατήρηση δεύτερη:

Σύμφωνα με την ΤτΕ, οι εισροές Άμεσων Ξένων Επενδύσεων στην Ελλάδα, τα τελευταία 15 περίπου χρόνια, την περίοδο 2003-2015 (και το πρώτο δεκάμηνο του 2016), τόσο οι συνολικές (ακαθάριστες) όσο και οι καθαρές καθώς και το stock, παρουσιάζουν αρκετές διακυμάνσεις από έτος σε έτος, γεγονός που οφείλεται στο ότι τα συνολικά ποσά είναι αρκετά χαμηλά. Μιλάμε για περίπου €1δις και κάτι, καθαρών εισροών τον χρόνο με φωτεινές εξαιρέσεις τα έτη 2006 και το 2008, που πραγματοποιήθηκαν δύο σημαντικές επενδύσεις, η εξαγορά της Εμπορικής Τράπεζας από την CREDIT AGRICOLE και η εξαγορά τμήματος του ΟΤΕ από την Deutsche Telecom αντίστοιχα.

Αναφορικά με τις χώρες προέλευσης των επενδυτικών κεφαλαίων, αν υπολογισθούν με βάση το άθροισμα των συνολικών (ακαθάριστων) εισροών πρώτη είναι μακράν η Γερμανία, με συνολικές εισροές 13,9 δις, σε σύνολο 48 δις εισροών στη χώρα για την περίοδο 2003-2015, ακολουθούμενη από τη Γαλλία (περίπου 9 δις) και το Ηνωμένο Βασίλειο (6,5 δις). Αναφορικά με τους κλάδους στους οποίους κατευθύνονται οι συνολικές εισροές στη χώρα, την πρώτη θέση κατέχουν οι τηλεπικοινωνίες με 11,1 δις αθροιστικά, ακολουθούμενες από τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα (σχεδόν 11 δις) και τα χημικά/φάρμακα (4,1 δις περίπου).

Ειδικά την τελευταία διετία οι κύριοι τομείς που προσέλκυσαν το ενδιαφέρον των διεθνών επενδυτών ήταν τα Πιστωτικά ιδρύματα, οι Υποδομές, ο Τουρισμός και τα Ακίνητα και η Ενέργεια ενώ οι χώρες προέλευσης κεφαλαίων ήταν ο Καναδάς, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γερμανία και η Κίνα. Παρόλα αυτά με αρκετά χαμηλή συνεισφορά στο ΑΕΠ σε σχέση με ομοειδής χώρες.

Πρόκειται όπως αντιλαμβάνεστε για …peanuts! Με 5 τρις $ διαθέσιμα παγκόσμια funds προς επένδυση, τα επενδυόμενα ποσά στην Ελλάδα αναδεικνύουν ότι η χώρα μας είναι εκτός του οποιουδήποτε πεδίου στρατηγικών τους αποφάσεων. Το μείζον όμως είναι αν εμείς ως χώρα, θέλουμε να ανοίξουμε την οικονομία μας και να διευκολύνουμε την είσοδό τους. Τα στοιχεία λένε ότι τα τελευταία 15 χρόνια ΔΕΝ ήταν στρατηγική επιλογή μας.

Με στοιχεία 2014, οι ΞΑΕ ήταν στην Ολλανδία 30 δις, στην Ισπανία 20 δις, στη Γαλλία 15 δις, στη Σουηδία 10 δις, Μάλτα 9 δις, Πορτογαλία 9 δις, Αυστρία 5 δις, Δανία 4 δις, Ελλάδα 2,2 δις. Μετά από την καθίζηση του 2015 τα προσωρινά στοιχεία δεκάμηνου 2016 από την ΤτΕ για τις καθαρές εισροές δείχνουν επάνοδο στα νούμερα το 2,3 δις.

Μία στρατηγική στόχευση για μετάβαση από το κάτι λιγότερο από 1% του ΑΕΠ, που βρίσκεται όλα αυτά τα χρόνια στον μέσο Ευρωπαϊκό όρο κοντά στο 5% του ΑΕΠ, πέραν από άκρως επιθυμητή, μπορεί, υπό προϋποθέσεις να είναι εφικτή.

