Η Μέρκελ, ο Σαρκοζί, ο Γιούνκερ κι εγώ...
Δημήτρης Χρήστου, Αυγή της Κυριακής, Δημοσιευμένο: 2010-03-14
Η κρίση παραμένει εδώ, δυνατή και απειλητική, με τις περισσότερες δυνάμεις που καλούνται να την αντιμετωπίσουν να μη διακρίνουν το μπόι της.
Η κυβέρνηση έκανε τους λογαριασμούς της με το μαγαζί της και περιμένει να επιβεβαιωθούν οι υποθέσεις που έκαναν στο οικονομικό επιτελείο της για τα έσοδα του 2010. Ο κ. πρωθυπουργός επέστρεψε από το μακρύ ταξίδι Βερολίνο, Παρίσι, Ουάσιγκτον φέρνοντάς το δώρο του προέδρου Ομπάμα, την κατάργηση της βίζας για τους Έλληνες πολίτες που θα επισκέπτονται τις ΗΠΑ. Μάλιστα, δημοσιογράφος της ΕΡΤ ενθουσιάστηκε τόσο πολύ από τα αποτελέσματα αυτού του ταξιδιού, ώστε δήλωσε (αν και προσκείμενος στη Ν.Δ.) ότι, και αν δεν υπήρχε ο Παπανδρέου, θα έπρεπε να τον εφεύρουμε!
ΑΣ ΕΛΠΙΣΟΥΜΕ πως ο κ. πρωθυπουργός ξέρει πού πατάει και τι γυρεύει, διότι υποψιαζόμαστε πως αυτή η διεθνής κινητικότητα και προβολή εύκολα μπορεί να σε παρασύρει και να νομίζεις πως -ξαφνικά- είσαι κάτι σπουδαίο. Υπερβολή; Γιατί; Όταν ακούς τον πρωθυπουργό μιας καταρρέουσας κοινωνίας να λέει ότι η κ. Μέρκελ, ο κ. Σαρκοζί, ο κ. Γιούνκερ κι εγώ πήραμε την πρωτοβουλία για τη δημιουργία Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου που θα σπεύδει για βοήθεια στις χώρες τις Ένωσης που έχουν ανάγκη και δέχονται τις επιθέσεις των κερδοσκόπων, εσείς δεν ανησυχείτε όταν καπάκι έρχεται και σύγκληση του G20;
ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ λοιπόν ο πρωθυπουργός και αντίκρισε την Πέμπτη το πρωί την οργή της κοινωνίας στους δρόμους της Αθήνας. Και ακόμα είμαστε στην αρχή, καθώς τα μέτρα που έχουν ανακοινωθεί αφορούν ένα μόνο μέρος εργαζομένων, αυτό στον δημόσιο τομέα, που τουλάχιστον προστατεύεται από τις απολύσεις. Τι γίνεται με την υπόλοιπη οικονομία; Το κράτος κόβει και ράβει κατά το δοκούν, θα έχει και την αρωγή της Ε.Ε. που έστω και με μεγάλη καθυστέρηση κινείται και, αν χρειαστεί, θα βρει χρήματα, χώρια που ο κ. πρωθυπουργός έχει καβάντζα και τον φίλο του, τον Ντομινίκ του ΔΝΤ. Όταν μια επιχείρηση, ένας επαγγελματίας ή ένα νοικοκυριό χρεωκοπεί, ποιος θα τους προστατεύσει από τους δανειστές του, που θα κατάσχουν και θα εκποιήσουν την υποθηκευμένη περιουσία;
Η ΜΕΙΩΣΗ των οικοδομικών αδειών το 2009 παρουσίασε πτώση κατά 28% σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο, απειλώντας με παρατεταμένη ανεργία περίπου 1.000.000 άτομα που δραστηριοποιούνται στους 160 κλάδους των κατασκευών και τα συναφή επαγγέλματα. Ο τζίρος στον Τουρισμό παρουσίασε το 2009 πτώση 9,1% και στο εμπόριο, λιανικό και χονδρικό, η μείωση κυμαίνεται περί το 8% σε ετήσια βάση. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της ΕΣΥΕ, το 20% των Ελλήνων πολιτών απειλείται από τη φτώχεια καθώς 832.975 νοικοκυριά ή 2.186.869 άτομα, ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας που είναι τα 6.500 ευρώ το χρόνο!
Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ όμως δηλώνει αισιόδοξος και εκτίμησε ότι σε τρία χρόνια θα έχουμε ξεπεράσει την κρίση. Πώς θα γίνει όμως κάτι τέτοιο; Μετά από καιρό και ευρισκόμενος έξω από τον Λευκό Οίκο, μίλησε πάλι για την πράσινη ανάπτυξη. Τι συγκεκριμένα θα συμβεί με αυτή την πράσινη ανάπτυξη; Αυτή δεν χρειάζεται κεφάλαια, προετοιμασία, καταρτίσεις, συντονισμό δημόσιου και ιδιωτικού τομέα και, τέλος πάντων, αρκεί αυτή η πράσινη ανάπτυξη για να μας επαναφέρει στα ίσα μας;
Περιμένετε να δείτε το νέο φορολογικό νομοσχέδιο, όπου θα αποτυπώνεται η πολιτική βούληση της Σοσιαλιστικής κυβέρνησης, μας λένε. Θα περιμένουμε. Θα περιμένουμε να δούμε αν θα φορολογηθούν οι έχοντες και κατέχοντες, αυτοί που εκ των πραγμάτων είναι και οι δανειστές του κράτους. Ώς τώρα, πάντως, η επιλογή που όλοι προσπαθούν να αποφύγουν είναι ακριβώς αυτή.
ΔΕΝ ΕΧΩ αυταπάτες για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η χώρα. Πλην όμως εδώ δεν πρόκειται για τις συνέπειες της διεθνούς ύφεσης, που άλλωστε βρίσκεται στην τελευταία φάση της. Εδώ πρόκειται για collapsus, όπως λένε και οι γιατροί στις καταρρεύσεις των ανθρώπινων οργανισμών. Η κρίση είναι καθολική και δεν έχει αφήσει τμήμα ή τομέα της ζωής στη χώρα που να μην έχει προσβάλει σοβαρά. Η κρίση δεν είναι μόνο ή κυρίως δημοσιονομική. Έγινε και τέτοια, γιατί η κρίση είναι πολιτική και πολιτισμική. Και η κρίση παραμένει εδώ, δυνατή και απειλητική, με τις περισσότερες δυνάμεις που καλούνται να την αντιμετωπίσουν να μη διακρίνουν το μπόι της.
Με ελάχιστες εξαιρέσεις, όλοι γινόμαστε μέρος του προβλήματος, ακόμα και αυτοί που έχουν τη θεσμική υποχρέωση να το αντιμετωπίσουν, καθώς, ακόμα και αν θέλουν, δεν δείχνουν να ξέρουν και τελικά δεν μπορούν να λύσουν ένα πρόβλημα χωρίς να δημιουργούν τουλάχιστον δύο. Όσο καλή άμυνα και αν παίζει μια ομάδα, στην καλύτερη περίπτωση θα χάσει με μικρό σκορ ή θα αποσπάσει την ισοπαλία. Η νίκη απαιτεί επίθεση και στην πολιτική αυτό λέγεται εναλλακτικές ρεαλιστικές προτάσεις.
d.xristou@avgi.gr
Η κυβέρνηση έκανε τους λογαριασμούς της με το μαγαζί της και περιμένει να επιβεβαιωθούν οι υποθέσεις που έκαναν στο οικονομικό επιτελείο της για τα έσοδα του 2010. Ο κ. πρωθυπουργός επέστρεψε από το μακρύ ταξίδι Βερολίνο, Παρίσι, Ουάσιγκτον φέρνοντάς το δώρο του προέδρου Ομπάμα, την κατάργηση της βίζας για τους Έλληνες πολίτες που θα επισκέπτονται τις ΗΠΑ. Μάλιστα, δημοσιογράφος της ΕΡΤ ενθουσιάστηκε τόσο πολύ από τα αποτελέσματα αυτού του ταξιδιού, ώστε δήλωσε (αν και προσκείμενος στη Ν.Δ.) ότι, και αν δεν υπήρχε ο Παπανδρέου, θα έπρεπε να τον εφεύρουμε!
