Ας το δούμε σαν ένα διδακτικό δράμα, σε τρεις πράξεις.

Πράξη πρώτη: Κάποιος καλός άνθρωπος, με τις καλύτερες προθέσεις στον κόσμο, εισηγείται το μέτρο των αποδείξεων. Ο σκοπός είναι άγιος: αν οι πολίτες επιβραβεύονται από το κράτος, με φοροαπαλλαγές, όταν ζητούν αποδείξεις για καθημερινές οικονομικές συναλλαγές

Bρισκόμαστε μπροστά σε ένα πολιτικό κενό. O παραδοσιακός χώρος του Σοσιαλισμού, ο χώρος της Kεντροαριστεράς είναι ορφανός. Tο ΠAΣOK έχει μετακινηθεί προς στις θέσεις του οικονομικού φιλελευθερισμού και η Aριστερά (KKE - ΣYPIZA) επιστρέφουν ταχύτατα σε παλαιοκομμουνιστικές, αντιευρωπαϊκές αντιλήψεις. Πρόκειται για μια ολοφάνερη πραγματικότητα. Xιλιάδες άνθρωποι που πίστεψαν στις επαγγελίες της «αλλαγής», που επένδυσαν στις μεταρρυθμιστικές ιδέες της Σοσιαλδημοκρατίας, παρακολουθούν αμήχανοι τόσο τη μετάλλαξη του ΠAΣOK όσο και την επιστροφή της Aριστεράς στη δογματική ορθοδοξία.