Το μείζον, όπως αντιλαμβάνεστε είναι η εκπλήρωση των προϋποθέσεων! Οι προϋποθέσεις αυτές δεν συνιστούν τίποτε άλλο παρά πλευρές των σημαντικών μεταρρυθμιστικών παρεμβάσεων που πρέπει να γίνουν στη χώρα.

4. Τέσσερεις διαπιστώσεις. Τέσσερις δέσμες προτάσεων

Είναι προφανές ότι θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε όχι μόνο τους 10 δείκτες της ΠΤ άλλα και μία ευρεία γκάμα θεμάτων ώστε να βελτιώσουμε το επενδυτικό περιβάλλον.

Δεν θα αναφερθώ στους επενδυτικούς νόμους, μια και τα ποσά που διαθέτουν είτε ως επιχορηγήσεις, είτε ως αφορολόγητες εκπτώσεις, επιδοτήσεις επιτοκίου, αυξημένες αποσβέσεις, επιδότηση θέσεων εργασίας γιατί είτε έχουν ολοκληρώσει τον κύκλο τους είτε δεν έχουν αποδώσει τα αναμενόμενα.

Σε κάθε περίπτωση έχουν επίδραση αλλά χαμηλής αποδοτικότητας. Προπάντων και γιατί τα διατιθέμενα ποσά είναι περιορισμένα καθώς και δεν απαιτούν και ουσιαστικές αλλαγές προκειμένου να αλλάξουν καθοριστικά την προσέλκυση επενδύσεων.

ι) ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ

Διαπίστωση 1η: Απουσία συνεκτικής και μακροπρόθεσμης εθνικής στρατηγικής επί των επενδύσεων. Κατακερματισμός αρμοδιοτήτων. Έλλειψη συντονισμού. Στη χώρα μας, σήμερα, παρατηρείται μια πολυδιάσπαση τόσο στην κεντρική διοίκηση (Υπουργεία) όσο και σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης (Περιφέρειες, Δήμοι) της παραγωγής και άσκησης πολιτικής για την οικονομική ανάπτυξη. Ενδεικτικά αναφέρονται οι εμπλεκόμενοι φορείς: Υπ. Οικονομικών, Υπ. Οικονομίας και Ανάπτυξης, Υπ. Εξωτερικών (Γραφεία Οικονομικών και εμπορικών Υποθέσεων), Υπ. Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Υπ. Υποδομών και Μεταφορών, Υπ. Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, Υπ. Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης, Υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Υπ. Τουρισμού και Περιφέρειες και Δήμοι. Ενώ συντονιστικό ρόλο στα θέματα προσέλκυσης επενδύσεων διεκδικούν ο Υπ. Επικρατείας, ο Αναπλ. Υπουργός Εξωτερικών και άλλοι.

Στο πλέγμα αυτό εμπλέκεται και ο ιδιωτικός τομέας μέσω των επιμελητηρίων, των επαγγελματικών και επιχειρηματικών συνδέσμων, των τραπεζών, των διεθνών οργανισμών που χρηματοδοτούν επενδύσεις και δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, των εταιρειών συμβούλων και των δικηγορικών γραφείων.

Είναι ξεκάθαρο ότι απαιτείται ένας συντονισμός σε εθνικό επίπεδο με όραμα, μετρήσιμους στόχους και κοινά εργαλεία με στόχο την ενιαία προβολή και αξιοποίηση των ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων της χώρας προς τη διεθνή επενδυτική κοινότητα με ενιαία φωνή, συνέχεια και συστηματικό συντονισμό όλων των δράσεων προσέλκυσης επενδύσεων σε όλα τα επίπεδα.