ΑΣ ΕΛΠΙΣΟΥΜΕ πως ο κ. πρωθυπουργός ξέρει πού πατάει και τι γυρεύει, διότι υποψιαζόμαστε πως αυτή η διεθνής κινητικότητα και προβολή εύκολα μπορεί να σε παρασύρει και να νομίζεις πως -ξαφνικά- είσαι κάτι σπουδαίο. Υπερβολή; Γιατί; Όταν ακούς τον πρωθυπουργό μιας καταρρέουσας κοινωνίας να λέει ότι η κ. Μέρκελ, ο κ. Σαρκοζί, ο κ. Γιούνκερ κι εγώ πήραμε την πρωτοβουλία για τη δημιουργία Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου που θα σπεύδει για βοήθεια στις χώρες τις Ένωσης που έχουν ανάγκη και δέχονται τις επιθέσεις των κερδοσκόπων, εσείς δεν ανησυχείτε όταν καπάκι έρχεται και σύγκληση του G20;
ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ λοιπόν ο πρωθυπουργός και αντίκρισε την Πέμπτη το πρωί την οργή της κοινωνίας στους δρόμους της Αθήνας. Και ακόμα είμαστε στην αρχή, καθώς τα μέτρα που έχουν ανακοινωθεί αφορούν ένα μόνο μέρος εργαζομένων, αυτό στον δημόσιο τομέα, που τουλάχιστον προστατεύεται από τις απολύσεις. Τι γίνεται με την υπόλοιπη οικονομία; Το κράτος κόβει και ράβει κατά το δοκούν, θα έχει και την αρωγή της Ε.Ε. που έστω και με μεγάλη καθυστέρηση κινείται και, αν χρειαστεί, θα βρει χρήματα, χώρια που ο κ. πρωθυπουργός έχει καβάντζα και τον φίλο του, τον Ντομινίκ του ΔΝΤ. Όταν μια επιχείρηση, ένας επαγγελματίας ή ένα νοικοκυριό χρεωκοπεί, ποιος θα τους προστατεύσει από τους δανειστές του, που θα κατάσχουν και θα εκποιήσουν την υποθηκευμένη περιουσία;
Η ΜΕΙΩΣΗ των οικοδομικών αδειών το 2009 παρουσίασε πτώση κατά 28% σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο, απειλώντας με παρατεταμένη ανεργία περίπου 1.000.000 άτομα που δραστηριοποιούνται στους 160 κλάδους των κατασκευών και τα συναφή επαγγέλματα. Ο τζίρος στον Τουρισμό παρουσίασε το 2009 πτώση 9,1% και στο εμπόριο, λιανικό και χονδρικό, η μείωση κυμαίνεται περί το 8% σε ετήσια βάση. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της ΕΣΥΕ, το 20% των Ελλήνων πολιτών απειλείται από τη φτώχεια καθώς 832.975 νοικοκυριά ή 2.186.869 άτομα, ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας που είναι τα 6.500 ευρώ το χρόνο!
Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ όμως δηλώνει αισιόδοξος και εκτίμησε ότι σε τρία χρόνια θα έχουμε ξεπεράσει την κρίση. Πώς θα γίνει όμως κάτι τέτοιο; Μετά από καιρό και ευρισκόμενος έξω από τον Λευκό Οίκο, μίλησε πάλι για την πράσινη ανάπτυξη. Τι συγκεκριμένα θα συμβεί με αυτή την πράσινη ανάπτυξη; Αυτή δεν χρειάζεται κεφάλαια, προετοιμασία, καταρτίσεις, συντονισμό δημόσιου και ιδιωτικού τομέα και, τέλος πάντων, αρκεί αυτή η πράσινη ανάπτυξη για να μας επαναφέρει στα ίσα μας;
Περιμένετε να δείτε το νέο φορολογικό νομοσχέδιο, όπου θα αποτυπώνεται η πολιτική βούληση της Σοσιαλιστικής κυβέρνησης, μας λένε. Θα περιμένουμε. Θα περιμένουμε να δούμε αν θα φορολογηθούν οι έχοντες και κατέχοντες, αυτοί που εκ των πραγμάτων είναι και οι δανειστές του κράτους. Ώς τώρα, πάντως, η επιλογή που όλοι προσπαθούν να αποφύγουν είναι ακριβώς αυτή.
ΔΕΝ ΕΧΩ αυταπάτες για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η χώρα. Πλην όμως εδώ δεν πρόκειται για τις συνέπειες της διεθνούς ύφεσης, που άλλωστε βρίσκεται στην τελευταία φάση της. Εδώ πρόκειται για collapsus, όπως λένε και οι γιατροί στις καταρρεύσεις των ανθρώπινων οργανισμών. Η κρίση είναι καθολική και δεν έχει αφήσει τμήμα ή τομέα της ζωής στη χώρα που να μην έχει προσβάλει σοβαρά. Η κρίση δεν είναι μόνο ή κυρίως δημοσιονομική. Έγινε και τέτοια, γιατί η κρίση είναι πολιτική και πολιτισμική. Και η κρίση παραμένει εδώ, δυνατή και απειλητική, με τις περισσότερες δυνάμεις που καλούνται να την αντιμετωπίσουν να μη διακρίνουν το μπόι της.
Με ελάχιστες εξαιρέσεις, όλοι γινόμαστε μέρος του προβλήματος, ακόμα και αυτοί που έχουν τη θεσμική υποχρέωση να το αντιμετωπίσουν, καθώς, ακόμα και αν θέλουν, δεν δείχνουν να ξέρουν και τελικά δεν μπορούν να λύσουν ένα πρόβλημα χωρίς να δημιουργούν τουλάχιστον δύο. Όσο καλή άμυνα και αν παίζει μια ομάδα, στην καλύτερη περίπτωση θα χάσει με μικρό σκορ ή θα αποσπάσει την ισοπαλία. Η νίκη απαιτεί επίθεση και στην πολιτική αυτό λέγεται εναλλακτικές ρεαλιστικές προτάσεις.
d.xristou@avgi.gr