Μέτρο: α) Δημιουργία διϋπουργικής επιτροπής στο ΥΠΟΑΝ για τη διαμόρφωση εθνικής στρατηγικής και πολιτικής επενδύσεων. Έμφαση στην προσέλκυση ξένων επενδύσεων. β) Δημιουργία Μόνιμου Μηχανισμού Συντονισμού των Επενδύσεων.

ιι) ΘΕΣΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ και ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ

Διαπίστωση 2α: Το θεσμικό πλαίσιο που διέπει την επιχειρηματική δραστηριότητα στη χώρα συνεχίζει να αποτελεί, σύμφωνα με τις απόψεις διεθνών φορέων, έναν σημαντικό ανασχετικό παράγοντα για την υλοποίηση επενδύσεων. Η έλλειψη ιδίως του κτηματολογίου και του συνολικού χωροταξικού σχεδιασμού έχει ως συνέπεια την πολυπλοκότητα στις αδειοδοτήσεις καθώς και υπέρμετρες χρονικές καθυστερήσεις, με αποτέλεσμα την κόπωση πολλών επενδυτών και την απόσυρση κεφαλαίων από τη χώρα.

Διαπίστωση 2β : Η γραφειοκρατία αποτελεί τον πλέον σημαντικό ανασταλτικό παράγοντα για την υλοποίηση επενδύσεων, συνδέεται δε άμεσα με την αδιαφάνεια.

Διαπίστωση 2γ .Οι κραυγαλέες αδυναμίες του δικαστικού συστήματος αποτελούν δομικό εμπόδιο. Οι ανεξέλεγκτες, εκκρεμείς ή ανεπίλυτες υποθέσεις, ο φορμαλισμός και η ακαμψία ως προς την δικαστική διαδικασία, η σημαντική αδυναμία αξιοποίησης των νέων τεχνολογιών, η έλλειψη στελεχών εξειδικευμένης μόρφωσης.

Μέτρα:

-Η δημιουργία ευέλικτου και φιλικού προς τον επενδυτή θεσμικού πλαισίου για την απρόσκοπτη ανάπτυξη της επιχειρηματικής του δραστηριότητας.

-Η Κωδικοποίηση του συνόλου του νομοθετικού πλαισίου ίδρυσης, αδειοδότησης και λειτουργίας των επιχειρήσεων ανά ΣΤΑΚΟΔ και ανάρτησή του στο διαδίκτυο σε ειδικό ιστότοπο. Η Μετάφραση στα αγγλικά.

-Η Ολοκλήρωση του κτηματολογίου και η θέσπιση χρήσεων γης σε όλη την χώρα. Περιοχές προτεραιότητας για ένταξη στο Κτηματολόγιο θα πρέπει να είναι αυτές με επενδυτικό ενδιαφέρον και όχι οι αστικές περιοχές, όπως συμβαίνει σήμερα. Η ολοκλήρωση επίσης του χωροταξικού σχεδιασμού για το σύνολο της χώρας.

-Η αξιοποίηση δημοσίων εκτάσεων σε επιλεγμένα σημεία και διάθεσή τους με συμβατικό τίμημα, χωρίς φόρους μεταβίβασης και τέλη, σε επενδύσεις ιδιαίτερα σημαντικές για την εθνική οικονομία (από πλευράς μεγέθους, κλάδου, δημιουργούμενων άμεσων και έμμεσων θέσεων εργασίας). Αξιοποίηση αγροτικής δημόσιας γης.

- Η ανεξαρτητοποίηση των εποπτικών και ρυθμιστικών αρχών, ως προς τον διορισμό της διοίκησής τους.

Ο επακριβής προσδιορισμός αρμοδιοτήτων μεταξύ των εμπλεκομένων φορέων. Σε κάθε περίπτωση συναρμοδιότητας θα υπάρχει ορισμός του επικεφαλής, ώστε να διασφαλίζεται η εύρυθμη λειτουργία, η ταχεία διεκπεραίωση και ο καταμερισμός ευθυνών.

-Ο περαιτέρω εξορθολογισμός των απαιτουμένων δικαιολογητικών/εγγράφων σε όλο το πλέγμα των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων (αποφυγή π.χ. κατάθεσης του ίδιου δικαιολογητικού σε περισσότερες από μία υπηρεσίες).

-Η υποχρέωση των υπηρεσιών και φορέων για τήρηση των προθεσμιών ελέγχου, της πληρότητας του φακέλου δικαιολογητικών και αναζήτησης διευκρινιστικών- συμπληρωματικών στοιχείων. Η πλήρης εφαρμογή των διατάξεων που ορίζουν ότι η μη αποστολή απάντησης συγκεκριμένης υπηρεσίας εντός του χρονικού διαστήματος που προβλέπει ο νόμος ισοδυναμεί με θετική απάντηση της εν λόγω υπηρεσίας. Κατάργηση της δυνατότητας που παρέχεται πολλές φορές στις υπηρεσίες να ζητούν επιπλέον δικαιολογητικά πλέον των ρητά οριζόμενων.

Η εφαρμογή των πειθαρχικών κυρώσεων του Υπαλληλικού Κώδικα για τη μη συμμόρφωση των υπαλλήλων στα παραπάνω

-Η βελτίωση και επιτάχυνση του συστήματος απονομής δικαιοσύνης σε επιχειρηματικά θέματα με συντόμευση του χρόνου εκδίκασης των υποθέσεων. Παράλληλα, για να επιτευχθεί καλύτερη αποτελεσματικότητα στις εκδικάσεις θα πρέπει να τοποθετηθούν στις θέσεις δικαστών στον τομέα αυτό άτομα τα οποία θα έχουν και οικονομική εξειδίκευση.

ιιι) ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ

Α. Φορολογικό σύστημα

Διαπίστωση 3α: Συχνές μεταβολές και η πολυπλοκότητα των διατάξεων συνεχίζουν να επηρεάζουν αρνητικά την επενδυτική και γενικότερα την επιχειρηματική δραστηριότητα.

Μέτρα:

-Η απλοποίηση των φορολογικών διατάξεων μέσω κωδικοποίησής τους. Το χρονικό εύρος της ισχύος των διατάξεων να είναι εκ των προτέρων γνωστό. Να αποφεύγονται οι συνεχείς τροποποιήσεις.

-Κατάταξη των φορολογικών διατάξεων που διέπουν την επιχειρηματική δραστηριότητα ανά κωδικό ΣΤΑΚΟΔ . Ενημέρωση των επιχειρήσεων από εξειδικευμένη –επίσημη- ιστοσελίδα του δημοσίου για τα ισχύοντα και για όλες τις αλλαγές στις φορολογικές διατάξεις.

Β. Φορολογικοί συντελεστές

Διαπίστωση 3β: Η φορολογική επιβάρυνση συνεχίζει να παραμένει ένας παράγοντας, που επιδρά αρνητικά στην ελκυστικότητα της χώρας ως προς την επενδυτική δραστηριότητα, ιδίως όταν λαμβάνεται υπόψη η χαμηλή ανταποδοτικότητα της φορολόγησης στην Ελλάδα και το ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς στις όμορες ανταγωνίστριες χώρες. Σε φορολογικό dumping δεν πρέπει να καταφύγουμε. Ζητάμε, μην ξεχνάμε, ως πολιτικός χώρος την φορολογική εναρμόνιση στην ΕΕ!

Η επιβάρυνση αυτή ενισχύεται και με την αλλοπρόσαλλη κυβερνητική πολιτική της διόγκωσης των ασφαλιστικών εισφορών!

Η συνεισφορά της φορολογίας των νομικών προσώπων ανήλθε το 2015 στο 6.6% στα συνολικά φορολογικά έσοδα. (Έκθεση της Γραμματείας Εσόδων: 43,6 δις Συνολικά φορολογικά έσοδα, 19,8 δις Άμεσοι φόροι, 2,9 δις φόροι εισοδήματος νομικών προσώπων).

Μέτρα:

α) Μείωση φορολογικών συντελεστών νομικών προσώπων, σε επίπεδα της τάξεως του 20% από το 29% επί των κερδών εντός της προσεχούς τριετίας, δεν αναμένεται να επηρεάσει καθοριστικά τα φορολογικά έσοδα. Μπορεί και να προωθηθεί, επικοινωνιακά και οργανωτικά, με παράλληλη αντιμετώπιση της Φοροδιαφυγής μέσω ολοκληρωμένου μηχανισμού διασταυρώσεων των συναλλαγών, των εισοδημάτων, των περιουσιακών στοιχείων και του τρόπου διαβίωσης.

β) Ειδική αντιμετώπιση Φορολογικών κινήτρων για «εμβληματικές» παραγωγικές επενδύσεις, σε εκείνες δηλαδή που δημιουργούν πολλές νέες θέσεις εργασίας (πχ Ελληνικό).

ιν) ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΤΩΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ

Διαπίστωση 4η : Περιορισμένες δυνατότητες χρηματοδότησης επενδυτικών σχεδίων μέσω του τραπεζικού συστήματος αλλά και σύγχρονων χρηματοδοτικών εργαλείων.

Μέτρα:

-Η άμεση εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος, με σκοπό την απελευθέρωση ρευστότητας προς την οικονομία, μέσω δραστικής αντιμετώπισης των μη-εξυπηρετούμενων δανείων (NPLs) με εισαγωγή κινήτρων και κυρώσεων, προκειμένου οι τράπεζες να κινηθούν αποφασιστικά για το ζήτημα.

H αυστηρή αντιμετώπιση στρατηγικών κακοπληρωτών, οι οποίοι εκμεταλλεύονται το παρόν σύστημα σε βάρος όσων έχουν πραγματική ανάγκη.

Αλλά και η ενθάρρυνση των πιστωτικών ιδρυμάτων, όπου η μελέτη βιωσιμότητας της επιχείρησης είναι θετική προκειμένου να προβούν ακόμα και σε νέα πιστωτικά ανοίγματα, προκειμένου να διαφυλαχθεί η βιωσιμότητα της επιχείρησης και οι θέσεις εργασίας

-Οι στρατηγικές συνεργασίες με κρατικούς χρηματοδοτικούς οργανισμούς άλλων χωρών (Κίνα, Αραβικές Χώρες), με σκοπό τη διευκόλυνση επιχειρήσεών τους να υλοποιήσουν επενδύσεις στην Ελλάδα.

-Η άμεση δραστηριοποίηση του νεοιδρυμένου Ταμείου Συμμετοχών και μόχλευση ιδιωτικών κεφαλαίων.

-η επίσπευση των έργων ΣΔΙΤ για την διαχείριση απορριμμάτων και σχεδιασμός νέων έργων σε περιφερειακό και κλαδικό επίπεδο.

-η επιτάχυνση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης της δημόσιας ακίνητης περιουσίας, ώστε να δημιουργηθούν νέες ευκαιρίες σε κλάδους στρατηγικής σημασίας, όπως το real estate και ο τουρισμός, η ενέργεια και οι υποδομές.

5. Αν τώρα με ρωτήσετε, αν πιστεύω ότι όλες αυτές οι προτάσεις μπορεί να συναντήσουν ευήκοα ώτα , η/και να προωθηθούν ως μεταρρυθμίσεις, δεν έχω τίποτε άλλο να σας πω, πέρα από μια φράση , που σε τέτοιες περιπτώσεις συνήθιζε να λέει ό αείμνηστος Μιχάλης Παπαγιαννάκης, όταν έκανε τις προτάσεις του για αναγκαίες αλλαγές. Έλεγε: Σας τα είπαμε. Και θα σας τα ξαναπούμε! Και θα μας ξανακούσατε και θα σας τα ξαναπούμε. Να προσθέσω μόνο, γιατί ο Μιχάλης δεν το ζει. Τώρα μπορούμε τουλάχιστον να πούμε ότι εμείς… αυτοδεσμευόμαστε!